Ἀδιανόητη ρήξη μέ τήν Λευκωσία προκαλεῖ ἡ Ἀθήνα μέ ἐμπροσθοφυλακή τόν ΑΔΜΗΕ πού ἀπαιτεῖ 250 ἑκατ. εὐρώ γιά τό καλώδιο πού δέν ἔγινε – Ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἀνέτρεψε στήν θητεία του τό δόγμα «ἡ Κύπρος ἀποφασίζει καί ἡ Ἑλλάς συμπαρίσταται» – Δέν ἀποτιμᾶται σέ χρῆμα τό στρατηγικό βάθος τοῦ ἑλληνισμοῦ, κύριοι τῆς Κυβερνήσεως
Μόνον τραγικές μποροῦν νά χαρακτηρισθοῦν οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις σχετικά μέ τό καλώδιο ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως Ἑλλάδος-Κύπρου. Ἕνα ζήτημα ὑψίστης ἐθνικῆς σημασίας, ἡ στρατηγική συνεργασία τῶν δύο κρατῶν τοῦ ἑλληνισμοῦ, ὁ δεσμός Ἀθηνῶν-Λευκωσίας, πού θά ἔπρεπε νά εἶναι ἄρρηκτος, ὑποβιβάζεται σέ «τεχνικό ζήτημα» καί κάποιοι προσπαθοῦν νά τό ἀποτιμήσουν εἰς χρῆμα. Θά ἔπρεπε νά ντρέπονται. Τό ἐθνικό συμφέρον καί ἡ συμπόρευσις Ἑλλάδος καί Κύπρου δέν ἀποτιμῶνται «μέ τήν μονέδα». Ἀλλά πολύ φοβούμεθα ὅτι εἰσερχόμεθα ὅλο καί πιό βαθειά στό τέλμα πού ξεκίνησε μέ τήν ταπεινωτική ὑποχώρηση τοῦ ἐρευνητικοῦ μας πλοίου στήν Κάσο. Καί κάποιοι πού γνωρίζουν ὅτι φέρουν εὐθύνη γιά τήν ὑποχώρηση αὐτή, κάποιοι πού εἶναι πρόθυμοι νά ἀποδεχθοῦν τήν ἀπαίτηση τῆς Τουρκίας «νά ἔχει λόγο» στά τεκταινόμενα, πᾶνε τώρα νά δικαιολογηθοῦν. Εἶναι τό σχέδιό τους νά μήν γίνει ποτέ ἡ ἠλεκτρική διασύνδεσις, ἀκριβῶς γιά νά μήν ὑποχρεωθοῦν νά ὁμολογήσουν ἐκ νέου ὅτι ἀναγνωρίζουν στήν Ἄγκυρα ρόλο ἐπιδιαιτητοῦ. Ὅτι –ποιός ξέρει μετά ἀπό ποιές ἀνομολόγητες μυστικές συνομιλίες– ἔχουν ἀποδεχθεῖ νά ζητοῦν τήν ἄδεια τῆς Τουρκίας ἀκόμη καί γιά νά κολυμβήσουν ἔξω ἀπό τά ἕξι μίλια. Καί γι’ αὐτό θέλουν νά τά παγώσουν ὅλα. Καί ὑποβιβάζουν τήν ἱστορική σχέση τοῦ ἑλληνισμοῦ σέ ἀνταλλαγή φθηνῶν ἐξωδίκων καί σέ εὐτελεῖς λογιστικές πράξεις καί ἀποτιμήσεις. Τά ξαναλέμε. Θά πρέπει νά ντρέπονται.
