ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ παρατήρηση πρίν εἰσέλθω στό κύριο θέμα τοῦ σημερινοῦ σημειώματος: μέ ἱκανοποίηση διαβάζουμε στόν κυριακάτικο Τύπο ὅτι ἡ κυβέρνηση ἑτοιμάζει μέτρα γιά τό δημογραφικό μέ νέες μειωμένες φορολογικές κλίμακες γιά οἰκογένειες μέ παιδιά.
Εἶμαι βέβαιος ὅτι αὐτά τά μέτρα θά μᾶς ἐκπλήξουν κατ’ ἀρχάς θετικά καί θά τά σχολιάσουμε ὅπως τούς πρέπει, ὅταν θά ἔρθει ἡ ὥρα. Ἐκλαμβάνουμε ὅμως αὐτή τήν πρωτοβουλία ἡ ὁποία ἀναπτύσσεται στόν ἕκτο χρόνο τῆς διακυβερνήσεως τῆς ΝΔ καί ἀφοῦ βουλιάζει στίς δημοσκοπήσεις στό 24% καί ὡς γενναία ἄσκηση αὐτοκριτικῆς. Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἔχει ἀπό τό 2021 στό συρτάρι του μελέτες γιά τό δημογραφικό πού τοῦ λένε ὅτι τό 2040 θά εἴμαστε τέταρτη χώρα παγκοσμίως σέ μείωση πληθυσμοῦ. Ἀριθμούς πού δείχνουν ὅτι ἡ χώρα ὑπέστη στήν τελευταία ἀπογραφή τήν μεγαλύτερη μείωση πληθυσμοῦ ἀπό τό 1932.
Καί ἡ ἐθνική ἀπάντηση τῆς κυβερνήσεώς του μέχρι τώρα σέ αὐτό τό πρόβλημα πού ἀποτελεῖ ὡρολογιακή βόμβα στά θεμέλια τῆς πατρίδας μας, καθώς σύμφωνα μέ τίς μελέτες τό 2048 θά γεννηθεῖ ὁ τελευταῖος Ἕλληνας, ἦταν ὁ γάμος τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν (δηλαδή μεταξύ ἀνθρώπων πού δέν ἔχουν τήν ἀναπαραγωγική ἱκανότητα μεταξύ τους), ἦταν ἡ παρένθετη μητρότητα (πού εὐτυχῶς τήν πῆρε πίσω γιά νά μήν «πέσει» ὁ γάμος στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας), ἦταν ἕνα ἐπίδομα τοκετοῦ γιά τό πρῶτο παιδί. Ἦταν τό ξήλωμα ἀφισῶν γιά τίς ἀμβλώσεις ἀπό τό μετρό.
Ἦταν ἡ ἀνάκληση αἰγίδας πού εἶχε δώσει ἡ τέως Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας σέ συνέδριο γιά τήν γονιμότητα τό 2021. Ἦταν ἡ πρωθυπουργική διακήρυξη πώς θά λύσουμε τό δημογραφικό μέ τούς μετανάστες. Ἦταν ἕνα Ὑπουργεῖο Οἰκογένειας χωρίς ἁρμοδιότητες.
Ἡ ἐθνική πολιτική ἦταν τό λουκέτο σέ σχολεῖα τῆς Μακεδονίας καί τῆς Ἠπείρου, περισσότερα ἀπό 200 φέτος ἀντί πολιτικῆς γιά συγκράτηση τοῦ πληθυσμοῦ ἐκεῖ. Αὐτή ἦταν λοιπόν ἡ ἐθνική πολιτική γιά τό δημογραφικό μέχρι τώρα. Τό μηδέν. Προηγοῦνται οἱ μειονότητες, ὑποβαθμίζεται ἡ οἰκογένεια.
