Ἡ σταγόνα πού ξεχείλισε τό ποτήρι

ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ τά σημάδια

Κάνουμε πώς δέν τά βλέπουμε, τά προσπερνοῦμε, ἀδιαφοροῦμε, ἀλλά ἐκεῖνα …ἐκεῖ, πεισματάρικα, κάθε τρεῖς καί λίγο ἐμφανίζονται γιά νά προειδοποιήσουν. Προχθές διάβασα στό e-tetradio.gr τά νούμερα τηλεθέασης τῶν δελτίων εἰδήσεων τῶν ἐν Ἑλλάδι τηλεοπτικῶν σταθμῶν. Οὕτως ἤ ἄλλως, τά παρατηρῶ καιρό διαπιστώνοντας τήν πολυδιάσπαση τοῦ κοινοῦ καί τήν ἀπουσία ἰσχυροῦ πόλου. Κάποτε τό 50% τῶν τηλεθεατῶν ἔβλεπε κάθε βράδυ στίς 8 τό Mega καί τόν Antenna πού ὅριζαν τήν ἀτζέντα. Τώρα ἕξι δελτία εἰδήσεων κινοῦνται σέ ποσοστά τηλεθέασης μεταξύ 7-14%, ἕκαστο. Μίκρυνε ἡ ἐπιρροή. Προχθές βράδυ συνέβη ὅμως κάτι, φαινομενικῶς, ξαφνικό. Πλήν δύο δελτίων εἰδήσεων, τά ὁποῖα παρακολούθησε διψήφιος ἀριθμός τηλεθεατῶν, ὅλα τά ἄλλα ἦταν «μονοψήφια». Ὁ κόσμος ἐπαναστάτησε.

«Ἄς τά ποῦν δελτία Covid-19 νά ἡσυχάσουμε, ἐγώ δέν μπορῶ! Δέν εἶναι μόνο ὅτι κρύβουν τίς εἰδήσεις ἀλλά καί ὅτι ἀπό τήν τρομοκρατία τρέμω σάν τό ψάρι μόλις τελειώνουν!» μοῦ σχολίασε προσφάτως φίλος καλός. Νά τό πρῶτο σημάδι τῆς καθίζησης, λοιπόν, πού ἐπιβεβαιώνεται ἐσχάτως δειλά-δειλά καί ἀπό τίς δημοσκοπήσεις. Τά κανάλια πλέον ἔχουν τόση ἰσχύ ὅσο τά κόμματα τήν ἐποχή τῶν μνημονίων. Ἡ δέ ἐπιρροή τους εἶναι ἀνάλογη μέ τίς Βουλές τῶν μνημονίων. Ὅπως τότε τά βασικά κόμματα εἶχαν διασπαστεῖ σέ ἄπειρα κομματίδια, ἔτσι καί τώρα, στίς δημόσιες συχνότητες, δέν ὑπάρχει κυρίαρχη εἰκόνα παρά εἰκονίδια. Τρανή ἀπόδειξη πώς ὅσα λεφτά καί ἄν δώσεις γιά νά ἀγοράσεις ἕνα brand καί μία ταινιοθήκη, ἄν δέν σεβαστεῖς τήν κουλτούρα τοῦ, μία τρῦπα στό νερό θά ἔχεις κάνει. Τά λεφτά σου θά ἔχεις πετάξει, μονοψήφιος θά εἶσαι. Σημάδι δεύτερο. Ὁ Τύπος. Ἄσχετοι ἄνθρωποι μέ βομβάρδισαν χθές μέ μηνύματα στό κινητό γιά τό ἐξώφυλλο ἑνός θρυλικοῦ γιά τήν ἐποχή του περιοδικοῦ, εἰδικῶς τήν περίοδο πού τό διηύθυνε ὁ Θανάσης Λάλας.

