Ὅπου οἱ Δυτικές ἀξίες φθείρονται τό Ἰσλάμ προελαύνει ὡς «σοσιαλισμός»

Τί σηματοδοτεῖ ἡ ἐκλογή τοῦ μουσουλμάνου ὑποψηφίου τῶν Δημοκρατικῶν Ζοχράν Μαμντάνι στήν θέση τοῦ δημάρχου Νέας Ὑόρκης, 24 χρόνια μετά τούς Δίδυμους Πύργους – Θέλει νά διεκδικήσει καί τό Προεδρικό ἀξίωμα

24 χρόνια μετά τήν ἐπίθεση στούς Δίδυμους Πύργους, ἡ Νέα Ὑόρκη ἐξέλεξε μουσουλμᾶνο δήμαρχο. Μάλιστα τό πρόγραμμα τοῦ ἐκλεγέντος Ζοχράν Μαμντάνι ἐμπεριέχει στοιχεῖα καθαρῶς ἰσλαμιστικοῦ προσανατολισμοῦ. Προβάλλεται ἐπί πλέον ὡς «ὁ χειρότερος ἐφιάλτης τοῦ Τράμπ» καί ἀπευθύνεται στόν Πρόεδρο τῶν ΗΠΑ μέ ἐμπρηστικό λεξιλόγιο, σέ πρῶτο ἑνικό, σάν νά εἶναι ὁ αὐριανός του ἀντίπαλος. Ὁ ἑπόμενος διεκδικητής τῆς ἀνωτάτης ἡγεσίας τῶν ΗΠΑ.

Στήν Νέα Ὑόρκη ἄλλως τε ἀνεδείχθη πρῶτα ὡς ὑποψήφιος τοῦ κόμματος τῶν Δημοκρατικῶν καί ἐν συνεχείᾳ κατέκτησε, μέ σχετική εὐκολία, τόν δημαρχιακό θῶκο. Τό ἀποτέλεσμα πρέπει νά μᾶς προβληματίσει, διότι δείχνει μιά δυναμική τήν ὁποία παίρνουν τά πράγματα, καθώς ἀναδεικνύονται πολιτικοί ἱκανοί νά προσελκύσουν τούς νέους καί ἐν γένει τό κοινό τῶν ἀπογοητευμένων, πού ἔχει «γυρίσει τήν πλάτη» στούς παραδοσιακούς πολιτικούς σχηματισμούς. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι, βάσει τῆς Ἐκλογικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Νέας Ὑόρκης, περισσότεροι ἀπό 2 ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ψήφισαν στίς φετινές γενικές ἐκλογές, ἐνῶ τό 2021 ἡ συμμετοχή ἦταν λίγο κάτω ἀπό 1,15 ἑκατομμύρια.

Τό ζήτημα ὅμως εἶναι ἕνα. Αὐτό πού ἐπέτρεψε στόν Μαμντάνι νά ἐκλεγεῖ εἶναι τό γεγονός ὅτι τά μεγάλα ἀμερικανικά κόμματα ἔχουν παύσει νά ὑπερασπίζονται τίς Δυτικές πολιτισμικές ἀξίες. Εἶναι τό ἴδιο ἀκριβῶς πού, πρίν λίγα χρόνια, κατέστησε τόν ἐπίσης μουσουλμᾶνο Σαντίκ Χάν δήμαρχο τοῦ Λονδίνου. Τό Ἰσλάμ προελαύνει ἐκεῖ ὅπου οἱ Δυτικές ἀξίες ἐγκαταλείπονται καί ἀφήνονται νά φθαροῦν. Ὡς… σοσιαλισμός

