Σχεδόν 100.000 πώλησαν οἱ Ἕλληνες τό 2019
ΣΤΟ ἀσφαλές καταφύγιο τοῦ χρυσοῦ ἔχουν καταφύγει οἱ ἐπενδυτές καθώς τά χαμηλά ἐπιτόκια τῶν κεντρικῶν τραπεζῶν καί τῶν ἀρνητικῶν ἀποδόσεων τῶν ὁμολόγων τους ὠθοῦν σέ δραστικές καί ἀποτελεσματικές λύσεις. Ἐπί πλέον οἱ ἐπιπτώσεις τοῦ Brexit καί τοῦ κορωνοϊοῦ στρέφουν ὁλοένα καί περισσοτέρους ἐπενδυτές στό εὐγενές μέταλλο. Ὁ χρυσός ἔκανε ἕνα ρεκόρ ἑπταετίας, ἐνῶ ράλλυ κάνει καί ἡ χρυσή λίρα μέ τά στοιχεῖα τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος νά δείχνουν ὅτι κατά τήν χθεσινή ἡμέρα ἡ χρυσή λίρα ἐπωλεῖτο 413,81 εὐρώ. Οἱ Ἕλληνες πού ἔχουν στήν κατοχή τους χρυσές λίρες μετροῦν ἀπόδοση σχεδόν 13%, ἀπό τήν ἀρχή τοῦ ἔτους, τήν ὥρα πού ἄλλες ἐπενδύσεις, μέ ὑψηλή ἀπόδοση τόν προηγούμενο χρόνο, ὅπως οἱ μετοχές, δέν προσφέρονται γιά ὑψηλές ἀποδόσεις.
Ἡ ἀναγέννησις τοῦ πολυτίμου μετάλλου ἔρχεται μετά ἀπό κάποια δύσκολα χρόνια, κατά τά ὁποῖα ἡ σταθερή παγκοσμία οἰκονομική ἀνάκαμψις ὁδήγησε τήν τιμή τοῦ χρυσοῦ χαμηλότερα ὥς καί τά 1.000 δολλάρια ἀνά οὐγκιά τόν Δεκέμβριο τοῦ 2015. Στά τέλη τοῦ προηγουμένου ἔτους ἡ ΤτΕ ἀγόραζε τήν χρυσή λίρα ἔναντι 309,09 εὐρώ, ἐνῶ χθές ἡ τιμή εἶχε διαμορφωθεῖ στά 343,24 εὐρώ. Ἀξίζει, μάλιστα, νά σημειωθεῖ ὅτι ἡ Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος διατηρεῖ μεγάλη διαφορά μεταξύ τῆς τιμῆς ἀγορᾶς καί τῆς τιμῆς πωλήσεως χρυσοῦ καί λιρῶν, κάτι πού ἀποθαρρύνει συχνές ἀγοραπωλησίες.
Καθώς ἡ τιμή τοῦ χρυσοῦ ἔχει φθάσει στά ὑψηλότερα ἐπίπεδα τῶν τελευταίων ἐτῶν, πολλοί κάτοχοι σπεύδουν μαζικῶς νά τίς ρευστοποιήσουν, καί στήν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος φοβοῦνται μήπως ὑπάρχει κῦμα πωλήσεων λόγω τῶν ὑψηλῶν ἀποδόσεων. Σχεδόν 100.000 λίρες ἐπωλήθησαν τό 2019 μόνο στήν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος, ἐνῶ πολύ περισσότερες εἶναι ἐκεῖνες πού διακινοῦνται στά ἐνεχυροδανειστήρια καί στήν «μαύρη ἀγορά».
Ὁ τεράστιος ἀριθμός χρυσῶν λιρῶν πού ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα προέρχεται ἀπό τήν περίοδο τῆς γερμανικῆς Κατοχῆς καί τήν πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, ὅταν τό χρυσό νόμισμα ἔγινε προσφιλές μέσο ἀποθησαυρίσεως καί ἀσφαλές καταφύγιο γιά ὅσους εἶχαν χρήματα. Ἀρκετοί τότε πλούτισαν συγκεντρώνοντας χρυσές λίρες, ὅταν οἱ πληθωριστικές δραχμές δέν παρεῖχαν καμμία ἀσφάλεια. Ἀκόμη καί στίς δεκαετίες τοῦ ’50 καί τοῦ ’60 οἱ ἀποταμιευτές φρόντιζαν νά μετατρέπουν τά χρήματά τους σέ λίρες, πού ἐχρησιμοποιοῦντο σέ ὅλες τίς μεγάλες οἰκονομικές συναλλαγές καί στίς ἀγοραπωλησίες ἀκινήτων.
Οἱ κεντρικές τράπεζες εἶναι οἱ πιό δραστήριοι ἀγοραστές χρυσοῦ, ἔχοντας ἀποκτήσει 5.019 τόνους χρυσοῦ ἀξίας ἄνω τῶν 200 δισ. δολλαρίων ἀπό τό 2009, συμφώνως πρός τό Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσοῦ. Τά ἐπίσημα ἀποθέματα χρυσοῦ εὑρίσκονται αὐτήν τήν στιγμή 10% κάτω ἀπό τό ἱστορικό ὑψηλό τῶν 38.491 τόνων τοῦ 1966.
Οἱ κεντρικές τράπεζες ἀγόρασαν 650 τόνους χρυσοῦ, τό δεύτερο ὑψηλότερο ἐπίπεδο ἐτησίων ἀγορῶν τά τελευταῖα 50 ἔτη. Οἱ ἀγορές συνέχισαν ἐφέτος μέ τήν Ρωσσία καί τό Καζακστάν νά προσθέτουν 9,7 τόνους καί 3,5 τόνους, ἀντιστοίχως, στά ἀποθέματά τους.
