Ἡ ἄλλη πλευρά τοῦ «μένουμε σπίτι»…

Δέν εἶναι λίγες οἱ φορές πού λές «σήμερα θά κάνω αὐτό», ἀλλά δέν τό κάνεις ποτέ.

Ἰδιαίτερα ἄν εἶσαι ἄτομο πού ἀσχολεῖται μέ πολλά, πού ἔχει ἀνησυχίες, πού θέλει νά γνωρίσει ὅσο περισσότερα μπορεῖ στό σύντομο ταξίδι τῆς ζωῆς, τό «θά κάνω σήμερα αὐτό», εἶναι κάτι πολύ δύσκολο. Αὐτές, ὅμως, τίς μέρες, πού ἔμεινα σπίτι, ὑποχρεωτικῶς, εἶπα νά τακτοποιήσω ἐλαφρῶς τήν δισκοθήκη μου (ἡ ἄλλη μισή βρίσκεται στήν Σαλαμῖνα) καί τήν βιβλιοθήκη μου (ἐπίσης μισή).

Ἔτσι, γιά πολλές ὧρες χάθηκα μέσα σέ βινύλια, ψηφιακούς δίσκους καί βιβλία. Καί ἀνακάλυψα πόσο σημαντικό εἶναι νά κάνεις αὐτό τό ξεσκόνισμα ὅσο πιό τακτικά γίνεται.

Κατ’ ἀρχάς, κάθε βινύλιο ἔχει πίσω του μιά ἱστορία. Εἶναι τό «Rubber Soul», τό πρῶτο ἄλμπουμ τῶν Beatles πού ἀγόρασα μέ δικά μου χρήματα. Μπορεῖ ἀργότερα νά τά ἀγόρασα ὅλα, ἀλλά αὐτός ὁ δίσκος σημαίνει τόσα πολλά! Σημαίνει κατ’ ἀρχάς τίς πρόβες μέ τό συγκρότημά μας, μαθητές ἀκόμη τοῦ Γυμνασίου. Θυμᾶμαι, πῆγα στό σπίτι τοῦ φίλου μου, σπουδαίου σήμερα μουσικοῦ, Γιάννη Μπερμπεριάν, καί ἀκούσαμε τόν δίσκο. Ὅταν τελείωσε, κοιταζόμασταν χωρίς νά μιλᾶμε! Μᾶς εἶχε συναρπάσει τό ἄκουσμα τοῦ «Norwegian wood» καί τά φωνητικά τοῦ «Nowhere man». Tό ἄλμπουμ εἶναι ἐδῶ, πεντακάθαρο, φροντισμένο, μεταχειρισμένο, φυσικά, ἀλλά σέ ἄριστη κατάσταση. Τό εἶχα ἀγοράσει 250 δραχμές, ἀπό τό χαρτζηλίκι πού μάζευα, ἐπιστρέφοντας στό σπίτι μέ τά πόδια, γιά νά κρατῶ τά χρήματα τοῦ εἰσιτηρίου στό λεωφορεῖο ἀλλά καί τό δίδραχμο πού ἔπαιρνα γιά τό καθημερινό κουλούρι μέ τυρί ἀπό τόν μπαρμπα-Ἀναστάση, στό κυλικεῖο τῆς Ἰωνιδείου. Τό εἶδα στό ebay νά πωλεῖται σήμερα στά 900 εὐρώ!

Βρῆκα ἐπίσης τό ἄλμπουμ τῶν Rolling Stones, τό περίφημο «High tide and green grass», μέ τά κομμάτια πού ἔγιναν θρῦλος, Satisfaction, Τhe last time, As tears go by, καί τό ὑπέροχο Ruby tuesday. Ἔρριξα μία ἀκόμη ματιά στό ebay. Αὐτό τό ἄλμπουμ μπορεῖς νά τό βρεῖς σήμερα στά 350 εὐρώ! Κι ὕστερα σκάλισα τήν πλήρη συλλογή πού εἶχα φτιάξει μέ τούς δίσκους τῶν «Animals», μέ τόν ἐκπληκτικό τραγουδιστή Eric Burton, ὁ ὁποῖος μένει πλέον μονίμως στήν Ἑλλάδα καί τόν ἀπολαμβάνουμε σέ κάθε εὐκαιρία. Ἦταν ἕνα ἀπό τά ἀγαπημένα μας συγκροτήματα, κυρίως ἐπειδή ταίριαζε μέ τήν δική μας σύνθεση (πλῆκτρα, κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, φωνή) καί ὁ τραγουδιστής μας, ὁ ἀείμνηστος Ἄγγελος Μαστοράκης, πού διέπρεψε ἀργότερα ὡς ὑπεύθυνος τοῦ περιοδικοῦ «9» τῆς «Ἐλευθεροτυπίας», ἀλλά καί ὡς συγγραφέας, εἶχε φωνή πού ταίριαζε στό ὕφος «Rythm and Blues»…

Χάζεψα ἐπί ὧρες τά βινύλια, τακτοποίησα, κατά εἶδος, τά ψηφιακά καί ἐν συνεχείᾳ προσγειώθηκα στήν βιβλιοθήκη.

Ὅσο κι ἄν οἱ σημερινές ἐκδόσεις εἶναι φωτεινές καί κάποιες πολυτελεῖς, τό παλαιό βιβλίο εἶναι μέσα στήν καρδιά μου. Καί βρῆκα πάλι τήν εὐκαιρία νά ψηλαφήσω τά ὁμηρικά ἔπη τοῦ παπποῦ μου, τά βιβλία πού ἄφησε ὁ πατέρας μου, ἕνας μικρός θησαυρός. Τί νά μοῦ ποῦν τά ψηφιακά καί τά ἠλεκτρονικά συγγράμματα, ὅταν μπορῶ νά χαϊδέψω τό δερμάτινο ἐξώφυλλο, νά εἰσπνεύσω τό ἄρωμα ἀπό τό παλαιωμένο χαρτί!

Μπορεῖ νά μέ κατεπόνησε τό αἰφνίδιο συμβάν, ἀλλά αὐτό τό «σήμερα θά ἀσχοληθῶ μέ τούς δίσκους καί τά βιβλία», ἔγινε πραγματικότης!