«Ἀράχνες» στίς Τοπικές, «φαντάσματα» στίς κάλπες

Στήν δεκαετία τοῦ 1990 ἡ Νέα Δημοκρατία εἶχε ἕνα ἑκατομμύριο μέλη.

Ἦταν ἡ χρυσῆ ἐποχή τοῦ Σγαρδέλη, τοῦ Γριβέα, τοῦ Στεφανάκου, τοῦ Μπεχράκη, τοῦ Σημαιοφορίδη, τοῦ Δημητροκάλη, τοῦ Βούλτεψη, τοῦ Πευκιανάκη καί τῆς Σάκης Κυπραίου – ὁ ἐπίτιμος εἶχε ἐμπιστευτεῖ τήν ὀργάνωση τοῦ κόμματος στή νεολαία τῆς ΕΡΕ.

Οἱ ἐσωκομματικές ἐκλογές γιά τήν ἀνάδειξη προέδρων Τοπικῶν καί Νομαρχιακῶν Ἐπιτροπῶν παρουσίαζαν τεράστιο ἐνδιαφέρον. Ἡ ἐκλογή τοῦ ἀρχηγοῦ γινόταν ἀπό τήν Κοινοβουλευτική Ὁμάδα καί ὄχι ἀπό τό Συνέδριο ἤ ἀπ’ εὐθείας ἀπό τήν βάση, ὅπως συνέβη τό 1993 καί τό 1996 μέ τόν Μιλτιάδη Ἔβερτ καί τόν Κώστα Καραμανλῆ, καθώς καί τό 2009 μέ τόν Ἀντώνη Σαμαρᾶ (ὁ «μπουλντόζας» ἐξελέγη ἀπό τήν Κοινοβουλευτική Ὁμάδα καί ἀριστίνδην συνέδρους).

Ἡ μάχη γιά τόν ἔλεγχο τοῦ κομματικοῦ μηχανισμοῦ ἐνδιέφερε ἐκείνη τήν ἐποχή κυρίως τούς βουλευτές καί ἀκολούθως τόν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη, ὁ ὁποῖος μέσῳ τῆς παροχῆς προνομίων στήν «βάση» ἤθελε νά ἐξουδετερώσει τά ἱδρυτικά κέντρα ἐξουσίας τῆς παρατάξεως. Ἡ συμμετοχή ξεπερνοῦσε κάθε προσδοκία. Φοιτητής Νομικῆς στό πτυχίο καί πρίν μεταπηδήσω στήν δημοσιογραφία τῶν Ἀθηνῶν, γιά νά ἀναστείλω τήν ὅποια ἰδιότητά μου, κλήθηκα ἐκείνη τήν ἐποχή νά ἐγγυηθῶ ὡς δικαστικός ἀντιπρόσωπος τήν διαδικασία στήν Τοπική Ἐπιτροπή τοῦ Δήμου Ἰάσμου Ροδόπης. Κεφαλοχώρι μέ κερασιές καί μεικτό πληθυσμό.

Ἦταν τόσο τεταμένη ἡ διαδικασία καί τόση ἡ καχυποψία πού ἐπικρατοῦσε, ὥστε οἱ ἀντιμαχόμενες πλευρές τῶν ὑποψηφίων γιά τήν προεδρία τῆς Νομαρχιακῆς τῆς ΝΔ (Σαρακατσάνοι κυρίως οἱ μέν, Πόντιοι κυρίως οἱ δέ) μοῦ ἔστελναν ἡλικιωμένους πού παρίσταναν τούς ἀγράμματους. Ζητοῦσαν νά τούς συνοδεύσω στό παραβάν καί νά σταυρώσω τά πρόσωπα πού μοῦ ὑποδείκνυαν. Πονηροί! Τσεκάριζαν ἄν σταυρώνω τά σωστά πρόσωπα. Καί ὅταν σιγουρεύονταν, ἠρεμοῦσαν. Συγκριτικά μέ ὅσα ἀντιμετωπίζαμε στά ἀμφιθέατρα τοῦ ΔΠΘ στίς ἀνελέητες συγκρούσεις μας μέ τήν Ἀριστερά καί τό ΠΑΣΟΚ, αὐτά τά κόλπα μᾶς ἔμοιαζαν παιχνιδάκι. Τά κόμματα εἶχαν τότε ζωηράδα καί ἀντιπροσωπευτικότητα. Σέ κάθε χωριό λειτουργοῦσε Τοπική Ἐπιτροπή μέ τήν σημαία τοῦ κόμματος νά ἀνεμίζει, κάθε κόμματος, ὅλα εἶχαν. Καμμία σχέση μέ τά κουρέλια πού ἀνεμίζουν σήμερα.

