ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΣ μέ τίς ἑλληνικές ἐκλογές, τρέχει καί ἡ προεκλογική ἐκστρατεία γιά τίς τουρκικές Προεδρικές ἐκλογές.
Θά διεξαχθοῦν τήν Κυριακή 14 Μαΐου, ἀνήμερα τῆς ἐπετείου ἀπελευθερώσεως τῆς Θράκης ἀπό τόν βουλγαρικό ζυγό καί τῆς ἐνσωματώσεώς της στόν ἐθνικό κορμό τό 1920. Τό ἑλληνικό πολιτικό σύστημα παρακολουθεῖ μέ ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια τήν διακύμανση τῶν συσχετισμῶν μεταξύ κεμαλικῶν καί ἰσλαμιστῶν στήν γειτονική χώρα, σταθμίζει τούς κινδύνους, μερικές δέ φορές τολμᾶ καί τοποθετεῖται.
Πρῶτος τοποθετήθηκε ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης Ἀλέξης Τσίπρας, ὁ ὁποῖος στήν πρόσφατη διακαναλική συνέντευξή του σέ δημοσιογράφους περιφερειακῶν τηλεοπτικῶν σταθμῶν ἄφησε νά διαφανεῖ ἡ προτίμησή του στόν ἡγέτη τῆς ἑνωμένης ἀντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου, καί δήλωσε ὅτι ἐν ὄψει τῆς διαγραφόμενης νίκης του πρέπει νά ἑτοιμαζόμαστε γιά διάλογο τύπου Ἑλσίνκι. Κορυφαῖοι συνεργάτες τοῦ κυρίου Τσίπρα, πολιτευόμενοι, δήλωναν εὐθαρσῶς στούς διαδρόμους τοῦ «Φόρουμ» τῶν Δελφῶν ὅτι «ἔφθασε πλέον ὁ καιρός γιά νά καθίσουμε στό τραπέζι μέ τήν Τουρκία.» Στόν ἀντίποδα τῶν δηλώσεων Τσίπρα ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Νῖκος Δένδιας δήλωσε προχθές ὅτι «ὁ Ἑλληνισμός ἔχει κακή ἐμπειρία ἀπό τό κόμμα τοῦ κυρίου Κιλιντσντάρογλου, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν εἰσβολή στήν Κύπρο.» Ξέχασε καί τά Ἴμια, ἀλλά ἐν πάσῃ περιπτώσει καλά τά εἶπε. Τί μᾶς συμφέρει λοιπόν; Εἶναι διαφορετικός ὁ Ἐρντογάν ἀπό τόν νέο Κεμάλ; Ἤ παρά τίς ἀποχρώσεις τους ταυτίζονται; Πράγματι, ἐπί Ἐρντογάν δέν εἴχαμε Ἴμια, μέ ἐξαίρεση τίς κρίσεις τοῦ «Ἕβρου» καί τοῦ «Ὀρούς Ρέιτς», οἱ ὁποῖες ἄν δέν ἤμασταν ἕτοιμοι θά μποροῦσαν νά ἐξελιχθοῦν σέ Ἴμια. Εἴχαμε ὅμως τήν δολοφονία τοῦ ἡρωικοῦ Ἠλιάκη, ὁ ὁποῖος κατέπεσε ἀπό τήν ἄνανδρη συμπεριφορά Τούρκου πιλότου σέ ἀερομαχία. Εἴχαμε καί τήν μετατροπή τῆς Ἁγίας Σοφίας μας σέ τέμενος, καί αὐτό εἶναι ἕνα πολύ λυπηρό γεγονός. Ἱστορικό γεγονός! Ξέρω καλά ὅτι ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος λέει στούς οἰκείους του ὅτι ἡ μετατροπή της σέ τέμενος ἦταν ἕνα «παιδικό του ὄνειρο», καί ἡ αἰτία εἶναι οἱ… σφαλιάρες πού ἔτρωγε ἀπό τόν Ἕλληνα ὁμογενή ἰδιοκτήτη μιᾶς ἐπιχείρησης τῆς Κωνσταντινουπόλεως στήν ὁποία ἐργαζόταν.
Στήν πραγματικότητα οἱ διαθέσεις τῶν Τούρκων ἔναντι ἡμῶν παραμένουν διαχρονικά οἱ ἴδιες παρά τίς «αὐξομειώσεις» στίς ὁποῖες ἀναφέρθηκε προχθές στό Ζάππειο ὁ Κώστας Καραμανλῆς. Τήν ἀπορία γιά τό τί συμφέρει τήν Ἑλλάδα μοῦ τήν ἔλυσαν δύο ἀξιωματοῦχοι μας μέ ἄριστη γνώση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν. Ὁ πρῶτος ὑπηρετοῦσε μέχρι «προσφάτως» στήν Τουρκία. Ὁ δεύτερος εὑρίσκεται σταθερά στήν Ἑλλάδα. Ὁ ἀξιωματοῦχος τῆς Ἀγκύρας μοῦ ἐξήγησε σέ ἁπλά ἑλληνικά τά ἑξῆς: «Ὁ Ἐρντογάν εἶναι καλύτερος γιά ἐμᾶς, ἀλλά ὄχι γιά τούς λόγους πού νομίζουμε.
