Καιρός νά σταματήσει αὐτή ἡ «παράδοση»…

Δέν θυμᾶμαι πρίν πόσα ἀκριβῶς χρόνια, ἔγραφα στήν «Καθημερινή» ὅτι κάποια στιγμή θά πρέπει νά σταματήσει αὐτή ἡ δῆθεν «παράδοση» πού …

… θέλει τόν ἑκάστοτε πρωθυπουργό νά πηγαίνει κάθε χρόνο στήν Θεσσαλονίκη, στίς ἀρχές Σεπτεμβρίου, καί νά ἐγκαινιάζει τήν δῆθεν «Διεθνῆ» ἔκθεση, μέ μιά μακρόσυρτη ὁμιλία δίκην προγραμματικῶν δηλώσεων στό «Βελίδειο» καί τήν ἑπομένη νά δίνει μιά συνέντευξη «Μπέν Χούρ» στούς δημοσιογράφους. Κατ’ ἀρχήν δέν ὑπάρχει πλέον «Διεθνής Ἔκθεσις Θεσσαλονίκης». Ἕνα ἐγχώριο πανηγύρι εἶναι, μέ περίπτερα… ὑπουργείων καί κρατικῶν ὀργανισμῶν, μέ δεκάδες δημοσίους ὑπαλλήλους νά «ἀνεβαίνουν» γιά ἀρκετές ἡμέρες στήν Θεσσαλονίκη καί νά κάνουν μιά ἔξτρα ἑβδομάδα διακοπῶν, καί μέ τούς Θεσσαλονικεῖς νά φεύγουν κακήν-κακῶς γιά τήν Χαλκιδική γιά νά γλυτώσουν ἀπό τίς ὀρδές τῶν Ἀθηναίων καί κυρίως τῶν «παρατρεχάμενων», πού θά ἀνεβοῦν στήν Μακεδονία γιά μιά φωτογραφία δίπλα στόν πρωθυπουργό ἤ γιά μιά «σέλφι» μπροστά ἀπό τήν ἔκθεση, γιά νά δείξουν στούς «ἀκολούθους» τους ὅτι «ἤμουν κι ἐγώ ἐκεῖ». Ἄσε δέ ἐκεῖνα τά γελοῖα περί τῆς «Ἐρωτικῆς πόλεως», ὅπως ἀποκαλοῦν οἱ ἔποικοι τῶν ὀλίγων ἡμερῶν τή «Νύμφη τοῦ Θερμαϊκοῦ». Στήν οὐσία στενάζουν τά μπουζουκτσίδικα καί τά μπαράκια, γεμίζουν οἱ καφετέριες καί τά ἑστιατόρια. Θά μοῦ πεῖς, «κίνηση νά γίνεται», ἀλλά κι ἐγώ θά σᾶς πῶ ὅτι εἶναι πολύ λίγοι οἱ Θεσσαλονικεῖς πού ἐπιθυμοῦν νά βλέπουν ὅλη αὐτή τήν ἐπέλαση τῶν «ἡμετέρων» καί τῶν «ἐν ἀναμονῆ» διορισμένων, πού τρέχουν κάθε Σεπτέμβριο στήν Θεσσαλονίκη, μέ τήν ἐλπίδα ὅτι δέν θά πᾶνε τοῦ χρόνου, γιατί θά ἔχουν «βολευτεῖ» σέ κάποια δημόσια θέση. Θά εἶναι πολύ καλύτερα ἐάν ὁ πρωθυπουργός τοῦ χρόνου δέν πάει στήν Θεσσαλονίκη, ἀλλά ἀνακοινώσει τό οἰκονομικό πρόγραμμα τοῦ ἔτους ἀπό τήν τηλεόραση καί ὄχι ἀπό τό «Βελίδειο», ὅπου ὅλη ἡ ἐκδήλωση, ἀπό τόν ἁγιασμό (ἀλήθεια, γιατί βασανίζεται ὁ Ἀμβρόσιος; Γιατί τέτοια δοκιμασία;) μέχρι τό ἀκροατήριο, παραπέμπει σέ ἐποχές πού ἔχουν ξεπεραστεῖ πλέον…

