Τί περισσότερο, ἀλήθεια, θά συνέβαινε σέ περίπτωση πολέμου;
Ἔχουμε κατεστραμμένα σπίτια. Ἔχουμε καμμένα χωριά. Ἔχουμε ἀνθρώπους πού παρατοῦν τά σπίτια τους καί μεταφέρονται μέ πλοῖα σέ λιμένες ἀσφαλείας. Μοναδική διέξοδος διαφυγῆς, ἡ θάλασσα. Τά πλοῖα ἀπομακρύνονται, καθώς οἱ φλόγες κατατρώγουν ὀνειρεμένες παραθαλάσσιες περιοχές. Οἰκισμοί ὁλόκληροι παραδίδονται στίς φλόγες. Καίγεται ἡ χώρα, τά μέτωπα εἶναι πολλαπλά, καί ἀνανεώνονται συνεχῶς. Καί δέν εἶναι σενάριο ἐπιστημονικῆς φαντασίας. Εἶναι πόλεμος!
Αὐτή ἡ πατρίδα, ὅποτε βρέθηκε στήν δίνη πολέμου, εἶδε τόν λαό της νά ἑνώνεται γιά νά ἀντιμετωπίζει τούς κινδύνους. Καί πάντα, σχεδόν πάντα, νικοῦσε! Τί στήν εὐχή συμβαίνει σήμερα καί ἔχουμε διχαστεῖ; Ἀρκεῖ μιά βόλτα στό διαδίκτυο, στόν χῶρο μέσω τοῦ ὁποίου πλέον ἐπικοινωνοῦν ἑκατομμύρια ἄνθρωποι, κυρίως οἱ νεότεροι, γιά νά διαπιστώσει κανείς τόν διχασμό, τήν καλλιέργεια μίσους, τίς ὕβρεις, τίς ἀρές, τήν ἀμετροέπεια καί τήν χυδαιολογία, πού ἔχουν γίνει καθημερινότητα.
Ποῦ θά φθάσει αὐτή ἡ κατάσταση; Πολιτικά πρόσωπα, ἐκφράζονται μέ τρόπο πού πυροδοτεῖ ἐκρήξεις, οἱ ὁποῖες μπορεῖ νά ἔχουν ἀπρόβλεπτη ἐξέλιξη. Δυστυχῶς, ἡ πολιτική ἀντιπαράθεση ἀναμιγνύεται μέ μῖσος (κυρίως ἀπό πλευρᾶς τῶν ὀπαδῶν τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως) καί ἡ ἀτμόσφαιρα πλέον «μυρίζει μπαροῦτι»…
Ἀλήθεια, δέν διδάχθηκαν ἀπό τήν «πάνω καί κάτω πλατεῖα»; Δέν ἔχουν ἀντιληφθεῖ ὅτι τό πεζοδρόμιο δέν εἶναι ἡ λύση; Εἶναι μεγάλη ἡ εὐθύνη τῶν πολιτικῶν ἡγεσιῶν αὐτές τίς στιγμές. Ἡ βιβλική καταστροφή πού προκαλοῦν οἱ πυρκαϊές, σέ μιά χώρα ὅπου ἀπό τίς ἀρχές τοῦ Ἰουνίου μέχρι καί σήμερα ἡ θερμοκρασία εἶναι μεγαλύτερη τῶν 40 βαθμῶν καί ἡ ξηρασία ἔχει «προετοιμάσει» ἀπό καιρό τό ἔδαφος γιά τήν πύρινη ἐπιδρομή, θά ἔπρεπε νά ἔχει ἐπιδράσει θετικά στόν πολιτικό χῶρο καί οἱ πολιτικές δυνάμεις τῆς χώρας νά ἀντιμετωπίζουν νηφάλια τήν κατάσταση καί νά στέλνουν μήνυμα ἑνότητος καί ἀλληλεγγύης. Κανείς δέν θά βγεῖ κερδισμένος ἀπό αὐτή τήν τραγωδία. Κανείς δέν μπορεῖ νά ἐπενδύσει στήν συμφορά. Ἡ χώρα δέχεται ἐπίθεση. Εἴτε εἶναι ἡ φύση πού ἐκδικεῖται εἴτε εἶναι «τό κάτι ἄλλο» τό ὁποῖο ὅλοι ἀπευχόμεθα, ἀλλά κρατοῦμε στό πίσω μέρος τοῦ μυαλοῦ μας, εἶναι βέβαιο ὅτι ὅταν τελειώσει ἡ φωτιά τό ἔργο της θά ἀντικρύσουμε τό φοβερότερο θέαμα τῶν τελευταίων ἑβδομήντα ἐτῶν!
Δέν ἔχει ὑπάρξει μεγαλύτερη καταστροφή ἀπό τό 1950 μέχρι σήμερα! Χῶρες τῆς Εὐρώπης, ἀλλά καί τό Ἰσραήλ καί χῶρες τοῦ Κόλπου, ἔδειξαν τήν ἀλληλεγγύη τους καί συνδράμουν τήν πατρίδα μας στήν ἀντιμετώπιση τῆς τραγωδίας. Εἶναι βέβαιο ὅτι τό κακό δέν θά τελειώσει εὔκολα. Ἡ ζημία πού ὑφίσταται ἡ Ἑλλάς εἶναι τεράστια. Ἀρκεῖ νά σκεφθεῖ κανείς ὅτι χάθηκαν ἐκεῖνα τά ὑπέροχα δάση στήν Βόρειο Εὔβοια, ὅτι ἡ Ἀττική στερήθηκε τόν μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου πού τῆς εἶχε ἀπομείνει, γιά νά ἀντιληφθεῖ τί μᾶς περιμένει τόν ἑπόμενο χειμῶνα.
Οἱ εὐθύνες τῆς πολιτικῆς μας ἡγεσίας ἔχουν μέγεθος ὠκεανοῦ. Αὐτή τήν ὥρα, ἀπαιτεῖται ἑνότης, συνεργασία καί ἀλληλεγγύη. Ἄς δοθεῖ τό ἀπαιτούμενο παράδειγμα ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ὀφείλουν νά τό δίδουν σέ περιπτώσεις συναγερμοῦ. Εἶναι ἀπαραίτητο, εἶναι ἀναγκαῖο, εἶναι καιρός νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἡ χώρα κινδυνεύει!
