ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑ!

Ἔχετε νά δώσετε καμμία ἐξήγηση στίς οἰκογένειες τῶν ἀγνοουμένων τῆς Κύπρου γιά τήν τιμητική ἰθαγένεια πού δώσατε σέ ὑμνητή τοῦ ψευδοκράτους, κυρία Πρόεδρε τῆς Δημοκρατίας;

ΓΙΑτόν κάθε Ἕλληνα, μία φράσις συνδέεται ἀμέσως μέ τήν Κύπρο: «Δέν ξεχνῶ». Ὅμως, ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας δέν συμμερίζεται, φαίνεται, αὐτήν τήν αὐθόρμητη ἀντίδραση. Ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ΞΕΧΝΑ.
Τέτοιες ὧρες, πρίν 48 χρόνια, οἱ ὀρδές τοῦ Ἀττίλα ἐπέπιπταν στήν Κύπρο. Οἱ δύο τορπιλλάκατοι τοῦ Ναυτικοῦ Ὀχυροῦ Κυρήνειας ἔπλευσαν κατά τοῦ εἰσβολέως γιά βροῦν τελικῶς τά πληρώματά τους ἡρωϊκό θάνατο στά νερά τῆς μαρτυρικῆς Μεγαλονήσου. Τῆς Μεγαλονήσου πού σπαρασσόταν ἀπό τόν ἀδελφοκτόνο Ἐμφύλιο. Ὅπου στό στόχαστρο εὑρίσκοντο οἱ μαχητές τῆς ἐλευθερίας. Οἱ 300 τῆς ΕΟΚΑ Β΄, οἱ ὁποῖοι πρῶτοι ἔπεσαν στήν φωτιά τοῦ ἀπέλπιδος ἀγῶνος γιά τό σταμάτημα τοῦ Ἀττίλα. Αὐτά ἔπρεπε νά θυμᾶται ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὅταν ὑπέγραφε ἀποφάσεις γιά τήν ἀπονομή ἑλληνικῆς ἰθαγενείας. Καί πρίν 68 χρόνια, οἱ ἴδιοι 300 (τόσους ἀριθμοῦσε ἡ ΕΟΚΑ) σήκωναν τήν σημαία τῆς ἐπαναστάσεως ἀπέναντι σέ ὁλόκληρη τήν βρεταννική ἀποικιακή αὐτοκρατορία. Αὐτούς ἔπρεπε νά σκέπτεται ἡ κ. Σακελλαροπούλου ὅταν ὑπέγραφε ἀποφάσεις γιά τήν ἀπονομή ἑλληνικῆς ἰθαγενείας.Καί ὅμως ὄχι. Οὐδείς ἐκ τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ΕΟΚΑ ἔτυχε μιᾶς τιμητικῆς ἀπονομῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας. Καί ἄς ἦσαν αὐτοί πιό Ἕλληνες ἀπό ὅλους μας. Γιά τήν Ἕνωση τῆς Κύπρου μέ τήν μητέρα Ἑλλάδα ἀγωνίσθηκαν. Ἀλλά καί σέ κανέναν ἀπό τούς Κυπρίους πού ἀνδραγάθησαν στίς μάχες τοῦ 1974, ἐπεφύλαξε ἡ μητέρα-πατρίδα τήν τιμή αὐτή.

Θά πεῖ, βεβαίως, κάποιος πώς, ὅταν ἡ ψυχή εἶναι ἑλληνική, δέν χρειάζονται χαρτιά καί διατάγματα, γιά νά τό ἐπιβεβαιώσουν. Καί ναί, οἱ μαχητές ἔδωσαν τήν ψυχή καί τήν ζωή τους γιά ἰδανικά. Ἀλλά ἡ πολιτεία ὀφείλει νά τούς τιμήσει.

Ψιλά γράμματα αὐτά γιά τήν σημερινή Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Πιστεύαμε ὅτι ἡ ἀπόφασίς της νά παρασημοφορήσει ἕναν φερόμενο ὡς διασώστη, πού διευκόλυνε παρανόμους μετανάστες, ἦταν τό κατώτερο σημεῖο στό ὁποῖο θά μποροῦσε νά ἐκπέσει. Καί, ὅμως, μᾶς διέψευσε. Τί νά σκεπτόταν, ἄραγε, ὅταν ἀπεφάσιζε νά δώσει ἑλληνική ἰθαγένεια στόν Γιασάμ Ἀγιαβέφε; Ἕναν ὑμνητή τοῦ ψευδοκράτους; Γνωστό εἶναι περί ποίου πρόκειται. Καί ὑποτίθεται ὅτι ἡ κ. Σακελλαροπούλου «τόν ἔκανε Ἕλληνα», ἐπειδή συνεισέφερε ὑγειονομικό ὑλικό γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ Covid, «ἀπομακρύνοντας τόν κίνδυνο κατάρρευσης τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήματος Ὑγείας». Μά, εἴμαστε σοβαροί;