Ἀπό τότε, ἐποχή πού ἡ ΝΔ ἀντέγραψε τό κομματικό μοντέλο τῶν σταλινικῶν μέ… Γραμματέα, Κεντρική Ἐπιτροπή καί Συνέδριο, ἔτρεξε πολύ νερό στά αὐλάκι. Ὅταν σταδιακά τά κόμματα ἄρχισαν νά γερνᾶνε, ἡ ἀπ’ εὐθείας ἐκλογή τοῦ ἀρχηγοῦ ἀπό τήν βάση τούς ἔδωσε λίγο πρόσκαιρο ὀξυγόνο. Ὀξυγόνο, διότι οἱ ἀράχνες ἀντικαταστάθηκαν ἀπό τίς κάλπες. Πρόσκαιρο, γιατί τό ἐκλογικό σῶμα ἄρχισε νά νοθεύεται μέ τήν συμμετοχή ὀπαδῶν ἄλλων κομμάτων, κυρίως τοῦ ΠΑΣΟΚ. Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε νά ἀναζωογονήσει τό κόμμα στήν βάση τῶν ἀντιλήψεων τοῦ πατρός του, μοιράζοντας τίτλους καί ὀφίτσια. Καί παρέχοντας στήν ὁδό Πειραιῶς ἰσχυρό λόγο σέ ὅλες τίς διαδικασίες διανομῆς κρατικοῦ χρήματος καί διορισμῶν. Εἶναι χαρακτηριστικό πώς ἡ πολιτευτής Σεμερτζίδου, πού εἶναι σήμερα ἐλεγκτέα ἀπό τίς Ἀρχές γιά διασπάθιση κοινοτικῶν ἐπιδοτήσεων, εἶχε τόν βαρύγδουπο τίτλο τῆς «Συντονίστριας Κοινοτικῶν Πόρων τῆς ΝΔ». Στήν Ἀθήνα αὐτό δέν ἔλεγε πολλά, ἀλλά στήν περιφέρεια τῆς ἔδινε κῦρος καί ἰσχύ. Ποιός τολμοῦσε νά τήν ἀκουμπήσει; Ὁ φόβος γιά τίς «ἄκρες» της περίσσευε. Ὡστόσο, μετά ἀπό ἑπτά χρόνια στήν ἐξουσία, ἡ ΝΔ ἐξεμέτρησε τό ζῆν καί ὡς κόμμα ἀξιωματούχων. Οἱ ἀναφορές πού μᾶς ἔρχονται ἀπό ὅλη τήν χώρα γιά τίς ἐσωκομματικές ἐκλογές τῆς Κυριακῆς ἑστιάζουν σέ τρία σημεῖα:

Στήν συγκλονιστική μείωση τῆς συμμετοχῆς, παρά τήν φερόμενη ἐγγραφή νέων μελῶν.

Στίς σκιές πού ὑπάρχουν γιά τίς φερόμενες νέες ἐγγραφές, πού ἄν τυχόν εἶχε διάθεση νά τίς ψάξει κανείς, θά μποροῦσε νά φθάσει σέ φαινόμενα πού θά ἔκαναν τήν ὑπόθεση μέ τά mails τῆς εὐρωβουλευτοῦ Ἀσημακοπούλου νά μοιάζει ἀστεία.

