Τό ἐμβόλιο καί οἱ πιθανές παρενέργειες

Εἶναι ἀκόμη μεσημέρι

Στίς 19.07, ὅπως ἀναφέρουν τά τρία μηνύματα sms πού ἔχω λάβει καί τά ἰσάριθμα e.mail, θά ἐμβολιαστῶ στό ἐμβολιαστικό κέντρο τοῦ Τζαννείου Νοσοκομείου, στόν Πειραιᾶ. Τό εἶχα γνωστοποιήσει σέ ἀρκετούς φίλους καί χθές, «ἔσπασαν» τά τηλέφωνα. «Τελικά θά πᾷς νά τό κάνεις;» μέ ρώτησε παλιά, καλή φίλη. «Καί βέβαια θά πάω καί θά τό κάνω! Ὑπάρχει λόγος νά μήν πάω;» ἀπάντησα. «Μά, δέν διαβάζεις τί γράφουν; Ὑπῆρξαν παρενέργειες, ἡ Γερμανία περιορίζει τό ΑstraΖeneca σέ συγκεκριμένες ἡλικίες. Πέθανε καί μιά γυναίκα ἀπό ἐπιπλοκές!» μοῦ λέει, πραγματικά θορυβημένη. «Ἔλα, βρέ παιδί μου! Νομίζω ὅτι θά μοῦ χορηγήσουν τό Pfizer» διότι ἡ δεύτερη δόση θά γίνει σέ εἴκοσι μία ἡμέρες ἀπό σήμερα, ἀλλά σέ βεβαιῶ ὅτι καί τῆς Astra καί τῆς «ἄστρα μή μέ μαλώνετε» θά ἔκανα, ἄν αὐτό εἶχε προταθεῖ. Τό θέμα εἶναι νά ἐμβολιαστοῦμε ἐγκαίρως καί ὅσο γίνεται περισσότεροι, ὥστε νά διασφαλιστεῖ μία σοβαρῆς μορφῆς ἀνοσία καί νά ἀρχίσουμε νά μπαίνουμε στόν κανονικό τρόπο ζωῆς» τῆς ἀπαντῶ. Κι ἐδῶ ἔρχεται ἡ δόση πού σέ κάνει ἔξαλλο. «Ἔμ’ βέβαια, ἐσεῖς, οἱ δεξιοί τί θά πεῖτε!»…

Καί ἀρχίζεις νά ἀναρωτιέσαι ἄν ὑπάρχει ἐμβόλιο γιά τήν ἠλιθιότητα, ἄν εἶναι δυνατόν νά βρεθεῖ τρόπος νά ἐξαφανισθεῖ αὐτό τό εἶδος τῶν ἀνθρώπων, πού ἀνάγει τό κάθε τί σέ κομματικό, πού θεωρεῖ μέχρι καί τά ἐμβόλια «δεξιά» καί «ἀριστερά», πού πιστεύει ὅτι θά μποροῦσε ἕνας σκεπτόμενος ἄνθρωπος νά ὑποβληθεῖ σέ ὁποιαδήποτε δοκιμασία γιά τήν ὑγεία του, ἐπειδή θά τήν πρότεινε ἡ πολιτική παράταξη στήν ὁποία πρόσκειται ἤ τό ἀντίθετο!

«Εἶσαι μέ τά καλά σου; Τί ἦταν αὐτό πού εἶπες τώρα; Δηλαδή τό ἐμβόλιο κατά τοῦ covid 19 εἶναι θέμα ἰδεολογίας καί παρατάξεως;» τῆς λέω. Καί μέ ἀφήνει «παγωτό»! «Καί βέβαια εἶναι! Δέν ἔχεις ἀκόμη ἀντιληφθεῖ ὅτι κανείς δέν σέ διαβεβαιώνει ὅτι μετά ἀπό ἕνα-δύο χρόνια δέν θά ἀρρωστήσεις ἀπό ἕνα σοβαρό, ἀνίατο νόσημα καί θά σοῦ ποῦν “μᾶς συγχωρεῖτε, ἀλλά τότε δέν γνωρίζαμε ὅτι τό ἐμβόλιο θά εἶχε τόσο σοβαρές παρενέργειες”; Πῶς εἶσαι βέβαιος ὅτι τά ἐμβόλια εἶναι ἕνα τρόπος γιά νά μειώσουν ριζικά τόν πληθυσμό τῆς γῆς ἐπειδή ὁ πλανήτης δέν μᾶς χωρᾷ ὅλους πλέον;»…

