Τήν Δευτέρα ἐγκαινιάζεται ὁ σταθμός τοῦ Μετρό στόν Πειραιᾶ!
Μπορεῖ νά καθυστέρησαν γιά κάμποσα χρόνια τά ἔργα, μπορεῖ ὁ Πειραιᾶς νά μήν εἶδε οὔτε ἕνα τετραγωνικό μέτρο περισσότερο πράσινο (ἔστω καί ὡς ἀντισταθμιστικά, βρέ ἀδελφέ), ἀλλά ἀπό μεθαύριο θά ἔχει κι αὐτός τούς σταθμούς τοῦ Μετρό.
Ὅπως τούς ἔχουν, ἐδῶ καί κάποια χρόνια, τό Περιστέρι, τό Αἰγάλεω, ἡ Ἁγία Βαρβάρα, ὁ Κορυδαλλός καί ἡ Νίκαια. Στόν Πειραιᾶ, ὅμως, τό Μετρό ἄργησε νά φθάσει. Λέγεται ὅτι ὁ Μετροπόντικας βρῆκε βράχο στά Μανιάτικα, ὅπου θά ὑπάρχει ἕνας ἀκόμη σταθμός.
Βεβαίως, προκαλεῖ ἐνδιαφέρον τό ὅτι ἐπελέγη ἡ δημιουργία σταθμοῦ σέ μιά ἀραιοκατοικημένη συνοικία καί δέν ὑπάρχει ἐπαρκής συγκοινωνιακή κάλυψη τῆς πυκνοκατοικημένης Καλλιπόλεως, ἐνῶ παραμένουν σχεδόν ἀποκλεισμένα συγκοινωνιακῶς τά δύο μεγάλα Νοσοκομεῖα «Μεταξᾶ» καί «Τζάννειο»…
Ἄς μήν γκρινιάζουμε, ὅμως, ἐμεῖς οἱ Πειραιεῖς, ἀφοῦ, ἐπί τέλους, ἀποκτᾶμε Μετρό. Βεβαίως, εἴχαμε καί θά ἔχουμε τόν Ἠλεκτρικό, πού θά συνεχίσει νά ἐξυπηρετεῖ (στόν πηγαιμό γιά τήν Ἀθήνα) τούς κατοίκους τῆς ἐπίσης ἀπομονωμένης συγκοινωνιακῶς Καστέλας (ἕνα τρόλλεϋ κάθε μισή ὥρα), γιά τούς ὁποίους εἶναι πολύ πιό εὔκολο νά ροβολήσουν μέχρι τόν Ἠλεκτρικό στό Νέο Φάληρο, παρά νά περιμένουν τό κίτρινο ὑποβρύχιο καί νά ξεροσταλιάζουν…
Γιά νά λέμε τήν ἀλήθεια, ὁ Πειραιᾶς, ἡ πόλη πού διαθέτει τό πολύτιμο θαλάσσιο μέτωπο, ἀσφυκτιᾶ. Οἱ δημοτικές ἀρχές τῆς «ὀλυμπιακῆς περιόδου» φάνηκαν εὐάλωτες καί ἀνεπαρκεῖς καί δέχθηκαν τήν κακοποίηση τῆς πόλεως μέ τό ἀχρείαστο «Τράμ», τό ὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι προσέθεσε «τσιμέντο», στέρησε πολύτιμες καί ἀπαραίτητες λωρίδες κυκλοφορίας, μέ ἀποτέλεσμα ἡ κίνηση τῶν ὀχημάτων στό κέντρο καί στήν εἴσοδο-ἔξοδο νά γίνεται μέ τρομακτική δυσκολία. Μέ ἀποφάσεις τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας, ἐρήμην –ἤ χωρίς ἀντιστάσεις– τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, ὁ Πειραιᾶς χάνει καί τήν γραφικότητα τῆς Πειραϊκῆς, καθώς δημιουργοῦνται –ἀχρείαστοι ἐπίσης– προβλῆτες γιά γιγαντιαῖα κρουαζιερόπλοια, τήν στιγμή πού ἔχουν ἀρχίσει νά ἀποσύρονται γιά «σκράπ», τά περισσότερα ἀπό τά κρουαζιερόπλοια-πόλεις, τά ὁποῖα ἀπεδείχθησαν ἀνοχύρωτα στήν ἐπέλαση τοῦ covid-19. Εἶναι βέβαιον ὅτι ὁ Πειραιᾶς θά ἀνακουφισθεῖ μέ τό νέο μεταφορικό μέσο, πού θά ἑνώνει τήν πόλη μέ τό ἀεροδρόμιο μέσα σέ πενῆντα λεπτά καί θά τήν συνδέσει ταχύτατα μέ τά μέχρι πρό τινος «προάστια», τήν Νίκαια καί τόν Κορυδαλλό. Ἀλλά ἡ πόλη χρειάζεται ἐπειγόντως πράσινο. Καί αὐτή θά πρέπει νά εἶναι πλέον ἡ μέριμνα τῆς δημοτικῆς ἀρχῆς.
Καλός εἶναι ὁ «Πύργος», καλά εἶναι καί τά σύγχρονα κτίρια γραφείων πού ξεφυτρώνουν στήν περιοχή τοῦ «Παπαστράτου», ἀλλά τό πράσινο, οἱ πνεύμονες ἀναπνοῆς, εἶναι πού λείπουν ἀπό τήν πόλη. Ναί, ὑπάρχει τό ὑπέροχο θαλάσσιο μέτωπο, τό ὁποῖο τραυματίζεται ἄσχημα ἀπό τά «μπλόκια» τῆς Πειραϊκῆς, ἀλλά δέν ἀρκεῖ.
Ἴσως ἀντί νά σχεδιάζουμε «ποδηλατοδρόμους» στήν παραλία, θά ἦταν καλύτερα νά ἐντοπίσουμε τούς χώρους πού μπορεῖ νά «πρασινίσουν». Ἄς σκεφθοῦμε ὅτι, αὐτήν τήν ὥρα, τό Παρίσι ἀλλάζει, καθώς ὁ Δῆμος ἀποφάσισε νά προσθέσει πράσινο στήν πόλη. Ὁ Πειραιᾶς δέν ἀντέχει οὔτε ἕνα τετραγωνικό μέτρο περισσότερο τσιμέντο. Χρειάζεται πράσινο, γιά νά ἀναπνεύσει. Καλό τό Μετρό, ἀλλά ἄς ἀναρωτηθοῦμε γιατί ὁ πληθυσμός τῆς πόλεως μειώνεται συνεχῶς!
