Τό παρασκήνιο τῆς «ἀποστασίας» τῶν Ἰμίων

Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ εἶχε ὅλες τίς προϋποθέσεις νά ἀναδειχθεῖ σέ πολιτικό ἡγέτη μεγάλου διαμετρήματος.

Μέ λαϊκό ἔρεισμα μέσα καί, ὑψηλές ἐπαφές ἔξω, εἶχε τίς προδιαγραφές. Ἄν ἤξερε νά διαχειρίζεται καλύτερα τόν ἑαυτό του καί νά τόν πειθαρχεῖ, θά εἶχε ἐκμεταλλευτεῖ τό δαχτυλίδι πού τοῦ ἔδωσε ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου μέ τό χρῖσμα γιά τόν Δῆμο Ἀθηναίων τό 1994 καί θά εἶχε ἡγηθεῖ τοῦ ΠΑΣΟΚ. Δέν τό «εἶχε» γιά πρῶτος ὅμως. Γι’ αὐτό καί διεκόπη ἡ πορεία του πρός τήν κορυφή. Τό κύκνειο πολιτικό ἆσμα του ἄλλως τε –«ὅλοι μαζί τά φάγαμε»– ἀπέδειξε ὅτι ἐν τέλει στήν ζωή τίποτε δέν εἶναι τυχαῖο. Καί ὅτι βεβαίως τά στερνά τιμοῦν τά πρῶτα. Ὡστόσο ὁ Πάγκαλος δέν ἀνήκει ἀκριβῶς στήν ἴδια σχολή πολιτικῆς σκέψης μέ τόν Κώστα Σημίτη, οὔτε εἶναι πρέπον νά τόν κατατάσσει κανείς σέ αὐτήν. Ὁ Πάγκαλος, ὁ ὁποῖος σέ προχωρημένη ἡλικία σήμερα ζεῖ σήμερα μέ ἐλάχιστα καθώς τό δημόσιο παρακρατᾶ ἀπό τήν σύνταξή του τά χρέη ἀπό φόρους ἀκίνητης περιουσίας πού τοῦ ἄφησε οἰκεῖο του πρόσωπο, ἄφησε πατριωτικό ἀποτύπωμα μέ τήν πολιτική του στά ἐθνικά θέματα. Ὄχι στίγμα. Τήν εἴσοδο τῆς Κύπρου στήν ΕΕ. Τό πέτυχε μαζί μέ τόν Γιάννο Κρανιδιώτη, γι’ αὐτό καί ἡ ἱστορία παρά τά ὅλα ὅσα συνέβησαν στά Ἴμια θά εἶναι γενικῶς καλή μαζί του.

Ἄν καί οἱ σχέσεις μου μέ τόν πρώην ἀντιπρόεδρο τῆς κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ πέρασαν κατά καιρούς διακυμάνσεις –ζήτησε τήν ποινική δίωξή μου γιά κατασκοπία καί παραβίαση μυστικῶν τῆς πολιτείας ἐπειδή δημοσίευσα τό 1996 στήν «Ἀπογευματινή» μερικά ἀπόρρητα τηλεγραφήματα τοῦ ΥΠΕΞ γιά τά Ἴμια– δέν συγκρουστήκαμε ποτέ. Σέ τηλεοπτική συνέντευξη πού μοῦ εἶχε δώσει στόν Ναυτικό Ὅμιλο Βουλιαγμένης τό 2009 μοῦ εἶχε ἀποκαλύψει πώς κάποτε θά γράψει ἕνα βιβλίο γιά τά Ἴμια καί τόν Ὀτσαλάν. Δέν ἔπεσα ἀπό τά σύννεφα λοιπόν ὅταν διοχετεύτηκε στόν κυριακάτικο Τύπο ἀπόσπασμα ἀπό τό νέο βιβλίο του περί αὐτῶν. Βιβλίο ἐπίσης μοῦ εἶχε πεῖ πώς θά γράψει σέ περιπατητική τηλεοπτική συνέντευξη πού κάναμε στόν Ἐθνικό Κῆπο τό 2007 καί ὁ Γεράσιμος Ἀρσένης, ὁ ἕτερος πρωταγωνιστής τήν βραδιά τῶν Ἰμίων, στό γραφεῖο τοῦ Πρωθυπουργοῦ στήν Βουλή.

