Πέθανε, σέ ἡλικία 91 ἐτῶν, διαρκοῦντος τοῦ Μουντιάλ…
… ὁ δημοσιογράφος, συγγραφεύς, ραδιοσχολιαστής καί παρουσιαστής ἀθλητικῶν ἐκπομπῶν Γιάννης Διακογιάννης, βυθίζοντας στήν θλίψη τήν ἑλληνική δημοσιογραφία.
Ἀπό πολλούς θεωρεῖτο ὡς ὁ κορυφαῖος τοῦ εἴδους, λόγῳ τῶν μεγάλων γνώσεών του πάνω στόν κλασσικό ἀθλητισμό ἀλλά καί τό ποδόσφαιρο, τήν ἱστορία, τήν πολιτική, ἐνῷ ὁ τρόπος πού περιέγραφε τούς ἀγῶνες, ἦταν μοναδικός. Ἐγεννήθη στίς 5 Ἰανουαρίου τοῦ 1931 στήν Ἀθήνα καί πῆγε στήν Σχολή Καλπάκα στό Παγκράτι. Ἔχασε τόν πατέρα του σέ ἡλικία 11 ἐτῶν ἀπό καρκίνο στόν ἐγκέφαλο καί ἡ μητέρα του ἐπώλησε τό πιάνο της, μέ συνέπεια νά τοῦ κόψει τά φτερά του στόν χῶρο τῆς μουσικῆς, τήν ὁποία ἀγαποῦσε περισσότερο καί ἀπό τόν ἀθλητισμό, ὅταν ἦταν μικρός. Μέ τό ποδόσφαιρο ἄρχισε ἡ τριβή στά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’40, ὅταν πῆγε μέ ἕναν συγγενῆ του σέ φιλικό τοῦ Παναθηναϊκοῦ μέ τήν ΑΕΚ. Ἔπαιξε μπάσκετ στούς Ἐφήβους τῆς ὁμάδας τῆς περιοχῆς, ἀλλά ἦταν καί ἀθλητής στίβου, κάνοντας 100μ., 200μ. καί μῆκος. Σέ ἀγῶνες μεταξύ ἰδιωτικῶν σχολείων τῆς ἐποχῆς εἶχε ἔρθει 2ος στά 100μ. καί 1ος στά 300μ.
Ἐσπούδασε ἀθλητική δημοσιογραφία στήν Γαλλία, ἀπό ὅπου ἦταν ὁ παπποῦς του. Ἔμεινε ἐκεῖ ἀπό τό 1954 μέχρι τό 1960 καί συνεργάστηκε σέ ἐρασιτεχνική βάση μέ την Équipe, ἐνῷ ἔγινε καί ἀνταποκριτής τῆς «Ἀθλητικῆς Ἠχοῦς». Ὅταν ἐπαναπατρίστηκε, συνέχισε στήν «Ἠχώ» καί παραλλήλως ἔπιασε δουλειά στήν «Ἐλευθερία». Τό 1966 ἔκανε τήν πρώτη τηλεοπτική μετάδοση Παγκοσμίου Κυπέλλου στήν Ἑλλάδα, μέ μαγνητοσκοπημένη περιγραφή. Συνολικῶς ἐκάλυψε ὅλα τά τουρνουά ἀπό τό 1954 στήν Ἑλβετία μέχρι τό 1998 στήν Γαλλία. Θά μείνει στήν ἱστορία ἡ περιγραφή του στόν τελικό τῆς Ἰταλίας μέ τήν Δυτική Γερμανία στό Μουντιάλ τό 1982. Ἀπό τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1966 ἕως τό 1983 ἦταν ὁ βασικός παρουσιαστής τῆς ἑβδομαδιαίας ἀθλητικῆς τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς «Ἀθλητική Κυριακή».
Ἀπό τά συγγραφικά ἔργα του ξεχωρίζουν τό τετράτομο «100 Χρόνια Ποδόσφαιρο», τό «60 Χρόνια Μουντιάλ» καί «Οἱ Μεγάλες Μορφές τοῦ Ἀθλητισμοῦ». Ὑπῆρξε νυμφευμένος μέ τήν Βαρβάρα Δράκου, υἱοθετῶντας τήν κόρη της, τήν ἀείμνηστη Ρίκα Βαγιάνη. Ἡ ὑγεία του ἐπιδεινώθηκε τά τελευταῖα χρόνια μετά τόν θάνατο τῆς Ρίκας Βαγιάνη καί τῆς συζύγου του.
