Ὁ κύβος ἐρρίφθη! Ἐκλογές τήν 21η Μαΐου. Ὅπως εἶχε πεῖ ὁ Πρωθυπουργός, ἡ Κυβέρνηση ἐξαντλεῖ τήν τετραετία. Κι αὐτό εἶναι ἕνα καλό σημάδι.
Καί ἴσως θά ἔπρεπε τό Σύνταγμά μας νά προβλέπει ἐκλογές ΜΟΝΟ κάθε τέσσερα χρόνια καί «πρός τίς ἐκλογές, μέ μιά ματιά στό παρελθόν» καί ὄχι «ὅ,τι τοῦ φανεῖ τοῦ Λωλοστεφανῆ», πού λέει καί τό λαϊκό στιχάκι…
Βέβαια, γιά νά λέμε τά σῦκα-σῦκα, τό διάστημα πού κύλησε ἦταν ἁπλῶς μία ἡμερολογιακή τετραετία.
Ἡ σχεδόν διετής ἐμπλοκή τῆς χώρας (καί ὅλης τῆς ὑφηλίου, δυστυχῶς) στήν δίνη τοῦ περίεργου ἰοῦ. Εἶναι βέβαιο ὅτι ἔρριξε ἔξω τά προγράμματα ὅλων τῶν κυβερνήσεων! Κι ἐδῶ πού τά λέμε, ἀπό τό 2010 κι ἔπειτα, δέν περάσαμε περίοδο χωρίς προβλήματα! Καί τί δέν εἴχαμε! Μνημόνια, Γιωργάκη, Παπαδῆμο, κυβέρνηση μέ …ΕΑΡ, κυβέρνηση μέ τά δεύτερα, ἀπό τό ΠΑΣΟΚ καί τήν Νέα Δημοκρατία, πού μάλιστα κυβέρνησαν ἐπί πέντε χρόνια, Χαϊκάλη, ὑπουργό Ἐργασίας, τούς μετανάστες πού λιάζονται, καί μόλις κάποιοι τόλμησαν νά σκεφθοῦν ὅτι ἡ κατάσταση θά πάει καλύτερα, ἐπέπεσεν ἐπί τῆς κεφαλῆς μας ὁ κορωνοϊός τοῦ παγκολίνου καί μᾶς γύρισε στήν ἐποχή τοῦ Φλέμινγκ!
Γιά νά εἴμεθα καί πάλι εἰλικρινεῖς, δέν ἔχουμε περάσει παρά μόνο τρεῖς πλήρεις κυβερνητικές περιόδους. Τοῦ Ἀνδρέα, 1981-1985, τοῦ Σημίτη, 2000-2004 καί τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, 2019-2023. Μερικοί ὑπολογίζουν ὡς πλήρη καί τήν περίοδο 1985-1989, ἀλλά μόνο πλήρης δέν ἦταν. Μᾶλλον ἦταν …πλήρης ἀπουσιῶν τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ὁπότε κατέστη αὐτομάτως κολοβή…
Ἐκλογές, λοιπόν, ἔπειτα ἀπό μία πλήρη τετραετία καί μάλιστα ἐκλογές, πλήρεις διλημμάτων καί ἐρωτημάτων. Κι ἀφοῦ εἰσερχόμεθα πλέον σέ περίοδο προεκλογική, ἄς πᾶμε λίγο πίσω καί ἄς δοῦμε τί ἔγραψαν γιά τίς ἐκλογές σπουδαῖοι ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων:
Γεώργιος Σουρῆς: Στόν καφενέ ἀπ᾿ ἔξω σάν μπέης ξαπλωμένος / τοῦ ἥλιου τίς ἀκτῖνες ἀχόρταγα ρουφῶ / καί στῶν ἐφημερίδων τά νέα βυθισμένος / κανέναν δέν κοιτάζω, κανέναν δέν ψηφῶ. / Σέ μία καρέκλα τὄνα ποδάρι μου τεντώνω / τό ἄλλο σέ μίαν ἄλλη, κι ὀλίγο παρέκει / ἀφήνω τό καπέλλο, καί ἀρχινῶ μέ τόνο / τούς ὑπουργούς νά βρίζω καί τήν πολιτική…
Κωστῆς Παλαμᾶς: Νοῦς, καρδιά, δικά τους. / Δέσαν τό νοῦ· τήν καρδιά τή ντροπιάσαν. / Νά τό ρουσφέτι νά κι ἡ ἑλληνικούρα / τ’ ἅρματά τους. Μέ κεῖνα μᾶς χαλάσαν. / Ἡ σκέψη, νούλα. Ἡ Τέχνη, πατσαβούρα. / Ὁ ψευτοαττικιστής κι ὁ ψηφοφόρος. / Τ’ ἅγιο κόνισμα, μιά καλικατούρα. / Στή γῆ πού πιάνει καί προκόβει ὁ σπόρος / κάθε λογῆς τζουτζέδων καί πιερρότων / κι ἐγώ φυτρώνω ἀνάξιος ριμαδόρος / μαύρων θυμῶν καί πορφυρῶν ἐρώτων.
Ἐμμανουήλ Ροΐδης: Τό καθ’ ἡμᾶς, θεωροῦμεν ἀπεναντίας ὡς μέγα κέρδος τήν ἀπολύμανσιν τοῦ ἡμετέρου βήματος ἀπό τοιούτου εἴδους εὐγλωττίας. Αὕτη χάριτι θείᾳ φαίνεται ἐκλείψασα ὁριστικῶς. Κύκνειον αὐτῆς ἆσμα ἦτο ὁ παρά τινος Πατρινοῦ βουλευτοῦ πανηγυρισμός τοῦ ἀποτελέσματος τῶν ἐκλογῶν τῆς 7 Ἀπριλίου διά τοῦ ἀπομείναντος εἰς τήν μνήμην μας βροντοφωνήματος: «Ἀπό τῶν οὐρανῶν κατέρχονται οἱ κεραυνοί τοῦ Θεοῦ, ἀπό τάς κάλπας ἀνέρχονται οἱ κεραυνοί τοῦ λαοῦ!».
Αὐτά καί …καλή δύναμη. Θά ἔχουμε πολλά νά ποῦμε …προεκλογικῶς!
