Τό ποδήλατο, ἡ Τροχαία, ὁ ἀριθμός καί τό τράμ…

Πρέπει νά ἦταν τά Χριστούγεννα τοῦ 1962, ὅταν ὁ πατέρας μας ἀνακοίνωσε ὅτι θά μᾶς ἀγόραζε γιά τήν Πρωτοχρονιά ἕνα ποδήλατο!

Βεβαίως, γνώριζα ὅτι θά τό «χαιρόταν» περισσότερο ὁ μεγάλος μας ἀδελφός, καθώς ἐγώ τότε πήγαινα Γυμνάσιο ἐνω ἐκεῖνος εἶχε μόλις τελειώσει. Πράγματι, τήν παραμονή μᾶς πῆρε καί πήγαμε στό «Ποδηλατάδικο» τοῦ Κασσιμάτη, τό μεγαλύτερο κατάστημα ποδηλάτων πού ὑπῆρχε, νομίζω, σέ ὅλη τήν Ἀττική. Διαλέξαμε ἕνα «βαρύ» καί δυνατό ποδήλατο, μέ «διπλό σωλῆνα» καί χρυσές ραβδώσεις. Μάρκα «Ὀλυμπίκ», ποδήλατο φτιαγμένο 100% στήν Ἑλλάδα! Ἦταν ἡ ἐποχή πού ἡ Ἑλλάδα κατασκεύαζε ὑπέροχα ποδήλατα, μέ ἄψογη συμπεριφορά καί ἐγγυημένα, σχεδόν «ἀθάνατα».

Κι ἀφοῦ τό ἀγοράσαμε, μαζί μέ τά «χαρτιά» του, τό πήγαμε στό σπίτι «τσουλῶντας», διότι δέν ἐπιτρεπόταν νά ὁδηγήσεις ποδήλατο χωρίς ἀριθμό! Καί τόν ἀριθμό τόν ἔπαιρνες ἀπό τήν Τροχαία, μέ μία διαδικασία σχεδόν ὅμοια μέ ἐκείνη πού ἀκολουθοῦσες γιά τίς πινακίδες τοῦ αὐτοκινήτου…

Πήγαμε στήν Τροχαία, ἐξεδόθη ἡ ἄδεια στό ὄνομα τοῦ μεγάλου ἀδελφοῦ καί πήραμε τήν πινακίδα. Θυμᾶμαι ἀκόμη τόν ἀριθμό «Π.27125». Τό «Π» σήμαινε «Πειραιεύς», ἤτοι ἁρμοδία ἦταν ἡ Τροχαία Πειραιῶς. Μέ δυό λόγια, τότε, τό 1962, κυκλοφοροῦσαν στήν περιοχή ἁρμοδιότητος τῆς Τροχαίας τοῦ Πειραιῶς 27.125 ποδήλατα!

Χθές, λοιπόν, πήγαμε νά ἀγοράσουμε ποδήλατο γιά τήν Σταματίνα, μέ τόν πατέρα της. «Θά πᾶμε στοῦ Κασσιμάτη» τοῦ εἶπα καί πήγαμε. Ἐκεῖ ὑπεύθυνος εἶναι πλέον ὁ γυιός τοῦ παιδικοῦ μου φίλου Γιώργου Κασσιμάτη, τοῦ μακροβιότερου (καί σοβαροῦ) προέδρου τοῦ Ἐμπορικοῦ καί Βιομηχανικοῦ Ἐπιμελητηρίου Πειραιῶς (τότε ὑπῆρχε Ἐμπόριο ἀλλά καί Βιομηχανία στόν Πειραιᾶ καί τά πέριξ) πού μᾶς ἔφυγε νωρίς.

Φίλτατος ὁ υἱός, ἔσπευσε νά κεράσει καφέ καί κουραμπιέ (ἔτσι ἔκαναν πάντα, παλαιότερα, οἱ ἔμποροι στόν Πειραιᾶ καί εὐτυχῶς μερικοί τηροῦν ἀκόμη τό ἔθιμο) καί ὁ υἱός ἄρχισε νά κοιτάζει γιά τό ποδήλατο πού θά χάριζε στήν θυγατέρα του καί ἐγγονή μας.

