Ὑπόθεσις Λιγνάδη: Πολιτική θύελλα συνταράσσει τό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο, τό Ἐθνικό Θέατρο, Μή Κυβερνητικές Ὀργανώσεις προσφύγων καί Πολιτειακές Ἀρχές
ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ κάτι θετικό: οἱ ἠθοποιοί συμπεριφέρονται διαφορετικῶς ἀπό τούς πολιτικούς ὅταν τούς ἀσκοῦνται διώξεις ἀκόμη καί γιά βαρύτατα ποινικά ἀδικήματα. Δέν καταγγέλλουν «σκευωρίες» γιατί γνωρίζουν ἄριστα ἀπό τό ἀρχαῖο δρᾶμα τί πραγματικά σημαίνει σκευωρία. «Θά μέ κρίνουν οἱ θεσμοί» ἀπήντησε ὁ ἤδη συλληφθείς τέως Διευθυντής τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου Δημήτρης Λιγνάδης, κληθείς νά σχολιάσει τήν «ὑπερήμερη» δήλωση τῆς πεπλανημένης ἁρμοδίας Ὑπουργοῦ Πολιτισμοῦ Λίνας Μενδώνη, ὅτι «εἶναι ἕνας ἐπικίνδυνος ἄνθρωπος».
Σέ ἀντίθεση μέ Ἕλληνες πολιτικούς οἱ ὁποῖοι στό παρελθόν διωκόμενοι γιά οἰκονομικά ἐγκλήματα ἐνεφανίζοντο μπροστά στίς κάμερες γιά νά καταγγείλουν ἀνερυθριάστως σχέδιο ἐξοντώσεώς τους, ὁ ἠθοποιός οὐσιαστικῶς ἐσιώπησε καί ἔθεσε τόν ἑαυτόν του εἰς τήν κρίσιν τῆς Δικαιοσύνης. Οἱ ἠθοποιοί ἔχουν τοὐλάχιστον ντροπή. Καί δέν παίζουν δημόσιο θέατρο. Κάτι εἶναι καί αὐτό. Θετικό ἐπίσης γιά τήν ὑγεία τῶν θεσμῶν μας, μέσα σέ αὐτήν τήν ὄζουσα ἀτμόσφαιρα, ἡ ἀποφασιστική στάσις τῆς Δικαιοσύνης καί εἰδικῶς τοῦ εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου Βασίλη Πλειώτα, ὁ ὁποῖος ἐνεθάρρυνε τούς ἁρμοδίους εἰσαγγελεῖς νά κάνουν τήν δουλειά τους. Καί τήν ἔκαναν. Ἡ σύλληψις τοῦ κυρίου Λιγνάδη ὁ ὁποῖος ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος προκύπτει ὅτι ἦταν ἡ χειρίστη πολιτική ἐπιλογή γιά τήν ἡγεσία τοῦ ἐμβληματικοῦ Ἐθνικοῦ μας Θεάτρου (ἀνεξαρτήτως γνώσεως τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου του, ἦταν τό λάθος ὑπόδειγμα) ἐβασίσθη στήν συστηματική ἐργασία τῶν ἁρμοδίων εἰσαγγελέων καί τήν ἀξιολόγηση τῶν καταθέσεων πού ἔλαβαν.
Ἡ ὑπόθεσις ὡστόσο δέν θά λήξει ἔτσι ἁπλά. Λαμβάνοντας τόν δρόμο τῆς ποινικῆς δικαιοσύνης. Θά ἔχει καί συνέχεια. Ἡ ἀπαγγελία κατηγοριῶν γιά «βιασμό κατά συρροήν» καί γιά σεξουαλική κακοποίηση ἀνηλίκων ἔχει τεράστιες «οὐρές» καί ἀποτελεῖ οὐσιαστικῶς τήν ἀφετηρία ἑνός πολιτικοῦ καί δικαστικοῦ θρίλλερ, τό ὁποῖο πλήττει τήν Πολιτεία στήν καρδιά τῆς ἐξουσίας της. Κατ’ ἀρχάς στό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ. Στόν Πολιτισμό τόν ἴδιο ὁ ὁποῖος ἔμοιαζε ἀνέγγιχτος μέχρι προσφάτως ἀπό τήν κρίση θεσμῶν πού συνετάρασσε τήν Ἑλληνική Δημοκρατία τά τελευταῖα δέκα ἔτη.
Ὡς φαίνεται, εἴμεθα στήν ἀρχή τῶν ἀποκαλύψεων, οἱ ὁποῖες θρυλεῖται ὅτι θά πλήξουν καί ἄλλα πρόσωπα πού συνεδέθησαν, ἐταυτίσθησαν, προσεδέθησαν μέ ἕνα συγκεκριμένο ἐκπεσόντα (καί ἀναστάντα προσφάτως) προοδευτικό τηλεοπτικό σταθμό καί τό ἰδεολογικό ρεῦμα πού ἐκπροσωποῦσε στά χρόνια τῆς μεγάλης διαφθορᾶς στίς ἀρχές τοῦ 2000.
