Βασιλεύς βασιλέων ἔλεος ἔλεος!

ΕΙΧΑ τήν εὐκαιρία νά συναντήσω τόν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στό Ἀρεταίειο Νοσοκομεῖο λίγους μῆνες πρίν ἀπό τήν ἐκδημία του.

Τόν Ἰούνιο τοῦ 2007. Στό ταπεινό δωμάτιο νοσηλείας του. Θυμᾶμαι τήν σκηνή σάν τώρα. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καθόταν στήν καρέκλα του ἔχοντας ὄρθιο τό ἀριστερό χέρι στό ὁποῖο εἶχε τοποθετημένο ἕναν ὀρό καί διηγεῖτο. Ἦταν μαζί μου καί ὁ παιδικός του φίλος Γιῶργος Παπαθανασόπουλος. Τόν ρώτησα μεταξύ ἄλλων τί τοῦ ἔκανε ἐντύπωση ἀπό τό ἐνδιαφέρον τοῦ κόσμου μετά τήν γνωστοποίηση τῆς περιπέτειας μέ τήν ὑγεία του. Φωτίστηκε τό πρόσωπό του στό ἄκουσμα τῆς ἐρώτησης.

PHOTO: ΑΠΕ-ΜΠΕ ERDEM SAHIN

«Μέ ἐπισκέφθηκε ὁ Ἀλέκος ὁ Ἀλαβᾶνος μαζί μέ τόν φίλο μου, βουλευτή τοῦ κόμματος, Θανάση Λεβέντη!! Θυμᾶσαι τί διαμάχη εἴχαμε γιά τίς ταυτότητες… Πολύ συγκινητική στιγμή, παιδί μου. Εἴχαμε μιά πολύ εἰλικρινῆ συζήτηση μέ τόν Ἀλέκο! Ἡ Ἐκκλησία μας ἀμφισβητεῖται ἀπό τήν Ἀριστερά, ἀλλά στό τέλος δοξάζεται! Νά τό θυμᾶσαι.»

Τό θυμήθηκα. Τό θυμήθηκα χθές, σέ δύο στιγμές. Τό πρωί ὅταν εἶδα ἀναρτημένο σέ διαδικτυακούς τόπους βίντεο τηλεοπτικῆς συνέντευξής μου μέ τόν Πρωθυπουργό ὡς ἀρχηγό τοῦ ΣΥΡΙΖΑ τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2009 στήν πατρίδα μου Αἴγινα. Ζήτησα τότε ἀπό τόν Ἀλέξη νά ἀνάψουμε ἕνα κερί στό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Νικολάου στό λιμάνι. Ἀρνήθηκε εὐγενικά. «Εἶμαι ἄθεος» μοῦ εἶπε τότε, «ἀλλά καί θρησκευόμενος νά ἤμουν δέν θά τό ἔκανα ποτέ μπροστά στήν κάμερα». Τό θυμήθηκα αὐτό πού μοῦ εἶπε ὁ Μακαριστός καί τό μεσημέρι ὅταν τόν εἶδα νά ἀνάβει κερί μπροστά στήν κάμερα ὡς Πρωθυπουργός, πλέον, στήν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Εἰρήνης στήν Κωνσταντινούπολη.

Ἔχω κατά καιρούς ἀσκήσει κριτική στόν Πρωθυπουργό γιά τίς μεταμορφώσεις του αὐτές: τήν μία φιλᾶ τόν Σταυρό στά Θεοφάνεια στήν Σαμοθράκη, τήν ἄλλη κυνηγᾶ τούς ἱερεῖς, τήν μία προσεύχεται μόνος του στό Ἱερό στό Ἅγιον Ὄρος, ἀλλά τήν ἄλλη ἐξοβελίζει τά Θρησκευτικά ἀπό τά βιβλία, τήν μία προσκυνᾶ στόν Πάναγιο Τάφο στά Ἱεροσόλυμα, τήν ἄλλη ὅμως προωθεῖ τόν χωρισμό Κράτους – Ἐκκλησίας καί ἐνοχλεῖται (οἱ συνιστῶσες του) ἀπό τήν τελετή μεταφορᾶς τοῦ Ἁγίου Φωτός στήν Ἀθήνα μέ τιμές ἀρχηγοῦ κράτους.