Κεμαλιστές καί Ἰσλαμιστές εἶναι ἴδιοι. Οἱ μέν σοῦ λένε ὅτι θά σέ “σκοτώσουν” μέ τό πιστόλι, οἱ δέ μέ στιλέτο. Οἱ μέν σοῦ λένε ὅτι θά εἰσβάλουν ἐκεῖ γιατί ἔτσι ἔλεγαν κάποτε οἱ Συνθῆκες, οἱ δέ γιατί ἐκεῖ εἶχε κάποτε προελάσει ἕνας Ὀθωμανός Σουλτάνος καί τό θεωροῦν δικό τους. Πόσες φορές δέν ἔχει κάνει ἀναφορές ὁ Ἐρντογάν στήν μάχη τῆς Πρέβεζας ἤ στήν μάχη τῆς Τριπολιτσᾶς;
»Ἄπειρες. Δέν ἀλλάζει τίποτε. Κεμαλικός καί ὀθωμανικός ἐπεκτατισμός εἶναι ἀπολύτως ὅμοιοι. Ὁ Ἐρντογάν μᾶς συμφέρει γιά αὐτό πού εἶναι γιά τήν Δύση. Στό ἐξηγῶ: Ἡ ἐπανεκλογή τοῦ Ἐρντογάν στήν Προεδρία εἶναι ὁ μόνος λόγος γιά νά συνεχίσουν νά τηροῦν τά προσχήματα ἔναντί μας οἱ Ἀμερικανοί. Ἡ προσβολή τῶν ἀτομικῶν δημοκρατικῶν ἐλευθεριῶν καί τό αὐταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης εἶναι ξένα πρός τόν δυτικό πολιτισμό καί καθόλου ὑπερασπίσιμα. Θά δυσκολευτοῦν λοιπόν πολύ οἱ ΗΠΑ νά μᾶς «ρίξουν» πολύ ἄν ἐπανεκλεγεῖ Πρόεδρος.
Ἀντιθέτως: Ἐάν ἐκλεγεῖ ὁ Κιλιντσντάρογλου ἡ φιλοδυτική στροφή τῆς Τουρκίας θά εἶναι τόσο ἐντυπωσιακή (θά τούς τά δώσουν ὅλα), πού ἡ Ἀμερική θά πάψει νά τηρεῖ τά προσχήματα ἔναντι ἡμῶν. ΄Ήδη στούς Δελφούς ὁ πρέσβης Τσούνης εἶπε ὅτι οἱ διαφορές μας δέν ἔχουν τήν ἔνταση τῶν διενέξεων μεταξύ Ἰσραήλ καί Παλαιστίνης γιά νά παραμένουν ἄλυτες καί ὅτι πρέπει νά ξέρουμε ὅτι κανένας δέν ἔχει τό μονοπώλιο στό σωστό ἤ τό λάθος… Τί δέν καταλαβαίνεις;».
Ὁ δεύτερος ἀξιωματοῦχος, ὁ ἐν Ἑλλάδι, μοῦ εἶπε σέ ἀνύποπτο χρόνο μιά ὡραία ἱστορία. «Θυμᾶσαι πού οἱ Τοῦρκοι ἀρχικῶς εἶχαν ἀπαίτηση νά συναποφασίσουμε τί θά κάνουμε μέ τήν λειτουργία τοῦ τεμένους τῶν Ἀθηνῶν, ἀλλά ὅταν εἶδαν πώς λειτούργησε ἄψογα καί χωρίς μιναρέ μᾶς χλεύασαν καί δέν ἀσχολήθηκαν ξανά; Ἔ, λοιπόν σοῦ ἔχω νέα. Μόλις διάβασαν ὅτι κυκλοφόρησε ἡ νέα ἔκθεση τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων γιά τήν κατάσταση τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας στήν πατρίδα μας (τό Ἰσλάμ προστατεύεται, οἱ ἐκκλησίες μας γίνονται στόχος) ἔσπευσαν νά ἀναθέσουν σέ ἕναν σύλλογο Ἀποδήμων τους νά ἐκπονήσει καί αὐτός μιά ἀντι-έκθεση. Τήν ὁποία, ἄν διαβάσεις, τί διαπιστώνεις; Ὅτι θέλουν νά ἔχουν λόγο σέ οἱοδήποτε θέμα πού ἀφορᾶ στούς λατρευτικούς χώρους τοῦ Ἰσλάμ μέσα στήν Ἐπικράτειά μας. Στήν ἑλληνική ἐπικράτεια. Ἀκόμη καί γιά τό τέμενος τῶν Ἀθηνῶν πού χλεύαζαν. Τί σημαίνει αὐτό; Μά ὅτι ἡ Τουρκία εἶναι δύναμη ἀναθεωρητική καί ἀποικιοκρατική. Ἀνεξαρτήτως προσώπων. Τό βαθύ κράτος της εἶναι ἀναθεωρητικό. Καί ἄν δέν τό καταλάβει ἡ χαριεντιζόμενη μαζί της πολιτική μας τάξη, οἱ συνέπειες στό μέλλον θά εἶναι ὀλέθριες…» Μετά ταῦτα τά πράγματα γιά ἐμᾶς εἶναι ἁπλά: Θέλουμε αὐτόν πού θά ἀναγκάσει τήν Δύση νά τηρήσει τά προσχήματα ἔναντι ἡμῶν. Ἐάν εἶναι ὁ Ἐρντογάν, Ἐρντογάν.
Καί τό ὑποστηρίζω ἐγώ πού ἔχω τίς γνωστές δικαστικές περιπέτειες μαζί του. Ὡστόσο οἱ ἀποφάσεις δέν εἶναι δικές μας. Ὁ κυρίαρχος λαός τῆς γείτονος θά ἀποφασίσει. Παρεμβάσεις δέν χωροῦν. Ἀκόμη καί σέ δημοκρατίες ὑβριδικοῦ τύπου. Κυριακή, κοντή «γιορτή». Θά δοῦμε.
