Ἐμπνευστής τοῦ πρώτου ἰδιωτικοῦ λυκείου ὁ Π. Τσάκος
ΕΜΟΙΑΖΑΝ ὅλα σάν νά ἔρχονται ἀπό πολύ παλιά. Ἀπό τά χρόνια πού ὁ ἴδιος ταξίδευε ὡς τζόβενο καί πλήρωνε καί «τροφεῖα». Ἀπό τά χρόνια πού μπαρκάριζες στό βαπόρι κι ἔκανες νά δεῖς τό σπίτι σου χρόνια. Ἀπό τούς καιρούς πού ἐφοπλιστής γινόσουν μόνο ἄν εἶχες φάει τή θάλασσα μέ τό κουτάλι καί δέν μάθαινες τό κουμαντάρισμα στά βιβλία ἀλλά μέσα στή θάλασσα καί πάνω στό κῦμα. Κι ἦταν ἐκεῖ, στή Χίο, ὁ καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, πού κατέθεσε τήν ψυχή καί τά χρόνια πού πέρασε στά βαπόρια, καθώς μιλοῦσε στούς εἴκοσι πρώτους μαθητές τοῦ Ἰδιωτικοῦ Λυκείου ΤΕΕΝS, πού ἵδρυσε ὁ ἴδιος καί ἡ οἰκογένειά του. Κι ἀπό κοντά καί τό « Ἵδρυμα Μαρίας Τσάκου». Ἐκεῖ καί ὁ γιός καί συνεχιστής Νῖκος, ὁ ἐγγονός Παναγιώτης καί ἡ διοίκηση τοῦ Ἱδρύματος ἀλλά καί τό «σπίτι τῆς Μαρίας». Κι ἐκεῖ, στήν ξάστερη βραδυά τῆς Χίου, μέ τά φῶτα τοῦ Τσεσμέ ἀπέναντι νά φωτίζουν τό στενό, σάν νά εἶδα καί τήν σκιά τῆς Μαρίας, πού βιάστηκε νά φύγει πρίν δεῖ καί τά δικά της ὄνειρα νά πραγματοποιοῦνται. Καί δέν εἶναι καθόλου τυχαῖο ὅτι ἐμπνευστής-ἱδρυτής τοῦ πρώτου Ἰδιωτικοῦ Ναυτικοῦ Λυκείου, ἔπειτα ἀπό τήν θύελλα τοῦ ’81-’82 πού σάρωσε τήν ναυτική μας ἐκπαίδευση καί συνέτεινε τά μέγιστα στή συρρίκνωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Ἑλλήνων ναυτικῶν (τό 1980 εἴχαμε 130.000 Ἕλληνες στά βαπόρια καί σήμερα μέ τό ζόρι 14.000), εἶναι ἕνας ἀπό τούς τελευταίους (ἄν ὄχι ὁ τελευταῖος) Ἕλληνες, μεγάλους ἐφοπλιστές, πού πέρασε ἀπό ὅλα τά στάδια τῆς ναυτικῆς ἐργασίας καί Παιδείας μέχρι νά φτάσει νά διαφεντεύει μίαν αὐτοκρατορία!
Κι ἐκεῖ, στόν αὔλειο χῶρο τοῦ πολυτελοῦς καί ὑπερσύγχρονου κτιρίου, πού εἶναι ἐξοπλισμένο μέ τά τελευταίας τεχνολογίας μέσα (προσομειωτή, σύγχρονες ἐγκαταστάσεις πληροφορικῆς), ὁ καπετάνιος θυμήθηκε, εὐχήθηκε, παρότρυνε, συμβούλεψε, καί ὅλα αὐτά λάμποντας ἀπό χαρά καί μέ φωνή πού «ἔσπαγε» ἀπό συγκίνηση.
Ἔργο ζωῆς! Καί μακάρι νά βρεῖ μιμητές, σέ μιά χώρα πού μπορεῖ νά διαθέτει τήν μεγαλύτερη Ναυτιλία στόν κόσμο, ἀλλά δείχνει νά ξεχνᾶ τήν ἑλληνική ναυτοσύνη καί τόν Ἕλληνα ναυτικό, ὑποκύπτοντας στήν ἄποψη τῶν τεχνοκρατῶν, πού πιστεύουν ὅτι ἡ Ναυτιλία δέν εἶναι τέχνη ἀλλά ἐπιστήμη!
Κάτι ἀνάμεσα στά δύο εἶναι, ἀλλά χωρίς τήν ψυχή τοῦ ναυτικοῦ ὅσα πληρώματα-πακέτα ἀπό τά ξένα γραφεῖα κι ἄν προσληφθοῦν –γιά νά ἔχουμε ἥσυχο τό κεφάλι μας– σέ λίγα χρόνια δέν θά ὑπάρχει ὁ Ἕλληνας ναυτικός. Κι ὅσους ὑπάρχουν θά τούς παίρνουν οἱ ξένοι ἐπιχειρηματίες πού καί τήν ἀξία τους ἀναγνωρίζουν καί δέν πάσχουν ἀπό τό «Σύνδρομο Ἀμπατιέλου»…
«Τό ἐπάγγελμά σας εἶναι μαζί χόμπι, ἀγώνας, πατριδογνωσία, γνώση ὅλου τοῦ κόσμου· εἶναι ἡ ζωή αὐτή καθ’ αὑτή ἡ δουλειά πού διαλέξατε νά κάνετε, παιδιά μου. Καί ἄν αὐτό πού κάνετε σᾶς εὐχαριστεῖ, θά εἶναι σάν νά μή δουλέψατε ποτέ» εἶπε στούς μαθητές ὁ καπετάνιος. Πόση ἀλήθεια κρύβουν τά λόγια αὐτά! Ὁ καπετάνιος ἐγγυήθηκε ὅτι τό TEENS θά τούς προσφέρει γνώση καί ἐκπαίδευση καί ὅλοι, διεύθυνση καί προσωπικό (ἐπιλεγμένο μεταξύ 250 καθηγητῶν πού ἔκαναν αἴτηση, οἱ 90 ἐκ τῶν ὁποίων ἐκτός Χίου), θά τούς στηρίξουν.
Καί διόλου τυχαία δέν ἦταν ἡ παρουσία τοῦ Προέδρου τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν Ἀντωνίου Κουνάδη στά ἐγκαίνια. Εἴθε τό TEENS νά εἶναι ἡ πύλη πού θά ὁδηγήσει στήν ἐπαναλειτουργία τῆς Ἰδιωτικῆς Ναυτικῆς Ἐκπαιδεύσεως. Εἶναι ἕνα βῆμα σημαντικό. Κι ἐπειδή τό ἔκανε ὁ καπετάν Παναγιώτης, ἴσως νά εἶναι ἅλμα! Καλορρίζικο!
Δ. ΚΑΠ