Ἡ Κύπρος εἶναι τό προκεχωρημένο φυλάκιο τοῦ ἑλληνισμοῦ. Ἡ στρατηγική της θέσις καί ἡ ἑτοιμότητα τήν ὁποία ἐπέδειξε νά κηρύξει ΑΟΖ καί νά τήν ὁριοθετήσει μέ τίς ὅμορες χῶρες ἤδη ἀπό εἰκοσαετίας ἀποτελεῖ ἕνα ἐθνικό κεφάλαιο. Κεφάλαιο τό ὁποῖο ἐμεῖς ἔχουμε ἀπεμπολήσει. Τό πρῶτο βῆμα ἔγινε ὅταν ἡ Ἑλλάς δέν ἐστήριξε τήν Κύπρο ὅταν ἡ Τουρκία ἀμφισβητοῦσε τήν ΑΟΖ της καί ἀπέτρεπε τήν ἔναρξη ἐρευνητικῶν δραστηριοτήτων ἀπό διεθνεῖς ἑταιρεῖες. Ἔτσι, ἀντί νά δώσουμε τήν μάχη στήν Κύπρο, ἀφήσαμε τούς Τούρκους νά τήν φέρουν στήν Κάσο. Ὅπου καί ὑποχωρήσαμε. Οἱ ἐρευνητικές ἐνέργειες γιά τήν πόντιση τοῦ καλωδίου ἀνεστάλησαν. Καί τώρα μέ μεθοδεύσεις τίς ὁποῖες ἀνέθεσαν στόν ΑΔΜΗΕ προσπαθοῦν νά ἐπιρρίψουν στήν Λευκωσία τίς εὐθύνες. Γιά νά μποροῦν καί κάποιοι κατά φαντασίαν μεγαλόσχημοι νά κομπάζουν στήν Ἀθήνα μιλῶντας γιά τήν ἠλεκτρική διασύνδεση. Ντροπή τους. Διότι δέν χρωστᾶ ἡ Κύπρος στήν Ἑλλάδα. Ἡ Ἑλλάς χρωστάει στήν Κύπρο. Καί οἱ κυβερνητικοί καρεκλοκένταυροι τήν τραυματίζουν τώρα χειρότερα ἀπό ὅ,τι ἡ Ρωσσία τραυματίζει τήν Οὐκρανία. Δέν μπορεῖ νά λέμε ὅτι «εἴμαστε σέ πόλεμο μέ τήν Ρωσσία» διότι ἡ εἰσβολή στήν Οὐκρανία εἶναι κάτι ἀνάλογο μέ τήν εἰσβολή στήν Κύπρο καί ἀπό τήν ἄλλη νά συνομιλοῦμε μέ τόν εἰσβολέα πού κατέχει σχεδόν τό 40% τῆς κυπριακῆς γῆς, νά τοῦ ἀναγνωρίζουμε δικαιώματα στίς θάλασσές μας καί νά ἀναζητοῦμε νά χρεώσουμε στήν Λευκωσία εὐθύνες ἐπειδή ἐμεῖς ὑποχωρήσαμε στήν Κάσο. Διότι αὐτή εἶναι ἡ πραγματικότητα, ἡ ὁποία προβάλλει ἀνάγλυφα μέσα ἀπό τίς γραμμές τῶν ἐγγράφων πού ἀνταλλάσσονται μεταξύ τῶν δύο κυβερνήσεων καί ἀπό τήν «ξύλινη γλῶσσα» τῶν τεχνοκρατῶν πού νομίζουν ὅτι ἔγιναν πολιτικοί καί συμπεριφέρονται σάν ἡγέτες.
Εἶναι πρωτοφανής ἡ διάρρηξις τοῦ δεσμοῦ Ἀθηνῶν-Λευκωσίας, γιά τόν ὁποῖο δυστυχῶς τήν εὐθύνη φέρει ἡ Ἀθήνα. Διότι, ἀκόμη καί ἄν μποῦμε στήν «τεχνοκρατική» λογική τήν ὁποία ἐπικαλοῦνται ὁρισμένοι, τά πράγματα εἶναι ἁπλᾶ. Δέν μποροῦν νά ἐπιβάλουν σέ ἕνα κυρίαρχο Κράτος, στήν Κύπρο, ἀποφάσεις πού ἔχουν ληφθεῖ ἀπό τόν ΑΔΜΗΕ, ἐκβιάζοντας μάλιστα μέ ἐπιβολή ἐξόδων τά ὁποῖα ζητοῦν νά καταβάλει ὁ Κύπριος φορολογούμενος, χωρίς μάλιστα νά ἔχει καμμίαν ἀνταπόδοση. Εἶναι ἀδιανόητο οἱ ἐνέργειες τοῦ ΑΔΜΗΕ νά φέρνουν τόν Πρόεδρο τῆς Κύπρου στήν ἀνάγκη νά δηλώσει ὅτι «δέν ἐκβιαζόμαστε». Καί νά τό λέγει αὐτό ἀπευθυνόμενος πρός τήν Ἀθήνα. Πρός τό ἐθνικό κέντρο. Ἄλλως τε ἀπό τό 1974 τό δόγμα εἶναι ὅτι ἡ Λευκωσία ἀποφασίζει καί ἡ Ἀθήνα συμπαρίσταται.
