«Ἡ Ἀθήνα δέν πάει καλά» εἶπε…
…–ἐμφανῶς ἐκνευρισμένος– ὁ καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας. Γλαῦκα εἰς Ἀθήνας κομίζετε, ἀγαπητέ καθηγητά. Πῶς νά πάει καλά μιά πόλη χωρίς προσωπικότητα; Πῶς νά πάει καλά μιά περιοχή ὁλόκληρη, ἕνα ὁλόκληρο λεκανοπέδιο, πού πάλλεται καί δονεῖται ἀπό τίς ἰαχές τοῦ «δέν βαρυέσαι», «ἄστο γιά αὔριο» καί «ἔλα μωρέ τώρα»;
«Ἡ Θεσσαλονίκη τό ἔμαθε τό μάθημά της» μᾶς εἴπατε, φίλτατε καθηγητά. Φυσικό δέν εἶναι; Ἡ Θεσσαλονίκη εἶναι μιά ἄλλη κοινωνία, μικρότερη ἐμφανῶς, ἀλλά χωρίς τό «μπᾶτε σκύλοι ἀλέστε» τῶν Ἀθηνῶν. Οἱ Θεσσαλονικεῖς ἔχουν περισσότερο ἀνεπτυγμένο τό αἴσθημα τῆς εὐθύνης. Μεταξύ μας, εἶναι «πιό Ἑλλάδα» ἀπό ἐμᾶς ἐδῶ κάτω… Γιά ποιά «Ἀθήνα», ὅμως, μιλᾶμε, ἀγαπητέ κύριε καθηγητά; Ὁλόκληρες συνοικίες, ἀκόμη καί μέσα στό κέντρο, στήν καρδιά τῶν Ἀθηνῶν, δέν εἶναι πλέον «Ἀθήνα». Εἶναι κάτι ἄλλο, εἶναι κομμάτια ἄλλων κοινωνιῶν, ἄλλων ἠθῶν καί ἐθίμων. Ἀφέθηκε ἡ Ἀθήνα στήν τύχη της, ἀπό τήν κεντρική ἐξουσία ἀλλά καί ἀπό τούς δημοτικούς της ἄρχοντες.
Ἀφέθηκε ἀπροστάτευτη, χωρίς σχέδιο, χωρίς σωστή κατανομή ἤ ἐπιμέλεια γιά τούς ἀνθρώπους πού μᾶς ἦλθαν ἀπρόσκλητοι καί μᾶς βρῆκαν ὄχι μόνο ἀπροετοίμαστους ἀλλά καί μή δυνάμενους νά ἀντέξουμε τόσο μεγάλο βάρος. Ποιά Ἀθήνα, ἀλήθεια; Ἐκείνη πού –κατά τήν ἄποψη τῶν «προχωρημένων»– θά ἀφομοίωνε τούς πρόσφυγες καί μετανάστες, πού μᾶς ἔρχονται ἀπό ποικιλία χωρῶν, παραδόσεων, ἠθῶν, ἐθίμων καί κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς; Μᾶλλον ἡ Ἀθήνα «ἀφομοιώνεται» σιγά-σιγά καί μεταβάλλεται σέ μιά τριτοκοσμική πρωτεύουσα, τήν ὁποία φωτίζει τά βράδυα ὁ φάρος τοῦ παγκοσμίου πολιτισμοῦ! Περπατῆστε ἕνα βράδυ τήν ὁδό Σταδίου, περπατῆστε τήν ἄδεια στοά Νικολούδη. Δέν σᾶς λέω νά τολμήσετε νά περπατήσετε βράδυ στήν Βικτώρια, τόν Ἅγιο Παντελεήμονα, τήν Σοφοκλέους, τήν Σωκράτους, τούς πέριξ τῆς Ὁμονοίας χώρους, τά στενά κάτω ἀπό τήν Πατησίων, πρός τόν Σταθμό Λαρίσης. Ἐκεῖ θά δεῖτε ὅτι ἡ Ἀθήνα πνέει τά λοίσθια. Καί ἡμεῖς, φυσικά, ὡς συνήθως, ἄδομεν. Ἄδομεν «Μεγάλους περιπάτους» καί «Νέο φωτισμό τῆς Ἀκροπόλεως», ἄδομεν «Θερμοπύλες καί Σαλαμῖνα 2020» καί προσεχῶς θά ἀρχίσουν οἱ ἀοιδοί μας νά ἄδουν «Ἑλλάδα 2021»… Καί μπορεῖ νά μήν ἐπετράπη στόν Ξέρξη –τότε– νά κατακτήσει τόν δυτικό κόσμο, ἀλλά σήμερα οἱ φυλές τῆς Ἀσίας καί τῆς Ἀφρικῆς ἔχουν κατασκηνώσει πέριξ τῆς Ἀκροπόλεως, τοῦ Θησείου καί τοῦ Κεραμεικοῦ. Μέ ὅλη τήν ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπο, μέ ὅλη τήν κατανόηση, ἀγαπητέ κύριε καθηγητά, ἡ Ἀθήνα δέν θά μπορέσει νά μάθει «τό μάθημά της». Δύσκολο νά μάθεις ἕνα μάθημα τό ὁποῖο διδάσκεται ταυτοχρόνως σέ πολλές γλῶσσες. Καί ἀκόμη πιό δύσκολο νά μάθεις τό «μάθημα» πού ἀναφέρεται στόν κορωνοϊό καί τούς τρόπους προστασίας ἀπό αὐτόν.
Δέν θά μποῦμε σέ λεπτομέρειες, ἀλλά οἱ συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ζοῦν οἱ μικρές κοινωνίες πού προαναφέραμε, δέν ἀφήνουν πολλά περιθώρια αἰσιοδοξίας. Ἔχουμε μπλέξει ἄσχημα, ἀγαπητέ καθηγητά. Καί φυσικά ἔχει μεγάλη εὐθύνη ἡ Πολιτεία καί οἱ κυβερνήσεις μας γιά τό «μπλέξιμο» αὐτό. Μακάρι νά ἀντιληφθοῦν ἐγκαίρως τίς εὐθύνες τους καί νά σταματήσει ὁ κατήφορος τῆς Ἀθήνας. Καλός καί ἅγιος ὁ φωτισμός τοῦ ἱεροῦ βράχου, ἀλλά σοφή καί ἡ παροιμία μέ τήν Μαριωρή!
