Ὁ Ἕλλην ὑπουργός Ἐξωτερικῶν ἀπήντησε στήν προσβολή Ἐρντογάν μέ νέα ὑπόκλιση: Ὁ διάλογος… συνεχίζεται! Ἀποκαλύπτεται ἡ αἰτία τῆς ἀκυρώσεως τῆς συναντήσεως: Ὁ κ. Μητσοτάκης εἶχε δεσμευθεῖ νά ἐπισκεφθεῖ τήν Ἄγκυρα, ἀλλά τώρα τρέμει
Καί Ομως ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις δίδει τήν εἰκόνα ὅτι τίποτε δέν κατάλαβε ἀπό τήν ἀκύρωση τῆς συναντήσεως Μητσοτάκη- Ἐρντογάν. Ἡ Ἑλλάς ὑπέστη μία ταπείνωση ἐξ αἰτίας τῆς περιφρονητικῆς συμπεριφορᾶς τῶν Τούρκων καί ὅμως ἐπιμένει στόν διάλογο μέ τήν Τουρκία. Εἶναι ἀξιοπρεπής στάσις αὐτή; Ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν κ. Γιῶργος Γεραπετρίτης μιλῶντας χθές στήν ΕΡΤ διαβεβαίωσε ὅτι δέν ὑπάρχει ζήτημα νά σταματήσει ὁ ἑλληνοτουρκικός διάλογος προσθέτοντας ὅτι «αὐτό πού ἔχουμε καταφέρει μέ τήν Τουρκία εἶναι νά ὑπάρχει δομημένος διάλογος πού ἀναγνωρίζει τήν ἀξία τῆς ἐπικοινωνίας ὥστε νά μήν παράγονται κρίσεις». Σάν νά μήν ἔχει συμβεῖ τίποτε. Σάν νά ζεῖ σέ μιάν εἰκονική πραγματικότητα, στήν ὁποία πράγματι ὑπάρχει προσέγγισις Ἀθηνῶν-Ἀγκύρας. Ἤ σάν νά κύπτει καί πάλιν ὑποκλινόμενος στόν σουλτᾶνο Ἐρντογάν….
Ἀλίμονο ἄν ὁ Ἕλλην ὑπουργός Ἐξωτερικῶν δέν ἔχει ἀντιληφθεῖ ὅτι ἡ ἀκύρωσις τῆς συναντήσεως ἦταν μεθοδευμένη. Ἀλίμονο ἄν μετά ἀπό αὐτήν τήν ταπείνωση ἐξακολουθεῖ νά ὁμιλεῖ γιά διάλογο. Δείχνει ὅτι, πέρα ἀπό μιά ἀνεξήγητη τάση γιά ὑποκλίσεις, ἔχει καί ἄγνοια βασικῶν θεμάτων πού ἀφοροῦν στήν γείτονα.
Πάντα ὅταν ἡ Τουρκία προβαίνει σέ μιάν ἐνέργεια, ἰδιαιτέρως στό πεδίο τῶν διεθνῶν σχέσεων, ἔχει μελετήσει καί τίς πιθανές ἐπιπτώσεις καί ἔχει προετοιμασθεῖ καί γιά τίς ἑπόμενες κινήσεις της. Τίποτε δέν λέγεται καί τίποτε δέν γίνεται τυχαῖα. Ἔτσι καί τό συγκεκριμένο ζήτημα τῆς ἀκυρώσεως τῆς συναντήσεως Μητσοτάκη – Ἐρντογάν. Πλέον γνωρίζουμε ὅτι πρόκειται γιά ἀκύρωση καί ὄχι γιά ἀναβολή, ὁπότε ἔχει καταστεῖ ξεκάθαρο καί πόσο «ἐκτός τόπου» ἦσαν οἱ ἀναφορές ἑλληνικῶν «διπλωματικῶν κύκλων» πού θεωροῦσαν ὅτι ἡ ἀναβολή εἶναι «δικαιολογημένη», ἀλλά ἐνδεχομένη ἀκύρωσις τῆς συναντήσεως θά ἦταν «προσχηματική». Ἡ «διαρροή» αὐτή δεικνύει, δυστυχῶς, ὅτι τό περιβάλλον τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀδυνατεῖ νά προβεῖ σέ ψύχραιμη ἀνάλυση τῶν δεδομένων ὥστε νά καταλήξει σέ ἀξιόπιστα συμπεράσματα. Καί τοῦτο ὅταν μιά σειρά