Κάνω αὐτήν τήν μακρά ἴσως καί φλύαρη εἰσαγωγή πρίν ὑπεισέλθω στήν οὐσία τῶν γραφομένων Πάγκαλου γιά τά Ἴμια γιά δύο λόγους λοιπόν. Ὁ πρῶτος εἶναι ὅτι δέν ἔχουν γραφτεῖ ὅλα γιά τά Ἴμια. Ὑπάρχουν ἀκόμη μυστικά. Κατά πᾶσα πιθανότητα φυλαγμένα στά ἀμερικανικά ἀρχεῖα τοῦ State Department ὅπου φυλάσσονται οἱ ἠχογραφημένες συνομιλίες τοῦ συνόλου τῆς ἑλληνικῆς πολιτικῆς ἡγεσίας μέ τούς Ἀμερικανούς τήν ἀποφράδα ἐκείνη νύχτα. Ὁ δεύτερος εἶναι διότι δέν ταιριάζει στήν προσωπική ἱστορία τοῦ Πάγκαλου νά ἐπανέρχεται σήμερα σέ αὐτή τήν συγκυρία γιά νά «ξεπλύνει» πολιτικά τόν πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, ὁ ὁποῖος φαίνεται πώς ψάχνει ἐναγωνίως ἀθωώσεις γιά ὅσα ἔκανε τήν περίοδο ἐκείνη. Καί στά ἑλληνοτουρκικά καί στό Κυπριακό. Πέραν τοῦ γνωστοῦ ἐπιχειρήματος πού ἀναμασᾶ καί στήν παροῦσα ἔκδοση ὁ Πάγκαλος, ὅτι ὁ ναύαρχος Λυμπέρης …παρέβη ἐντολή Σημίτη καί δέν φύλαξε τήν ἀνατολική Ἴμια, μέ τό νέο του βιβλίο κάνει κάτι –λυπᾶμαι– πρωτοφανές. Ἐπιτίθεται στόν νεκρό Γεράσιμο Ἀρσένη καί ἀφήνει ὑπαινιγμό ὅτι αὐτός προκάλεσε μέσω τοῦ Δημάρχου Καλύμνου Διακομιχάλη τήν κρίση τῶν Ἰμίων προκειμένου νά κερδίσει τήν προεδρία τοῦ κόμματος. Ἄρα λάδι ὁ Σημίτης, τοῦ τήν εἶχαν …στημένη κιόλας!

Ἐξηγώντας τά κίνητρα Διακομιχάλη νά τοποθετήσει τήν ἑλληνική σημαία στά Ἴμια καί ἀφοῦ ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ Δήμαρχος ἦταν ἀπό τούς ἐλάχιστους ὑποστηρικτές τοῦ Ἀρσένη καί ὅτι ἐκκρεμοῦσε ὁ δεύτερος γύρος τῆς ἐσωκομματικῆς σύγκρουσης γιά τήν ἡγεσία τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὁ Πάγκαλος γράφει: «Δέν ἔχω καμία ἔνδειξη ὅτι ὁ Διακομιχάλης ἐνήργησε ὡς βραχίονας μιᾶς συνωμοσίας ἐναντίον τοῦ Σημίτη πού εἶχε ὀργανωθεῖ ἀπό τόν Γεράσιμο Ἀρσένη. Εἶμαι ὅμως βέβαιος ὅτι μέ βάση ὅσα γνωρίζω γιά τά πρόσωπα καί τόν τρόπο λειτουργίας τοῦ χώρου ὅτι ἄν εἶχε προλάβει ὁ Διακομιχάλης νά ἐνημερώσει γιά τήν κίνησή του πού ἐξελίχθηκε σέ μιά ἀπό τίς φοβερότερες προβοκάτσιες τῆς νεότερης πολιτικῆς ἱστορίας δέν θά τόν εἶχαν ἀποδοκιμάσει καί δέν θά τόν εἶχαν ἀποτρέψει». Θῦμα λοιπόν τοῦ Ἀρσένη καί τοῦ Λυμπέρη στά Ἴμια ὁ κύριος Σημίτης, ἐμμέσως πλήν σαφῶς. Τόσο… θῦμα πού αὐτοί οἱ δύο, φαίνεται, τόν ἔβαλαν ἐκεῖνο τό βράδυ νά δεσμευτεῖ τηλεφωνικῶς στούς Χόλπμπρουκ, ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν θά ἐπεκτείνει ποτέ τά χωρικά της ὕδατα στά 12 μίλια –γιατί αὐτό ἔκαιγε τούς Ἀμερικανούς πιό πολύ καί ἀπό τούς Τούρκους. Θῦμα γιατί ὁ Λυμπέρης, φαίνεται, τόν… ἔβαλε νά ὑπογράψει ἀπνευστί τήν Συμφωνία τῆς Μαδρίτης πού ἔγραψε μέ τά χεράκια της ἡ Μαντλίν καί ἀναγνώριζε «ζωτικά καί νόμιμα συμφέροντα τῆς Τουρκίας στό Αἰγαῖο».

