Πρός Γερμανία-Ἑλλάδα-Κύπρο / Τί συνδέει Σταϊνμάιερ, Μητσοτάκη καί Ἀναστασιάδη
Τοῦ Μανώλη Κοττάκη
ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ δυνατόν νά συνδέει κάτι τήν ἀπόφαση Ζελένσκυ νά κηρύξει ἀνεπιθύμητο στό Κίεβο τόν Πρόεδρο τῆς Γερμανίας Φράνκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ μέ τήν ἀπόφαση τοῦ Οὐκρανοῦ Προέδρου νά προκαλέσει ἀναταραχή στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο μέ τά τάγματα Ἀζόφ καί στό Κυπριακό Κοινοβούλιο, μέ τό προκλητικό κλείσιμο τοῦ δέκτη του, μόλις ἄκουσε τήν λέξη «Ἀττίλας»; Ἄν ὅλες του οἱ συμπεριφορές κατά Γερμανίας, Ἑλλάδος, Κύπρου ἀποτελοῦν ἀντίποινα γιά τό γεγονός ὅτι οἱ χῶρες αὐτές ἀρνήθηκαν νά τοῦ στείλουν τά νέα ὅπλα πού ζητοῦσε γιά τήν μάχη τοῦ Ντονμπάς, τότε ναί! Ὑπάρχει σύνδεσις. Ὁ ἀρχηγός τοῦ γερμανικοῦ κράτους Φράνκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου Κώστας Τασούλας καί ἡ Πρόεδρος τοῦ Κυπριακοῦ Κοινοβουλίου Ἀννίτα Δημητρίου ἔχουν ἕναν κοινό λοιπόν: ἔγιναν δέκτες προσβολῆς ἀπό τόν Οὐκρανό ἡγέτη ἐπειδή πράγματι, ἔτσι εἶναι, οἱ χῶρες τους δέν τοῦ ἔστειλαν τά ὅπλα πού ἀπαιτοῦσε μέ τίς πλάτες ἄλλων. Τό δέ ἐρώτημα πού πλανᾶται στήν ἀτμόσφαιρα μάλιστα εἶναι ἄν ἡ «τιμωρία» πού ἐπέβαλε ὁ Οὐκρανός στόν ἀρχηγό τοῦ γερμανικοῦ κράτους ἦταν προϊόν δικῆς του ἐμπνεύσεως ἤ ὄπισθεν αὐτοῦ κρύβονται ἀόρατοι ὑποβολεῖς πού θύμωσαν μέ τήν γερμανική, τήν ἑλληνική καί τήν κυπριακή ἀπείθεια. Ἡ ὁποία ἐκδηλώθηκε τήν στιγμή πού ὅπως ἔγινε χθές γνωστό οἱ ΗΠΑ, ἡ Βρεταννία, ἡ Τσεχία καί ἡ Νορβηγία ἔστειλαν βαρύ ὁπλισμό στούς Οὐκρανούς. Οἱ ΗΠΑ ὑλικό ἀξίας 750 ἑκατομμυρίων δολλαρίων, ἡ Μεγάλη Βρεταννία ἀντιαεροπορικά καί ἀντιαρματικά, ἡ Τσεχία ἅρματα μάχης καί ἡ Νορβηγία ἀντιαρματικούς πυραύλους. Κορυφαῖος κυβερνητικός παράγων ὁ ὁποῖος ἔχει καλή εἰκόνα γιά τούς στόχους καί τῆς ἐπιδιώξεις τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς Δύσεως στήν Οὐκρανία μᾶς ἀποκάλυψε προσφάτως ὅτι ἰσχυρά κέντρα ἀποφάσεων ἐκεῖθεν τοῦ Ἀτλαντικοῦ ἔχουν ἐπιδοθεῖ ἐσχάτως σέ ἕναν ἀγῶνα δρόμου προκειμένου νά ἐξασφαλίσουν ὁπλισμό στίς Οὐκρανικές Ἔνοπλες Δυνάμεις γιά τρεῖς λόγους: Πρῶτον, διότι δεδομένης τῆς ὁριστικῆς ματαιώσεως τῆς ἐντάξεως τῆς Οὐκρανίας στό ΝΑΤΟ ἡ χώρα αὐτή πρέπει νά καταστεῖ «σιδηρόφρακτος». Πρόκειται γιά λέξη πού χρησιμοποιοῦν σταθερά ὅλοι οἱ κορυφαῖοι ἀξιωματοῦχοι τῆς Δύσεως σέ ὅλες τους τίς ἐπαφές μέ συμμάχους. «Σιδηρόφρακτος»! Δεύτερον, διότι ἡ Δύσις νοιώθει ἐκτεθειμένη γιατί ἀφήνει τήν κατάσταση στήν Οὐκρανία νά ἐξελίσσεται χωρίς νά παρεμβαίνει ἡ ἴδια μέ δυνάμεις της. Ἡ κατηγορία ὅτι εἶναι ἁπλῶς παρατηρητής προφανῶς καί δέν ἀρέσει στά κέντρα λήψεως τῶν ἀποφάσεων στήν Οὐάσιγκτων τά ὁποῖα ἔχουν ἐπιδοθεῖ σέ ἕναν ἀγῶνα ἐξασφαλίσεως ὅπλων γιά τήν Οὐκρανία ἀσκῶντας ἰσχυρές πιέσεις σέ φίλες καί σύμμαχες χῶρες. Τρίτον, διότι σύμφωνα μέ νεώτερη ἐκδοχή πού κυκλοφορεῖ σέ διπλωματικά γραφεῖα ἡ Δύσις ἐπιθυμεῖ τελικῶς νά ἐγκλωβίσει τόν Πούτιν στήν Οὐκρανία σέ βάθος χρόνου προκειμένου νά ζήσει τό δικό του