Σήμερα ὅμως υἱοθετῶ τελικῶς τήν ἄποψη Χριστόδουλου: Στό τέλος ἡ Ἐκκλησία δοξάζεται. Καί ὑποκριτικά νά τά κάνει ὅλα αὐτά ὁ κ. Τσίπρας –διόλου ἀπίθανο– εἶναι μεγάλη ὑπόθεση νά συμβιβάζεται ἡ Ἀριστερά μέ τό Βυζάντιο καί τήν Ὀρθοδοξία. Ἄν ἀλλάζει τήν ἄποψή του γνησίως, κατά μείζονα λόγο. Πρόκειται γιά ἱστορική ἧττα μιᾶς συγκεκριμένης ὁμάδας σκέψης ἐντός τῆς Ἀριστερᾶς, πού ἀπαξίωνε κάποτε «τήν κυρα-Δέσποινα ἐπειδή πολυδάκρυζε». Ὡς τέτοια θεωρῶ ὅτι πρέπει νά διαβάζεται. Ὄχι ὡς ἀνακολουθία. Οἱ ἄνθρωποι ἀλλάζουν. Ὁ Τσίπρας κατάλαβε, ἔστω καί ἀργά, πώς γιά νά σταθεῖ ὡς Πρωθυπουργός τῶν Ἑλλήνων πρέπει νά συμβιβαστεῖ καί μέ τό κλέος τῆς ἱστορίας τῆς Ἀρχαίας Μακεδονίας καί μέ τήν αἴγλη τοῦ Βυζαντίου καί μέ τήν δύναμη τῆς Ὀρθόδοξης Σκέψης καί μέ τήν ἀκτινοβολία τῶν Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως καί Ἱεροσολύμων. Ἀλλά γιά νά εἶναι ἡ ἧττα του, ὡς ἐπικεφαλῆς κόμματος τῆς Ἀριστερᾶς, πλήρης, ἔχει μερικές ὑποχρεώσεις ἀκόμη!

• Δέν εἶναι δυνατόν Ἀλέξη νά μιλᾶς ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἀπό στήθους μάλιστα, καί μέ τόσο θαυμασμό γιά τήν Σταυροπηγιακή πηγή τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλά νά ἀφαιρεῖς τήν Ἁγία Τριάδα ἀπό τό ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος!

• Δέν εἶναι δυνατόν Ἀλέξη νά χαρακτηρίζεις ἔστω στήν Χάλκη (καί ὄχι ἐντός τοῦ ναοῦ) τήν Ἁγία Σοφία πού κτίστηκε ἐπί Ἰουστινιανοῦ «ὡς μνημεῖο τοῦ Ἑλληνισμοῦ» καί «ὡς βυζαντινό μνημεῖο», ἀλλά ὁ ὑπουργός σου ἐπί τῆς Παιδείας (Φαναριώτης μάλιστα) νά ἀφαιρεῖ τήν περίοδο τοῦ Ἰουστινιανοῦ ἀπό τά σχολικά βιβλία Ἱστορίας καί νά περιορίζει δραστικά τήν ἱστορία τοῦ Βυζαντίου γιά νά διδαχθεῖ ὁ Ἐμφύλιος!

• Δέν εἶναι δυνατόν Ἀλέξη νά θαυμάζεις τήν Ἁγία Σοφία στήν ὁποία ἱερουργοῦσαν στό ἀπόγειό της 600 ἱερεῖς, ἀλλά στήν Ἑλλάδα νά ἀποσυνδέεις τό Κράτος ἀπό τήν Ἐκκλησία! Ἔτσι κατάλαβες τό «ἱστορικό βάρος» –ὅπως τό ἀπεκάλεσες– τοῦ μνημείου;

• Δέν εἶναι δυνατόν νά θαυμάζεις τήν Σχολή τῆς Χάλκης πού «ἔβγαζε» Πατριάρχες (τήν ἔχω ἐπισκεφθεῖ καί ἐγώ μέ τόν Καραμανλῆ τό 2003, ὅπως καί τήν Ἁγία Σοφία), νά ἐξαίρεις τήν προσφορά τοῦ Πατριάρχου Φωτίου, ἀλλά στήν Ἑλλάδα νά ἀφήνεις ἀτιμώρητες τίς συριζαῖες πού πετοῦν τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας στά σκουπίδια!

