Συμφωνία Ἑλλάδος-Γαλλίας γιά παράδοση ἐξπρές τῶν Belh@rra, ρήτρα ἀμοιβαίας συνδρομῆς καί Εὐρωστρατό – Μονίμως στήν Μεσόγειο τό «Σάρλ ντέ Γκώλλ»
ΚΑΠΟΙΟΙ μπορεῖ νά παρατηρήσουν ὅτι ἡ Ἑλλάς ἐξελίσσεται σέ ἕναν ἀπό τούς σημαντικωτέρους ἀγοραστές πολεμικοῦ ὑλικοῦ στόν κόσμο. Ἄν ὄχι τόν σημαντικώτερο στήν Εὐρώπη. Αὐτή ὅμως εἶναι μόνον ἡ κορυφή τοῦ παγόβουνου τῆς στρατηγικῆς σχέσεως πού δια-μορφώνεται μέ τήν ἀπόφαση ἀγορᾶς τριῶν φρεγατῶν τύπου Belh@rra καί τριῶν κορβεττῶν τύπου Gowind, ἀπό τήν Γαλλία. Πράγματι, σήμερα, ἡ συμφωνία στρατηγικῆς συνεργασίας καί ἀμοιβαίας ἀμυντικῆς ἀρωγῆς μεταξύ Ἑλλάδος καί Γαλλίας, πέρα ἀπό τήν ἐνίσχυση δυνατοτήτων σέ διμερές ἐπίπεδο, δημιουργεῖ καί τό θεμέλιο μίας νέας ἀρχιτεκτονικῆς ἀσφαλείας στήν Εὐρώπη. Καί μάλιστα, ὅπως ὅλα δείχνουν, αὐτή ἡ νέα ἀρχιτεκτονική ἀντιμετωπίζεται πολύ θετικά ἀπό τίς ΗΠΑ, πού πολύ σύντομα θά ὑπογράψουν πενταετῆ συμφωνία ἀμυντικῆς συνεργασίας μέ τήν Ἑλλάδα. Σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι πιστεύουν ὅσοι βλέπουν τά πράγματα ἐπιφανειακά, τά γεωστρατηγικά ζητήματα εἶναι ἐξαιρετικά πολύπλοκα καί σέ αὐτά οἱ προμήθειες ἀμυντικοῦ ὑλικοῦ δέν εἶναι παρά μία ἀπό τίς πολλές παραμέτρους πού τά καθορίζουν. Ἴσως καί νά μήν εἶναι ἡ πιό σημαντική. Γιά τόν λόγο αὐτό, μαζί μέ τήν ἐπιλογή τῶν φρεγατῶν καί τήν ἀμυντική συμφωνία, ἀναθερμαίνεται καί τό ζήτημα τοῦ Εὐρωστρατοῦ. Σέ ἕνα τέτοιο πλαίσιο ἡ Ἑλλάς θά ἔχει τήν εὐκαιρία νά λειτουργήσει ὡς ἰσότιμο μέρος αὐτῆς τῆς περιφερειακῆς δομῆς ἀσφαλείας καί ὄχι ὡς κράτος πελάτης. Ἡ Γαλλία δέν διαθέτει μεγέθη πού τῆς ἐπιτρέπουν νά λειτουργήσει κυριαρχικῶς ἔναντι χωρῶν ὅπως ἡ Ἑλλάς. Χρειάζεται δηλαδή κράτη-συνεργάτες καί ὄχι κράτη-ἀκολούθους.
Ἐπιπροσθέτως, ἡ συγκυρία ὅσον ἀφορᾶ τόν ἀνταγωνισμό μεταξύ Γαλλίας καί Γερμανίας εἶναι εὐνοϊκή γιά τήν προώθηση τῆς ἑλληνο-γαλλικῆς στρατηγικῆς συνεργασίας, ἡ ὁποία δημιουργεῖ τό πρόπλασμα μιᾶς ἑνότητος, καί μέσα στήν ΕΕ μιάν «ἀνοικτή ἀρχιτεκτονική» στήν ὁποία μποροῦν νά ἐνταχθοῦν καί ἄλλες χῶρες. Κυρίως οἱ νότιες χῶρες τῆς Εὐρώπης, ἀλλά καί χῶρες τῆς Μεσογείου, ὅπως ἡ Αἴγυπτος πού συστηματικῶς ἐξοπλίζει τό Ναυτικό της μέ γαλλικά συστήματα. Ἀνάμεσά τους καί οἱ κορβέττες Gowind μέ τίς ὁποῖες ἐξοπλίζεται τώρα καί ἡ Ἑλλάς.
