ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Τό κόστος τῆς νίκης εἶναι ἡ δέσμευση

ΟΙ γραμμές αὐτές διατυπώνονται νωρίς τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς, ὅταν τό ἐπίσημο ἀποτέλεσμα τῶν ἐθνικῶν ἐκλογῶν δέν εἶναι γνωστό.

Ἄνευ δεδομένων λοιπόν καί μέ μόνη τήν γνώση ὅτι ἡ ΝΔ προηγεῖτο αἰσθητά τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στά exit polls τήν δευτέρα μεσημβρινή, στά ὁποῖα ὅμως τό πλῆθος τῶν ἐρωτηθέντων δέν ἔδειχνε ἐνθουσιασμό νά μοιραστεῖ μέ τούς ἐρευνητές τίς προτιμήσεις του, ἐπιλέγω νά σᾶς μεταφέρω ἕναν ἐνδιαφέροντα ὁρισμό τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου γιά τήν νίκη καί τήν ἧττα. Γιά τούς ἡττημένους, ἴσως καί βολικό. Παρηγοριά. Γιά τά λοιπά, μέ ἄνεση στό φύλλο τῆς Τρίτης. Εἶπε, λοιπόν, ὁ Ἀνδρέας στόν Θανάση Λάλα σέ ἀνύποπτο χρόνο, ὅπως αὐτό καταγράφεται στό τελευταῖο του βιβλίο, τά ἑξῆς: «Τό κόστος τῆς ἥττας εἶναι ὅτι ἀπεμπολεῖς τήν τεράστια εὐθύνη πού θά ἐπωμιζόσουν, ἰδιαιτέρως σέ μία τέτοια κρίσιμη περίοδο πού ζοῦμε. Ἄν κερδίσεις τίς ἐκλογές, ἡ κυβέρνηση πού θά σχηματίσεις, θά καθορίσει τήν τύχη τῆς χώρας καί αὐτό εἶναι τεράστια εὐθύνη. Ἡ χώρα αὐτή τήν περίοδο εἶναι σέ μεταίχμιο.

Ἑπομένως, τό κέρδος τῆς ἥττας σέ μία τέτοια στιγμή εἶναι ὅτι ἀποφεύγεις πάρα πολύ μεγάλες εὐθῦνες, πού εἶναι πολλές φορές καί ἐφιαλτικές. Τό κόστος τῆς νίκης εἶναι τό ἀντίθετο. Τήν ἑπόμενη μέρα, πού ἔχει τελειώσει τό πανηγύρι, ἔχεις ἀναλάβει μία τεράστια εὐθύνη. Ἔχει φύγει ἡ χαρά καί ἔχεις μόνο εὐθῦνες καί τεράστια συσσωρευμένα προβλήματα. Γενικότερα στήν ζωή, ἡ ἧττα ἔχει ἕνα σημαντικό κέρδος. Μέ τήν ἧττα ἔχεις σαφῶς ἀποκλείσει κάποιο χῶρο στήν ζωή σου, στόν δρόμο σου ἔχεις ἀποκλείσει μία ἀπό τίς ἐπιλογές πού νόμιζες ὅτι ἦταν σωστή. Αὐτό σοῦ ἐπιτρέπει νά κάνεις νέα ὄνειρα, νέα σχέδια καί νά ξαναδεῖς τό πεδίο ἐξ ὑπαρχῆς. Ἡ ἧττα, βεβαίως, δέν εἶναι μόνο ἀποτέλεσμα λαθῶν. Μπορεῖ οἱ ἀντίπαλες δυνάμεις νά ἀποδειχθοῦν ἰσχυρότερες.

Γιά τήν νίκη τώρα: Σκέφτομαι πώς στήν ζωή γενικότερα τό κόστος τῆς νίκης εἶναι ἡ δέσμευση. Ἡ νίκη κατακτᾶται πάντοτε μέ δαπάνες ψυχικές. Ὄχι θυσίες ὅμως. Οἱ θυσίες εἶναι κάτι, πού ἔχει νά κάνει ἀπολύτως μέ σένα. Μέ τήν νίκη φορτώνεσαι ἕνα βάρος καί εἶσαι πιά δέσμιος αὐτοῦ τοῦ φορτίου. Εἶσαι δέσμιος τῆς νίκης. Ἡ νίκη δέν ἀπελευθερώνει. Νά ἐξηγήσω γιατί εἶναι βάρος ἀσήκωτο.

Συχνά ὅσο προσπαθεῖς, παλεύεις νά φθάσεις στήν κορυφή, ἡ ἐπιθυμία νά ἀγγίξεις τήν κορυφή δέν σέ ἀφήνει νά σκεφτεῖς ἄν ἔχεις τά προσόντα πού ἀπαιτοῦνται γιά νά ἀντέξεις ἐκεῖ ψηλά. Οἱ συνθῆκες τῆς κορυφῆς δέν εἶναι ἴδιες μέ τίς συνθῆκες τῆς κανονικῆς ζωῆς. Ἀπαιτεῖται ἄλλη ἀνθεκτικότητα, καί σωματική καί πνευματική. Τόν βαθμό ἀνθεκτικότητος στήν κορυφή οἱ περισσότεροι τόν διαπιστώνουν μόνον ἄν πατήσουν στήν κορυφή. Αὐτό εἶναι πολύ κακό γιά τόν λαό, γιά ὅλους αὐτούς πού ἐξαρτῶνται ἀπό αὐτόν πού φθάνει στήν κορυφή.

Στήν κορυφή ἐπικρατεῖ πίεση, πολλή πίεση»….

Απόψεις

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