Γιά αὐτούς πού πῆραν τά ὅπλα, γιά νά «ἀπομακρύνουν τόν κίνδυνο» πού διέτρεχε τό ἔθνος καί ἡ ἀκεραιότης τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δέν εἶχε τίποτε νά κάνει σέ ἀναγνώριση τῶν θυσιῶν τους ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας; Ξεχνᾶ ἡ κ. Σακελλαροπούλου τούς μαχητές καί τούς πεσόντες τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων; Θεωρεῖ πιό σημαντική τήν δωρεά ἑνός Τούρκου ἀπό τά Ἄδανα, πού στηρίζει καθοριστικά τήν οἰκονομία τοῦ ψευδοκράτους;

Θά μπορούσαμε νά προσθέσουμε πολλά ἀκόμη, θά δώσουμε ὅμως τόν λόγο στόν ἰατρό Νῖκο Ἐρ. Ἰωάννου, πού ἀπεικονίζει ἐναργῶς πτυχές τῶν γεγονότων. Τῆς «ἑλληνοποιήσεως» τοῦ μέν καί τῆς παντελοῦς ἀδιαφορίας πρός τούς δέ. Γράφει ὁ δρ Ἰωάννου:

«Θά κάνω μία ἀντιπαραβολή μέ γεγονότα πρό αἰῶνος περίπου, γιά νά ἀποφευχθοῦν αὐθαίρετοι συνειρμοί μέ πλέον σύγχρονες καταστάσεις. Θά καταθέσω, ὅμως, σαφῶς καί χωρίς ἐνδοιασμό ταύτιση μέ μία συγκεκριμένη περίπτωση πού ἔφερε ἡ ΕΣΤΙΑ στή δημοσιότητα τό Σάββατο, 9 Ἰουλίου (ἀπονομή ἰθαγενείας στόν Ἀγιαβέφε). Ἡ ἡμέρα αὐτή εἶναι ἐπέτειος τῆς σφαγῆς, τήν ἴδια ἡμέρα τοῦ 1821, ἑκατοντάδων κληρικῶν καί προυχόντων τῆς Κύπρου ὡς ἐμπλεκομένων στήν Ἐπανάσταση.

»Ἡ μέθοδος τῆς ἐπιμελῶς προβαλλόμενης “φιλανθρωπικῆς” δραστηριότητος μέ παράλληλη πομπώδη θρησκευτικότητα, στά ὅρια τῆς θρησκοληψίας, ἦταν προσφιλής συνήθεια κορυφαίων πρωταγωνιστῶν τοῦ ὑποκόσμου στήν Ἀμερική τῶν ἀρχῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος. Τότε δέν εἶχε νομοθετηθεῖ ἀκόμη ἡ δίωξη γιά ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, ἀλλά ἡ φοροδιαφυγή ἦταν ὅπλο πού ἐχρησιμοποιήθη γιά νά κλειστοῦν στή φυλακή κάποιοι πού εἶχαν διαπράξει εἰδεχθέστερα, πλήν ἀναπόδεικτα ἐγκλήματα (π.χ. Ἀλ Καπόνε).

»Αἴφνης πληροφορούμαστε χάρις στό δημοσίευμα τῆς ΕΣΤΙΑΣ, ὅτι ἐπιχειρηματίας, ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη στά Ἄδανα, πολιτογραφήθηκε ὑπήκοος τῆς παράνομης Τουρκοκυπριακῆς Δημοκρατίας τῆς Βορείου Κύπρου, τό 2016, συλληφθείς στήν Ἑλλάδα βάσει διεθνοῦς ἐντάλματος γιά παράνομες οἰκονομικές δραστηριότητες, ἀξιώθη καί τιμητικῆς Ἑλληνικῆς Ἰθαγένειας γιά τή συμβολή του στή διάσωση τοῦ Ε.Σ.Υ.! Μοναδική ἔνδειξη τῆς προσφορᾶς του, φωτογραφίες πού παραδίδει ὑγειονομικό ὑλικό σέ ἕναν ἀρχιμανδρίτη. Σημειωτέον ὅτι ἕδρα τῶν δραστηριοτήτων του μέ καζῖνο καί ξενοδοχεῖα, εἶναι ἡ ἀγαπημένη γενέτειρά μου, καί κατεχόμενη ἀπό τό 1974, Κυρήνεια.