Ἀφγανιστάν καί νά ὁδηγηθεῖ μοοραῖα σέ πτώση ἀπό τήν ἐξουσία. Ἡ ὑλοποίησις αὐτοῦ τοῦ σχεδίου προϋποθέτει τήν συνέχιση τοῦ πολέμου, ὄχι τό τέλος του καί, βεβαίως τήν ἐνίσχυση τῶν Οὐκρανικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων μέ βαρύ ὁπλισμό. Ἄς μήν ἀναμένουμε ὅτι ἡ Δύσις θά βοηθήσει τίς διαπραγματεύσεις καί ὅτι θά ἐγγυηθεῖ τήν εἰρήνη στήν Εὐρασία. Ἄλλοι εἶναι οἱ σκοποί της. Κάπου ἐδῶ ὅμως ἀρχίζουν τά ὡραῖα γιά τήν ἑνότητα τῆς Δύσεως. Ἡ γερμανική πολιτική ἡγεσία ἀποκρούει σθεναρῶς μέχρι ὥρας τίς πιέσεις πού δέχεται μέ σκοπό νά ἀποστείλει βαρύ ὁπλισμό στόν Πρόεδρο Ζελένσκυ καί νά συμφωνήσει σέ ἐμπάργκο στήν διακίνηση ρωσσικοῦ πετρελαίου στήν Εὐρώπη. Γνωρίζει πώς ἄν τό κάνει τότε τό κόστος μιᾶς τέτοιας ἀποφάσεως θά εἶναι βαρύ. Καί γιατί θά ἐκτιναχθεῖ ἐκ νέου ἡ τιμή τοῦ μαύρου χρυσοῦ στίς διεθνεῖς ἀγορές μέ ὅ,τι αὐτό σημαίνει γιά τήν βιομηχανία της καί γιατί φοβᾶται ἀντίποινα γιά τό φυσικό ἀέριο ἀπό τόν Πούτιν: Πληρωμή σέ ρούβλια ἤ καί πλήρη διακοπή τῆς ροῆς του. Ἡ γερμανική ἐξωτερική πολιτική σέ αὐτή τήν φάση λοιπόν ἀποκτᾶ στοιχεῖα οὐδετερότητος. Ἡ ἀπαγόρευσις τῆς ἐπίσκεψης Σταϊνμάιερ στό Κίεβο δέν ὀφείλεται λοιπόν στό γεγονός ὅτι ὁ ἀρχηγός τοῦ γερμανικοῦ κράτους ὑποστήριζε στό παρελθόν τήν κατασκευή τοῦ Nord Stream. Αὐτά εἶναι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις. Ἡ αἰτία εἶναι τά ὅπλα. Στήν πραγματικότητα ἡ ἀπόφασις Ζελένσκυ νά τόν κηρύξει ἀνεπιθύμητο πρόσωπο ὑποκρύπτει δυσφορία κέντρων τῆς Οὐάσιγκτων γιά τήν ἀπόρριψη τοῦ αἰτήματός τους νά σταλεῖ ἐκ νέου δυτικός ἐξοπλισμός στήν Οὐκρανία, πρός ἐνίσχυση τῆς ἄμυνάς της. Τό αὐτό πρέπει νά συνέβη μέ τήν ἀπόφαση Ζελένσκυ νά ἐμφανίσει τά ναζιστικά τάγματα Ἀζόφ ἐνώπιον τοῦ ἐμβρόντητου Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου. Οἱ Οὐκρανοί ζήτησαν ρωσσικά ὅπλα ἀπό τό Ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἄμυνας, κυρίως πυραυλικά συστήματα τά ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται ὅμως γιά τήν ἄμυνα τῶν νησιῶν μας στό Αἰγαῖο. Ἡ κυβέρνησις Μητσοτάκη αὐτή τήν φορά, πρός τιμήν της, εἶπε ὄχι. Πρῶτον, διότι ὅπως διαπίστωσε, ἡ πρώτη ἐσπευσμένη ἀπόφασίς της νά στείλει ὅπλα στήν Οὐκρανία τῆς προκάλεσε βαρύ πολιτικό κόστος τό ὁποῖο καταγράφεται σέ ὅλες τίς δημοσκοπήσεις: τό 80% τῶν Ἑλλήνων διαφωνεῖ μέ τήν ἐπιλογή της αὐτή. Δεύτερον, διότι τά ὅπλα αὐτά εἶναι ἐγκατεστημένα στά νησιά τοῦ Αἰγαίου καί τό ἑλληνικό αἴτημα πρός τήν Δύση νά ἀντικατασταθοῦν ἀπό ἄλλα πού θά μᾶς δωρίσουν οἱ σύμμαχοι σέ περίπτωση πού τά παραχωρήσουμε, δέν ἔγινε ἀποδεκτό. Τρίτον, διότι ἡ Κυβέρνησις ἀποδεχόμενη τό αἴτημα γιά μερικό ἀφοπλισμό τῶν νησιῶν θά βρισκόταν κατηγορουμένη ὅτι ἀποστρατιωτικοποιεῖ τά νησιά τοῦ Αἰγαίου μέ ἄλλοθι τήν Οὐκρανία. Πρός τοῦτο χθές ὁ Ὑπουργός Ἄμυνας Νῖκος Παναγιωτόπουλος ξεκαθάρισε, σέ κλειστή συνεδρίαση τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν καί Ἄμυνας τῆς Βουλῆς, ὅτι «δέν θά στείλουμε ἄλλα ὅπλα στήν Οὐκρανία γιατί θά ἀποδυναμώσουμε τήν ἄμυνα τῆς χώρας.»
