Ποιός εἶναι ὁ Γεώργιος καί ποιές οἱ ἀπόψεις του γιά τό σχέδιο Ἀννάν – Ἡ σύνδεσις οἰκείων του μέ τόν στρατηγό Γρίβα Οἱ σπουδές του στό Ἡνωμένο Βασίλειο, ἡ Χημεία καί ἡ συμπλοκή του μέ Τούρκους τό 1989
ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΣ μέ ἰσχυρό ἐθνικό λόγο εἶναι ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου. Ὁ μέχρι τοῦδε τοποτηρητής τοῦ ἀρχιεπισκοπικοῦ θρόνου, Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος, ἐξελέγη ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο, καί πλέον εἶναι ὁ 76ος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου μέ τό ὄνομα Γεώργιος Γ΄. Στό τριπρόσωπο πού εἶχε διαμορφωθεῖ ἀπό τήν λαϊκή ψῆφο (στήν Κύπρο τηροῦνται τά ἀρχαῖα θέσμια τῆς ἐκλογῆς ἱεραρχῶν μέ κληρικολαϊκή συμμετοχή) ἦταν δεύτερος, ἀλλά ἡ 16μελής Σύνοδος τόν ἐξέλεξε μέ 11 ψήφους, ἔναντι τεσσάρων τοῦ Μητροπολίτου Λεμεσοῦ Ἀθανασίου καί μίας λευκῆς.
Τό στίγμα τῶν θέσεών του τό ἔδωσε μέ τήν πρώτη δήλωση στήν ὁποία προέβη μετά τήν ἐκλογή του: «Ἡ πατρίδα μας περιμένει τήν ἀπελευθέρωσή της» εἶπε, δείχνοντας ὅτι ὅπως καί οἱ προκάτοχοί του πού εἶχαν ἐθναρχικό ρόλο, ἔτσι καί αὐτός θέτει στήν πρώτη γραμμή τῶν προτεραιοτήτων του τό ἐθνικό θέμα. Παιδί ὁ ἴδιος τήν ἐποχή τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγῶνος τῆς ΕΟΚΑ (γεννήθηκε τό 1949), ἀλλά ἡ οἰκογένειά του, ἡ οἰκογένεια Παπαχρυσοστόμου ἀπό τήν Ἀθηαίνου ἦταν καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τοῦ ξεσηκωμοῦ δίπλα στόν ἀρχηγό Διγενῆ, τόν στρατηγό Γεώργιο Γρίβα.
Ἐθνική στάση ἐπιδεικνύει σταθερά ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος. Οἱ θέσεις του στό Κυπριακό εἶναι ξεκάθαρες, καί δέν τίς ἔκρυψε ποτέ. Ἦταν ἐναντίον τοῦ σχεδίου Ἀννάν καί ὡς χωροεπίσκοπος Ἀρσινόης τότε, εἰργάσθη προκειμένου ὁ κυπριακός λαός νά πεῖ «Ὄχι» στό δημοψήφισμα τῆς 24ης Ἀπριλίου τοῦ 2004. Τόνισε πολλές φορές στίς προηγούμενες μέρες πώς ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά ἔχει λόγο στό ἐθνικό ζήτημα καί νά τόν ἐκφράζει ἀνοικτά. Ἐκφράζοντας τίς δικές του θέσεις, εἶχε πεῖ πρό ὀλίγων ἡμερῶν:
«Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου εἶναι ἐθναρχοῦσα Ἐκκλησία, καί νά μήν ξεχνοῦμε ὅτι, τούς τελευταίους ὀκτώ αἰῶνες τῆς δουλείας, ἡ Ἐκκλησία ὡς ὁ μόνος θεσμικός ἑλληνικός φορέας εἶχε τήν εὐθύνη καί τῆς παιδείας καί τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας τοῦ λαοῦ. Αὐτή κράτησε τόν Ἑλληνισμό στά τόσα χρόνια σ’ αὐτόν τόν τόπο καί ἑπομένως τώρα πού ἀκόμα δέν ἀποκαταστάθηκαν τά ἀνθρώπινα δικαιώματά μας, πού ἡ μισή πατρίδα μας εἶναι ὑπό κατοχήν, ὀφείλουμε νά ἐκφέρουμε τόν ὀρθό λόγο ἀπέναντι στό ἐθνικό μας θέμα. Καί θά πρέπει ἡ Κυβέρνηση νά μᾶς ἀκούει καί νά ζητᾶ ἡ ἴδια τή συμβουλή μας. Δέν ἔχουμε ἐκτελεστική ἐξουσία, ἀλλά μποροῦμε νά καλέσουμε τόν λαό νά ἀκούσει καί τίς δικές μας ἀπόψεις, ὅπως παραδείγματος χάριν ὁ Μακαριστός ἡγήθηκε τῆς ἐκστρατείας ἐναντίον τοῦ σχεδίου Ἀννάν καί πέτυχε νά συσπειρώσει τόν λαό καί νά βοηθήσει τήν κατάσταση».
Δέν περιορίζετο ποτέ μόνο στά λόγια. Μετεῖχε στίς ἀντικατοχικές διαδηλώσεις, σέ μία δέ ἀπό αὐτές τό 1989 ἐδέχθη τήν ἐπίθεση τῶν Τούρκων στρατιωτῶν, γιά τήν ὁποία κατέθεσε προσφυγή ἐναντίον τῆς Τουρκίας στήν Ἐπιτροπή Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης. Τό τελευταῖο κατεδίκασε, γιά πρώτη φορά, τήν Τουρκία γιά καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τῆς ἐπέβαλε χρηματικό πρόστιμο.
Χαρακτηριστικό εἶναι ἐπίσης ὅτι ἡ μόρφωσίς του εἶναι πολυσχιδής. Τό 1967 ἀπεφοίτησε ἀπό τό Παγκύπριο Γυμνάσιο καί ὡς ὑπότροφος τοῦ ΙΚΥ σπούδασε Χημεία στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν (1968-1972). Στό ἴδιο πανεπιστήμιο σπούδασε καί Θεολογία κατά τά ἔτη 1976-1980, ἐνῶ οἱ μεταπτυχιακές σπουδές του καί στά δύο ἀντικείμενα ἔγιναν στό Ἡνωμένο Βασίλειο. Ἔτσι παραλλήλως πρός τά ἱερατικά καθήκοντά του ἦταν καθηγητής Χημείας στήν Μέση Ἐκπαίδευση. Διόλου τυχαῖο ὅτι ἐπί σειράν ἐτῶν εἶναι πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς καί Παιδείας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