»Δυστυχῶς, κάποιοι Κύπριοι συχνάζουν σ’ αὐτά τά καζῖνο, ἔχουν χάσει περιουσίες ὁλόκληρες, συμβάλλοντας ἔτσι στήν ἐνίσχυση καί συνέχιση τῆς κατοχῆς.

»Σοκαριστικό, ἀλλ’ ὄχι μοναδικό παράδειγμα ἀλλοτριώσεως, δεδομένου τοῦ ὅτι τό δεύτερο σέ ἰσχύ κόμμα τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας προώθησε ὡς εὐρωβουλευτή Τουρκοκύπριον, ὁ ὁποῖος εἶχε ἤδη ἐπιβραβευθεῖ μέ πανεπιστημιακή ἕδρα στό Κρατικό Πανεπιστήμιο γιά τή συνεπῆ προσήλωση στίς ρίζες του καί τήν σταθερή ἄρνησή του νά δεχτεῖ ὅτι ἔγινε εἰσβολή τῆς Τουρκίας στήν Κύπρο τό 1974, πολλῷ μᾶλλον νά τήν καταδικάσει.

»Εὐκαιρίας δοθείσης, ἐπαναφέρω πρός σύγκριση δημόσια πρόταση, τήν ὁποία ὑπέβαλα τόν Νοέμβριο τοῦ 2020 γιά τιμητική ἀπόδοση Ἑλληνικῆς Ἰθαγένειας, ἐνόψει τῶν ἐκδηλώσεων γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, δειγματοληπτικῶς, σέ Κυπρίους ἀγωνιστές τῆς Ε.Ο.Κ.Α., οἱ ὁποῖοι πίστεψαν καί ἀφιέρωσαν τή ζωή τους στήν Ἑλλάδα.

»Μέ συγκίνησε βαθύτατα ὅταν μετά ἀπό λίγες ἡμέρες, ἔλαβα ἐπιστολήν ἀπό τό πρωθυπουργικό γραφεῖο, πού μέ πληροφοροῦσε ὅτι ἡ πρόταση ἀπεστάλη μέ θετική εἰσήγηση στίς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες. Ἀκολούθησαν διαβεβαιώσεις ἀπό τόν ὑπουργό Ἐσωτερικῶν καί ἄλλους ὑψηλόβαθμους κυβερνητικούς παράγοντες, ὅτι βεβαίως καί θά ὑλοποιηθεῖ ἡ πρότασίς μου, γι’ αὐτό, οἱ δύο σεμνοί ἀγωνιστές ἐκλήθησαν νά ὑποβάλουν τά βιογραφικά τους, γιά νά συμπληρωθοῦν τυπικά στοιχεῖα…

»Οἱ ποικίλες, μεταξύ τῶν ὁποίων λίαν ἀξιόλογες, ἐκδηλώσεις, διάρκειας ἑνός ἔτους καί κάτι, ἔκαναν τόν κύκλο τους, ἡ αὐλαία ἔπεσε καί ἄσημοι «οἰκονομικά» ἀγωνιστές τῆς ἰδέας τῆς Ἑλλάδος παρέμειναν μέ τήν ἀπό πολλῶν ἐτῶν ληφθεῖσαν ἀπόφασίν τους. Νά περιβληθεῖ τό σάβανό τους μέ τήν Ἑλληνική Σημαία, ὅταν θά ταφοῦν στήν ἡμικατεχόμενη πατρίδα, γιά νά φυτευτεῖ μαζί τους τό μήνυμα τῶν 9 κυανόλευκων λωρίδων της καί τοῦ Σταυροῦ τῆς Ὀρθοδοξίας…

»Κατά εὐτυχῆ συγκυρία, στήν ἴδια σελίδα ὅπου ἀποκαλύπτεται ἡ τιμητική ἑλληνοποίηση, ὑπάρχει μία ἐξαιρετική περιγραφή τῆς ζωῆς καί τῆς θυσίας τοῦ αἰώνιου ἐφήβου ποιητῆ Εὐαγόρα Παλληκαρίδη. Ἡ φωτογραφία του βρίσκεται στό προσκέφαλο τῆς, μή θεωρηθείσας ἄξιας τῆς τιμῆς, ποιήτριας καί ἀγωνίστριας τῆς Ε.Ο.Κ.Α. ἀπό τό 1957.

»Παραδίδεται πρός σύγκρισιν καί ἐλπίζω δεύτερες σκέψεις, στίς ὑπεύθυνες κυβερνήσεις τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καί τῆς Μητρός Πατρίδος».

Κεντρικό θέμα