«Εἶδες τό ἐξώφυλλο τοῦ BHMAGAZINO;» ἦταν τό ἐρώτημα ὅλων. Ὄχι δέν τό εἶχα δεῖ. Καί γενικῶς ἀποφεύγω πλήν πολιτικῶν θεμάτων νά σχολιάζω τήν δουλειά συναδέλφων μέ τούς ὁποίους συμπορευτήκαμε σέ μετερίζια τοῦ Τύπου, ἄλλες ἐποχές. Δέν τό εἶχα δεῖ λοιπόν. Ἀλλά τό εἶχε δεῖ ὅλο τό facebook καί ὅλο τό twitter. Ἐκεῖ δίνουν ραντεβού κάθε βράδυ οἱ Ἕλληνες. Τί εἶχε συμβεῖ; Ἀνιστόρητος εἷς εἶχε φιλοτεχνήσει τό ἐξώφυλλο τοῦ ἄλλοτε κραταιοῦ ΔΟΛ –θά τρίζουν τά κόκκαλα τοῦ Λαμπράκη– μέ τήν φιγούρα τοῦ Πρωθυπουργοῦ ὡς «Μακρυγιάννη», τῆς Γιάννας ὡς «Μπουμπουλίνας», τῆς φόν ντέρ Λάυεν ὡς «Μαντοῦς», τοῦ Τζόνσον, τοῦ Πούτιν καί τοῦ Μακρόν ὡς ἡγετῶν τῆς συμμαχίας τοῦ Ναβαρίνου. Ἦταν τόσο ἄκομψο πού ἡ ἐπανάσταση τοῦ ὄχλου ἀνάγκασε τούς ἐμπνευστές του νά τό ἀποσύρουν. Ἀλλά ἦταν καί τόσο ἐμπνευσμένο, ὥστε γέμισε ὁ ἱστός μέ χλευαστικά εἰκονίδια, μέ παχουλούς μηντιάρχες, πολιτικά πρόσωπα, καράβια μέ ὕποπτο φορτίο καί ἄλλα συναφῆ. Ἵνα ἀποδειχθῇ πώς ὅσα δέν φέρνει ὁ χρόνος, τά φέρνει ἡ ὥρα.

Σημάδι τέταρτο. Τά δανεικά likes. Ἀποκαλύπτεται ὅτι Κυβέρνηση καί ἀντιπολίτευση ἐπενδύουν σέ bots, ἐκ τοῦ robots. Πρόκειται γιά μηχανάκια «δαίμονες» μέ τά ὁποῖα ἀγοράζεις δανεική ἀγάπη καί συμπάθεια (like) στό διαδίκτυο γιά νά φαίνεσαι δημοφιλής. Ἤ ἀγοράζεις ἀντιπάθεια καί τήν στέλνεις στήν σελίδα facebook τοῦ πολιτικοῦ σου ἀντιπάλου. Κατ’ οὐσίαν, εἰκονική πραγματικότης! Πρός τά ἔξω δείχνεις ὅτι οἱ ἀπόψεις σου εἶναι ἀρεστές σέ χιλιάδες Ἕλληνες (ἐνῷ δέν εἶναι), στήν πραγματικότητα ὅμως σοῦ κάνουν like μέσῳ τοῦ πολλαπλασιαστῆ συμπάθειας (bots) ἄγνωστοι ἄνθρωποι ἀπό ὅλον τόν κόσμο. Πού δέν γνωρίζουν γρί ἑλληνικά. Ἀλλά πληρώνονται γι’ αὐτό! Ἡ λαϊκή ἐκτίμηση ὅμως δέν ἀγοράζεται, οὔτε ἀποτιμᾶται σέ εὐρώ. Κτᾶται! Σημάδι πέμπτο: Ἀρεόπολη. Ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας θέλησε νά τιμήσει τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις τοῦ τοπικοῦ Δήμου γιά τήν κήρυξη τῆς Ἐπανάστασης. Ἀλλά ὅταν κάνεις πράγματα πού δέν πιστεύεις, αὐτό ἀργά ἤ γρήγορα αποκαλύπτεται. Στήν Θέα τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου πού ὁρκίστηκαν οἱ ἀγωνιστές, ἡ Πρόεδρος πάγωσε καί πάλι ὅπως στήν Μητρόπολη, κοκκάλωσε, τό κοιτοῦσε καί μέ βλέμμα ἀπλανές. Καί ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης ἦταν ἄθεος –γράφεται γιά πρώτη φορά ἀλλά τό ξέρω ἀπό ἀρίστη πηγή, εἶναι ἀλήθεια– μά ποτέ μά ποτέ στήν μακρά πολιτική του διαδρομή δέν προσέβαλε τά σύμβολα καί τίς παραδόσεις τοῦ Ἔθνους. Εἶναι φανερό ὅτι ἡ κυρία Σακελλαροπούλου δέν μπορεῖ νά «κουβαλήσει» τό βάρος τοῦ ἀξιώματος πού φέρει. (Γι’ αὐτό καί ἄλλως τε ἔχω πάψει νά ἀσχολοῦμαι μαζί της ἄν καί οἱ ἀφορμές ἄπειρες. Ὅ,τι εἶχα νά πῶ νά τό εἶπα ἐγκαίρως ὅταν δέν μιλοῦσε κανείς, τώρα ἡ Κυρία εἶναι στά χείλη τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ κάθε μέρα.) Σημάδι ἕκτο, τά ἀξιώματα γενικῶς, τά ὁποῖα κυκλοφοροῦν καί διατίθενται πλέον στήν «φτήνια». Τό ἐπισήμανε εὔστοχα ὁ εὐρωβουλευτής Γιῶργος Κύρτσος κατά τόν πρόσφατο ἀνασχηματισμό. Κάποτε τό νά εἶσαι Ὑπουργός σήμαινε κάτι, εἶπε. Σήμερα μέ 53 Ὑπουργούς καί ὑφυπουργούς, σχεδόν τό 1/3 τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδος τῆς ΝΔ, τί σημασία ἔχει τό ἀξίωμα; Εὐτελίζεται ἀπό τήν ὑπερπροσφορά. Περνᾷς καί δέν προλαβαίνεις νά ἀκουμπήσεις. Σημάδι ἕβδομο, Λιγνάδης, πολιτισμός καί λοιπά χωρίς περαιτέρω συστάσεις. Τό πνεῦμα τό ἀντικατέστησε ἡ παρακμή τῆς ἡδονῆς. Σημάδι ὄγδοο, οἱ ἄγνωστες δημοσκοπήσεις. 86 τοῖς ἑκατό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀπαιτεῖ ριζικές ἀλλαγές στό πολιτικό σύστημα. Χωρίς ἐπεξηγήσεις καί ἐδῶ.