Καί μήν ἀκούσω πάλι αὐτά περί «παραδόσεως» καί πράσινα ἄλογα. «Παράδοση» εἶναι καί οἱ «μπαλωθιές» στά γλέντια! Καί ὡς φίλαθλος, θά σᾶς πῶ ὅτι «οἱ παραδόσεις εἶναι γιά νά σπάζουν». Ἄς ἐγκαινιάζεται ἡ ἔκθεση, λοιπόν, ἀπό τόν περιφερειάρχη ἤ ἀπό κάποιον ὑπουργό, ἄς φροντίσει τό συμβούλιο νά τήν ξανακάμει διεθνῆ κι ὄχι νά ἔχουμε «τιμώμενη χώρα» καί σαχλαμάρες. Εἴδαμε καί πέρυσι πού εἴχαμε τίς ΗΠΑ. «Πήξαμε» ἐφέτος στίς ἐπενδύσεις! Ἀλλοῦ γίνεται ἡ δουλειά καί ὄχι ἀπό τό «Βελίδειο», μέ ντεκόρ τούς «διαδηλωτές» καί τούς ἐπαγγελματίες τοῦ συνδικαλισμοῦ, πού παραμένουν ἀκλόνητοι, ἀλλά χωρίς πλέον τίς στρατιές τῶν «βολεμένων» πού τούς ἀκολουθοῦσαν ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς δόξης τοῦ ΠΑΣΟΚ! Κι ἐπειδή διαισθάνομαι ὅτι τά πολλά «ταρατατζούμ» καί ὁ «σαματᾶς» δέν ἀρέσουν στόν σημερινό πρωθυπουργό, τολμῶ νά προβλέψω ὅτι πολύ σύντομα ὅλο αὐτό τό «μάλε-βράσε» τοῦ Σεπτεμβρίου θά πάψει νά ὑπάρχει καί θά δώσει τήν θέση του σέ ἄλλες, πολιτισμένες καί νηφάλιες ἐκδηλώσεις. Μπροστά πάει ὁ κόσμος. Καλές οἱ «παραδόσεις», ἀλλά ὄχι ὅλες!

Απόψεις

«Βόμβα» ἀπό τόν Πρόεδρο Βουλῆς Λιβύης: Δέν ἀναγνωρίζουμε ΑΟΖ στήν Κρήτη!

Εφημερίς Εστία
Δῶρον ἄδωρον ἡ διακήρυξις τοῦ Ἀκίλα Σάλεχ ὅτι εἶναι ἄκυρο τό τουρκολιβυκό μνημόνιο ἐπειδή ἡ κυβέρνηση δέν εἶχε λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης – Υἱοθετεῖ πλήρως τήν τουρκική θέση ὅτι ἡ μέση γραμμή χαράσσεται ἀπό τήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα καί ὄχι τά νησιά

Δέν εἶναι ταινία, εἶναι Ἱστορία γιά νά τήν κρατᾶς φυλακτό!

Μανώλης Κοττάκης
Παρακολούθησα τήν πρώτη προβολή τῆς ταινίας «Καποδίστριας» τοῦ Γιάννη Σμαραγδῆ μαζί μέ τόν διευθυντή φωτογραφίας τοῦ φίλμ Δημήτρη Σταύρου ἀπό τά ὀρεινά τοῦ «Ἑλληνικοῦ Κόσμου».

Μέτρα Μητσοτάκη γιά δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, ἀγρότες καί στεγαστικό

Εφημερίς Εστία
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στήν ὁμιλία του στήν Βουλή, πρό τῆς ἐγκρίσεως τοῦ προϋπολογισμοῦ τοῦ 2026 μέ ὀνομαστική ψηφοφορία (ἐνεκρίθη μέ 159 ψήφους «ναί», ἔναντι 136 «ὄχι» σέ σύνολο 295 ψηφισάντων), ἀνεφέρθη σέ μιά σειρά μέτρων, μεταξύ τῶν ὁποίων μέτρα γιά τούς δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, τόν ΟΠΕΚΕΠΕ, τούς ἀγρότες καί τό στεγαστικό τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων.

Μνήμη Μπόστ, μνήμη ἑνός ἄλλου πολιτισμοῦ

Δημήτρης Καπράνος
Πέρασαν τριάντα χρόνια ἀπό τό 1995, ὁπότε μᾶς ἄφησε γιά πάντα ὁ Μέντης Μποσταντζόγλου (Μπόστ), ὁ ἄνθρωπος πού ἐπέβαλε τό δικό του, μοναδικό, ὕφος στόν χῶρο τοῦ Πολιτισμοῦ.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