Ἀπορῶ γιατί ὁ ναύαρχος Λυμπέρης δέν τοῦ ἔστειλε μερικά βατράχια νά τόν φυλᾶνε στήν Μαδρίτη, αὐτόν καί τόν Ὑπουργό του, ὥστε νά μήν ὑπογράψει τήν νομική κατάληψη τοῦ Αἰγαίου ἀπό τούς γείτονες! Προφανῶς καί ἀστειευόμαστε βεβαίως! Ἑκατό βιβλία νά γραφτοῦν, ἡ ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος «ἀποστασία» Σημίτη ἀπό τήν ὑπεράσπιση τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων δέν παραγράφεται. Καί τοῦτο γιά δύο λόγους: ὁ πρῶτος συνδέεται εὐθέως μέ τόν χειρισμό τῆς κρίσης. Δέν ζητᾶς ποτέ ἀπό ἕναν ἀρχηγό ΓΕΕΘΑ νά ἐγκαταλείψει τό Πεντάγωνο τήν ὥρα τῆς κρίσης γιά νά μεταβεῖ στό πολιτικό γραφεῖο σου. Εἶναι ἐθνικό ἔγκλημα. «Θά παίξω σκάκι ἀπό δέκα χιλιόμετρα μακριά; Χάνω τήν εἰκόνα!» τούς διαμαρτυρήθηκε ἐκεῖνο τό βράδυ ὁ ναύαρχος ἀρνούμενος ἀρχικῶς νά πάει. Ἀλλά δέν εἰσακούστηκε. Διετάχθη νά μεταβεῖ ἐκεῖ. Καί ὅταν πῆγε στό γραφεῖο τοῦ Πρωθυπουργοῦ στό ἰσόγειο τῆς Βουλῆς συνάντησε ἕνα ἀποκαρδιωτικό θέαμα. Τό ΚΥΣΕΑ συνεδρίαζε ἀπόντος τοῦ ΥΠΕΞ πού ἦταν στήν τηλεόραση ἐνῶ ἡ κυβέρνηση σπασμένη σέ δύο κέντρα –λές καί συνεδρίαζε τό Ἐκτελεστικό Γραφεῖο τοῦ ΠΑΣΟΚ– μιλοῦσε παράλληλα μέ τούς Ἀμερικανούς. Μέ δύο φωνές. Καί παρά ταῦτα τούς φταῖνε ἕως καί σήμερα οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις καί οἱ ἡρωικοί πιλότοι πού ἀρνήθηκαν κατά τήν πτώση τους νά προσνηωθοῦν σέ τουρκική φρεγάτα! Τί ντροπή!

Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι οὐσίας. Πίστευε ὁ Σημίτης σέ αὐτή τήν πολιτική ὅπως φάνηκε ἀργότερα. Δέν διαφωνοῦσε. Ἄν ἦταν θῦμα τοῦ Ἀρσένη καί τοῦ Λυμπέρη, ἀθῶος ἀμνός πρός ἐσωκομματική σφαγή θά ἔκανε τά πάντα γιά νά ἀνατρέψει τά ἀποτελέσματά της. Δέν θά ὑπέγραφε τήν Μαδρίτη, δέν θά τά συμφωνοῦσε μέ τόν Κλίντον σέ non paper, δέν θά ἀπέτρεπε τόν Κληρίδη νά πάρει τούς S-300 τά ραντάρ τῶν ὁποίων ἔβλεπαν βαθιά μέσα στήν Τουρκία καί καθιστοῦσαν τήν Μεγαλόνησό μας ἀπρόσβλητη. Καί ἐπειδή ἡ ἱστορία εἶναι ἱστορία, ἄν ἤθελαν στό ΠΑΣΟΚ νά ἀνατρέψουν τόν κύριο Σημίτη μετά τήν βραδιά τῶν Ἰμίων, μποροῦσαν πράγματι. Ἄνετα! 40 Βουλευτές ζητοῦσαν τήν κεφαλή του ἐπί πίνακι. Καί τούς σταμάτησε ἕνας εὐπατρίδης πού ὀνομαζόταν Ἀντώνης Λιβάνης –μοῦ ἔκανε τήν τιμή νά μοῦ τά διηγηθεῖ– ὁ ὁποῖος ἤξερε ὅτι ἄν ἔπεφτε ὁ πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος ἐξ αἰτίας τῶν Ἰμίων θά ἔπεφτε καί ἡ ἴδια ἡ Ἑλλάς. Θά ἀκολουθοῦσε τραγωδία σάν τήν Κυπριακή: Ἴμια 2, Ἀττίλας 2, καί ἀπώλεια ἐθνικοῦ ἐδάφους.

