EXEI KANEI ἡ Κυβέρνηση λάθη στήν διαχείριση τῆς πανδημίας; Προφανῶς καί σοβαρά
Γιά νά ἔχει μειωθεῖ τό ποσοστό ἱκανοποίησης τῶν πολιτῶν ἀπό τό ἀστρονομικό 70% τῆς ἀνοίξεως στό (πάντως ὑψηλό) 50% τοῦ φθινοπώρου, κάτι πρέπει νά συμβαίνει. Δεξιός ταξιτζῆς μοῦ ἐξέφραζε προχθές τό βράδυ τήν νοσταλγία του γιά …τά μνημόνια. «Μέ τά μνημόνια δουλεύαμε καλύτερα, αὐτή ἡ κατάσταση μέ τόν κορωνοϊό δέν ἀντέχεται» σχολίασε καί μέ ἄφησε ἐνεό. Εὐθύνες, ναί λοιπόν. Μάλιστα. Καί σέ συγκεκριμένα Ὑπουργεῖα περιφερειακά τοῦ Ὑγείας πού ἄφησαν τό καλοκαίρι νά πάει χαμένο καί δέν προετοιμάστηκαν ὅσο ἔπρεπε. Ὅταν θά ἔρθει ἡ ὥρα θά μιλήσουμε καί γιά τά «χαϊδεμένα» τέκνα τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος τῶν ὁποίων τίς ὀλιγωρίες τρέχει νά μαζέψει ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός. Ἀλλά ἀπό τό σημεῖο αὐτό μέχρι τόν τρόπο πού ἡ Ἀριστερά, κομμουνιστική, σοσιαλδημοκρατική καί ἀνανεωτική καί τά μέσα της ἀντιπολιτεύονται τήν Κυβέρνηση, ὑπάρχει τεράστια ἀπόσταση. Οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐκτός τόπου καί ἐκτός χρόνου, γι’ αὐτό καί καταδικάζονται νά φιλοξενηθοῦν διά βίου ὡς ἔκθεμα στό μουσεῖο ἀπολιθωμάτων τῆς ἱστορίας τῶν ἰδεῶν.
Τί κάνει ἡ Ἀριστερά αὐτές τίς μέρες; Ἐπιχειρεῖ νά δηλητηριάσει τό φρόνημα ἑκατομμυρίων μαθητῶν γιά τήν ἄμυνα τῆς χώρας μέ τό σύνθημα «μέ ἕνα Ραφάλ λιγώτερο λύνονται τά προβλήματα τῆς ἐκπαίδευσης». Ἐγκληματικό, ἀντεθνικό, λαϊκισμός τοῦ αἰσχίστου εἴδους. Τί ἄλλο κάνει ἡ Ἀριστερά; Ζητᾶ νά ἐπιταχθοῦν οἱ κλῖνες καί οἱ μονάδες ἐντατικῆς θεραπείας τῶν ἰδιωτικῶν νοσοκομείων γιά τήν πανδημία πρίν προκύψει πρόβλημα στό δημόσιο σύστημα ὑγείας. Ἐκπέμποντας ἔτσι μῖσος κοινωνικό γιά τούς «ἰδιῶτες», οἱ ὁποῖοι σημειωτέον ἀπασχολοῦν στά νοσηλευτικά τους ἱδρύματα χιλιάδες ἐ-ργα-ζο-μέ-νους. Τό γράφω συλλαβιστά γιά νά τό καταλάβει καί ὁ τελευταῖος ξεροκέφαλος. Καί τέλος, τί ἄλλο κάνει ἡ Ἀριστερά; Ἐπιτίθεται στήν ἀρχή τῆς ἀτομικῆς εὐθύνης ἐπειδή λέει «βολεύει» τήν Κυβέρνηση. Ἐνῶ στήν πραγματικότητα δυσκολεύει τόν ἀντιπολιτευτικό λόγο τῆς ἰδίας. Τί περιθώριο γιά λαϊκισμό θά βρεῖ ἡ Ἀριστερά ἄν καί οἱ πολῖτες –μαζί μέ τό κράτος–θεωρούνται ὑπεύθυνοι; Ἐνῶ ἄν θεωροῦνται ἀνεύθυνοι ὅλη ἡ «λέζα» πάει στήν Πολιτεία.