Δόξα τῷ Θεῷ, ἔχεις στήν Κυβέρνησή σου ὑπουργούς πού γνωρίζουν τό ἱστορικό βάρος, ὥστε νά ὁλοκληρώσεις ταχέως τήν συμφιλίωσή σου μέ τήν Ὀρθοδοξία καί τό Βυζάντιο, ἐπιτυχῶς. Ὁ Δημήτρης Τζανακόπουλος μάλιστα γνωρίζει ἀπ’ ἔξω τούς στίχους τοῦ «Θά ’ρθεις στήν ἀστραπή» τοῦ Σταμάτη Σπανουδάκη: «Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεῖ Βοήθει, ἔλεος, ἔλεος Ἐπουράνιε Θεέ, Κωνσταντῖνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, ἐλέῳ Θεοῦ Αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων (…) Τέσσερα Βῆτα, ἔλεος, ἔλεος, Μαρμαρᾶς, Βόσπορος καί Μαύρη Τρίτη (…) Φρῖξον ἥλιε, στέναξον γῆ, Ἑάλω ἡ Πόλη, Ἑάλω ἡ Πόλη»…

Καιρός νά τό μάθεις καί ἐσύ κ. Πρωθυπουργέ. Ἡ ἧττα τῆς παράταξής σου καί ἡ συμφιλίωσή της μέ προαιώνιους κώδικες θά εἶναι νίκη τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μεγάλη προσφορά στόν τόπο. Δέν ἀστειεύομαι. Μιλάω σοβαρά.

Απόψεις

Βόμβα ἀπό τήν Ἀρχή Προστασίας Δεδομένων: Ἐπί θητείας Κεραμέως διέρρευσαν τά 20.000 mails

Εφημερίς Εστία
Γιατί ὁ πρόεδρός της Κωνσταντῖνος Μενουδάκος ἀρνήθηκε νά λάβει ὑπ’ ὄψιν του τό πόρισμα ἐσωτερικοῦ ἐλέγχου πού συνέταξε τό Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν γιά νά ἐπιρριφθεῖ ἡ εὐθύνη στόν Διευθυντή Ἐκλογῶν, μέ παραπομπή σέ χρόνο πρό τῆς ἀναλήψεως καθηκόντων τῆς σημερινῆς ὑπουργοῦ – Καί οἱ 300 προσφυγές συνδέονται μέ τήν ἐπιστολική ψῆφο – Μόνον 45.000 ὁμογενεῖς ἐνεγράφησαν στήν πλατφόρμα

Τό Αἰγαῖο τῶν ψευδαισθήσεων καί ἡ τουρκική «θάλασσα τῶν νησιῶν»

Εφημερίς Εστία
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ἐπιθετικότης δέν περιορίζεται σέ αὐτά πού λέγει ἤ πράττει σήμερα ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν.

Συνδικαλιστές ἔδωσαν ἄδεια γιά περιγραφή ἀγῶνος τοῦ Τσάμπιονς Λήγκ, ἀλλά ἡ ΕΡΤ εἶπε ὄχι στήν Ἐκκλησία γιά τήν Ἀκολουθία τοῦ Νιπτῆρος

Εφημερίς Εστία
Πρό δυσάρεστης ἐκπλήξεως εὑρέθησαν χιλιάδες πιστοί πού προχθές, Μεγάλη Τετάρτη, ὅταν ἄνοιξαν τούς τηλεοπτικούς δέκτες τους γιά νά παρακολουθήσουν τήν Ἀκολουθία τοῦ Νιπτῆρος, εἶδαν ἐπαναλήψεις τηλεοπτικῶν σειρῶν.

Ἡ λαϊκή ποίηση καί τό Θεῖον Δρᾶμα

Δημήτρης Καπράνος
«Ἀπό τήν καρδιά βγαίνουνε τά στιχάκια» ἔλεγε ἡ κυρία Τάσια Κουράκου, ἡ δασκάλα μας, πού κάθε τόσο μᾶς διάβαζε κάποιους στίχους ἀπό τήν λαϊκή, τήν δημώδη ποίηση.

Σάββατον, 2 Μαΐου 1964

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΕΛΗΣΜΟΝΗΣΕ;