Ἡ ντροπή αὐτή λοιπόν γιά ὅσα ἔγιναν στά Ἴμια στό μακρινό 1996, δέν ξεπλένεται στόν αἰῶνα τόν ἅπαντα ὅ,τι καί ἄν γραφτεῖ. Ὑπογράφοντας τήν Μαδρίτη ὁ κύριος Σημίτης (ἀκόμη καί κόντρα στίς τότε παρασκηνιακές εἰσηγήσεις τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ὁ ὁποῖος τοῦ τά «ψέλνει» στόν δεύτερο τόμο Παπαχελᾶ γιά τά «ζωτικά συμφέροντα») κληροδότησε στίς ἑπόμενες κυβερνήσεις καί στούς ἑπόμενους πρωθυπουργούς ἕνα ἐθνικό ἄχθος. Θά τό βροῦμε μπροστά μας τώρα πού ἀρχίζουν οἱ διερευνητικές, καί οἱ Τοῦρκοι θά θέσουν προκαταρκτικά ὅπως ἔκαναν στό παρελθόν ζήτημα Μαδρίτης καί γκρίζων ζωνῶν. Μέ ἀπώτερο στόχο ὄχι τήν ἀμφισβήτηση κατοικημένων νήσων ἀλλά τόν περιορισμό τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων, τό ἄνοιγμα θαλασσίων λεωφόρων στό Αἰγαῖο γιά τόν στόλο τους καί ἐν τέλει τήν διχοτόμηση τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας. Αὐτά ἔμειναν «ἀφύλακτα». Ὄχι ἡ ἀνατολική Ἴμια. Ἡ ἱστορία δυστυχῶς ἔγραψε, καί εἶναι ἤδη ἀμείλικτη.

Απόψεις

Ξεχάστε τίς ἐκλογές τῆς παραγραφῆς τό «στικάκι» ἔχει ἀφήσει ἴχνη

Μανώλης Κοττάκης
Τό Σύνταγμα ἄλλαξε, ἀλλά ὄχι ὁ νόμος περί εὐθύνης Ὑπουργῶν! – Εἶναι ἀλήθεια ὅτι «κομιστής» τῶν μονταρισμένων διαλόγων στά ΜΜΕ εἶναι Βουλευτής τῆς ΝΔ; – Ἡ πανομοιότυπος τακτική: Στά «σκυλιά» οἱ χαμηλόβαθμοι λειτουργοί γιά νά γλυτώνουν οἱ ἔνοχοι: ὁ σταθμάρχης στά Τέμπη, ἀξιωματοῦχοι τῆς ΕΥΠ στίς ὑποκλοπές, ἡ συνεργάτις τοῦ Γραμματέως τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν στά «μαίηλ» τῆς ἐπιστολικῆς ψήφου – Σύστημα ἡ καταστροφή τῶν ἀποδείξεων

Πληθωρισμός: Νύχτα σπαρμένη …μάγια!

Εφημερίς Εστία
ΜΙΑ ἀπίστευτη καί, συγχρόνως, μελαγχολική διαπίστωση: ἡ τελευταία ἀνακοίνωση τῆς Eurostat γιά τόν πληθωρισμό στήν χώρα μας τόν περασμένο Φεβρουάριο συμπύκνωσε πολλαπλές καί πολύμορφες ἁμαρτίες κυβερνώντων πενῆντα ἐτῶν.

Τήν μικρότερη ἀγοραστική δύναμη στήν ΕΕ ἔχουν οἱ Ἕλληνες

Εφημερίς Εστία
ΤΗΝ ΔΕΙΝΗ κατάσταση πού εὑρίσκονται οἱ Ἕλληνες λόγῳ τῆς ἀκρίβειας καί τῶν χαμηλῶν εἰσοδημάτων ἐπιβεβαίωσαν τά στοιχεῖα πού δημοσιοποίησε σήμερα ἡ Eurostat.

Ὁ «βασικός μέτοχος» καί οἱ μοιραῖοι συμμέτοχοι

Δημήτρης Καπράνος
Πόσο καλύτερα θά ἦταν ὅλα γιά τήν Ἑλλάδα ἄν δέν εἶχε χαθεῖ ἡ εὐκαιρία γιά τόν «βασικό μέτοχο»!

Παρασκευή, 27 Μαρτίου 1964

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