Καί τό δυστύχημα εἶναι ὅτι ἀκόμα καί τώρα πού σχεδιάζεται καί εἶναι ἕτοιμη ἡ ἐξαγγελία ἀπό ἕναν Πρωθυπουργό πού ἔρχεται ἀπό πολύτεκνη οἰκογένεια (καί θα ’πρεπε νά καταλαβαίνει), τό μυαλό τῆς ἐξουσίας εἶναι στήν διαιώνισή της μέσῳ τῆς ἀλλαγῆς τῶν κανόνων τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου. Ὄχι στούς ἐθνικούς στόχους. Τήν στιγμή πού ἡ χώρα χρειάζεται περισσότερους Ἕλληνες ἡ Κυβέρνηση διοχετεύει πρός τά ἔξω ὅτι θέλει νά κυβερνᾶ μέ τούς λιγώτερους. Μέ λιγώτερες ψήφους. Νά ἀποκτᾶ αὐτοδυναμία μέ ποσοστό 32% (96 ἕδρες μέ ἁπλή ἀναλογική). Νά ἀλλάξει τούς κανόνες. Πρᾶγμα τό ὁποῖο σημαίνει ὅτι ἀκόμα καί ἡ γενναία πολιτική πού ἑτοίμασε γιά τό δημογραφικό δρᾶμα, ἡ ὁποία ἀπέχει πολύ ἀπό τό νά εἶναι ὁλοκληρωμένη (καθώς πρέπει νά συνδεθεῖ μέ ἀλλαγές στήν πολιτική στέγης καί προσλήψεων γιά τούς πολύτεκνους), ταυτίζεται ἀπολύτως μέ τήν δίψα γιά ἐξουσία. Καί κατά τοῦτο εἴτε ὁ Πρωθυπουργός προχωρήσει στήν ψήφιση νέου ἐκλογικοῦ νόμου εἴτε ὄχι, ἀπό μόνη της ἡ συζήτηση πού διεξάγεται αὐτήν τήν στιγμή εἶναι προσβλητική. Γιατί εἶναι σάν νά σοῦ λέει ὅτι «ἕξι χρόνια σέ ἄφησα νά ἀνεβαίνεις τό Γολγοθᾶ σου, ἀλλά τώρα πού παίζεται ἡ καρέκλα μου σοῦ μειώνω τούς φόρους γιά νά μέ συγχωρέσεις.»
Θέλετε τήν προσωπική μου ἄποψη;
Πρῶτον, ἡ πολιτική δέν εἶναι μαθηματικά. Ἄν τυχόν ὁ κόσμος ἀποφασίσει νά σέ τελειώσει ὅσο χαμηλά καί νά βάλεις τόν πῆχυ τῆς αὐτοδυναμίας γιά νά περάσεις ἀπό πάνω, ὁ κόσμος θά στόν ψηλώσει. Δῶρον ἄδωρον.
Δεύτερον, ἡ κοινή λογική λέει ὅτι ἄν ἔχεις καταλάβει ὅτι θά χάσεις, ὄχι ὑπό τήν ἔννοια ὅτι δέν θά εἶσαι πρῶτος ἀλλά ὑπό τήν ἔννοια ὅτι θά εἶσαι τόσο ἰσχυρός σέ ἕδρες ὅσο στό παρελθόν, καλύτερα νά χάσεις μέ τούς ὅρους σου καί μέ τούς ἴδιους κανόνες παρά μέ τούς κανόνες πού σοῦ ἐπιβάλλουν οἱ ἄλλοι.
Τρίτον, ἡ ἀλλαγή τῶν κανόνων τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου ὥστε νά ἀποκλείσει μικρούς σχηματισμούς τῆς ταλαιπωρημένης πολυκομματικῆς Δημοκρατίας μας ἀπό τήν Βουλή μέ νέο πλαφόν συνιστᾶ ἕνα νέο πλῆγμα γιά τό πολίτευμα, καί αὐτό θά ἔχει ἐκλογικό κόστος. Ὄχι μόνον ἡττοπάθεια, ἐκλογικό κόστος. Ὅταν ἔχεις νομοθετήσει νά ἐκλέγεται Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας μέ λιγώτερες ἀπό 150 ψήφους, ὅταν ἐπιτρέπεις νά λειτουργεῖ κουτσή ἡ Βουλή μέ 298 καί ὄχι 300 βουλευτές, ὅταν ἔχεις νομοθετήσει τήν ἀπαγόρευση συμμετοχῆς κομμάτων στίς ἐκλογές μέ ἀντισυνταγματικά κριτήρια, ὅταν ἀρνεῖσαι μέ ψηφοφορίες σάν κι αὐτή πού ζήσαμε νά ἐλεγχθοῦν ὑπουργοί σου ἀπό τήν δικαιοσύνη, τό νά ἔρχεσαι νά νομοθετήσεις ὅτι μπορεῖ τό 30% νά κυβερνᾶ τό 70%, σημαίνει ὅτι ἔχεις αὐταπάτες. Ἡ ἀλλαγή τοῦ κανόνα δέν θά σέ πάει παρακάτω.