ἀπό στοιχεῖα δείχνουν ὅτι ἡ ἀκύρωσις τῆς συναντήσεως ἦταν ἀπό τήν ἀρχή προγραμματισμένη ἀπό τήν τουρκική προεδρία καί ὁ λόγος ἦταν ὅτι ἤθελε μέ τόν τρόπο αὐτό νά δείξει τήν δυσαρέσκειά της γιά τό γεγονός ὅτι ὁ κ. Μητσοτάκης δέν μετέβη στήν Ἄγκυρα, ὅπως εἶχε προγραμματισθεῖ μετά τήν ἐπίσημη ἐπίσκεψη Ἐρντογάν στήν Ἑλλάδα καί τήν ὑπογραφή τῆς Διακηρύξεως τῶν Ἀθηνῶν. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι ἡ τουρκική ἐφημερίς «Μιλλιέτ», σέ ἀνάλυση πού ὑπογράφει ὁ ἀρθρογράφος Ὀζάϋ Σεντίρ, ἀφοῦ ὁμιλεῖ γιά «ἑλληνική ἀρρώστια, ἡ ὁποία ὑποτροπιάζει βλέποντας παντοῦ κινδύνους καί ἀπειλές γιά τήν Ἑλλάδα ἀπό τήν Τουρκία» καταλήγει:
«Ὑπάρχουν ζητήματα πού πρέπει νά συζητήσουμε, ἑπομένως ὁ Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, ἐνῶ ἀνεβαίνει στίς δημοσκοπήσεις, θά πρέπει νά προγραμματίσει τήν ἐπίσκεψή του στήν Ἄγκυρα, τήν ὁποία ἔχει ἀναβάλει, ὥστε ὁ διάλογος νά ἀποκτήσει δυναμική».
Πού σημαίνει ὅτι ἔχει σημασία γιά τήν Ἄγκυρα ἡ συνέχισις τοῦ ἑλληνο-τουρκικοῦ διαλόγου, πάντα βεβαίως μέ τούς ὅρους τοῦ Ἐρντογάν, καί ἡ ἀκύρωσις ἦταν μιά κίνησις πιέσεως πρός τόν κ. Μητσοτάκη ὥστε νά πραγματοποιήσει καί σύντομα τήν ἐπίσημη ἐπίσκεψη τήν ὁποία περιμένουν στήν Ἄγκυρα. Βεβαίως δέν θά κακίσουμε τόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό ἐπειδή ἀποφεύγει νά ἐπισκεφθεῖ τήν τουρκική πρωτεύουσα ἐν ὅσῳ κορυφώνονται οἱ τουρκικές προκλήσεις καί οἱ ἀμφισβητήσεις τῆς κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν μας δικαιωμάτων. Θά τόν κακίσουμε ὅμως διότι δέν φαίνεται νά ἔχει σχέδιο καί λειτουργεῖ ἀντιδρῶντας στήν κάθε τουρκική κίνηση κατά περίπτωσιν καί χωρίς νά ἐξυπηρετεῖται ἕνα σχέδιο μέ ἐθνικούς στόχους πού θά ἔπρεπε νά ἔχει χαραχθεῖ. Ἄν δέν μπορεῖ τό «ἐπιτελικό κράτος» νά ἐκπονεῖ τέτοια σχέδια, διερωτώμεθα ποιός ὁ λόγος νά ὑπάρχει.
Ἐδῶ εἶναι προφανές ὅτι ὁ κ. Μητσοτάκης φοβεῖται. Δέν θέλει νά μεταβεῖ στήν Ἄγκυρα διότι τρέμει ἐν ὄψει τῶν ἀντιδράσεων πού εἶναι βέβαιον ὅτι θά ὑπάρξουν στήν Ἀθήνα. Καί μεταξύ τῶν ψηφοφόρων τούς ὁποίους ἐλπίζει ὅτι θά προσελκύσει, ἀλλά ἀκόμη καί μεταξύ τῶν βουλευτῶν τῆς ΝΔ. Ἕνας πρόσθετος λόγος εἶναι ὅτι ἔχει προειδοποιηθεῖ. Καί ἀπό τόν πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλῆ καί ἀπό τόν πρώην Πρωθυπουργό Ἀντώνη Σαμαρᾶ.
