Γιατί οἱ Ἕλληνες εἴμαστε ἀνώτερο Ἔθνος

Οἱ Τοῦρκοι ζήτησαν νοσήλια ἀπό τήν Ἑλληνίδα πού ἐτραυματίσθη ἀπό τήν βόμβα στό Ἰστικλάλ γιά τήν περίθαλψή της σέ νοσοκομεῖο τῆς Κωνσταντινουπόλεως! – Ἦταν τό «εὐχαριστῶ» γιά τήν ἐνίσχυση τῆς τουρκικῆς οἰκονομίας ἀπό χιλιάδες συμπατριῶτες μας – Ὑπῆρχε ποτέ περίπτωσις Ἕλλην νά χρεώσει ἰατρικά ἔξοδα σέ ἐπισκέπτη τῆς χώρας μας;

ΑΥΤΟΙ εἶναι οἱ Τοῦρκοι. Αὐτή εἶναι ἡ Τουρκία. Ἀσφαλῶς καί τά θύματα τῆς βομβιστικῆς ἐπιθέσεως στήν Κωνσταντινούπολη τυγχάνουν τῆς διεθνοῦς συμπαθείας. Φαίνεται ὅμως πώς μόνον ἐντός Τουρκίας δέν ἀντιμετωπίζονται μέ συμπάθεια. Ἀπόδειξις, τό γεγονός ὅτι ἀπό τούς τραυματίες τῆς ἐκρήξεως πού μετεφέρθησαν στά τουρκικά νοσοκομεῖα, ζητεῖται νά πληρώσουν νοσηλεία. Ὀργή προκαλεῖ αὐτή ἡ ἀποκάλυψις. Ὁ πατέρας τῆς 39χρονης Ἑλληνίδος πού ἐτραυματίσθη κατά τήν ἔκρηξη τό ἀπεκάλυψε σέ τηλεοπτικό σταθμό: «Μοῦ εἶπαν ὅτι θά τῆς κάνουν ἐπισκληρίδιο γιά νά τῆς κάνουν τήν ἐπέμβαση, πού θά τήν χρεωθεῖ, ὅπως θά χρεωθεῖ καί τήν ἐπέμβαση καί τήν νοσηλεία στό νοσοκομεῖο». Ἡ ἀντίδρασίς του ἦταν ἡ ἀναμενομένη: «Τούς εἶπα ὅτι εἶναι ἀπαράδεκτο ξένος ὑπήκοος, πού ἔπεσε θῦμα τρομοκρατικῆς ἐπίθεσης, νά μήν δέχεται τήν ἰατρική φροντίδα πού πρέπει».

Θά ἦταν δυνατόν ποτέ νά συμβεῖ κάτι τέτοιο στήν Ἑλλάδα; Θά διενοεῖτο Ἕλλην, ἐπίσημος ἤ ἀνεπίσημος, νά μήν σπεύσει νά περιθάλψει τραυματία; Ὄχι μόνον θῦμα τρομοκρατικῆς ἐνεργείας. Θῦμα οἱασδήποτε μορφῆς ἐπιθέσεως ἤ ἀτυχήματος. Πόσῳ μᾶλλον ὅταν ὁ τραυματίας αὐτός εἶναι ἐπισκέπτης τῆς Ἑλλάδος. Ὁ κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς αἰσθάνεται ὑποχρέωση ἀπέναντί του, διότι θεωρεῖ ἑαυτόν οἰκοδεσπότη. Εἶναι ἀρχαία ἡ παράδοσις πού ἐπιτάσσει στούς Ἕλληνες νά θεωροῦν τόν ξένο πρόσωπο ἱερό. Τελοῦντα ὑπό τήν προστασία τοῦ Ξενίου Διός. Τί νά ἐξηγήσει κάποιος γιά αὐτά στούς Τούρκους; Αὐτοί βλέπουν μόνον τά πορτοφόλια τῶν ἐπισκεπτῶν τῆς χώρας τους, τό περιεχόμενον τῶν ὁποίων ἐπιδιώκουν διά ὑποτελοῦς συμπεριφορᾶς νά ἀποσπάσουν. Οὐδεμία σχέσις ἀνάμεσα στήν ἔμφυτη εὐγένεια τοῦ Ἕλληνος, πού συνυπάρχει μέ μία ὑπερήφανη ἀξιοπρέπεια, καί στήν ἀνάρμοστη συμπεριφορά τῶν συμπατριωτῶν τοῦ Ἐρντογάν. Τήν ὁποία τονίζει καί τό γεγονός πώς οὔτε τά χρήματα πού εἰσπράττουν ἀπό τούς ἐπισκέπτες τῆς Τουρκίας σέβονται. Καί ὅταν πέφτουν θύματα τρομοκρατίας, γιά τήν ὁποία ὑπεύθυνοι ἀποκλειστικῶς εἶναι τό τουρκικό Κράτος, πού ἀπέτυχε νά τούς προστατεύσει, τούς ζητοῦν νά πληρώσουν τά ἔξοδα τῆς νοσηλείας τους.

