«Κάντε με πρωθυπουργό γιά ἕναν μῆνα καί θά λύσω ὅλα σας τά προβλήματα» εἶναι…
… ἡ προσφιλής φράση κάθε… σωστοῦ Ἕλληνα, ὁ ὁποῖος πιστεύει σέ μαγικές λύσεις, στήν πολιτική βούληση καί σέ ἄλλα παραμύθια, κατά τά ὁποῖα «ὅλοι οἱ πολιτικοί εἶναι ἄχρηστοι», «ὅλοι κλέβουν» καί «μόνο ὁ δικός μας πολιτικός» ἤ «ἐκεῖνος πού μᾶς κάνει αὐτά πού τοῦ ζητᾶμε εἶναι ὁ καλύτερος»…
Δέν θά φθάσουμε ἐμεῖς τόσο ψηλά, τόσο μακρυά. Ἁπλῶς, θά σᾶς ποῦμε τί θά προτείναμε στόν πρωθυπουργό ἄν ἤμασταν στήν θέση τοῦ ἐξ ἀπορρήτων συμβούλου του.
Θά προτείναμε, λοιπόν ‒ ὑπό τήν προϋπόθεση ὅτι δέν θά ὑπάρξει κάτι ὀδυνηρό μέσα στό καλοκαίρι, προσφυγή σέ πρόωρες (ὄχι καί τόσο πρόωρες πλέον) ἐκλογές. Ἔχουμε καί τήν ἡμερομηνία: Κυριακή, 18 Σεπτεμβρίου.
Οἱ πολῖτες θά ἔχουν ἐπιστρέψει στά ἀστικά κέντρα, καθώς θά ἀνοίγουν τά σχολεῖα, ἡ θερινή ραστώνη θά ἔχει λάβει τέλος καί οἱ κάλπες μποροῦν νά στηθοῦν χωρίς κανένα πρόβλημα. Εἶναι δεδομένο, ὅτι ὁ Ἕλληνας τόν Σεπτέμβριο δέν ἔχει ἀκόμη ζαλωθεῖ τό μαγκανοπήγαδο τῆς γκρίνιας καί τῆς ἐσωστρέφειας (ἐάν, φυσικά, ἔχει περάσει ἕνα καλοκαίρι χωρίς τίς ὅποιες καταστροφές, χωρίς ἔνταση μέ τούς ἀπέναντι καί μέ πολλά ἄλλα «χωρίς») καί δέν ἔχει ἀκόμη θυμώσει, ὅπως συνηθίζει νά θυμώνει μέ τούς πολιτικούς ὅταν ἀρχίζει νά σκέπτεται τόν (πάντα πιό δύσκολο ἀπό τό ξένοιαστο θέρος) χειμῶνα.
Ὡς ἐξ ἀπορρήτων, λοιπόν, σύμβουλοι ἐν τῷ μεγάρῳ Μαξίμου, θά προσπαθούσαμε νά πείσουμε τόν πρωθυπουργό ὅτι ἡ προκήρυξη ἐκλογῶν στά μέσα Αὐγούστου (ὥστε νά στηθοῦν οἱ κάλπες στίς 18 Σεπτεμβρίου) λειτουργεῖ σχεδόν πάντα ὑπέρ ἐκείνου ὁ ὁποῖος τίς προκηρύσσει! Ἰδίως, δέ, ὅταν ἔχει ἀπέναντί του ἕνα κόμμα τῆς ἀριστερᾶς, τό ὁποῖο θεωρεῖ τήν ραστώνη τοῦ θέρους «ἱερή ἀγελάδα» καί μέ πόνο ψυχῆς θά θυσιάσει τήν παγωμένη μπύρα στήν παραλία μέ ἕναν «φρέντο σκέτο» στό Κολωνάκι ἤ στήν κεντρική πλατεῖα τῆς πρωτευούσης τοῦ νομοῦ, ὅπου θά ἐκτεθεῖ ὁ κάθε ὑποψήφιος!
Θά προσπαθούσαμε, ἐπίσης, νά τόν πείσουμε ὅτι θά εἶναι πολύ δύσκολο νά ἀποτολμήσει συνεργασία μέ τήν Νέα Δημοκρατία ὁ Νῖκ. Ἀνδρουλάκης, ἔπειτα ἀπό τήν πρώτη Κυριακή, κάτι πού συνέβη δύο φορές μέ τό δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου!
Ἀφοῦ, λοιπόν, ἡ αὐτοδυναμία δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση μέ τόν νόμο τῆς «ἁπλῆς ἀναλογικῆς», ἡ λύση τοῦ «ὅσο πιό γρήγορα–τόσο καλύτερα πᾶμε στήν δεύτερη ἀναμέτρηση» εἶναι μᾶλλον ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη.
Καί σέ μία δεύτερη ἀναμέτρηση –μέ ἐνισχυμένη πλέον ἀναλογική– ἡ ὁποία θά τοποθετεῖται περί τά τέλη τοῦ Ὀκτωβρίου, τίς περισσότερες πιθανότητες νίκης καί σχηματισμοῦ κυβερνήσεως τίς ἔχει τό κόμμα τό ὁποῖο θά ἔχει πρωτεύσει στίς ἐκλογές τοῦ Σεπτεμβρίου. Κάτι πού, ἐκτός ἀπροόπτου, θά ἔχει ἐξασφαλίσει ἡ Νέα Δημοκρατία.
Βεβαίως, ὁ πρωθυπουργός θέλει νά δείξει ὅτι «ἐπιμένει θεσμικῶς» καί ἴσως ἐπιχειρήσει νά ὁλοκληρώσει ἡ κυβέρνησή του τήν τετραετία. Κάτι τέτοιο, ὅμως, θά φανεῖ, ἐάν ξαφνικά ἀντί ἐκλογῶν ἀνακοινώσει ἀνασχηματισμό!
Τελειώνοντας, λοιπόν, μέ τό τί θά προτείναμε ἐάν εἴχαμε θέση συμβούλου, ὀφείλουμε μία διευκρίνιση: Δέν εἴμεθα σύμβουλοι κανενός, ἀλλά ἡ πολιτική «δέν μᾶς ἀφήνει ν’ ἁγιάσουμε»….