Καθίσταται λοιπόν τό Ἰσλάμ τό ἀντισυμβατικό, τό ὁποῖο προσελκύει τούς ἀπογοητευμένους, καί τοῦτο φαίνεται ξεκάθαρα τώρα στήν πόλη τῆς Νέας Ὑόρκης, ὅπου οἱ ἀντιθέσεις καί οἱ χαώδεις ἀποστάσεις ἀνάμεσα στόν ἀνεξέλεγκτο πλοῦτο καί τήν ἀπόλυτη φτώχεια διαμορφώνουν ἕνα αὔριο πολύ διαφορετικό ἀπό τό χθές. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Νέα Ὑόρκη ἀνέδειξε (οἰκονομικά) τόν Πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ, πού κατά κάποιον τρόπον ἐνσάρκωσε τό «ἀμερικανικό ὄνειρο». Καί τώρα, λιγώτερο ἀπό ἕναν χρόνο ἀπό τίς προεδρικές ἐκλογές, ἡ ἴδια πόλις ἀναδεικνύει τόν Ζοχράν Μαμντάνι, ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ κάτι τελείως διαφορετικό. Ἕνα ἄλλο «ὄνειρο», τῶν ἐγκαταλελειμμένων καί τῶν ἀποκλήρων τῆς κοινωνίας. Κάποιος θά μποροῦσε νά πεῖ ὅτι πρόκειται γιά ἕνα κοινό πολιτικά καί οἰκονομικά ἀναλφάβητο, πού πείθεται ἀπό τίς ὑποσχέσεις καί μιάν ἀπατηλή προοπτική εὐημερίας. Δέν εἶναι ὅμως τόσο ἁπλᾶ τά πράγματα. Οἱ ἰσλαμιστές παίρνουν τήν μία μεγάλη πόλη τοῦ πλανήτη μετά τήν ἄλλη μέ ἐκλογές στίς ὁποῖες εὑρίσκουν συμπαραστάτες τούς σοσιαλιστές καί λοιπούς ἀριστερούς, διεμβολίζοντας τίς παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις. Τό θέμα εἶναι γιατί ὁ πολιτικός χῶρος πού ἐκφράζει τίς Δυτικές ἀξίες καί τήν λογική δέν μπορεῖ νά πείσει τίς κοινωνίες.

Παίζει ρόλο τό γεγονός ὅτι ὑπάρχει τέτοια ἀλλοίωση τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος μέ τίς ἀθρόες πολιτογραφήσεις πού εἶναι ἀναμενόμενα κάποια ἀποτελέσματα. Οἱ Δυτικές ἀξίες δέν εἶναι κατανοητές σέ ἀνθρώπους πού μεγάλωσαν μέ ἄλλες ἀξίες. Καί αὐτοί γίνονται ὅλο καί περισσότεροι. Πολλῷ δέ μᾶλλον πού τά «ἐπιχειρήματα» τῶν παλαιῶν σχηματισμῶν ἐξαντλοῦνται στίς ὑποσχέσεις τῆς ἐπίπλαστης εὐημερίας τῶν ἀριθμῶν. Οἱ ἡγέτες τῆς σήμερον ἔχουν διαστραφεῖ ἀπό πολιτικούς σέ τεχνοκράτες. Ἔρχεται λοιπόν τό Ἰσλάμ, ὅπως παλαιότερα προβάλλονταν οἱ σοσιαλιστές, νά ὁμιλήσει γιά κοινωνική δικαιοσύνη καί ἠθικές ἀξίες. Γιά πολλούς, αὐτό εἶναι πλέον τό ζητούμενο. Νομίζουν ὅτι στό Ἰσλάμ εὑρίσκουν αὐτό πού στεροῦνται ὅσο ἐπικρατοῦν οἱ δυνάμεις πού κάποτε ἦσαν «παραδοσιακές» καί πλέον ἔχουν γίνει «συστημικές».

Καί τώρα στήν Νέα Ὑόρκη ἡ διαφορά ἦταν ὀφθαλμοφανής. Ἀπό τήν μία ὁ Ἄντριου Κουόμο, «δοκιμασμένος», προερχόμενος ἀπό τούς Δημοκρατικούς καί αὐτός, μιά ἀποστεωμένη φιγούρα ἑνός παρελθόντος μᾶλλον ἀπεχθοῦς, καί ἀπό τήν ἄλλη ὁ Μαμντάνι, πού ἔθεσε ὑποψηφιότητα μέ ἕνα προοδευτικό πρόγραμμα καί φιλόδοξες πολιτικές, πού εἶναι βέβαιον ὅτι δέν θά εἶναι οἰκονομικά ἐφικτές, ὅπως κρατικά παντοπωλεῖα, «γρήγορα καί δωρεάν» λεωφορεῖα καί πάγωμα στίς αὐξήσεις τῶν ἐνοικίων σέ ὁρισμένες κατοικίες. Ἐλάχιστα ὅμως ἐνδιαφέρει αὐτό τούς ψηφοφόρους του. «Κερδίσαμε ἐπειδή οἱ Νεοϋορκέζοι ἐπέτρεψαν στόν ἑαυτό τους νά ἐλπίζουν ὅτι τό ἀδύνατο θά μποροῦσε νά γίνει δυνατό», δήλωσε μετά τήν νίκη του ὁ Μαμντάνι καί τοῦτο ἀποτυπώνει τήν πραγματικότητα. Ἡ νίκη του μάλιστα ἔρχεται μετά ἀπό ἕναν ἀπό τούς πιό ἔντονους προεκλογικούς ἀγῶνες τῶν τελευταίων ἐτῶν καί φαίνεται ὅτι θά ἔχει βαθιά ἐπίδραση στήν ἐθνική πολιτική τῶν ΗΠΑ. Ὅπως σημειώνει τό Bloomberg, μία ἀπό τίς πρῶτες προκλήσεις πού θά ἀντιμετωπίσει ὡς δήμαρχος θά εἶναι ἡ διαχείρισις τῆς σχέσεως τῆς πόλεως μέ τόν Λευκό Οἶκο. Ὁ Τράμπ ἔχει ἐπανειλημμένως ἐπιτεθεῖ στόν Μαμντάνι, ἀποκαλῶντας τον «κομμουνιστή, τρελλό» καί ἀπειλῶντας νά διακόψει τήν χρηματοδότηση. «Εἶναι ἀκράδαντη πεποίθησή μου ὅτι ἡ Νέα Ὑόρκη θά εἶναι μιά Πλήρης καί Ὁλική Οἰκονομική καί Κοινωνική Καταστροφή σέ περίπτωση πού κερδίσει ὁ Μαμντάνι», ἔγραψε ὁ Τράμπ

Ἀπό τήν ἄλλη, τό BBC καταγράφει τίς προκλήσεις μέ τίς ὁποῖες ἔρχεται ἀντιμέτωπος ὁ Μαμντάνι. Ὅπως σχολιάζει, οἱ ἐπιτυχίες καί οἱ ἀποτυχίες του θά εἶναι στό μικροσκόπιο, καθώς ἡ νίκη του βρίσκεται στό ἐπίκεντρο τῶν διεθνῶν Μέσων. Τό βρεταννικό Μέσον θυμίζει δέ καί ἄλλους Δημοκρατικούς, ὅπως τόν Μπίλ ντέ Μπλάσιο, πού ξεκίνησαν δυναμικά καί κατέληξαν ἀντιδημοφιλεῖς. Ὁ Ντέ Μπλάσιο κέρδισε τίς ἐκλογές γιά τήν θέση τοῦ δημάρχου μέ τήν ὑπόσχεση νά ἀντιμετωπίσει τίς οἰκονομικές καί κοινωνικές ἀνισότητες τῆς Νέας Ὑόρκης. Ὅπως καί στήν περίπτωση τοῦ Μαμντάνι, οἱ Ἀμερικανοί τῆς Ἀριστερᾶς εἶχαν μεγάλες ἐλπίδες ὅτι ἡ διοίκησίς του θά ἀποτελέσει ἐθνικό παράδειγμα ἀποτελεσματικῆς διακυβερνήσεως. Ὡστόσο, ὁ Ντέ Μπλάσιο ἀποχώρησε ἀπό τό ἀξίωμα, ὀκτώ χρόνια ἀργότερα, μέ χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας καί μέ ἀνάμεικτα ἀποτελέσματα. Ὁ Μαμντάνι θά πρέπει νά ἀντιμετωπίσει τούς ἴδιους περιορισμούς καί τίς ἴδιες προσδοκίες. Αὐτό πού ἴσως διαφεύγει τοῦ Τράμπ εἶναι ὅτι ἡ ἐκ τῶν προτέρων διατυπωθεῖσα ἀντίδρασίς του μέ τήν ἀπειλή διακοπῆς τῆς χρηματοδοτήσεως τῆς Νέας Ὑόρκης θά εἶναι καί ἡ δικαιολογία του Μαμντάνι γιά τήν ἀποτυχία ἐφαρμογῆς τοῦ προγράμματός του. Κινδυνεύει δηλαδή ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ νά δεῖ τίς δικές του ἀποφάσεις νά γυρίζουν εἰς βάρος του δίκην μπούμερανγκ.

Ὁ Μαμντάνι, κατά τήν ἐκστρατεία του, στράφηκε κατά τῶν ἐλίτ τῶν ἐπιχειρήσεων καί τῶν ἐπιχειρηματιῶν πού ἔχουν τήν ἕδρα τους στήν Νέα Ὑόρκη καί ἔχουν μετατρέψει τό Μανχάτταν σέ παγκόσμια οἰκονομική πρωτεύουσα. Ὡστόσο, γιά νά κυβερνήσει ἀποτελεσματικά, θά πρέπει νά συνάψει κάποια μορφή εἰρήνης μέ αὐτά τά συμφέροντα, μιά διαδικασία πού ἔχει ἤδη ξεκινήσει τίς τελευταῖες ἑβδομάδες.