Θά ἐπιμείνω σήμερα στήν ἀνάλυση τοῦ ἀντιπολιτευτικοῦ λόγου τῆς Ἀριστερᾶς ἡ ὁποία κτυπᾶ λυσσωδῶς τήν ἐθνική ἄμυνα καί τίς ἔννοιες «ἀτομική εὐθύνη» καί «ἰδιώτης» ἀρχίζοντας ἀπό τό τελευταῖο. Ἔχω θέση ἀρχῆς: ἡ ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας πού δοκιμάζει ὅλα τά συστήματα Ὑγείας τοῦ κόσμου, τό ἀνθρώπινο δυναμικό τους καί θέτει σέ νέες βάσεις τήν ἔννοια τῆς διακυβέρνησης καί τίς ἀξίες της, εἶναι συνάρτηση τῆς ἐπίδειξης ἀτομικῆς εὐθύνης ἐκ μέρους τοῦ πολίτη καί συλλογικῆς εὐθύνης ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας. Κανείς δέν μπορεῖ νά πετύχει μόνος του. Τί νά σοῦ κάνουν οἱ πολῖτες ἄν τηροῦν τά μέτρα αὐτοπροστασίας τήν στιγμή πού οἱ Ὑπουργοί καί τά Ὑπουργεῖα ὀλιγωροῦν νά λάβουν ἀποφάσεις; Τί νά σοῦ κάνουν ἀπό τήν ἄλλη οἱ Ὑπουργοί ἄν οἱ πολῖτες δέν πειθαρχοῦν στά μέτρα καί κάνουν τοῦ κεφαλιοῦ τους; Εἶναι τόσο ἀντιφατική ἡ Ἀριστερά στό θέμα αὐτό, ὥστε τήν ὥρα πού καταγγέλλει τήν Κυβέρνηση ὅτι ἐνοχοποιεῖ τούς πολῖτες μέ τήν ἀρχή τῆς ἀτομικῆς εὐθύνης ἡ ἴδια ἐπιτίθεται στούς πολῖτες ὅταν ἀρνοῦνται νά φορέσουν μάσκα ἤ ὅταν μεταλαμβάνουν τῶν ἀχράντων μυστηρίων τῆς Θείας Κοινωνίας στήν Ἐκκλησία! Τρικυμία ἐν κρανίῳ.
Γιά τό θέμα τῆς ἐπίταξης τί νά πῶ. Ὄσκαρ λαϊκισμοῦ. Ἀπό τόν καιρό πού εἴχαμε σαράντα κρούσματα τήν μέρα ἡ Ἀριστερά ὀνειρεύεται τόν ὑπαρκτό σοσιαλισμό καί ἀπαιτεῖ ἀπό τήν Κυβέρνηση νά ἐπιτάξει τίς κλῖνες τῶν ἰδιωτικῶν νοσοκομείων. Καί ὅταν οἱ συναρμόδιοι Ὑπουργοί Κικίλιας καί Σκυλακάκης ἐκδίδουν ὑπουργική ἀπόφαση πού βάζει καί τά ἰδιωτικά νοσοκομεῖα στόν χορό, τότε διαμαρτύρονται γιατί αὐτή συνοδεύεται μέ κονδύλι τοῦ Προϋπολογισμοῦ γιά τήν ἀποζημίωση τῶν ἐργαζομένων πού θά ἀπασχοληθοῦν στίς ἰδιωτικές ΜΕΘ! Βλέπετε, ἡ Ἀριστερά ἤθελε νά καταργηθεῖ τό ἀντεργατικό νομοθετικό διάταγμα τοῦ 1974 πού ἐπέτρεπε σέ ἀκραῖες περιπτώσεις γιά σοβαρούς κοινωνικούς λόγους τήν ἐπιστράτευση ἐργαζομένων γιά τόν δημόσιο καί τόν ἰδιωτικό τομέα. Τώρα χωρίς ἡ κατάσταση νά ἔχει φθάσει στό μή παρέκει, ἀπαιτεῖ μέ τήν μπότα της νά ἐπιστρατευθοῦν οἱ ἐργαζόμενοι νοσηλευτές καί ἰατροί τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα δωρεάν. Ἔδωσε μάχη γιά νά μπεῖ σέ ἀναστολή σύμβασης καί νά εἰσπράξει τό 800άρι καί ὁ τελευταῖος ἐργαζόμενος τῆς χώρας μέσα στήν καραντίνα, ἀλλά τίς ξινίζει ἕνα ποσό 30 ἑκατομμυρίων πού ἐνέκρινε τό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν ἐπειδή λέει θά πάει στούς «κλινικάρχες». Ὅλες οἱ ἐπιχειρήσεις τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα λειτουργοῦν μέ κρατική ἀρωγή μέσα στήν κρίση• μόνον οἱ κλινικάρχες ἀλλά καί 200 ἰδιοκτῆτες λεωφορείων τοῦ ΚΤΕΛ Ἀττικῆς πού θά προσφέρουν συγκοινωνιαό ἔργο εἶναι οἱ «λεπροί» καί πρέπει νά ἐργασθοῦν γιά τήν ψυχή τῆς μάνας τους! Δέν πᾶνε καλά οἱ ἄνθρωποι.