Θά πλήξει πρόσωπα καί λογικές πού ἐθεώρησαν ὅτι εὗρον τήν εὐκαιρία παλιννορθώσεως μετά τήν πολιτική ἀλλαγή τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2019. Καί ἴσως δικαιώσει –θά δοῦμε, εἶναι νωρίς– τήν προσέγγιση τῆς ἐφημερίδος μας, πώς ὅταν ἕνας πολιτικός χῶρος μεταλλάσσεται καί ἐμβολιάζεται μέ πρόσωπα καί ἰδέες ξένες πρός τό ἰδεολογικό καί πολιτικό DNA του, πλήττεται. Στήν δίνη τοῦ κυκλῶνος εὑρίσκεται κατ’ ἀρχήν ἡ ἀρχαιολόγος, προερχομένη ἀπό τό ΠΑΣΟΚ, Ὑπουργός Πολιτισμοῦ Λίνα Μενδώνη, ἡ ὁποία ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἀναλήψεως τῶν καθηκόντων της εὑρέθη ἀντιμέτωπη μέ μεγάλες προσωπικότητες τῆς τέχνης καί τοῦ πολιτισμοῦ μας.
Ἡ κυρία Μενδώνη πιέζεται νά παραιτηθεῖ σήμερα γιά νά ἐκτονωθεῖ πολιτικῶς ἡ ἀρνητική ἀτμόσφαιρα πού ἔχει δημιουργηθεῖ ἀπό τίς παρενέργειες τοῦ ἑλληνικοῦ #metoo στόν δημόσιο βίο. Γίνεται ἤδη στόχος γελοιογραφιῶν –ὄχι τυχαίως– παραδοσιακῶν συντηρητικῶν ἐφημερίδων.
Ἡ ἴδια ὡς φαίνεται θεωρεῖ ὅτι δέν ἔχει εὐθύνη γιά τήν ἐπιλογή τοῦ κυρίου Λιγνάδη γιά τήν θέση τοῦ καλλιτεχνικοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου οὔτε γιά τήν ἀπόπειρα διασώσεώς του, ὅταν εἶδαν τό φῶς οἱ πρῶτες καταγγελίες τῆς Ἕλενας Ἀκρίτα. Δέν ἐπιθυμεῖ νά καταστεῖ «Ἰφιγένεια». Γιά αὐτό καί ὅπως πληροφορεῖται ἡ «Ἑστία» ἀπευθύνεται πρός ἐπωνύμους ἀνθρώπους τοῦ Πολιτισμοῦ ζητώντας νά κάνουν δηλώσεις στηρίξεως πρός τό πρόσωπό της.
Ἀκόμη καί ἄν εἶναι ἔτσι ὅμως καί δέν εὐθύνεται –ὅπως ψιθυρίζεται ἀπό κύκλους της στούς διαδρόμους τῆς ὁδοῦ Μπουμπουλίνας– , ἡ κυρία Μενδώνη βαρύνεται γιά τά «ὄχι» πού πιθανόν δέν εἶπε ὅπως πράττει ἕνας Ὑπουργός πού εἶναι Ὑπουργός. Καί γιά αὐτό δύσκολα, πολύ δύσκολα, θά ἀποφύγει τήν ἀπομάκρυνσή της ἀπό τήν Κυβέρνηση. Εἴτε παραιτουμένη εἴτε διαφορετικῶς.
Ἀπό τήν ἐξέλιξη τῆς ὑποθέσεως πλήν τῶν πολιτικῶν, πλήττονται ὅμως καί πολιτειακοί θεσμοί. Οἱ ὁποῖοι ὑποδεχόμενοι προσφάτως τήν Ὀλυμπιονίκη τῆς Ἱστιοπλοΐας ἐδήλωναν: «Ἡ Σοφία Μπεκατώρου διέλυσε τήν συνωμοσία σιωπῆς στήν ὁποία ἐμπλέκονται ὅσοι γνωρίζουν καί δέν μιλοῦν, ὅσοι ἀποκαλύπτουν δῆθεν ἔκπληκτοι τά ἐπαίσχυντα μυστικά ἐκείνων πού ἐκμεταλλεύονται τό κῦρος τους καί καταχρῶνται τήν ἐξουσία εἰς βάρος τῶν γυναικῶν πού ἐξαρτῶνται ἀπό αὐτούς ἐπαγγελματικά. Εὔχομαι νά πνεύσει ὡς ὁρμητικός ἄνεμος καί νά σαρώσει κάθε ὑποκρισία καί ἀπόπειρα συγκάλυψης. Καί πιστεύω ὅτι ἡ θαρραλέα στάση της θά συμβάλλει στήν εὐρύτερη εὐαισθητοποίηση ἀπέναντι σέ ἀνάλογες ἀνήθικες καί ἐγκληματικές συμπεριφορές.».