Ἔπιασα τήν κουβέντα μέ τόν ἰδιοκτήτη καί τοῦ μίλησα γιά τό πρῶτο μας ποδήλατο, τοῦ 1962. «Φαντάσου, τότε κυκλοφοροῦσαν 27.125 ποδήλατα στόν Πειραιᾶ. Πόσα κυκλοφοροῦν σήμερα;» ρώτησα.

«Δέν τό ξέρουμε, διότι παρά τό γεγονός ὅτι ὑπάρχει ἡ τότε ἰσχύουσα Νομοθεσία, τά ποδήλατα δέν ἔχουν σήμερα ἀριθμό κυκλοφορίας!» μοῦ εἶπε. Ἄραγε αὐτό εἶναι πρόοδος ἤ κάτι ἄλλο; Παρατήρησα ὅτι σέ ἀπόσταση ἑνός καί κάτι μέτρου ἀπό τήν πόρτα τοῦ καταστήματός του, περνοῦν οἱ γραμμές τοῦ «Τράμ», τό ὁποῖο ἔχει ἤδη διαλύσει (συμφωνοῦντος τοῦ ἐμπορικοῦ κόσμου) τήν πόλη. «Καλά, πῶς περιμένεις νά δουλέψεις; Μπορεῖ νά σταθμεύσει αὐτοκίνητο ἔξω ἀπό τό κατάστημα;» ἐρώτησα, ἀπορῶν.

«Τό ξέρω, τούς τό εἴπαμε, ἀλλά μᾶλλον δέν θέλουν νά καταλάβουν» μοῦ εἶπε ὁ νεαρός Κασσιμάτης. Πήραμε τό ποδήλατο καί τό «τσουλήσαμε», μέσα στήν βροχή καί τόν ἀέρα, μέχρι τό κοντινότερο «πάρκινγκ», ὅπου εἴχαμε ἀφήσει τό αὐτοκίνητο. «Νά δεῖς πού τό 2020 τό τράμ θά διώξει κι ἄλλο ἐμπορικό κόσμο ἀπό τόν Πειραιᾶ» μονολόγησα… Ἄς εἶναι αὐτή ἡ τελευταία κακή σκέψη γιά τό 2019. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!

Απόψεις

Τό πρωτοσέλιδο τῆς «Ἑστίας» γιά τήν νέα γενιά στά χείλη τοῦ ράπερ Λέξ!

Εφημερίς Εστία
Ὁ εὐθύς Θεσσαλονικιός ἑρμήνευσε μπροστά σέ 120.000 νέες καί νέους, σέ δύο διαδοχικές συναυλίες στό ΟΑΚΑ, τήν «Χειρότερη Γενιά», οἱ στίχοι τῆς ὁποίας περιλαμβάνουν ἀναφορά στήν ἐφημερίδα μας Ἔκρηξις κοινωνικῆς ἀμφισβητήσεως ἀπό τήν νεολαία

Παιχνίδια παραγραφῆς μέ τό Γνωμοδοτικό Τριαντόπουλου

Μανώλης Κοττάκης
OTAN τέθηκε γιά πρώτη φορά τό ζήτημα τῆς συνθέσεως τοῦ Γνωμοδοτικοῦ Συμβουλίου πού θά κληθεῖ νά ἀξιολογήσει ὡς «φυσικός δικαστής» τήν ὑπόθεση Τριαντόπουλου, ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης διχάστηκαν γιά τό ποιός εὐθύνεται, πού στήν λίστα τῶν πρός κλήρωση δικαστῶν περιλαμβάνονταν κάποιοι πού ἀπεῖχαν ἕναν μῆνα ἀπό τήν συνταξιοδότηση.

Ἀκρίβεια-φωτιά σέ ὑπηρεσίες καί τρόφιμα ἐξ αἰτίας νέας πληθωριστικῆς ἐκρήξεως

Εφημερίς Εστία
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ὄχι μόνο δέν ὑποχωρεῖ, ἀλλά ἀντιθέτως ἀκολουθεῖ ἀνοδική πορεία τούς τελευταίους δύο μῆνες.

Ἕνα κι ἕνα δέν μπορεῖ νά κάνουν ἕνδεκα

Δημήτρης Καπράνος
Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Παρασκευή, 2 Ἰουλίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
O ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΠΑΣΙΜΟ