Ἑλληνικά τά κατοικημένα, τῶν ὁποίων ζητεῖται ἡ ἀποστρατιωτικοποίησις – Σιωπή ὅμως γιά τίς ἀποκαλούμενες ἀπό τήν Ἄγκυρα «γκρίζες ζῶνες»
ΟΣΟΙ ἀμφισβήτησαν τήν ἀναγκαιότητα τῶν τελευταίων ἐξοπλιστικῶν προγραμμάτων τῆς Ἑλλάδος, θά πρέπει νά ξανασκεφθοῦν τίς θέσεις τους μετά καί τίς τελευταῖες δηλώσεις Τσαβούσογλου καί τήν εὐθεῖα ἀμφισβήτηση τῆς ἑλληνικῆς κυριαρχίας ἀκόμη καί στά μεγάλα νησιά τοῦ Αἰγαίου, τά ὁποῖα ἡ Ἄγκυρα θέτει τώρα στίς «γκρίζες ζῶνες» τῶν διεκδικήσεών της. Εἰδικά μετά καί τήν διφορούμενη δήλωση τοῦ Σταίητ Ντηπάρτμεντ, πού ἀφήνει ἀνοικτό τό θέμα τῶν «γκρίζων ζωνῶν». Συγκεκριμένα, ἀπαντῶντας σέ ἐρώτηση τοῦ Μιχάλη Ἰγνατίου πού ἀφοροῦσε τήν ἀνωτέρω τοποθέτηση τοῦ Τούρκου ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν, ἐκπρόσωπος τοῦ Σταίητ Ντηπάρτμεντ ἀνέφερε ὅτι «ἡ κυριαρχία καί ἡ ἐδαφική ἀκεραιότητα ὅλων τῶν χωρῶν πρέπει νά γίνεται σεβαστή καί νά προστατεύεται». Ἐπεσήμανε ὡστόσο ὅτι «ἡ κυριαρχία τῆς Ἑλλάδας σέ αὐτά τά νησιά δέν ἀμφισβητεῖται», ἀποφεύγοντας νά κάνει ἀναφορά στίς «γκρίζες ζῶνες».
Ὅσον ἀφορᾶ τίς δηλώσεις τοῦ Τούρκου ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν, εἶναι βέβαιον ὅτι ἐξυπηρετοῦν ἐσωτερικές σκοπιμότητες τοῦ καθεστῶτος Ἐρντογάν, δέν παύει ὅμως νά συνιστοῦν προσπάθεια δημιουργίας ἑνός ἀκόμη τετελεσμένου, τό ὁποῖο τήν κατάλληλη στιγμή θά ἐκμεταλλευθεῖ ἡ τουρκική διπλωματία.
Δυστυχῶς γιά τήν ἀνατροπή τέτοιων τετελεσμένων δέν ἀρκοῦν οἱ αὐστηρές δηλώσεις τοῦ ἑλληνικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν. Οὔτε βεβαίως οἱ ἐπικλήσεις τοῦ διεθνοῦς δικαίου. Οἱ Τοῦρκοι τίς χλευάζουν. Οἱ Τοῦρκοι σέβονται μόνον τήν ἰσχύ καί τήν ἀποφασιστικότητα. Πράγματι ἡ Ἑλλάς ἐνισχύεται. Προβάλλει ὅμως μέ πειστικό τρόπο τήν πρόθεση νά χρησιμοποιήσει τήν στρατιωτική ἰσχύ πού ἀποκτᾶ, προκειμένου νά ἀποτρέψει τήν τουρκική ἐπιθετικότητα;
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι οἱ τελευταῖες ἐπιθετικές δηλώσεις τοῦ Τσαβούσογλου ἔρχονται σέ μιά στιγμή πού τό καθεστώς τοῦ Ἐρντογάν κλυδωνίζεται. Δέν εἶναι μόνον ἡ δημοσκοπική πτῶσις πού φαίνεται νά εἶναι μή ἀναστρέψιμη γιά τό κόμμα Δικαιοσύνης καί Ἀναπτύξεως, ἀλλά καί ἡ ἀμφισβήτησις τοῦ Ἐρντογάν μέσα στόν ἴδιο τόν πολιτικό σχηματισμό πού δημιούργησε. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι τίς τελευταῖες ἡμέρες ἔχει ἀρχίσει νά ἀκούγεται τό ὄνομα τοῦ ὑπουργοῦ Ἀμύνης Χουλουσί Ἀκάρ ὡς πιθανοῦ διαδόχου. Αὐτό δεικνύει μία συνολική ἀμφισβήτηση τῆς ἡγετικῆς ὁμάδος τοῦ Ἐρντογάν, ὁ ὁποῖος εἶχε δείξει δείγματα ὅτι προετοιμάζει γιά διάδοχο τόν γαμβρό του Ἀλμπαϋράκ, καί πάντως δέν θά ἤθελε νά παραδώσει τά ἡνία σέ ἕναν στρατιωτικό μέ ἀμερικανικές καί κεμαλικές καταβολές. Τά πράγματα ὅμως ἐξελίσσονται ἀπό τό κακό στό χειρότερο γιά τήν χώρα, κυρίως στόν οἰκονομικό τομέα. Ἀσφαλῶς καί δέν προβλέπεται νά καταρρεύσει ἡ τουρκική οἰκονομία, ὅμως οἱ συνεχεῖς ἀνατιμήσεις πλήττουν τήν βάση τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ Ἐρντογάν, πού εἶναι τά χαμηλώτερα λαϊκά στρώματα τῆς τουρκικῆς ἐνδοχώρας.
Μέ τά δεδομένα αὐτά φαίνεται πώς τώρα τό καθεστώς τῆς Ἀγκύρας ἐπιδιώκει ἐκτόνωση στρέφοντας τήν προσοχή του πρός τό Αἰγαῖο. Νά μήν μᾶς διαφεύγει ὅτι ἡ κεμαλική ἀντιπολίτευσις, τό Ρεπουμπλικανικό κόμμα τοῦ Κιλιτσντάρογλου, ἀπό ἐτῶν θέτει ζήτημα 16 μεγάλων καί δεκάδων μικροτέρων νησιῶν τοῦ Αἰγαίου γιά τά ὁποῖα ὑποστηρίζει ὅτι «τελοῦν ὑπό ἑλληνική κατοχή», ἐγκαλῶντας μάλιστα τόν Ἐρντογάν ὅτι δέν τά διεκδικεῖ.
«Σύμφωνα μέ τή Συνθήκη τῆς Λωζάννης, αὐτά τά νησιά πρέπει νά “ἐκκαθαρισθοῦν” ἀπό ὅπλα. Καμμία χώρα δέν ἔχει τό δικαίωμα νά διαθέτει ἔνοπλες δυνάμεις σέ αὐτά τά νησιά. Ὑπάρχουν Ἕλληνες στρατιῶτες στά ἑλληνικά νησιά; Ναί. Τά νησιά, ποῦ μᾶς ἀνήκουν, εἶναι ὑπό κατοχή; Ναί, εἶναι. Ποῦ εἶναι ὁ ἐθνικός ἥρωας; Ποῦ εἶναι ὁ παγκόσμιος ἡγέτης; Ποῦ εἶναι αὐτός ὁ ἄνθρωπος; Εἶναι ὁ μόνος ἄνθρωπος ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου ἡ Τουρκία θά ἀπολέσει τήν “Γαλάζια Πατρίδα”» ἔχει δηλώσει ὁ ἡγέτης τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως. Τήν σκυτάλη τῆς ἀμφισβητήσεως τῆς ἰσχύος τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης, ὅπως καί τῆς Συνθήκης τῶν Παρισίων, παίρνει τώρα ὁ Τσαβούσογλου, υἱοθετῶντας καί ὑπερθεματίζοντας τά ὅσα ἔχει ὑποστηρίξει ὁ Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ὄχι μόνον ἀμφισβητεῖ τήν ἰσχύ τῶν Συνθηκῶν, ἀλλά βάζει στό στόχαστρο τῆς Τουρκίας ὅλα τά μεγάλα ἑλληνικά νησιά, ὑπενθυμίζοντας ἐπιστολές καί προαναγγέλλοντας καί ἄλλες κινήσεις γιά τήν ἀμφισβήτηση τῆς κυριαρχίας τῆς Ἑλλάδος σέ αὐτά.
