Πολλοί μοῦ λένε ὅτι εἶμαι κολλημένος μέ τόν Διονύση Σαββόπουλο
Θά τό πῶ ὅπως τό λέει ἡ διαφήμιση. «Ἔ, εἶμαι Σαββοπουλικός. Τί νά κάνουμε;»…
Ἀπό τήν πρώτη στιγμή, τό 1965, πού εἶδα ἕναν περίπου τρομαγμένο τύπο νά βγαίνει στή σκηνή τοῦ θεάτρου ὅπου ὀργάνωνε τά περίφημα Μουσικά πρωινά, ὁ Νῖκος Μαστοράκης, νά παίζει ἀπνευστί τούς μάγους καί τήν Ζωζώ καί νά φεύγει τροχάδην, εἶπα «Ἐδῶ κάτι γίνεται!». Ἤμουν μόλις δεκαπέντε ἐτῶν! Κι ἔπιασα τήν κιθάρα καί προσπαθοῦσα νά μιμηθῶ τά τραγούδια-ἀσκήσεις ἀναπνοῆς, πού εἶχα ἀκούσει.
Κι ἀργότερα, πήγαινα μέ τά πόδια στό σχολεῖο, φυλάγοντας τίς 2,40 δραχμές τῶν εἰσιτηρίων τοῦ λεωφορείου, μέχρι νά ἀγοράσω τό «Φορτηγό» καί τό «Beatles for sale», τά πρῶτα μου ἄλμπουμ, πού ἄκουσα στό φορητό ἠλεκτρόφωνο Teppaz τοῦ ἀδελφοῦ μου! Ἔκτοτε, δέν ἔχασα οὔτε ἕνα ἄλμπουμ, οὔτε «σαρανταπεντάρι» οὔτε ἐμφάνιση τοῦ Διονύση. Στήν κολυμβήθρα του βάφτισα καί τόν γυιό μου (ζητωκραύγαζε στό «Ὀλυμπιακό Στάδιο»
παιδάκι ἑπτά ἐτῶν) καί τήν ἐγγονή μου (τόν ἀκούει καί ἔχει φωτογραφηθεῖ ἤδη μαζί του)! Καί, φυσικά, δέν πρόκειται νά χάσω τό συνολάκι πού ἔρχεται, μέ τίτλο «Θάλαττα-Θάλαττα»-Τῆς θάλασσας κομμάτια 1821-2021.
Τήν Κυριακή, λοιπόν, ἡ Ἐπιτροπή «Ἑλλάδα 2021» παρουσιάζει τό τέταρτο ἐπεισόδιο τῆς σειρᾶς τῶν ἐπετειακῶν podcasts «200 χρόνια κομμάτια» ἀπό τόν Διονύση Σαββόπουλο. Τό τέταρτο ἐπεισόδιο τῆς σειρᾶς θά «βγεῖ στόν ἀέρα» ἀπό τήν Κυριακή 18 Ἰουλίου στίς δώδεκα τό μεσημέρι στόν ἱστότοπο τῆς Ἐπιτροπῆς, στόν σύνδεσμο www.greece2021.gr/ta-podcast-tis-epitropis-ellada-2021.html, στό Spotify καθώς καί στήν ἱστοσελίδα www.lifo.gr/
Ὁ Διονύσης προλογίζει θαλασσινά τραγούδια, ἀφηγεῖται θαλασσινές ἱστορίες, διαλέγει «ποιήματα γιά ναυτόπουλα καί γιά πανιά πού ταξιδεύουν». Δίνει τή δική του ἑρμηνεία στήν «ἄνω τελεία» πού ἔγινε θέμα διαμάχης στό «Περιγιάλι τό κρυφό», καθώς ὁ Μίκης (συνθετικῇ ἀδείᾳ) ἄλλαξε τό νόημα τοῦ περίφημου ποιήματος «Ἄρνηση» τοῦ Γιώργου Σεφέρη.
Θυμᾶμαι, ὅταν τό συζητήσαμε στήν τηλεόραση (τό 1985) μέ τόν ἀξέχαστο Ἀπόστολο Καλδάρα, ξεσηκώθηκε θύελλα δημοσιευμάτων, καθώς τό (σοβαρό αὐτό) θέμα δέν εἶχε θιγεῖ ἐπαρκῶς καί δημοσίως!!
Στό «Θάλαττα-Θάλαττα» θά ἀκούσουμε ἐπίσης: Ἀνδρέα Ἐμπειρῖκο, Ντῖνο Χριστιανόπουλο, Πέτρο Μοροζίνη, Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Βασίλη Τσιτσάνη, Μίκη Θεοδωράκη, Γιῶργο Μπάτη, Μπαγιαντέρα (Γκόκγκο) κι ἄλλους μύστες τῆς θαλασσίας μουσικῆς σχολῆς καί αὔρας…
Θά ἀκούσουμε ἐπίσης, ἀπό σπάνια ἠχογράφηση, τήν ἐπική μπαλάντα τοῦ 11ου-12ου αἰῶνα «Ναυτόπουλο Ψυχομαχεῖ», ἡ ὁποία τραγουδιέται ἀκόμη καί σήμερα στά νησιά μας, «ὅταν καί ὅποτε τό φέρνει ἡ ὥρα»…
Ἕνα τραγούδι-ποταμός, πού ἀντέχει 800 χρόνια καί ἀνήκει στίς περίφημες «παραλογές», μία ἰδιαίτερη κατηγορία παραδοσιακῶν τραγουδιῶν, τίς ὁποῖες ὁ Σίμων Καρᾶς κατέτασσε ἀνάμεσα στίς σημαντικότερες καλλιτεχνικές δημιουργίες τοῦ λαοῦ μας.
Γιά τά podcasts αὐτά, τά ὁποῖα μᾶς χαρίζει ἡ Ἐπιτροπή «Ἑλλάδα 2021», στό πλαίσιο τῶν δράσεων γιά τά 200 χρόνια μετά τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση, ὁ Διονύσης Σαββόπουλος συνεργάζεται μέ τόν φίλτατο καί γλυκύτατο, βαθύτατο γνώστη, μουσικολόγο-καθηγητή Λάμπρο Λιάβα, τόν καλό μας συνάδελφο καί «συναθλητή ἐν χορδαῖς καί ἐν ἐφημερίδαις» δημοσιογράφο, συλλέκτη καί ἐρευνητή Γιῶργο Κοντογιάννη καί τόν ζωγράφο τῆς νεότητός μας Ἀλέξη Κυριτσόπουλο. Εὐχαριστίες στήν φίλη, ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων, Γιάννα Ἀγγελοπούλου γιά τήν ἐπιλογή…