Ὁ Κώστας Καραμανλῆς ἔχει ἐπισημάνει τόν κίνδυνο νά εὑρεθεῖ ἡ Ἑλλάς ὅμηρος τῆς τουρκικῆς αὐθαιρεσίας. Μεταξύ ἄλλων εἶχε δηλώσει:
«Ἡ διαπραγμάτευση δέν εἶναι αὐτοσκοπός. Καί ὅσοι προτάσσουν ὡς κέρδος ἀπό μιά τέτοια διαπραγμάτευση τήν ἀποφυγή πολέμου θά πρέπει νά ξέρουν ὅτι μέ ὑποχωρήσεις σέ τέτοια ζητήματα δέν ἐξαγοράζεται ἡ εἰρήνη. Ἀντίθετα, ἡ χώρα καθίσταται ὅμηρος τῶν αὐθαίρετων τακτικῶν τῆς Τουρκίας καί τῆς ἀνοίγει τήν ὄρεξη γιά περισσότερες παράνομες διεκδικήσεις».
Ὁ Ἀντώνη Σαμαρᾶς ἐξ ἄλλου ἔχει ἐπισημάνει ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν διεκδικεῖ δυναμικά τήν ΑΟΖ, τίς θαλάσσιες ζῶνες, καί χάνει ἔδαφος ἀπέναντι στήν τουρκική προκλητικότητα, γιά νά τονίσει: «Οἱ “συμφωνίες φιλίας” μέ τήν Τουρκία προκαλοῦν ἐρωτήματα γιά τήν ἀξιοπιστία καί τή στρατηγική μας. Ἔχουμε ἤρεμα νερά ὄχι ἐπειδή δέν προκαλοῦν ἀλλά ἐπειδή δέν ἀντιδροῦμε».
Δεδομένου ὅτι οἱ ἐπισημάνσεις τῶν δύο πρώην Πρωθυπουργῶν ἔχουν ἐπιβεβαιωθεῖ ἀπό τά πράγματα, εὐκόλως ἀντιλαμβάνεται κανείς ὅτι ἄν ὁ κ. Μητσοτάκης τηρήσει τήν ὑπόσχεση πρός τόν Ταγίπ Ἐρντογάν καί μεταβεῖ στήν Ἄγκυρα, θά εὑρεθεῖ πρό ἀπροβλέπτων καταστάσεων στήν Ἀθήνα. Αὐτές τρέμει. Ἡ ἀντίδρασις ὅμως δέν μπορεῖ νά εἶναι μιά ἐπαμφοτερίζουσα πολιτική. Ἀφ’ ἑνός δέν πηγαίνει στήν Ἄγκυρα καί ἀφ’ ἑτέρου ἀποδέχεται τήν ταπείνωση νά συναντήσει τόν Ἐρντογάν στό «Σπίτι τῆς Τουρκίας» στήν Νέα Ὑόρκη. Γιά νά φέρει τόν ἑαυτό του στήν πλέον δεινή θέση νά ὑποστεῖ τήν περιφρονητική ἀκύρωση τῆς συναντήσεως ἀπό τόν Τοῦρκο Πρόεδρο.
Ἐπαναλαμβάνουμε. Ἄν ὑπῆρχε ἐθνικό σχέδιο βασισμένο στήν ἁπλῆ λογική καί τήν ἀνάλυση τῶν κινήσεων τῆς Τουρκίας, θά ἐγνώριζε ὁ κ. Μητσοτάκης ὅτι ἡ ἐνδεδειγμένη τακτική θά ἦταν ἡ ἀναστολή κάθε ἑλληνο-τουρκικοῦ διαλόγου μέχρις ὅτου ἡ Ἄγκυρα ἀναστείλει τίς προκλητικές της ἀξιώσεις εἰς βάρος τῶν κυριαρχικῶν μας δικαιωμάτων. Καί δέν θά ἐκλιπαροῦσε τήν συνάντηση μέ τόν Ἐρντογάν γιά νά διασώσει τά προσχήματα τῆς πολιτικῆς τῶν «ἤρεμων νερῶν». Ἀρκεῖ πού ἐκλιπαρεῖ γιά συνάντηση τόν Πρόεδρο Τράμπ, χωρίς οὔτε ἀπό αὐτόν νά εἰσακούεται.