Ὅλα ἄρχισαν χθές τό πρωί, ὅταν ὁ «Φιλελεύθερος» τῆς Λευκωσίας ἀνέφερε ὅτι ὁ ΑΔΜΗΕ ἀπέστειλε ἐπιστολή πρός τήν Ρυθμιστική Ἀρχή Ἐνέργειας Κύπρου, ζητῶντας τήν ἀκύρωση προηγουμένης ἀποφάσεως πού τοῦ ἀναγνώριζε ἀνάκτηση ἐξόδων ὕψους 82 ἑκατ. εὐρώ, ἐκ τῶν ὁποίων μόνο 25 ἑκατ. θά μποροῦσαν νά εἰσπραχθοῦν τό 2025. Ἀντ’ αὐτοῦ, ὁ διαχειριστής διεκδικεῖ τήν ἀναγνώριση δαπανῶν ὕψους 251 ἑκατ. εὐρώ, οἱ ὁποῖες, ὅπως ὑποστηρίζει, ἔχουν ἤδη πραγματοποιηθεῖ. Καί μπορεῖ ὁ ΑΔΜΗΕ νά προσπάθησε νά διαψεύσει τό δημοσίευμα, ἀλλά τό γεγονός ὅτι ἐν συνεχείᾳ συνεκλήθη σύσκεψις στό Μέγαρο Μαξίμου, γιά τήν ἔκβαση τῆς ὁποίας ἡ Κυβέρνησις ἐπεφυλάχθη νά προβεῖ σέ ἀνακοινώσεις, ἀποδεικνύει ὅτι «ὑπάρχει καί φωτιά» πίσω ἀπό τόν «καπνό» τοῦ δημοσιεύματος. Ἀσυναρτησίες τέτοιας ἐκτάσεως μόνον τό 1974, ἐπί ἡμερῶν Ἰωαννίδη, εἶχαν σημειωθεῖ στήν Ἀθήνα. Καταδεικνύεται ὅμως ἀκόμη καί ἡ τραγική ἔλλειψις θεσμῶν καί ἐν προκειμένῳ ἡ ἀφαίρεσις τῶν ρυθμιστικῶν ἁρμοδιοτήτων τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ἔχουμε αὐτήν τήν στιγμή μιά κρίση πού ἔχει ξεσπάσει μεταξύ τοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ καί τοῦ Κυπρίου Προέδρου. Κίνδυνος ἀνάλογης κρίσεως ὑπῆρξε καί τόν Νοέμβριο τοῦ 1983, μεταξύ Ἀνδρέα Παπανδρέου καί Σπύρου Κυπριανοῦ, ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἀνακηρύξεως τοῦ τουρκοκυπριακοῦ ψευδοκράτους. Τότε ὅμως εἶχε παρέμβει ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς, τούς εἶχε φέρει σέ σύσκεψη καί τό ζήτημα ἐλύθη. Ἦταν ἡ μοναδική φορά ἄλλως τε πού διετυπώθη ἕνας σαφής στόχος πολιτικῆς, ἡ ἀποτροπή τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ ψευδοκράτους. Καί ὁ στόχος ἐπετεύχθη. Ἀπεναντίας σήμερα στοχοποιοῦμε ἀλλήλους πρός τεραστίαν βλάβην τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων.