Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά χαιρετήσω τήν ἀπόφαση τῆς ὑπουργοῦ Πολιτισμοῦ γιά τήν διακοπή τῆς λειτουργίας τοῦ «Ἡρωδείου», προκειμένου νά ἐπισκευασθοῦν ὅλες οἱ «ἀβαρίες» πού ἔχουν τραυματίσει τό Ὠδεῖο.

Φυσικά καί δέν εἶναι κάτι τό νέον τό ὄργιο τῶν εἰκονικῶν ἐπιδοτήσεων σέ ἀγρότες-μαϊμοῦ.

Βρίσκομαι στό ἰσόγειο μιᾶς σημαντικῆς δημοσίας ὑπηρεσίας.

Ἔφυγε χθές ἀπό τήν ζωή ἕνας καθ’ ὅλα ἄξιος, ὑπέροχος ἄνθρωπος, ἐξαιρετικός δημοσιογράφος καί λάτρης τοῦ χιοῦμορ, ὁ Ἰάσων Μοσχοβίτης.

Λοιπόν; Αὐτό ἦταν;

Eἴμαστε ἡ χώρα τῆς ὁποίας οἱ πολῖτες οὐδέποτε ἀντελήφθησαν τήν σημασία τῶν γεγονότων, δέν ἔχουν γνώση καί ἀδιαφοροῦν γιά τήν Ἱστορία τῆς πατρίδος τους καί, κυρίως, ἀρέσκονται στήν κομματολαγνεία καί τήν στοίχιση (ὡσάν πρόβατα) πίσω ἀπό διάφορες ἐξωτερικές δυνάμεις.

«Ἡ Εὐρώπη δέν ὑπάρχει, ἡ Εὐρώπη εἶναι στό περιθώριο, οὐδείς ὑπολογίζει τήν Εὐρώπη, ἡ Εὐρώπη βρίσκεται στήν λάθος πλευρά.»

Τί στήν εὐχή συμβαίνει σ’ αὐτή τήν χώρα;

Τριάντα λεπτά γιά νά φθάσεις ἀπό τήν Ζωοδόχο Πηγή στήν Β΄ Μεραρχίας, εἶναι πάρα πολλά!

Δέν εἶναι συνηθισμένο νά διαβάσει κάποιος ἕνα βιβλίο σχεδόν τριακοσίων σελίδων ἀπνευστί.

Ἔχω κάποιους καλούς φίλους στήν Κύπρο.