Ἄφησα γιά τό τέλος τό δηλητήριο πού βάζουν στά νέα παιδιά μέ τίς στημένες καταλήψεις σχολείων –ἀποφασίζονται χωρίς γενική συνέλευση καί ψηφοφορία ἀπό ἰνστρούχτορες– ἐναντίον τῆς θωράκισης τῆς ἐθνικῆς ἄμυνας. «Νά πάρουμε ἕνα Ραφάλ λιγώτερο» εἶναι τό ἐπιχείρημα μέ τό ὁποῖο «πιπιλᾶνε» τά μυαλά τῶν μαθητῶν γιά νά «κτίσουν» τό ἐπιχείρημα «ἀπό ποῦ θά βροῦμε τά λεφτά γιά τήν Παιδεία». Λεφτά γιά τήν Παιδεία χρειάζονται καί πρέπει νά ἀναζητηθοῦν. Σύμφωνοι, καμμία ἀντίρρηση. Ἀλλά ἀπό ἄλλους κωδικούς τοῦ προϋπολογισμοῦ. Ἀπό τήν ἐπιχορήγηση τῶν κομμάτων ἴσως! Ὄχι ἀπό τήν Ἄμυνα ὅμως. Αὐτή πρέπει νά μείνει ἐντελῶς ἔξω ἀπό τόν δημόσιο διάλογο. Δέν ἦταν ἀπόφαση πολυτελείας ἡ προμήθεια τῶν Ραφάλ, λές καί δέν εἴχαμε τί ἄλλο νά κάνουμε, ψάχναμε ποῦ θά σπαταλήσουμε δισ. εὐρώ καί ἐν τέλει τό βρήκαμε. Ἦταν ἀπόφαση ἐθνικῆς ἀνάγκης. Τά μαχητικά μας κάθε μέρα ἀπογειώνονται, πετοῦν καί χαράσσουν στούς ὁρίζοντες τίς γραμμές τῶν συνόρων μας στό Αἰγαῖο καί στήν Μεσόγειο. Κάθε μέρα χαράσσουν τό σύνορο! Ἕνα Ραφάλ λιγώτερο πού λέει ἡ ἀνόητος Ἀριστερά εἶναι ἕνας ἐπιπλέον Τοῦρκος μέσα στόν ἐναέριο χῶρο μας καθημερινά. Ὅποιος «γανώνει» τίς σκέψεις τῶν νέων παιδιῶν κατ’ αὐτόν τόν τρόπο εἶναι πολιτικός ἐγκληματίας. Λυπᾶμαι πού τό λέω, ἀλλά δέν βρίσκω ἄλλη καλύτερη λέξη.
Ἡ ἐπικράτεια μιᾶς χώρας καί ἡ περιφρούρηση τῆς ἐδαφικῆς της ἀκεραιότητος εἶναι ἀγαθό ἀπείρως ὑπέρτερο καί σημαντικώτερο ἀπό τούς περιστασιακούς διορισμούς μερικῶν χιλιάδων ἀναπληρωτῶν καθηγητῶν. Οἱ ἀναπληρωτές δέν χάνονται, βρίσκουν τόν δρόμο τους. Τά σύνορα ὅμως; Θέλω μέ τήν εὐκαιρία λοιπόν –καταλήγω– νά ἀποταθῶ στίς ἡγεσίες τῆς Ἀριστερᾶς καί νά τίς παρακαλέσω νά ἐγκαταλείψουν τά παλαιά ἰδιώματα. Δέν γίνεται νά λές στήν κρίση τά ἴδια πού ἔλεγες καί στήν εὐημερία, βέβαιος ὅτι κανείς δέν θά σοῦ ζητήσει τόν λόγο. Ἡ Κυβέρνηση ἔχει τίς εὐθύνες της καί μοίραῖα μέ τόν ἕνα ἤ μέ τόν ἄλλο τρόπο θά τίς πληρώσει. Ὅπου ἔγιναν ἐν πάσῃ περιπτώσει λάθος χειρισμοί. Ἀλλά δέν θά τίς πληρώσει μέ τόν ἀνεύθυνο καί λαϊκίστικο τρόπο πού τό πασχίζει ἡ Ἀριστερά κάνοντας ἀντιπολίτευση τῆς συμφορᾶς. Διότι ἐδῶ ἔστω καί κατά λάθος, εἰδικῶς μέ ὅσα διαβρωτικά ἀκούγονται μέσα στά σχολεῖα, στόχος εἶναι ἡ χώρα. Αὐτή θά τήν πληρώσει. Καί στό μέτρο πού κάποια εὐθύνη μᾶς ἀναλογεῖ, ἐμεῖς θά δώσουμε μάχη γιά νά τό ἀποτρέψουμε. Νά περάσει ἔτσι δέν θά τό ἀφήσουμε.
