Ὁ Στρατός, φρουρός τοῦ Συντάγματος!

Ἡ ἐξαγγελία τοῦ Πρωθυπουργοῦ γιά τό Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου – Τό «κουβάρι» τῶν συναρμοδιοτήτων καί οἱ περαιτέρω ἐμπλοκές – «Τραμπικοῦ» τύπου μεθοδολογία μέ ἀνάθεση ἁρμοδιοτήτων ξένων πρός τήν ἀποστολή τους στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις

Τοὐλάχιστον περίεργη θά χαρακτηρίζαμε τήν ἀνακοίνωση τοῦ Πρωθυπουργοῦ ὅτι τό Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου θά περιέλθει στήν ἀποκλειστική εὐθύνη τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης. Ἐκ πρώτης ὄψεως ἡ σχετική δήλωσις τοῦ κ. Μητσοτάκη φαίνεται νά εἶναι θετική, καθώς ἡ εἰκόνα πού παρουσιάζει ὁ χῶρος τοῦ Μνημείου τίς τελευταῖες ἑβδομάδες δέν συνάδει οὔτε μέ τήν αἰσθητική μιᾶς εὐρωπαϊκῆς πρωτευούσης οὔτε μέ τόν χαρακτῆρα τοῦ Μνημείου, πού εἶναι ἡ Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἔθνους. Εἶναι ὅμως πράγματι σκοπός τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἡ προστασία τοῦ χαρακτῆρος τοῦ Μνημείου ἤ μήπως τό ἀπώτερο κίνητρό του εἶναι ἡ ἀποτροπή συγκεντρώσεων πολιτῶν στόν χῶρο τοῦ Συντάγματος; Στόν χῶρο ἀπό τόν ὁποῖο στίς 3 Σεπτεμβρίου τοῦ 1843 οἱ Ἕλληνες ἀπήτησαν καί ἐπέτυχαν τήν καθιέρωση τοῦ πρώτου Συντάγματος τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος. Ὁ χῶρος ἔχει διττή σημειολογία. Ἀφ’ ἑνός εἶναι τό μνημεῖο τῶν πεσόντων στούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους, ὁρισμένοι ἐκ τῶν ὁποίων δειγματοληπτικῶς ἀναγράφονται στίς πλάκες τοῦ περιβάλλοντος χώρου. Ἀφ’ ἑτέρου εἶναι ὁ χῶρος ἀπό τόν ὁποῖο ἐκπορεύθηκαν τά πρῶτα κινήματα πού εἶχαν ὡς στόχο τήν διαμόρφωση τοῦ πολιτεύματός μας. Ἐξ οὗ καί τό ὄνομα πλατεῖα Συντάγματος. Μᾶς λέγει λοιπόν ὁ Πρωθυπουργός ὅτι ἡ εὐθύνη καί ἡ φρούρησις τοῦ χώρου θά ἀναληφθεῖ ἀπό τόν Στρατό. Ἄς δοῦμε ἐπακριβῶς τήν δήλωσή του:

«Πράγματι, γιά μερικές μέρες τό κέντρο της πρωτεύουσας ἀναστατώθηκε. Τώρα ὅμως, ἐγείρεται ἕνα εὔλογο ἐρώτημα: μπορεῖ ἕνα ἱστορικό μνημεῖο ὅπως τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτη νά γίνεται πεδίο ἐκδηλώσεων ἄσχετων μέ τήν ἀποστολή του; Ἡ δική μου ἀπάντηση εἶναι ὄχι. Πολύ περισσότερο, ὅταν ὅλοι οἱ πολῖτες μποροῦν νά ἐκφραστοῦν ἐλεύθερα σέ χιλιάδες ἄλλους χώρους μέ συγκεντρώσεις ἤ διαδηλώσεις. Γι’ αὐτό καί ἡ Κυβέρνηση ἀποφάσισε νά ξεμπλέξει τό κουβάρι τῶν συναρμοδιοτήτων γύρω ἀπό τή φύλαξη καί συντήρηση τοῦ μοναδικοῦ αὐτοῦ τοπόσημου τῆς Ἀθήνας. Μέ νομοθετική ρύθμιση, λοιπόν, τήν ἑπόμενη ἑβδομάδα, ἀναθέτει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη γιά τήν προστασία καί σωστή λειτουργία τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτη ἐκεῖ ὅπου ἀνήκει: στό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἄμυνας.

Πρόκειται, ἄλλως τε, γιά μνημεῖο τό ὁποῖο δημιουργήθηκε γιά νά τιμᾶ τούς ἥρωες πού ἔδωσαν τή ζωή τους γιά τήν ἐλευθερία. Πού ἀνήκει στήν ἱστορική μνήμη, ὅπως τήν συμβολίζει ἡ Προεδρική Φρουρά. Ἕνα μνημεῖο ἀνοιχτό σέ ὅλους τούς Ἕλληνες. Ἀλλά καί σέ κάθε ἐπισκέπτη πού θέλει νά τό θαυμάσει. Αὐτόν τόν γνωστό χαρακτῆρα πού εἶχε πάντα ὁ Ἄγνωστος Στρατιώτης ὀφείλουμε νά διατηρήσουμε. Καί τό κάνουμε».

Ἡ προχειρότης τήν ὁποία ὑποκρύπτει αὐτή ἡ δήλωσις ἀναδεικνύεται ἀπό τό ἐρώτημα: Πῶς θά ἐφαρμόζεται ἡ προστασία τοῦ χώρου ἀπό τό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης; Θά δοθεῖ στήν Στρατονομία δικαίωμα νά ἀπωθήσει ἤ ἀκόμα καί νά συλλάβει ὁποιονδήποτε παραβιάζει τούς κανόνες ἀσφαλείας καί φυλάξεως στό Μνημεῖο; Προφανῶς καί ὁ προβληματισμός αὐτός ἐτέθη ἐκ τῶν ὑστέρων στό Μέγαρο Μαξίμου, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑπάρξει «διευκρίνισις» ὅτι τά μέτρα τάξεως στό Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου παραμένουν ἁρμοδιότητα τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, μέ τό ΥΠΕΘΑ νά ἔχει τήν ἁρμοδιότητα προστασίας τοῦ μνημείου! Πῶς συμβιβάζονται αὐτά, ἄλλος νά ἔχει τήν εὐθύνη τῆς «προστασίας» καί ἄλλος τῶν «μέτρων τάξεως», εἶναι ἕνα ἀπό τά νεοελληνικά μυστήρια ἐπί τῶν ὁποίων φοβούμεθα ὅτι οὔτε ὁ Πρωθυπουργός οὔτε οἱ σύμβουλοί του, πού εἶχαν αὐτήν τήν φαεινή ἰδέα, μποροῦν νά δώσουν λογική ἀπάντηση. Ἄλλως τε ἔτσι μᾶλλον περιπλέκεται παρά «ξεμπλέκει τό κουβάρι τῶν συναρμοδιοτήτων».

Σέ ἐμᾶς τοὐλάχιστον, ἡ ὅλη μεθόδευσις θυμίζει τρόπον ἐνεργείας «τραμπικοῦ» τύπου. Ἀποφάσεις τοῦ Ἀμερικανοῦ Προέδρου, πού κατέβασε τήν Ἐθνοφρουρά στίς μεγάλες πόλεις γιά νά ἀντιμετωπίσει τήν ἐγκληματικότητα.

Ἐδῶ δέν ἔχουμε ἀνεξέλεγκτη ἐγκληματικότητα. Ἤ, γιά τήν ἀκρίβεια, τήν ἐγκληματικότητα ἀντιμετωπίζουν ἐπαρκῶς οἱ ἀστυνομικοί πού περιπολοῦν. Ὑπάρχει τοὐλάχιστον μιά ὁμάδα μοτοσυκλετιστῶν «ΔΡΑΣΗ» καί ἕνα ὄχημα μέ διμοιρία ΜΑΤ στό Σύνταγμα, ἡ παρουσία τῶν ὁποίων ἀποτρέπει ἐπαρκῶς τήν ἐγκληματικότητα. Συνεπῶς δέν συντρέχει λόγος νά ἐμπλακεῖ ὁ Στρατός ἤ ἡ Στρατονομία (πού οὕτως ἤ ἄλλως δέν διαθέτει καί ἀνάλογο προσωπικό). Ἄλλως τε ὁ Στρατός δέν εἶναι Ἀστυνομία οὔτε μπορεῖ νά ὑποκαταστήσει ἤ ἀκόμη καί νά συνδράμει στό ἔργο της. Ἄς φροντίσει πρῶτα ἡ Κυβέρνησις νά ἔχουν οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις ἐπάρκεια στελεχώσεως τῶν μονάδων πού ἀπαιτοῦνται γιά τήν φρούρηση τῶν συνόρων καί ἄς ἀφήσει τίς «ἐξυπνάδες» μέ τήν πλατεῖα, πού φαίνονται μᾶλλον σάν μεθοδεύσεις ἀποτροπῆς συγκεντρώσεων (ὄχι κατ’ ἀνάγκην διαμαρτυρίας). Τό ἄν ὁ Στρατός πρέπει νά ἀναδειχθεῖ καί ὡς φρουρός τοῦ Συντάγματος εἶναι ἄλλο ζήτημα καί χρήζει πολύ διαφορετικῆς προσεγγίσεως.

Σέ κάθε περίπτωση, ὑπάρχει, ὑποτίθεται, σέ αὐτήν τήν χώρα ἐλευθερία τοῦ συνέρχεσθαι, ἡ ὁποία καθιερώθηκε ἀκριβῶς στόν χῶρο τῆς πλατείας Συντάγματος. Καί δέν μπορεῖ αὐτή ἡ ἐλευθερία νά ἀπεμποληθεῖ, παρ’ ὅτι εἶναι ἀπαραίτητος ὁ σεβασμός πρός τό Μνημεῖο. Ἀλλά αὐτόν τόν σεβασμό δέν θά τόν ἐπιβάλει ὁ Στρατός. Καί ἐλπίζουμε ἡ ἐξαγγελία τοῦ Πρωθυπουργοῦ νά μήν ὑποκρύπτει μεθόδευση πού θά ἐξέθετε τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις στά ὄμματα τῶν πολιτῶν.