Γιά νά ἐπιστρέψουμε ὅμως στά πλοῖα αὐτά καθ’ ἑαυτά, θά τονίσουμε ὅτι μέ τά ἰσχυρά ραντάρ καί τά μεγάλου βεληνεκοῦς ἀντιαεροπορικά ὅπλα τους, μποροῦν νά κυριαρχήσουν στήν Μεσόγειο. Τόσο πρός ἀνατολάς ἐπανενεργοποιῶντας τό δόγμα τοῦ Ἑνιαίου Ἀμυντικοῦ Χώρου Ἑλλάδος – Κύπρου (πού ἐπί τέλους πρέπει νά ξαναμπεῖ στήν Πολιτική Ἐθνικῆς Ἀμύνης τῆς χώρας μας) ὅσο καί πρός τήν Λιβύη λειτουργώντας ὡς οὐσιαστικό ἀντίμετρο πρός τήν προσπάθεια τῆς Ἀγκύρας νά ἐπεκταθεῖ πρός τά ἐκεῖ. Πόσω μᾶλλον ὅταν στό πλαίσιο τῆς ρήτρας ἀμυντικῆς συνδρομῆς, ἡ Γαλλία δεσμεύεται γιά μόνιμη παρουσία τοῦ ἀεροπλανοφόρου «Σάρλ ντέ Γκώλλ» στήν Μεσόγειο. Οἱ κινήσεις αὐτές ὅμως δημιουργοῦν καί στήν Ἑλλάδα τήν ὑποχρέωση νά ὑποστηρίξει γαλλικές καί ἄλλες εὐρωπαϊκές ἐπιχειρήσεις ἀνά τόν κόσμο καί ἐν προκειμένω τήν ἐπιχείρηση σταθεροποιήσεως στό Μάλι. Κατά τοῦτο ἡ συμφωνία λειτουργεῖ ἔτσι ὥστε οἱ ἑλληνικές Κυβερνήσεις νά ξεπεράσουν τά φοβικά σύνδρομά τους πού μᾶς κρατοῦσαν μέχρι σήμερα ἔξω ἀπό τόν πυρῆνα τῶν εὐρωπαϊκῶν στρατιωτικῶν δομῶν. Ἐν προκειμένῳ, ἡ ἀπόφασις γιά τήν ἀνανέωση τοῦ Στόλου μας εἶναι τό πιό σημαντικό γεγονός ἀπό τό 1979, ὅταν ὁ ἀείμνηστος Εὐάγγελος Ἀβέρωφ ἔλαβε τήν ἀπόφαση ἀγορᾶς τῶν φρεγατῶν «Ἕλλη» καί «Λῆμνος». Τώρα θά ἀρχίσουμε νά παροπλίζουμε τά πλοῖα τῆς κλάσεως ἐκείνης ἀντικαθιστῶντας τα μέ πλοῖα τῆς πιό σύγχρονης τεχνολογίας πού θά ἀποτελέσουν τήν ραχοκοκκαλιά τοῦ Στόλου, ἐπιφανείας γιά τά ἑπόμενα 50 χρόνια.
Ἡ Γαλλία συμφωνεῖ νά μᾶς παραδώσει δύο πλοῖα κλάσεως Belh@rra ἐντός τῆς προσεχοῦς διετίας. Τόσο αὐτά ὅσο καί τό τρίτο πού θά ἀκολουθήσει, θά ναυπηγηθοῦν στήν Γαλλία. Στήν Ἑλλάδα ὅμως ἀναμένεται νά ναυπηγηθοῦν καί οἱ τρεῖς κορβέττες Gowind πού θά συμπληρώσουν τήν πρώτη φάση τῆς ἀναβαθμίσεως τοῦ Στόλου. Συμφώνως πρός ὅλες τίς ἐνδείξεις, τά πλοῖα αὐτά θά ναυπηγηθοῦν στήν Ἐλευσῖνα, ὅπου τά ναυπηγεῖα θά λειτουργήσουν στό ἑπόμενο διάστημα μέ ἀμερικανική ἐπένδυση. Κάτι πού ἐπίσης ἐπιβεβαιώνει ὅτι τά ζητήματα γεωπολιτικῶν συνεργασιῶν δέν εἶναι μονοδιάστατα.
Τά πλοῖα θά εἶναι ἐξοπλισμένα μέ κατακόρυφους ἐκτοξευτῆρες βλημάτων ἐπιφανείας-ἀέρος τύπου Aster 30, τά ὁποῖα μέ βεληνεκές τῆς τάξεως τῶν 100 χιλιομέτρων καλύπτουν ἐπαρκῶς ὁλόκληρη τήν περιοχή ἐπιχειρήσεων τῶν φρεγατῶν.
Συμφώνως πρός πληροφορίες, τό συμβόλαιο πού πρόκειται νά διαμορφωθεῖ περιλαμβάνει ὅλα τά ναυτικά ὅπλα (πυροβόλα καί πυραύλους) πού θά ἔχουν καί οἱ φρεγάτες τοῦ Ναυτικοῦ τῆς Γαλλίας, ὄχι ὅμως καί τά βλήματα προσβολῆς στόχων ξηρᾶς τύπου Scalp. Καί τοῦτο, διότι ἡ Ἑλλάς ἤδη διαθέτει βλήματα αὐτοῦ τοῦ τύπου στόν ὁπλισμό τῶν ἀεροσκαφῶν Mirage 2000-5 καί Rafale. Ἐκρίθη λοιπόν ὅτι τό μαχητικό ἀεροπλάνο εἶναι ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη πλατφόρμα γιά τά Scalp. Ἀπ’ ἐναντίας ἡ χρῆσις τους ἀπό πλοῖα θά σήμαινε ὅτι αὐτά πρέπει νά κρατηθοῦν μακρυά ἀπό τό θέατρο ἐπιχειρήσεων γιά νά βάλουν τά ὅπλα ἀπό προστατευμένες θέσεις. Τό Πολεμικό Ναυτικό μας ὅμως χρειάζεται ὅλα τά πλοῖα του, στήν πρώτη γραμμή.