«Στείλαμε δύο ἐπιστολές στόν ΟΗΕ. Τίς στείλαμε γιατί ἡ Ἑλλάδα παραβίασε τό καθεστώς αὐτῶν τῶν ἀποστρατιωτικοποιημένων νησιῶν. Τά νησιά αὐτά δόθηκαν στήν Ἑλλάδα μέ τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης καί τῶν Παρισίων μέ τόν ὅρο τοῦ ἀφοπλισμοῦ. Στίς ἐπιστολές μας πρός τόν ΟΗΕ, ἡ Ἑλλάδα παραβιάζει τίς ἐδῶ συμφωνίες. Ἐάν ἡ Ἑλλάδα δέν τό ἐγκαταλείψει αὐτό, θά συζητηθεῖ ἡ κυριαρχία αὐτῶν τῶν νησιῶν» εἶπε συγκεκριμένα ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Ἐξωτερικῶν. Μίλησε ἀκόμη καί γιά κινήσεις πρός τούς συμβαλλομένους πού ἔχουν ὑπογράψει τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης. Γιά τήν ἱστορία θά ἀναφέρουμε ὅτι αὐτοί εἶναι «ἡ Βρεταννική Αὐτοκρατορία, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰταλία, ἡ Ἰαπωνία, ἡ Ρουμανία καί τό Σερβο-κροατο-σλοβενικόν κράτος». Αὐτές οἱ χῶρες βεβαίως ὑπογράφουν μέ τήν πλευρά τῆς Ἑλλάδος, μέ ἀντισυμβαλλόμενο τήν Τουρκία, ἡ ὁποία ὡς ἐκ τούτου δέν μπορεῖ νά τίς ἐπικαλεσθεῖ.
Νά θυμίσουμε ἀκόμη δύο σημεῖα τῆς συνθήκης. Πρῶτον τήν πρόβλεψη ὅτι «αἱ νῆσοι, αἱ κείμεναι εἰς μικροτέραν ἀπόστασιν τῶν τριῶν μιλλίων τῆς ἀσιατικῆς ἀκτῆς, παραμένουσιν ὑπό τήν τουρκικήν κυριαρχίαν.» Συνεπῶς οὐδέν δύναται ἡ Ἄγκυρα νά διεκδικήσει πέρα ἀπό τά τρία μίλια.
Τό δεύτερο πού ἀφορᾶ τήν ἀποστρατιωτικοποίηση ἀναφέρει:
«Πρός ἐξασφάλισιν τῆς εἰρήνης, ἡ Ἑλληνική Κυβέρνησις ὑποχρεοῦται νά τηρῇ ἐν ταῖς νήσοις Μυτιλήνῃ, Χίῳ, Σάμῳ καί Ἰκαρίᾳ τά ἀκόλουθα μέτρα:
1. Αἱ εἰρημέναι νῆσοι δέν θά χρησιμοποιηθῶσιν εἰς ἐγκατάστασιν ναυτικῆς βάσεως ἤ εἰς ἀνέγερσιν ὀχυρωματικοῦ τινος ἔργου.
2. Θά ἀπαγορευθῇ εἰς τήν Ἑλληνικήν στρατιωτικήν ἀεροπλοΐαν νά ὑπερίπταται τοῦ ἐδάφους τῆς ἀκτῆς τῆς Ἀνατολίας.
Ἀντιστοίχως, ἡ Ὀθωμανική Κυβέρνησις θά ἀπαγορεύσῃ εἰς τήν στρατιωτικήν ἀεροπλοΐαν αὐτῆς νά ὑπερίπταται τῶν ρηθεισῶν νήσων».
Ἤδη δηλαδή ἡ Τουρκία ἔχει παραβιάσει τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης ἀφοῦ δέν ἀπαγορεύει «εἰς τήν στρατιωτικήν ἀεροπλοΐαν αὐτῆς» νά ὑπερίπταται τῶν νήσων τοῦ Αἰγαίου. Ἀπ’ ἐναντίας στέλνει καθημερινῶς τά μαχητικά της στό Αἰγαῖο. Μήπως εἶναι καιρός ἡ Ἑλλάς νά θέσει καί τό ζήτημα αὐτό;
