Κάθε πού παίρνω τόν δρόμο γιά τήν Σαλαμῖνα…
… περνῶ μέσα ἀπό τά νέα δάση τῆς περιοχῆς Δραπετσώνας-Περάματος. Ναί, ὑπάρχουν νέα, πυκνά δάση, τά ὁποῖα, μάλιστα, μεγαλώνουν μέρα μέ τήν ἡμέρα. Καί ἐξαπλώνονται πρός τό Θριάσιο, πού ἀναμένεται νά μετατραπεῖ καί αὐτό σέ δάσος, λίαν προσεχῶς.
Φυσικά, δέν ἀναφέρομαι σέ δάση ἀπό δένδρα. Ποῦ τέτοια τύχη! Ἀναφέρομαι στά δάση γερανῶν καί ἐμπορευματοκιβωτίων!
Καί θυμᾶμαι μία ἀπό τίς τελευταῖες συνομιλίες πού εἶχα, πρίν ἀπό κάμποσα χρόνια, στό ρούφ γκάρντεν τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, μέ τόν ἀείμνηστο λόγιο ἐφοπλιστή Γιάννη Χατζηπατέρα, τόν μακροβιότερο πρόεδρο τοῦ «Κομμίττυ» τῶν Ἑλλήνων ἐφοπλιστῶν τοῦ Λονδίνου.
Μιλούσαμε, λοιπόν, τότε, πρίν ἀπό εἰκοσιτρία χρόνια, γιά τήν νέα δραστηριότητα πρός τήν ὁποία στρέφονταν ἐπιφανεῖς Ἕλληνες ἐφοπλιστές, τόν τομέα τῆς μεταφορᾶς ἐμπορευματοκιβωτίων.
«Πεδίον δόξης, τά κονταίηνερ, καπτα-Δημήτρη. Ὅποιος προλάβει, θά κάνει χρῆμα πολύ. Ἀλλά οἱ Ἐγγλέζοι λένε ὅτι ὅπου πατήσουν τά κονταίηνερ, ἀκολουθεῖ ἡ ὑποβάθμιση τῆς περιοχῆς!» μοῦ εἶχε πεῖ…
Πράγματι, τό Νέο Ἰκόνιο, ὅπου μέχρι τίς ἀρχές τοῦ ’60 κάναμε μπάνιο (ἐκεῖ εἶχε ἁρπάξει καρχαρίας ἕνα παιδί δεκαεπτά ἐτῶν, πρίν ἀπό πολλά χρόνια) ἔχει σήμερα ἐξαφανισθεῖ ἀπό κάτω ἀπό τά «σιδηρᾶ ὄρη» πού σχηματίζουν τά χιλιάδες μεταλλικά ἐμπορευματοκιβώτια, τά ὁποῖα στοιβάζουν ἐκεῖ οἱ πολυάριθμοι, γιγαντιαῖοι, γερανοί “Made In China”.
Λίγα μέτρα πρίν, οἱ προβλῆτες εἶναι κατειλημμένοι ἀπό χιλιάδες αὐτοκίνητα, τά ὁποῖα ξεφορτώνουν τά «αὐτοκινητάδικα». Καί ἀπορεῖ κανείς. «Ἀφοῦ ἔρχονται τόσες χιλιάδες αὐτοκίνητα στήν Ἑλλάδα, γιατί οἱ ἑλληνικές ἀντιπροσωπίες σέ καθυστεροῦν τόσο ὅταν πᾶς νά ἀγοράσεις ἕνα ὄχημα;»
Εἶναι πολύ ἁπλό. Ὁ Πειραιᾶς –δηλαδή ὅλη ἡ παραλιμένιος περιοχή, ἀπό τήν Πειραϊκή μέχρι τήν Κυνόσουρα (δηλαδή καί ἕνα μεγάλο μέρος τῶν παραλίων τῆς Σαλαμίνας– ἀνήκει στόν ΟΛΠ, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐκχωρηθεῖ στό κινεζικό κράτος! Καί, φυσικά, οἱ νέοι ἰδιοκτῆτες ἔχουν μετατρέψει τήν περιοχή σέ «διαμετακομιστικό λιμένα». Δηλαδή δεχόμαστε ἑκατομμύρια ἐμπορευματοκιβώτια, τά ὁποῖα στοιβάζονται σέ τεράστιους χώρους, γιά νά μεταφερθοῦν στήν κεντρική Εὐρώπη!
Ἐμπρός στήν ὑποβάθμιση πού ὑφίσταται ὅλη ἡ περιοχή, τά «ψίχουλα» πού εἰσπράττει τό ἑλληνικό κράτος ἀπό τήν –τοὐλάχιστον περίεργη– συμφωνία μέ τήν ψυχρή κρατική κινεζική μηχανή, εἶναι μηδαμινά!
Καί ἐδῶ ἔρχεται τό μέγα ἐρώτημα. Ποιά χώρα τοῦ πολιτισμένου κόσμου, πού διαθέτει ἕναν τόσο ἱστορικό καί παγκοσμίως γνωστό καί τιμώμενο χῶρο, ὅπως τά περίφημα Στενά τῆς Σαλαμίνας (καί τήν ἴδια τήν Σαλαμῖνα) θά εἶχε μετατρέψει τήν περιοχή σέ ἕνα «σιδερένιο δάσος» ἀπό ἐμπορευματοκιβώτια, γερανούς καί αὐτοκίνητα;
Εἶναι, ἄραγε, μεγαλύτερα τά ἔσοδα ἀπό τό ἐνοίκιο τοῦ «διαμετακομιστικοῦ κέντρου», στό ὁποῖο μετατρέπεται ὅλη ἡ περιοχή ἀπό ὅσα θά κέρδιζε ἡ Ἑλλάδα ἀπό τήν προβολή καί τήν ὀρθή διαχείριση ἑνός τόσο σημαντικοῦ γιά τόν Δυτικό Πολιτισμό ἀρχαιολογικοῦ χώρου; Γιά βάλτε τα κάτω!
Ἀξίζει τόν κόπο, ὅταν τά παιδιά τῆς Δραπετσώνας ξυπνοῦν τίς νύχτες ἀπό τούς θορύβους τῶν γερανῶν;
Βεβαίως, θά πεῖτε ὅτι «ἡ πρόοδος ἔχει κόστος», ἀλλά ἀπό πότε ἡ καταστροφή τοῦ σημαντικότερου –γιά τόν Δυτικό Πολιτισμό– χώρου ἀποτελεῖ «πρόοδο»;
Πηγαίνετε μιά βόλτα ἀπό τόν Πειραιᾶ (μέσῳ τῆς νέας παραλιακῆς) μέχρι τό Πέραμα καί στρίψτε στήν λεωφόρο Σχιστοῦ. Ἐκεῖ θά δεῖτε τήν ὑποβάθμιση σέ ὅλο της τό μεγαλεῖο! Οὔτε ἕνα δεντράκι οὔτε ἕνα λουλούδι! Μόνο σίδερο καί σκουπίδια! Πολιτισμός καί πρόοδος!