Ἔτσι φθάσαμε σέ ἕνα χαμηλόφωνο «ὄχι»! Τό «ὄχι» αὐτό ὅμως εἶχε κόστος: τά «φυτευτά» στήν ὁμιλία Ζελένσκυ τάγματα Ἀζόφ καί οἱ ἀποκαλύψεις διπλωματῶν σέ συνέδρια πού στόχο εἶχαν νά ἐκθέσουν τήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική. Δέν εἶναι μάλιστα τυχαῖο ὅτι ὁ Πρόεδρος τοῦ Κοινοβουλίου μας μετά τήν βόμβα τῶν Ἀζόφ πού «ἔσκασε» ἐντός τῆς Ὁλομελείας δεσμεύθηκε ὡς μή ὤφειλε ἐκ μέρους τῆς Βουλῆς στόν Οὐκρανό ἡγέτη, ὅτι ἡ βοήθεια πού στέλνει ἡ Ἑλλάς «θά ἐνταθεῖ». Ἀπόπειρα μετριασμοῦ τῆς δυσαρέσκειάς του (καί ἄλλων) πρέπει νά ἦταν αὐτή. Στήν ἴδια κατηγορία ἀνήκει καί ἡ Κύπρος μας, πού ἐπίσης ἀρνήθηκε νά στείλει ρωσσικά ὅπλα στήν Οὐκρανία. Ζήτησε τήν ἀντικατάστασή τους ἀπό ἄλλα δυτικά, αἴτημα τό ὁποῖο ἀπερρίφθη. Ἔτσι ἔκπληκτο τό Κυπριακό Κοινοβούλιο καί ὁ Ν. Ἀναστασιάδης ἄκουσαν τόν ὀργισμένο Οὐκρανό Πρόεδρο νά τούς κάνει… αὐστηρές συστάσεις γιά τά χρυσά διαβατήρια (ἡ χώρα του ἔχει πόλεμο καί αὐτός ἀσχολεῖτο μέ τίς βίζες τῶν Κινέζων –ποιός ἄραγε τόν παρακίνησε νά τό θίξει;) καί νά μήν λέει λέξη γιά τήν τουρκική εἰσβολή τοῦ 1974. Τό θράσος του ἔφτασε στό σημεῖο νά κλείσει τόν δέκτη τήν ὥρα πού ἔθιγε τό ζήτημα ἡ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Βουλῆς Ἀννίτα Δημητρίου. Μήν ψάχνουμε λοιπόν τά γιατί καί τά διότι. Εἶναι περίπου σαφές τί συμβαίνει. Ἐλπίζω νά καταφέραμε νά σᾶς ἐξηγήσουμε κάπως μερικά ἀπό τά ἀνεξήγητα τοῦ πολέμου αὐτοῦ καθώς τά γεγονότα ἄνευ ἀναλύσεως καί παρασκηνίου δέν βγάζουν πάντοτε νόημα. Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ μιά ἐκτροπή γιά τό τέλος, ἀλλά δέν γίνεται ἀλλιῶς: στήν κρίση τῆς Οὐκρανίας ὅταν μᾶς ζητεῖται νά στείλουμε δωρεάν ὅπλα γιά χάρη τρίτων φαίνεται ὅτι ἰσχύει ἐλαφρῶς παραλλαγμένη ἡ γνωστή ἑλληνική παροιμία: Ἄλλος ἀγαπάει, ἄλλος πληρώνει! Ἀκόμη καί γι’ αὐτό ὅμως, ὑπάρχουν ὅρια.
