Πρέπει νά τό ξέρουμε ὅτι ψηφοφόροι τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς»…
… ὑπῆρξαν καί ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι οὔτε «φασίστες», οὔτε «νεοναζί», οὔτε «χρυσαυγίτες» ἦσαν.
Προσωπικά, «εἶδα κι ἔπαθα» σέ συζητήσεις μέ κάποιους παλιούς φίλους, ἀπό τήν Β΄ Πειραιῶς. Μιά περιφέρεια, στήν ὁποία κυριαχοῦσε ἀνέκαθεν ἡ Ἀριστερά καί στήν ὁποία ἡ «Χρυσή Αὐγή» κέρδισε σημαντικό μερίδιο ψήφων.
Κατ’ ἀρχάς, μοῦ ἐξηγοῦσαν ὅτι εἶχε ἀλλάξει κατά πολύ ἡ κοινωνική διαστρωμάτωση στήν περιοχή. Ἐγώ θυμόμουν τά χρόνια στά ὁποῖα οἱ «Λαμπράκηδες» ἦσαν ἡ μεγάλη νεανική δύναμη τῆς Περιφέρειας, πού ὁ Μίκης Θεοδωράκης καί ὁ Μάνος Λοΐζος ἐπισκέπτονταν συχνά τήν Νίκαια καί ἔδιναν συναυλίες, πού οἱ «Λαμπράκηδες», μέ τούς τενεκέδες στούς ὤμους, ἔφτιαξαν τούς τσιμεντένιους δρόμους στίς «παράγκες» τοῦ Περάματος, πού ἡ ἀριστερά κυριαρχοῦσε στά «προσφυγικά» τῆς Δραπετσώνας, πού τά κόμματα τῆς δεξιᾶς ἵδρωναν νά κερδίσουν μιά-δυό ἕδρες.
«Πᾶνε αὐτά, ξέχασε τα! Τήν ἀριστερά πού ἤξερες τήν ἐξαφάνισε τό ΠΑΣΟΚ τοῦ Ἀνδρέα, πού σάρωνε στήν Β΄ Πειραιῶς ἀπό τό 1981 καί μετά. Ἡ Νέα Δημοκρατία ἦταν πάντα δεύτερη καί μέ τό ἐκλογικό σύστημα, κέρδιζε μία –τό πολύ δύο– ἕδρες. Ἡ ραγδαία μεταστροφή τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος συνετελέσθη μετά τό 2010. Λές καί πάτησες ἕνα κουμπί καί οἱ ψῆφοι τοῦ ΠΑΣΟΚ πέρασαν διά μιᾶς στόν ΣΥΡΙΖΑ»… μοῦ εἶπαν. Μά ἐγώ ἐρωτῶ γιά τήν «Χρυσή Αὐγή», τό μόρφωμα αὐτό, πού ὄχι μόνο βρῆκε θέση στήν Β΄ Πειραιῶς ἀλλά ἀπέκτησε καί πυρῆνες πανίσχυρους. Ποῦ; Στήν Νίκαια, ὅπου παλιά ὡς νέοι δέν τολμούσαμε νά ἀναφέρουμε τήν λέξη «δεξιά»! Παλιός φίλος, δικηγόρος ἔμπειρος, μοῦ ἀνέλυσε τό φαινόμενο. «Πολύς κόσμος, ἔχοντας ἀγανακτήσει μέ τίς συνεχεῖς περικοπές τῶν ἀποδοχῶν καί τῶν συντάξεών του καί ὀργισμένος ἀπό τήν προσπάθεια τῶν ΜΜΕ νά τόν πείσουν ὅτι γιά ὅλα ἔφταιγε ἐκεῖνος, στράφηκε ἀκόμη καί σέ ἀκραῖες λύσεις. Εἶχα φίλους οἱ ὁποῖοι ψήφισαν τήν “Χρυσή Αὐγή” ἐπειδή “θά πλακώσει στό ξύλο τούς πολιτικούς”!».
»Ναί, μήν σοῦ κάνει ἐντύπωση, ὑπῆρξαν ἀνθρῶποι μέ θολωμένο μυαλό, πού ψήφισαν “πορτιέρηδες” νυχτερικῶν μαγαζιῶν, μπράβους, “σφίχτες” καί χούλιγκανς, μόνο καί μόνο γιά νά “ἐκδικηθοῦν” ἕνα σύστημα πού τούς πλήγωσε! Ναί, θέλω νά τό καταλάβεις. Ὑπῆρξαν ἄνθρωποι πού ψήφισαν τήν “Χρυσή Αὐγή” ὡς κόμμα “ἀντισυστημικό”, πού θά “τά κάνει ὅλα λίμπα!”»… Καί ἡ ἀνάλυση συνεχίσθηκε ἐπί μακρόν. Μοῦ μίλησαν γιά τόν «Πόλεμο τοῦ Περάματος», πού δέν ἦταν «ἰδεολογικός», ἀλλά εἶχε στόχο τήν «τελική ἐπικράτηση» στήν Ναυπηγοεπισκευαστική βάση, τήν ὁποία διαφέντευε τό κομμουνιστικό κόμμα.
«Γιά τήν “βάση” ἔγιναν οἱ συγκρούσεις, νά τό ξέρεις» μοῦ εἶπαν. Δέν ἦταν, λοιπόν, «οὐρανοκατέβατη» ἡ «Χρυσή Αὐγή». Ἦταν συνέπεια τοῦ μεγάλου «κενοῦ ἀέρος» πού συνάντησε τό ἀεροσκάφος τῆς χώρας, ὅταν ὁ ὀλετήρας τοῦ 2010 ἄνοιξε στό Καστελλόριζο (ὅσο περνᾶ ὁ καιρός καί βλέπω αὐτά πού συμβαίνουν καταλαβαίνω ὅτι δέν ἦταν τυχαία ἡ ἐπιλογή του) τόν ἀσκό τοῦ Αἰόλου καί μᾶς βύθισε στό χάος, ὑποσχόμενος ὅτι «τό 2012 θά ἔχουμε καθαρίσει»… Γι’ αὐτό, καλό εἶναι νά προσέχουμε νά μήν πέφτουμε σέ «κενά». Γιατί ὅταν ὑπάρχει κενό στήν πολιτική, κάποιος ἤ «κάτι» θά βρεθεῖ νά τό καλύψει.
