Ὁ κ. Δένδιας στόν Μυστρᾶ τήν 29η Μαΐου γιά τόν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο

Ὁμιλία ἀποδόσεως τιμῆς καί μνήμης στόν τελευταῖο Αὐτοκράτορα τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί «Ἅγιο» τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἔπεσε μαχόμενος γιά τήν ἱερά πόλη τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας

ΣΤΙΣ 29 Μαΐου, κάθε χρόνο, θυμόμαστε τήν Ἅλωση. Θυμόμαστε τόν τελευταῖο Αὐτοκράτορα καί τούς λίγους ἐκείνους ὑπερασπιστές πού καθαγίασαν μέ τό αἷμα τους πάνω στά τείχη τῆς Βασιλευούσης τά 1.000 χρόνια τῆς Ρωμανίας, ἑλληνικῆς αὐτοκρατορίας τῆς Ἀνατολῆς. Τήν ἡμέρα τιμᾶ ἀδιαλείπτως ὁ ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Νῖκος Δένδιας, πηγαίνοντας νά ἀνάψει ἕνα κερί στήν μνήμη του. Ἐφέτος ὁ κ. Δένδιας θά μεταβεῖ, γιά πρώτη φορά τέτοια ἡμέρα, στόν Μυστρᾶ, τόν τόπο ἀπό τόν ὁποῖο ξεκίνησε γιά τήν βασιλεύουσα ὁ τελευταῖος Αὐτοκράτωρ. Ἐκεῖ θά ὁμιλήσει στά «Παλαιολόγεια 2025» γιά ἐκεῖνον τόν «Ἅγιο» τοῦ ἑλληνισμοῦ (κάποτε καί ἡ Ἐκκλησία μας πρέπει νά τόν περιλάβει στίς δέλτους τῶν μαρτύρων της), πού ἔπεσε μαχόμενος σάν ἁπλός στρατιώτης, ἀνάμεσα σέ ἁπλούς στρατιῶτες, γράφοντας τήν τελευταία πράξη τῆς ἱστορίας τοῦ βυζαντινοῦ ἑλληνισμοῦ.

Ἄς ἀναλογισθοῦμε μόνον ποιά θά ἦταν ἡ θέσις τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας στό στερέωμα τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, ἄν ὁ Αὐτοκράτωρ δέν εἶχε πέσει πολεμῶντας στά τείχη της. Ἄν εἶχε ἀποδεχθεῖ τήν προσφορά τοῦ σουλτάνου καί τοῦ εἶχε παραδώσει τήν Πόλη. Ἄν δέν εἶχε δώσει τήν ἀπάντηση γιά τήν ὁποία τόν θυμόμαστε ὅλοι: «Τό δέ τήν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστίν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γάρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καί οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν». Ἄν εἶχε ἐπιστρέψει νά συνεχίσει τήν ζωή του ὡς Δεσπότης τοῦ Μυστρᾶ.

Ἀκριβῶς ἐπειδή δέν λιγοψύχησε, δέν ὑπεχώρησε, δέν ὑπετάχθη ἡ τελευταία σελίς τῆς βυζαντινῆς ἱστορίας, εἶναι χρυσή. Καί εἶναι «καρφί στό μάτι» τῶν Τούρκων μέχρι σήμερα. Καί γιά τόν λόγο αὐτό προσπαθοῦν νά δημιουργοῦν πλάνες, εἴτε μετατρέποντας τήν Ἁγία Σοφία σέ τζαμί εἴτε διαστρεβλώνοντας τήν ἱστορία γιά νά προσδώσουν αἴγλη σέ ἕναν σουλτάνο, ὁ ὁποῖος ἔστελνε τόν στρατό του στόν θάνατο, ἀπό τήν ἀσφάλεια ἑνός ἀπομεμακρυσμένου στρατοπέδου. Γιά αὐτό καί δέν συγκρίνεται μέ Ἐκεῖνον πού ἔπεσε μαζί μέ τούς συμπολεμιστές του.

Εὐλόγως ἡ ἡμέρα ἐκείνη, τῆς 29ης Μαΐου, εἶναι γιά ὅλο τό ἑλληνικό ἔθνος ἡμέρα περισυλλογῆς καί ἀναστοχασμοῦ. Δέν εἶναι πρέπον νά γίνονται ἀλλότριες ἐκδηλώσεις ἤ δραστηριότητες. Πόσῳ μᾶλλον τελετές. Αὐτό θέλησε νά ἀποφύγει θεσμικά ὁ ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης ἀλλά μιά κακή διατύπωσις δημιούργησε ἐσφαλμένες ἐντυπώσεις. Ἀναστάτωση προεκάλεσε στά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως ἡ δημοσιοποίησις ἐγγράφου τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης, συμφώνως πρός τό ὁποῖο τήν 29η Μαΐου, ἡμέρα μνήμης τῆς Ἁλώσεως, δέν θά πρέπει νά προγραμματισθοῦν «ὁποιουδήποτε τύπου ἐκδηλώσεις καί δραστηριότητες». Δέν πρέπει νά προγραμματισθοῦν «ἀλλότριες δραστηριότητες», εἶναι τό πνεῦμα τοῦ ἐγγράφου. Δέν πρέπει νά πραγματοποιηθοῦν ἐκδηλώσεις πού θά δημιουργοῦν περίσπαση ἀπό τό πνεῦμα τῆς ἡμέρας. Τῆς ἡμέρας κατά τήν ὁποία ὅλοι οἱ Ἕλληνες πρέπει νά θυμόμαστε τόν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο καί νά ἀνάβουμε ἕνα κερί στήν μνήμη αὐτοῦ καί τῶν συμπολεμιστῶν του.