Χρόνια πολλά! Νά ζήσουν οἱ πολιτικοί ὅλου τοῦ κόσμου, πού σήμερα ἑορτάζουν μετά βαΐων καί κλάδων.
Θά πεῖτε τώρα, σιγά μήν τούς καίγεται καρφάκι τῶν πολιτικῶν γιά τό ἐάν θά τούς χρεώσουμε καί μέ τήν ἰδιότητα τοῦ «ψεύτη». Στό κάτω -κάτω, ὁ κόσμος ἔχει σχεδόν ἀποδεχθεῖ ὅτι ψέμα καί πολιτική πηγαίνουν μαζί.
Θά ἦταν ἀδικία, βέβαια, ἐάν στήν κατηγορία τῶν «ψευδομένων» ἀποφεύγαμε νά κατατάξουμε καί τόν δικό μας χῶρο, ὁ ὁποῖος, τά τελευταῖα ἰδίως χρόνια, ἔχει ἐπιδοθεῖ σέ μία σειρά ἀποτυχημένων προσπαθειῶν νά παρουσιάσει τό μαῦρο γιά λευκό.
Ὀφείλω νά ὁμολογήσω ὅτι, ἀπό τήν ἡμέρα πού βρέθηκα γιά πρώτη φορά στόν χῶρο τῶν μέσων ἐνημέρωσης, δεχόμουν, ὑπό τύπον ἀστειότητος καί μέ ἕνα ἐλαφρύ χτύπημα στήν πλάτη τήν προσφώνηση «ψευταράκο». Ἐάν ἀνατρέξουμε στά χρόνια τῆς ἀθωότητος, δηλαδή στήν δεκαετία τοῦ ’60, θά θυμηθοῦμε ὅτι τήν ἡμέρα τῆς Πρωταπριλιᾶς εἴχαμε ὑποχρέωση, ἐμεῖς τά παιδιά, νά σκαρφιστοῦμε καί νά ξεφουρνίσουμε ἕνα ὅσο τό δυνατόν πειστικότερο ψέμα. Τό πλέον συνηθισμένο, ἀπ’ ὅ,τι θυμᾶμαι, ἦταν νά δείχνουμε στόν συνομιλητή μας τό πουκάμισό του, νά τοῦ λέμε ὅτι ἔχει μία τεράστια λαδιά καί, ὅταν ἔσκυβε νά τήν δεῖ, νά δέχεται μία σβουρηχτή κατραπακιά στόν σβέρκο.
Λησμονήσαμε, καί ζητοῦμε συγγνώμη, νά ἀναφέρουμε μεταξύ τῶν πρωταθλητῶν στό ψέμα, τούς κυνηγούς καί τούς ψαρᾶδες. Ἐξ ἄλλου, λέγεται ὅτι τό ἔθιμο τῆς Πρωταπριλιᾶς, τά ψέματα δηλαδή, μᾶς ἦρθαν ἀπό τήν Γαλλία λίγο πρίν τό 1600, λόγῳ τῶν ὑπερβολικῶν ψεμάτων πού ἀράδιαζαν οἱ ψαρᾶδες, καθώς τήν 1η Ἀπριλίου ἄρχιζε ἡ περίοδος τῆς ἁλιείας.
Ἀλήθεια, πόσες φορές δέν ἔχετε ἀκούσει κάποιον φίλο σας νά σᾶς λέει «ἔπιασα ἕναν σαργό δυόμισι κιλά» καί ἀργότερα νά μαθαίνετε ὅτι τόν ἔπιασε στό ἰχθυοπωλεῖο τῆς Βαρβακείου;
Χαρακτηριστικοί εἶναι καί οἱ διάλογοι, κυρίως στά καφενεῖα, μεταξύ κυνηγῶν. Ἀρκεῖ μόνο νά τούς κοιτάξεις στά μάτια, γιά νά καταλάβεις ὅτι οἱ μπεκάτσες, οἱ πέρδικες καί τά ἀγριογούρουνα γιά τά ὁποῖα ἐπαίρονται, βρίσκονται μόνο στήν φαντασία τους.
Πάντως, γιά νά εἴμεθα εἰλικρινεῖς, οὐδείς «πρωταπριλιανός» ἔχει πλησιάσει κάν τήν ἐπιτυχία πού γνώρισε ἡ θρυλική ἐκπομπή τοῦ Ὄρσον Οὐέλς στό ἀμερικανικό ραδιόφωνο τήν Πρωταπριλιά τοῦ 1938, ὅταν κατόρθωσε νά πείσει ὅλο σχεδόν τό ἀμερικανικό ἔθνος ὅτι εἴχαμε ὑποστεῖ εἰσβολή ἀπό τούς… ἀρειανούς.
Ὁ ἐκφωνητής εἶχε ἀρχίσει τήν ἐκπομπή του κανονικά, εἶχε μεταφέρει τούς ἀκροατές του σέ μία αἴθουσα συναυλιῶν, γιά νά ἀκούσουν μία δημοφιλῆ ὀρχήστρα καί, ξαφνικά, διέκοψε τό πρόγραμμα ἀνακοινώνοντας ὅτι σημειώθηκε μεγάλη ἔκρηξη σέ κάποιο σημεῖο κοντά στήν Νέα Ὑόρκη. Ἀκολούθησε πάλι μουσική, ὑπῆρξε νέα διακοπή καί ὁ ἐκφωνητής ἄρχισε νά περιγράφει τήν ἐπίθεση τῶν ἀρειανῶν μέ κάποιες περίεργες ἀκτῖνες, οἱ ὁποῖες προκαλοῦσαν ἀμέσως ἀνάφλεξη καί πυρκαϊά.
Ὁ Ὄρσον Οὐέλς διέκοψε τήν ἐκπομπή καί ζήτησε συγγνώμη ὅταν ἡ Ἀστυνομία ἐνημέρωσε τόν ραδιοφωνικό σταθμό ὅτι ἑκατομμύρια Ἀμερικανοί εἶχαν βγεῖ πανικόβλητοι στούς δρόμους καί ἔψαχναν τρόπο νά προφυλαχτοῦν ἀπό τήν φονική διαστημική ἐπίθεση.
Μετά ἀπό τέτοια φάρσα, ὅ,τι ἄλλο «πρωταπριλιάτικο» καί νά ἐπιχειρήσει κανείς, ἔρχεται δεύτερο. Προσέχετε σήμερα, διότι σᾶς περιμένουν πολλοί στή γωνία.