Εἶναι προτιμώτερο νά μείνεις πιστός στόν ἑαυτό σου.
Προσωπική μου ἐκτίμηση: ἄν ὁ Πρωθυπουργός μετά καί τήν ἀνακοίνωση τῶν μέτρων στήν ΔΕΘ ἀλλά καί τήν γενικώτερη ἐξέλιξη τῶν ποσοστῶν τῆς Νέας Δημοκρατίας, θεωρήσει ὅτι ἔχει καλές πιθανότητες νά διεκδικήσει ξανά τό ἀξίωμά του, δέν θά διστάσει νά ἀλλάξει τόν ἐκλογικό νόμο. Ἄν ὅμως ὡς ρεαλιστής πού εἶναι καί διαβάζοντας τό τοπίο καταλάβει ὅτι θά τοῦ δοθεῖ διερευνητική ἐντολή σχηματισμοῦ κυβερνήσεως μέ πολύ λιγώτερες ἕδρες ἀπό τίς 156 πού ἔχει σήμερα, τότε δέν θά ἀλλάξει τόν ἐκλογικό νόμο καθώς τά ὀφέλη του θά εἶναι πενιχρά καί θά τραυματιστεῖ καί ἡ εἰκόνα τοῦ «θεσμικοῦ».
Τό πιθανώτερο εἶναι ὅτι ἔχοντας κερδίσει μέ μειωμένο ποσοστό τήν πρωτιά σέ ἐκλογές γιά ἕκτη συνεχῆ φορά ἀπό τό 2019 σέ ἀναμέτρηση ἐθνικοῦ χαρακτῆρα θά ὑποδείξει τρίτο πρόσωπο γιά πρωθυπουργό καί θά φύγει ὡς …ἀήττητος δόξῃ καί τιμῇ. Ἀλλά κι αὐτό ἀκόμα ἐξαρτᾶται ἀπό τό ποσοστό πού θά λάβει ἡ Νέα Δημοκρατία στίς δεύτερες ἐκλογές καί ὄχι μόνο ἀπό τίς ἕδρες.
Ἄν ὑπάρχει ἕνα μυστικό λοιπόν στήν ὑπόθεση τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου εἶναι ὅτι ἀπό τήν ἀπάντηση πού θά δώσει κύριος Μητσοτάκης, ἄν θά τόν ἀλλάξει ἤ ἄν δέν τόν ἀλλάξει, θά καταλάβουμε ἄν θέλει πραγματικά νά διεκδικήσει τρίτη θητεία ὅπως λέει σήμερα ἤ δέν θέλει καί ἑτοιμάζεται γιά τόν ἰδιωτικό τομέα, ὅπως εἶπε στό «Πρῶτο Θέμα».
Δέν νομίζω ὅτι τά ἐπιχειρήματα πού τίθενται ὑπ’ ὄψη του νά ἀλλάξει τόν νόμο γιά τήν διάσωση τῶν ἑδρῶν τῶν βουλευτῶν του τόν συγκινοῦν. Ποτέ δέν τόν συγκινοῦσαν οἱ βουλευτές. Τόν ἑαυτό του σκέφτεται κυρίως. Σᾶς τό λέω μετά λόγου γνώσεως.
Τά ὑπόλοιπα εἶναι γιά τούς σεναριογράφους.
Ὑστερόγραφο: Μήν ἀπορεῖτε πού ὁ ὑπουργός Ἐπικρατείας κύριος Σκέρτσος γοητεύεται ἀπό τά ἡλιοβασιλέματα. Ἡ ἀνάρτησή του στό Facebook ἔχει κρυφό πολιτικό νόημα: ὁ ἄνθρωπος βλέπει τήν …δύση νά ἔρχεται, καί μᾶς τό λέει ἀλληγορικά.