ΠΑΝΩ ἀπό τά τελετουργικά καί τήν διπλωματική πεπατημένη ὑπάρχει ἡ σημειολογία. Καί ἡ ἑλληνική Σημαία πού ἀνεμίζει στήν προκυμαία τῆς Σμύρνης ἔχει τήν δική της ἰδιαίτερη σημειολογία.
Ἡ χθεσινή ἡμέρα σήμανε τό ἐπιστέγασμα τῶν προσπαθειῶν τῆς ἑλληνικῆς διπλωματίας γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ Γενικοῦ Προξενείου μας στό ἱστορικό κτίριό του, δωρεά τοῦ ὁμογενοῦς Ἐμμανουήλ Καπετανάκη. Προσπαθειῶν μεγάλο μέρος τῶν ὁποίων «σήκωσε» ὁ γενικός γραμματεύς τοῦ ΥΠΕΞ Δημήτρης Παρασκευόπουλος καί πού παρά τά προσκόμματα καί τίς ἀναβολές (λόγω καί τῆς παρανόμου συλλήψεως τῶν δύο στρατιωτικῶν μας) εὐοδώθηκαν.
Τό πόσο ἐνοχλητική εἶναι γιά τούς Τούρκους αὐτή ἡ ἔπαρσις τῆς Σημαίας, 96 χρόνια μετά τά δραματικά γεγονότα, τεκμαίρεται ἀπό τήν συμπεριφορά τους κατά τά χθεσινά ἐγκαίνια, πού ἔγιναν παρόντος τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Νίκου Κοτζιᾶ. Οἱ προκλητικές ὑπερπτήσεις τῶν μαχητικῶν τους σίγουρα δέν ἔγιναν γιά νά τιμήσουν τό γεγονός. Τό χαμηλό ὕψος στό ὁποῖο πετοῦσαν εἶχε προσεκτικά ἐπιλεγεῖ μέ μοναδικό σκοπό τόν θόρυβο. Νά κάνουν φασαρία. Νά καλύψουν τίς δηλώσεις τοῦ Ἕλληνος ὑπουργοῦ. Καί ὅπως προσφυῶς ἐπεσήμανε ὁ Νῖκος Κοτζιᾶς, θόρυβο κάνουν αὐτοί πού δέν θέλουν συμφωνία. Καί εἶναι γνωστό ὅτι οἱ Τοῦρκοι δέν θέλουν συμφωνία. Θέλουν διαπραγματεύσεις «χωρίς προαπαιτούμενα» ὅπως ἐπαναλαμβάνει σέ κάθε εὐκαιρία ὁ Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Στόν Τοῦρκο ὑπουργό εἶχε ἀπευθυνθεῖ ἡ ἐξαιρετικῶς τιμητική πρότασις νά σταθεῖ δίπλα στόν Ἕλληνα ὁμόλογό του καί μαζί του «νά κόψει τήν κορδέλλα» τῶν ἐγκαινίων. Αὐτός ὅμως ἀνταποκρίθηκε κατά τέτοιον τρόπο πού δείχνει ὅτι ὅσο καί ἄν ἡ γείτων μιλάει γιά εὐρωπαϊκό δρόμο καί κεκτημένο παραμένει μιά χώρα ἀσιατικῆς κουτοπονηρίας. Μόνον ὡς τέτοια μπορεῖ νά χαρακτηρίσει κανείς τό γεγονός ὅτι ὁ Τσαβούσογλου ἄφησε τήν αἰχμή ὅτι «δέν θά ἐπιτρέπαμε σέ πραξικοπηματίες πού θά εἶχαν στοχεύσει τήν Ἑλλάδα νά βροῦν καταφύγιο στή χώρα μας».
Στήν ἀναφορά του αὐτή, στούς περιφήμους «ὀκτώ» πού ζήτησαν ἄσυλο στήν Ἑλλάδα, ὁ Νῖκος Κοτζιᾶς ἐπεσήμανε, λιτά καί περιεκτικά, ὅτι «ἐμεῖς σταθήκαμε στό πλευρό τῆς Τουρκίας στό πραξικόπημα». Τό Γενικό Προξενεῖο εἶναι ἑλληνικό ἔδαφος. Ἐκεῖ ἡ Ἑλλάς εἶναι ὁ οἰκοδεσπότης. Καί σέ αὐτή τήν χώρα τιμᾶται ἀκόμη ὁ Ξένιος Ζεύς. Ἄν ὁ Τοῦρκος ἐπισκέπτης δέν συμμερίζεται αὐτή τήν ἀντίληψη, ἀποδεικνύει γιά μίαν ἀκόμη φορά τήν ἀπόσταση πού τόν χωρίζει ἀπό τόν εὐρωπαϊκό πολιτισμό. Ἴσως καί ὑποσυνειδήτως νά αἰσθάνεται παρείσακτος. Ὄχι στόν χῶρο τοῦ Προξενείου ἀλλά στήν ἀκτή τῆς Ἰωνίας ὅπου θέλει δέν θέλει θά βλέπει ἐφεξῆς τήν ἑλληνική Σημαία.
Ἡ βόλτα τῶν δύο ὑπουργῶν στήν παραλία τῆς Σμύρνης ἴσως νά ἔσωσε κάπως τά προσχήματα, ἄν καί εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ Τοῦρκος ὑπουργός στήν ἐφ’ ὅλης τῆς ὕλης συνάντηση πού εἶχε ἐν συνεχεία μέ τόν Νῖκο Κοτζιᾶ θά ἐπανέλαβε τίς γνωστές θέσεις τῆς Ἀγκύρας.
Δυστυχῶς, ἀπό ἑλληνικῆς πλευρᾶς οἱ ἀπαντήσεις πού ἔχουν δοθεῖ δημοσίως δέν εἶναι ξεκάθαρες. Καί ἔτσι δικαιολογεῖται ὁ σκεπτικισμός τόν ὁποῖο ἐκδηλώνει ὁ ἁρμόδιος τομεάρχης τῆς ΝΔ Γιῶργος Κουμουτσάκος. «Ἔχει ἀποδεχθεῖ ἡ ἑλληνική πλευρά τήν ἔναρξη διαλόγου χωρίς ὅρους; Ἔχει παραιτηθεῖ, δηλαδή, ἀπό τήν πάγια ἑλληνική θέση, ὅτι τό διεθνές δίκαιο ἀποτελεῖ βάση ὁποιασδήποτε συζήτησης;». Στά ἐρωτήματα αὐτά πρέπει νά δοθοῦν ἄμεσες καί σαφεῖς ἀπαντήσεις.