Ἐκεῖ ἀποδεικνύεται ὅτι Ἕλληνες εἶναι ἀνώτερο ἔθνος. Ὄχι μόνον στούς ἐπισκέπτες, ἀλλά καί στόν κάθε ἀναξιοπαθοῦντα παρέχεται ἰατρική φροντίς στήν χώρα μας. Ἀνασφάλιστοι, μετανάστες, μέλη «κοινωνικῶν μειονοτήτων», οἱ πάντες γίνονται δεκτοί στά νοσοκομεῖα μας. Ἐνίοτε καί εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων φορολογουμένων καί ἀσφαλισμένων πού πληρώνουν τό κόστος τῶν νοσοκομείων.

Σκέπτεται βεβαίως κανείς ὅτι δέν μπορεῖ νά περιμένει τέτοια μεγαλοψυχία ἀπό τούς φανατικούς τῆς Ἀσίας. Οἱ ὁποῖοι ξέρουν πώς στούς ἐπισκέπτες τους, τίποτε δικό τους δέν ἔχουν νά ἐπιδείξουν. Χριστιανικά μνημεῖα καί ἀρχαιοελληνικές ἀρχαιότητες πηγαίνουν νά δοῦν οἱ τουρίστες στήν Κωνσταντινούπολη καί τήν Μικρά Ἀσία. Καί ἡ ἡμισέληνος ἀκόμη στήν σημαία τους «κλεμμένη» εἶναι. Σύμβολον τῆς θεᾶς Ἀρτέμιδος, προστάτιδος τῶν Μεγαρέων, παλαιῶν ἀποίκων τοῦ Βυζαντίου. Τί νά σεβασθοῦν καί τί νά ἐκτιμήσουν αὐτοί;

Ἄλλως τε ἀκόμη καί γιά τήν ἀποδοχή συλλυπητήριων ἀπό τήν Ἑλλάδα καί τίς ΗΠΑ ἡ συμπεριφορά τους ἦταν ἀπαράδεκτη! Ἔπρεπε νά συναντηθεῖ ὁ Ἐρντογάν μέ τόν Μπάιντεν καί νά τοῦ θέσει τό ζήτημα τῶν μαχητικῶν F-16 γιά νά δεχθεῖ μετά καί τά συλλυπητήρια…

Προσχηματική εἶναι ὅμως καί αὐτή ἡ στάσις. Διότι καί ὁ ἴδιος ὁ Ἐρντογάν, ὡς πρός τήν ψυχοσύνθεσή του, οὐδόλως διαφέρει ἀπό τόν μέσο Τοῦρκο. Ὁ ὁποῖος δέν βλέπει τήν ἀποτυχία τοῦ κράτους του καί τῶν ὑπηρεσιῶν ἀσφαλείας του. Καταλογίζει τίς εὐθῦνες ἀλλοῦ. Καί πάντα ἐλεεινολογεῖ τούς Ἕλληνες. Χαρακτηριστικό εἶναι πώς ἐπροπηλακίσθη ἡ Ἑλληνίς ἀνταποκρίτρια τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ Open Μαρία Ζαχαράκη. Ἀρκεῖ νά παραθέσουμε τήν διήγησή της: «Προπηλακίστηκα χτές τό βράδυ ἐπειδή εἶμαι Ἑλληνίδα καί βρισκόμουν στό σημεῖο τῆς ἐπίθεσης. Mέ τό πού τελειώνω τήν ἀνταπόκρισή μου, τό live μου χτές τό βράδυ, πλησίασε πολύς κόσμος τούς δημοσιογράφους. Μέ πλησιάζει ἕνας Τοῦρκος καί μέ ρωτάει “ἀπό ποῦ εἶσαι, ἀπό ποιά χώρα;”. Τοῦ ἀπαντῶ “Ἑλλάδα”, καί ἄρχισε νά μοῦ λέει συνεχῶς “καί ἐσεῖς στήν Ἑλλάδα πού στηρίζετε τό ΡΚΚ, ἐσεῖς βρίσκεστε ἀπό πίσω”. “Καί εἶδα”, μοῦ λέει χωρίς νά καταλαβαίνει ἑλληνικά, “μέ πόση χαρά μετέδιδες τήν εἴδηση. Ἐσεῖς χαίρεστε μέ αὐτό πού ἔγινε στήν Τουρκία”. Δέν τοῦ ἀπαντοῦσα, κι αὐτός συνέχιζε νά λέει “βέβαια δέν ἀπαντᾶς, γιατί ἐσύ καί ἡ χώρα σου εἶστε ἔνοχοι σέ αὐτή τήν ἱστορία”».

Ὁ μόνος ἔνοχος, βεβαίως, ἐδῶ εἶναι ἡ ἴδια ἡ Τουρκία, ἡ χώρα καταπιεστής, εἰσβολεύς καί ἀποσυνάγωγος τῆς διεθνοῦς νομιμότητος.


Κεντρικό θέμα