Στό ποιοί ἐλέγχουν τά κουπόνια, δηλαδή τό μεγαλύτερο ποσοστό συνέδρων ἐν ὄψει τοῦ συνεδρίου τῆς ἀνοίξεως. Εἰσαγωγικά σᾶς λέω ὅτι ἐδῶ ἔκανε δυναμική ἐπανεμφάνιση ὁ ἀνηψιός τοῦ Πρωθυπουργοῦ Γρηγόρης Δημητριάδης, τοῦ ὁποίου οἱ σχέσεις μέ τόν Κυριάκο Μητσοτάκη εἶναι αὐτή τήν ἐποχή διαταραγμένες.

Ὅσον ἀφορᾶ τό πρῶτο, οἱ ἀναφορές πού λαμβάνουμε ἀπό διαφορετικές περιοχές τῆς χώρας εἶναι ἀντιφατικές. Ἀλλοῦ ἡ συμμετοχή ἐμφανίζεται μειωμένη μέχρι καί 60% σέ σύγκριση μέ τό 2016, ἀλλοῦ φυσιολογική.

Ἐνδεικτικά. Στό νησί μου, τήν Αἴγινα, μεταπολιτευτικό προπύργιο τῆς ΝΔ, ἐπί 800 ἐγγεγραμμένων ψήφισαν οἱ 200 μόλις. Τό 25%. Στήν Τοπική τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στό Λεκανοπέδιο φέτος ψήφισαν 351 ἔναντι 853 τό 2021. Στήν πόλη τῆς Λάρισας ψήφισαν 558 ἔναντι 2.160 τό 2016.

Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τίς φερόμενες νέες ἐγγραφές μελῶν, παρατηρήθηκαν περίεργα. Στήν Πάτρα, ἀπό τίς λίγες περιοχές πού γιά τό ἀξίωμα τοῦ Προέδρου τῆς Νομαρχιακῆς κονταροχτυπήθηκαν δύο πρόσωπα ἀντί τοῦ συνήθους ἑνός, ἐνεγράφησαν…18.000 νέα μέλη. Ἀπό αὐτά, 6.500 ἐνεγράφησαν γιά νά ψηφίσουν ἠλεκτρονικά καί τούς ἀποδόθηκαν mails γιά νά «ρίξουν» τήν ψῆφο τους. Ψήφισαν τελικῶς 4.500 ἠλεκτρονικά. Καί, ὦ τοῦ θαύματος, τό ἀποτέλεσμα τῆς ἠλεκτρονικῆς κάλπης ἀνέτρεψε τό ἀποτέλεσμα τῆς φυσικῆς κάλπης, στό ὁποῖο ὑπερεῖχε μέ 75% ὁ ἀπερχόμενος πρόεδρος. Πρός μεγάλη ἱκανοποίηση ἰσχυροῦ τοπικοῦ παράγοντος καί ἔμπιστου συνεργάτου τοῦ Πρωθυπουργοῦ, νέος πρόεδρος ἐξελέγη ὁ ἐκλεκτός του. Μυημένοι στά ἐσωκομματικά τοῦ κυβερνῶντος κόμματος στήν Ἀχαΐα ὑποστηρίζουν πώς ἄν τυχόν γινόταν ἔρευνα, τότε πιθανόν ἀνύποπτοι πολῖτες θά ἀνακάλυπταν ὅτι ἐνεγράφησαν ἐν ἀγνοίᾳ τους στήν ΝΔ μέ χρήση προσωπικῶν δεδομένων τους ἀπό δημοτολόγια καί ψήφισαν στίς ἐσωκομματικές ἐκλογές της. Οἱ ἴδιες πηγές ἀπό τήν Ἀχαΐα, πού ἐπικοινωνοῦν μέ τό Λεκανοπέδιο, ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ φερόμενες εἰκονικές ἐγγραφές μπορεῖ πανελλαδικῶς νά ξεπέρασαν τίς 50.000. Εἰλικρινῶς ἀρνοῦμαι νά πιστέψω ὅτι ἔγιναν τέτοια πράγματα, οἱ πηγές μου στήν ΝΔ τό διαψεύδουν κατηγορηματικά καί ἐκεῖ μένω. Ἄν ἔχουν ψηφίσει φαντάσματα ἄλλως τε, ὁ μόνος πού μπορεῖ νά τό βρεῖ εἶναι ἡ Δικαιοσύνη. Θυμίζω ὅτι ἡ εἰσαγγελέας Γεωργία Ἀδειλίνη κάνοντας ἔρευνα γιά τά ἐσωτερικά τῶν Σπαρτιατῶν δημιούργησε προηγούμενο. Ἡ γεύση πάντως, εἴτε ἀποδειχθεῖ κάτι εἴτε ὄχι, εἶναι πικρή. Καί ἕνα τοῖς χιλίοις νά εἶναι ἀλήθεια ἀπό ὅλα αὐτά, εἶναι πρόβλημα.

Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τούς νικητές, οἱ πληροφορίες πού μᾶς φθάνουν λένε ὅτι ἀπό τούς 1.000 πού ἐξελέγησαν γιά τό συνέδριο οἱ μισοί ἀνήκουν στήν ἐπιρροή τοῦ Γρηγόρη Δημητριάδη καί οἱ ἄλλοι μισοί στόν στενό συνεργάτη τοῦ Πρωθυπουργοῦ Θανάση Νέζη. Κατανεμόμενοι σέ διάφορα ὑποσυστήματα (ἄλλοι 1.200 σύνεδροι εἶναι ἀριστίνδην ἀπό Ἐπιμελητήρια καί Αὐτοδιοίκηση). Κοινῶς, ὁ κύριος Δημητριάδης θά ἀναδειχθεῖ στόν ρυθμιστή τοῦ συνεδρίου. Μέχρι τότε ὁ Πρωθυπουργός ἐκτιμᾶ ὅτι μπορεῖ νά τόν προσεταιριστεῖ λόγῳ συγγένειας, ἀλλά στήν πολιτική κανείς δέν ξέρει: «τά πάντα ρεῖ».

Σέ κάθε περίπτωση: Δέν θά ἀφιερώναμε τόσο χῶρο νά σᾶς μυήσουμε στά ἐσωκομματικά τῆς ΝΔ ἄν δέν παρατηρούσαμε τό γῆρας: Ἀκόμη καί μέ τά νούμερα τῆς ΝΔ, ἐπί συνόλου 1,1 ἑκατομμυρίου πολιτῶν πού ψήφισαν τήν φιλελεύθερη παράταξη στίς εὐρωεκλογές, τώρα πῆγαν μόλις 112.000. Λίγοι. Καί ἄν ὁ πραγματικός ἀριθμός εἶναι 60.000, ἀκόμη πιό λίγοι. Τό κόμμα δέν ἔχει πλέον κανένα ἀντίκρυσμα στήν κοινωνία. Ἄρα καί οἱ προθέσεις ψήφου στίς μετρήσεις εἶναι ἐπισφαλεῖς. Ἄς τό ἔχουν ὁρισμένοι ὑπ’ ὄψιν τους γιά νά μήν προσγειωθοῦν ἀπότομα. Σέ πολλά μπορεῖ νά μοιάσει ἡ ΝΔ μέ τόν Στάλιν, ἀλλά ὄχι καί σέ αὐτό πού τοῦ ἀποδίδεται: «Σημασία δέν ἔχει ποιοί ψηφίζουν, ἀλλά ποιοί μετρᾶνε τίς ψήφους». Ἐάν φθάσουμε καί ἐκεῖ, θά πέσουν οἱ τίτλοι τέλους.