Εἶπα ἕνα «καλά, ἐντάξει, γειά» καί ἔκλεισα τό τηλέφωνο, ἀλλά χτυποῦσε ἤδη τό «σταθερό». Φίλος, ἀπό τά παλιά, καλός ἐπιστήμων καί πρᾶος ἄνθρωπος. «Θά πᾷς νά τό κάνεις τό ρημάδι;» μοῦ λέει. «Ἄν ἐννοεῖς τό ἐμβόλιο καί βέβαια θά πάω καί μή μοῦ τό κακολογεῖς!» τοῦ ἀπαντῶ. «Καλά, δέν διάβασες τόν Παυλάκη πού ἔγραψε ὅτι συγγενής του, ἐμβολιασμένος, ἔπαθε κορωνοϊό καί πάπαλα;» μοῦ λέει.

«Τόν διάβασα καί πάω νά κάνω τό ἐμβόλιο μήπως καί γλυτώσω καί ἀπό ἐσένα!» τοῦ λέω καί βγάζω τό τηλέφωνο ἀπό τήν πρίζα. Κλείνω καί τό κινητό καί ξαπλώνω νά χαλαρώσω. Ἄν δεῖτε ὅτι δέν θά ὑπάρχει τό χρονογράφημα αὔριο, νά ξέρετε ὅτι κάτι θά ἔχω πάθει. Ὄχι ἀπό τό ἐμβόλιο, φυσικά. Ἀπό τά νεῦρα!

Απόψεις

«Παγώνουν» ἐπιδοτήσεις 500 ἑκατ. εὐρώ τῆς ΕΕ μέχρι τό τελικό πόρισμα τῆς Κοβέσι!

Εφημερίς Εστία
Τό ποσόν πού ἐπιστώθη στόν ΟΠΕΚΕΠΕ μέσῳ τοῦ Ὁλοκληρωμένου Πληροφοριακοῦ Συστήματος γιά τίς πληρωμές τῶν ἀγροτῶν βάσει τοῦ ἐπιτελικοῦ κράτους, θά πρέπει τώρα νά καταβληθεῖ διά τοῦ προγράμματος δημοσίων ἐπενδύσεων! – Στό 1 δισ. εὐρώ τό τελικό πρόστιμο – Στόν πάγο ὅλα τά προγράμματα τοῦ πυλῶνος 1, 2 τῆς Κοινῆς Ἀγροτικῆς Πολιτικῆς, μέχρι νεωτέρας

Κάτι ξέρουν οἱ κομμουνιστές

Μανώλης Κοττάκης
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Μητσοτάκης συνιστοῦσε τακτικά στόν συνεργάτη τοῦ διευθυντῆ τοῦ «Κήρυκα Χανίων» καί μετέπειτα βουλευτή τῆς Νέας Δημοκρατίας Στέλιο Νικηφοράκη νά μελετᾶ προσεκτικά τόν «Ριζοσπάστη».

Μέ ἀναφορά στήν μάχη τῶν Λεύκτρων ὁ Μάσκ ἀνεκοίνωσε νέο κόμμα

Εφημερίς Εστία
Οὐάσιγκτων.– Ὁ δισεκατομμυριοῦχος ἐπιχειρηματίας Ἔλον Μάσκ ἀνεκοίνωσε τήν ἵδρυση ἑνός νέου πολιτικοῦ κόμματος, μιά κίνησις ἡ ὁποία κλιμακώνει τήν ἀντιπαράθεσή του μέ τόν Ντόναλντ Τράμπ.

Ὅταν τά σκουπίδια γίνονται σῆμα κατατεθέν…

Δημήτρης Καπράνος
Μεσημέρι, ντάλα ζέστη, εἴμαστε σέ μία ἀπό τίς θολές παραλίες στό Αἰάντειο (Μούλκι) τῆς Σαλαμίνας.

«Από τις Κάννες στη Βενετία»: Η νέα ατομική έκθεση φωτογραφίας του Βαγγέλη Ρασσιά

Εφημερίς Εστία
Υπάρχουν βλέμματα που διαρκούν όσο μια αναπνοή και εικόνες που τα κρατούν για πάντα. Σε αυτό το αθόρυβο πάτημα του χρόνου ανάμεσα σε φεστιβαλικές αυλαίες και κινηματογραφικά χαμόγελα, ο Βαγγέλης Ρασσιάς στήνει το δικό του φωτογραφικό αρχείο αισθήσεων — με σκιές, φώτα, πρόσωπα και φυσικά, σιωπές.