Ποῦ καταλήγουμε; Μπροστά μας εἶναι καί τά συμπτώματα, μπροστά καί οἱ αἰτίες τῆς νέας –ὄχι καί τόσο ξαφνικῆς γιά ἐμᾶς– καθίζησης τοῦ δημοσίου βίου. Τά συμπτώματα: Τά πάσης φύσεως ἀξιώματα καταλαμβάνονται ἀπό πρόσωπα πού οὔτε τό εἰδικό βάρος ἔχουν –οἱ συγκρίσεις μέ τό παρελθόν εἶναι καταλυτικές– οὔτε καί τά ἐκτιμοῦμε. Ἐμεῖς ὑποκρινόμαστε ὅτι τά ἐκτιμοῦμε καί ἐκεῖνα ὑποκρίνονται ὅτι δέχονται τήν ἐκτίμησή μας. Ἀνασφαλῆ ὄντα ὅμως ἀγοράζουν ἀγάπη καί συμπάθεια μέ δημοσκοπήσεις μαϊμοῦ καί δανεικά likes. Ὁ δημόσιος βίος εἶναι ἐν τέλει μιά ὀφθαλμαπάτη. Βλέπεις ἰσχύ, ἀλλά κατά βάθος εἶναι ἰσχύ, χωρίς λαϊκή ἀποδοχή. Καί αὐτό ἀφορᾷ τούς πάντες σχεδόν: πολιτικούς, ἐκδότες, μηντιάρχες, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, διανοούμενους. Πλήρης ἡ ἀπονομιμοποίηση. Μά οἱ πάντες συνεχίζουμε χαρωποί. Μέχρι πού μιά μέρα ἀρχίζουν καί καταρρέουν οἱ τηλεθεάσεις τῶν δελτίων εἰδήσεων, οἱ κυκλοφορίες περιοδικῶν, οἱ φτιαχτές δημοφιλίες τοῦ facebook, τά ποσοστά τῶν κομμάτων στίς μετρήσεις. Σημάδι τελικό, ὅτι τό ἔδαφος φεύγει κάτω ἀπό τά πόδια μας. Μπορεῖ νά ἔρθει σήμερα, μπορεῖ αὔριο, μπορεῖ σέ δύο χρόνια ξαφνικά, ἀλλά θά ἔρθει αὐτή ἡ μέρα καί θά μᾶς πάρει παραμάζωμα ὅλους. Εἰδικῶς τούς σεσημασμένους πού νομίζουν ὅτι ὁ χρόνος ξέπλυνε τίς ἁμαρτίες τους γιά ὅλα ὅσα ἔκαναν στά μνημόνια. Καί θά ἔρθει αὐτή ἡ μέρα –πᾶμε τώρα στίς αἰτίες– γιατί δέν ξερριζώσαμε ὅλα ὅσα μᾶς ὁδήγησαν στήν χρεωκοπία. Τήν διεφθαρμένη ἐλίτ καί τούς κατά τόπους ἐκπροσώπους της. Θά ἔρθει αὐτή ἡ μέρα, γιατί ὄχι μόνο δέν ἀπηλλάγημεν ἀπό τήν χρεωκοπία, ἀλλά τόσα χρόνια μετά δέν ἔγινε ἡ παραμικρή ἀπόπειρα ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας. Γι’ αὐτό καί ἕνα ἐξώφυλλο τῆς πλάκας πού βάζει τήν φόν ντέρ Λάυεν ἀνάμεσα στούς ἥρωες τοῦ ’21 προκαλεῖ τήν πολιτική ζημιά πού δέν προκάλεσαν ἑκατό βόλτες τοῦ Ὀρούτς Ρέις στήν ὑφαλοκρηπῖδα μας. Γιατί εἶναι ἡ σταγόνα πού ξεχείλισε τό ποτήρι. Ἡ λαϊκή ψυχή ἐπιστρέφει.