Γιατί οἱ Ἕλληνες τήν ἐπιλέγουν ὡς ἐπένδυση – Ἡ τιμή της ἔχει ἀπογειωθεῖ καί συνεχίζει νά ἀνατιμᾶται – Τί δείχνουν τά στοιχεῖα τῶν ἀγοραπωλησιῶν ἀπό τήν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος
Τό Eνα ρεκόρ μετά τό ἄλλο σπάει ἡ τιμή τῆς χρυσῆς λίρας, μέ τήν ἐπίσημη τιμή πωλήσεως ἀπό τήν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος νά διαμορφώνεται στά 1.011,97 εὐρώ καί τήν τιμή ἀγορᾶς στά 863,76 εὐρώ. Μέ τήν τιμή τοῦ χρυσοῦ νά ξεπερνᾶ τά 4.300 δολλάρια ἀνά οὐγγιά, ἡ ἐπένδυσις σέ χρυσές λίρες έχει γνωρίσει ἀναζωπύρωση, καθώς οἱ Ἕλληνες ἐπενδυτές στρέφονται ξανά σέ αὐτή τήν κλασσική ἐπιλογή.
Οἱ ἐπενδυτές σέ μιά περίοδο αὐξημένης οἰκονομικῆς καί γεωπολιτικῆς ἀνασφαλείας ἀναζητοῦν καταφύγιο στο πολύτιμο μέταλλο. Εἰδικώτερα, ἡ ἐκρηκτική ἄνοδος τῆς τιμῆς τοῦ χρυσοῦ ἀποτυπώνει τήν αὐξανόμενη ἀβεβαιότητα στήν παγκόσμια οἰκονομία καί τό γεωπολιτικό περιβάλλον. Κάθε φορά πού οἱ ἀγορές φοβοῦνται ὕφεση, ἐπίμονο πληθωρισμό ἤ κλιμάκωση πολεμικῶν συγκρούσεων, ἐπενδυτές καί κεντρικές τράπεζες στρέφονται στά παραδοσιακά «ἀσφαλῆ καταφύγια», μέ τόν χρυσό νά βρίσκεται σταθερά στήν κορυφή τῶν ἐπιλογῶν τους. Ἡ αὐξημένη ζήτησις ὁδηγεῖ ἀναπόφευκτα καί σέ ἄνοδο τῶν τιμῶν. Στήν Ἑλλάδα, ὅπου ἡ ἐπενδυτική κουλτούρα εἶναι διαχρονικά δεμένη μέ τήν χρυσῆ λίρα Ἀγγλίας, οἱ διεθνεῖς αὐτοί παράγοντες ἔχουν πολλαπλασιαστική ἐπίδραση. Ἡ χρυσῆ λίρα ἐξακολουθεῖ νά ἀντιμετωπίζεται ὡς ἕνα ἰσχυρό «τεῖχος προστασίας» ἀπέναντι στήν ἀβεβαιότητα, ἰδιαίτερα μετά τήν δεκαετία τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως καί τήν ἐμπειρία τῶν capital controls.
Τήν ἴδια στιγμή, ἡ χαλαρότερη νομισματική πολιτική καί οἱ χαμηλές ἤ ὀλιγώτερο ἑλκυστικές ἀποδόσεις ἐναλλακτικῶν ἐπενδύσεων, ὅπως τά ὁμόλογα, ἐνισχύουν περαιτέρω τήν θέση τοῦ χρυσοῦ ὡς βασικοῦ στοιχείου διαφοροποιήσεως στά ἐπενδυτικά χαρτοφυλάκια.
Τό ράλλυ τῆς χρυσῆς λίρας εἶναι μία ἐξέλιξις πού ἀντικατοπτρίζει τόσο τό ράλλυ τῆς διεθνοῦς τιμῆς τοῦ χρυσοῦ ὅσο καί τήν βαθειά σχέση ἐμπιστοσύνης τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μέ τό ἱστορικό νόμισμα, πού παραδοσιακά κατέχει σημαντική θέση στά χαρτοφυλάκια ὡς μέσο ἀποταμιεύσεως καί διαφοροποιήσεως.
Ὅπως ἐκτιμᾶται, τό 2%-3% τῶν συνολικῶν καταθέσεων τῶν ἑλληνικῶν νοικοκυριῶν ἀφορᾶ σέ χρυσές λίρες, μέ τήν συνολική τους ἀξία νά ὑπολογίζεται περίπου στά 5 δισ. εὐρώ. Πρόκειται γιά ποσοστό ἰδιαιτέρως ὑψηλό ἐν συγκρίσει πρός ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες, γεγονός πού ἐπιβεβαιώνει ὅτι στίς μεσογειακές κοινωνίες ἡ προτίμησις στόν φυσικό χρυσό παραμένει ἔντονη.
Στήν ἐπίσημη ἀγορά ἐκτιμᾶται ὅτι κυκλοφοροῦν περίπου 200.000 χρυσές λίρες, ἐνῶ οἱ ἀνεπίσημες ἀγοραπωλησίες παραμένουν κατ’ οὐσίαν ἀχαρτογράφητες. Ἡ Τράπεζα Πειραιῶς διακινεῖ πάνω ἀπό τό 55% τῶν χρυσῶν λιρῶν στήν Ἑλλάδα, μέ τό ὑπόλοιπο νά πραγματοποιεῖται μέσῳ τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος.
Γιά τό 2025, οἱ πωλήσεις χρυσῶν λιρῶν ἐμφανίζουν σημάδια ἀνακάμψεως ἐν σχέσει πρός τό προηγούμενο ἔτος. Συμφώνως πρός τά στοιχεῖα, στό τρίτο τρίμηνο 2025, οἱ ἰδιῶτες ἀγόρασαν ἀπό τήν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος (ΤτΕ) μόλις 1.714 χρυσές λίρες, ἐνῶ ἐπώλησαν πρός τήν ΤτΕ 9.365 χρυσές λίρες.
Ἐν συνόλῳ τό ἐννεάμηνο Ἰανουαρίου – Σεπτεμβρίου τοῦ τρέχοντος ἔτους, οἱ πωλήσεις χρυσῶν λιρῶν ἀπό τήν ΤτΕ πρός ἰδιῶτες ἔφθασαν τίς 5.399, ἐνῶ οἱ ἀγορές της ἀπό ἰδιῶτες ἔφθασαν τίς 32.002.