Οἱ ἴδιοι πολιτειακοί θεσμοί εἰς τάς δυσμάς τῆς προηγουμένης ἑβδομάδος ὡστόσο δέν ἦσαν τόσο καταγγελτικοί ὅταν προέκυψαν οἱ ἀποκαλύψεις εἰς βάρος τοῦ Καλλιτεχνικοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου. Χωρίς καμμία ἀναφορά σέ «ἀνήθικες καί ἐγκληματικές συμπεριφορές», χωρίς κἄν ἀναφορά σέ ζητήματα σεξουαλικῆς κακοποιήσεως ἀνηλίκων, ὑπεστήριξαν γενικόλογα ὅτι «ἡ κατάχρηση ἐξουσίας, ἡ βία –λεκτική καί σωματική– εἴτε πρόκειται γιά τόν χῶρο ἐργασίας, εἴτε πρόκειται γιά τήν ἐκπαίδευση, εἴτε γιά τίς προσωπικές καί οἰκογενειακές σχέσεις, δέν μπορεῖ νά γίνει ἀνεκτή». Προσθέτοντας μάλιστα ὅτι ἐκτός ἀπό ἐκείνους πού ὑφίστανται κακοποιητική συμπεριφορά «εἶναι ἐξ ἴσου σημαντικό νά γίνουν σεβαστές οἱ ἐγγυήσεις τοῦ Κράτους Δικαίου πού διασφαλίζουν τά δικαιώματα ὅλων τῶν ἐμπλεκομένων». Κοινῶς:
Μόλις κατηγγέλθη ὁ Δημήτρης Λιγνάδης, οἱ πολιτειακοί μας θεσμοί ἀνεκάλυψαν τό τεκμήριον τῆς ἀθωότητος. Ἐνῷ ὅταν κατηγγέλθη ὁ ἐπιχειρηματίας ἀπό τήν Ὀλυμπιονίκη ἐχαρακτηρίσθη ἀνήθικος καί ἐγκληματίας καί λόγῳ παραγραφῆς κατεδικάσθη ἀναπολόγητος. Χωρίς νά μπορέσει νά ὑπερασπισθεῖ τόν ἑαυτό του. Δέν χρειάζεται νά ἀποκαλύψουμε ποιοί εἶναι οἱ πολιτειακοί θεσμοί πού τηροῦν δύο μέτρα καί δύο σταθμά. Εἶναι πλέον γνωστοί καί ἀναγνωρίσιμοι. Λυπούμεθα εἰλικρινῶς γιά αὐτοῦ τό εἴδους τόν «δικαιωματισμό».
Καί βεβαίως ἀπό τήν ὑπόθεση Λιγνάδη πλήττεται καί ἡ κοινωνία τῶν πολιτῶν. Οἱ γνωστές ΜΚΟ. Ἡ γνωστή ΜΚΟ Solidarity Now μέ ἀνακοίνωση τοῦ ἑλληνικοῦ παραρτήματός της ἔνοιωσε τήν ἀνάγκη νά διαψεύσει τό Σάββατο τό βράδυ ὅτι «εἶχε ἐμπλοκή μέ τόν χῶρο τοῦ Θεάτρου, τοῦ θεατρικοῦ παιχνιδιοῦ ἤ καί δραστηριότητες στίς ὁποῖες μετεῖχε ὁ κύριος Λιγνάδης».
Σημειώνεται ὅτι ἡ διάψευσις ἐγένετο χωρίς νά ὑπάρξει πουθενά ὀνομαστική ἀναφορά στήν ὀργάνωση ὅπως προκύπτει καί ἀπό τό κείμενο διαψεύσεως στό ὁποῖο ἀναφέρεται ὅτι «τίς τελευταῖες μέρες ὑπῆρξαν ἀναφορές στόν Τύπο καί στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης γιά ἐμπλοκή ΜΚΟ σέ κυκλώματα ἐκμετάλλευσης καί μαστροπείας προσφύγων».
Τελευταῖο ἀλλά ὄχι ἔλασσον. Δημοσιεύματα ἐμφανίζουν τόν ἠθοποιό ὑποψήφιο μέ τό ψηφοδέλτιο Ἐπικρατείας τῆς ΝΔ Κωνσταντῖνο Μαρκουλάκη νά ἦταν αὐτός πού εἰσηγήθηκε στήν Πολιτεία τήν ἀξιοποίηση τοῦ Δημήτρη Λιγνάδη στό Ἐθνικό Θέατρο. Ἡ τοποθέτησις τοῦ κυρίου Μαρκουλάκη γιά ὅλα ὅσα συμβαίνουν ἀποκτᾶ μετά ταῦτα σημαντική σημασία. Ἰδιαιτέρως ἄν λάβει ὑπ’ ὄψιν κανείς τό γεγονός, ὅτι συνόδευσε τήν ὑποψηφιότητά του μέ τήν ΝΔ τό 2019 μέ τήν ἑξῆς δήλωση: «Τό περίφημο ἠθικό πλεονέκτημα τῆς Ἀριστερᾶς, κερδισμένο κάποτε μέ ἀγῶνες καί θυσίες, ἀποδείχθηκε στήν πράξη κενό δοχεῖο»… Αὐτά!
