ΛΑΘΗ στην πολιτική γίνονταν και θα γίνονται
Υπό αυτή την έννοια δεν θα “σταύρωνα” πολιτικά ποτέ κάποιον για μια ατυχή ανάρτηση του στο Facebook έστω και αν αυτός είναι ο πλέον στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού, υφυπουργός, εγκατεστημένος στο Μέγαρο Μαξίμου, ευρισκόμενος διαρκώς δίπλα στον Κυριάκο στις τηλεδιασκέψεις.
Αυτό που με προβληματίζει όμως είναι τι έφερε το λάθος και κυρίως τι κρύβεται πίσω από το λάθος. Τι έφερε το λάθος είναι προφανές. Δεν μπορεί ο Άκης Σκέρτσος να μην γνωρίζει πως υφυπουργός απαγορεύεται να επιτίθεται σε εισαγγελείς και να παρεμβαίνει σε ποινικές υποθέσεις. Και η ανάρτησή του για την δίκη Τοπαλούδη στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Κακουργημάτων είναι ευθεία παρέμβαση σε ποινική υπόθεση: Προς τους ενόρκους. Απαγορεύεται να μην γνωρίζει επίσης πως μια τέτοια παρέμβαση στο φώς της ημέρας είναι παρεξηγήσιμη την στιγμή που η Κυβέρνησή του ζητά από την Βουλή διεύρυνση κατηγορητηρίου στην προανακριτική Novartis για …σκοτεινό παραδικαστικό κύκλωμα στον χώρο της Δικαιοσύνης. Το γνώριζε, υποθέτω. Έκανε το αδιανόητο όμως επειδή υποφέρει από βαρειά πολιτική απειρία, αλαζονεία, ελιτισμό. Στοιχεία που θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν και μετά την αναγνώριση του λάθους. Απειρία γιατί ο κ. Σκέρτσος θεώρησε ότι μπορεί να κάνει συνδικαλισμό με τους δικηγόρους και να ισοφαρίσει την πολιτική ζημιά που προκάλεσε στην Κυβέρνηση ο χειρισμός του Υπουργείου Εργασίας με τα περίφημα vouchers. Παιδαριώδες. Αλαζονεία γιατί πίστεψε ότι έχει την ισχύ να το κάνει. Με τις δημοσκοπήσεις να αποθεώνουν την Κυβέρνηση, μια παρέμβαση σε δίκη κοινωνικού ενδιαφέροντος δεν θεωρήθηκε επικίνδυνη πολιτική πράξη από τον 44χρονο πτυχιούχο του Πανεπιστημίου Τζώρτζ Ουάσιγκτων. Παιδαριώδες εξ ίσου, γιατί όλα σε αυτή την ζωή πολιτική είναι. Ειδικώς τώρα. Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα. Όταν ο πολιτικός αποφασίζει να μιλήσει για ένα επίμαχο θέμα πρέπει να έχει στοιχειώδη μυρωδιά της ατμόσφαιρας.
Ο δημόσιος βίος είναι ένα μεγάλο σήριαλ. Αν αγνοείς τι έχει συμβεί στα προηγούμενα επεισόδια δεν μπορείς να γράψεις τα επόμενα . Τα προσεχώς. Το πρώτο σχήμα που όφειλε να έχει στο μυαλό του με όρους κοινωνίας ο κ. υφυπουργός είναι ότι αν η εισαγγελέας στο μυαλό του μέσου Έλληνα και της μέσης Ελληνίδας ταυτίζεται με το θύμα της στυγερής δολοφονίας τότε η επίθεση στην εισαγγελέα ταυτίζεται, στο ίδιο μυαλό, με τους κατηγορουμένους. Κάτι που βεβαίως δεν ισχύει. Αλλά η εντύπωση δίδεται. Το δεύτερο που όφειλε να έχει στο μυαλό του είναι πως επιδρά η παρέμβαση του στην συνολική ατμόσφαιρα. Σε επίπεδο δικαιοσύνης ο μέσος Έλλην έχει αυτό τον καιρό οργή μέσα του γιατί απελευθερώθηκε ο παιδεραστής της Κρήτης σπάζοντας τα ισόβια. Υπάρχει οργή γιατί αυτά που υπαινίσσεται η εισαγγελεύς Δημητρίου στην Προανακριτική ότι κορυφαίοι συνάδελφοι της δεν πήγαιναν σε διεθνείς συναντήσεις για τα Panama Papers (φοροδιαφυγή πλουσίων) επειδή ζούσαν τον παράνομο έρωτα τους, διαβάζονται από τον κόσμο. Μαθαίνονται. Δεν μένουν κρυφά . Υπάρχει οργή, τέλος, γιατί στην δίκη Τοπαλούδη έγινε γνωστό ότι ο ισχυρός πατέρας του Έλληνα κατηγορούμενου επιχείρησε να πετάξει έξω από την έρευνα το Λιμενικό Σώμα για να πέσει στα μαλακά ο κανακάρης του.
Μέσα σε αυτή την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, λοιπόν, η οποία επιτείνεται από τον γενικό εκνευρισμό που προκάλεσε στην ψυχολογία της κοινωνίας η καραντίνα προσετέθη η άκομψη επίθεση του υφυπουργού κατά της εισαγγελέως. Η οποία φάνηκε σαν μια ακόμη ένδειξη ότι οι ισχυροί αδικούν τους αδύναμους. Προσοχή: Η ουσία των ανάρτησης Σκέρτσου, αν της αφαιρέσεις τον ελιτισμό και την ξιπασιά, δεν είναι λάθος. Η εισαγγελεύς είπε μια κουβέντα παραπάνω που δεν χρειαζόταν. Είναι όμως τέτοια η ατμόσφαιρα στην κοινωνία και τόση η χυμένη “βενζίνη” που τρέχει εκεί έξω από το Μαξίμου -άπαντες ψάχνονται για καυγά με κάθε αφορμή– που είναι ασυγχώρητη αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι κάτι τέτοιο θα περνούσε χωρίς συνέπειες. Ή -φενάκη- ότι θα… χειροκροτείτο γι αυτό. Μόνο το εύρημα των δημοσκοπήσεων (ΔιαΝΕΟσις) ότι οι Έλληνες ζητούν σε ποσοστά άνω του 70% επαναφορά της ποινής του θανάτου και μαζικές απελάσεις μεταναστών θα έπρεπε να ψυλλιάζει τον εργατικό τεχνοκράτη υφυπουργό -που από αξιολογητής υπουργών θέλησε να γίνει και αξιολογητής δικαστών- ότι η κοινωνία είναι αγριεμένη. Δεν ακούει τις παλαιές απαντήσεις.
Αφού λοιπόν είδαμε γιατί έγινε το λάθος, ας δούμε τώρα γιατί ο κ. Σκέρτσος αργά η γρήγορα θα ξανανακάνει το λάθος. Ο ελιτισμός του, εντελώς ξένος προς αυτό που έχουμε ως ΝΔ στο μυαλό μας, θα είναι η αιτία. Με την ανάρτησή του ο κ. Σκέρτσος μίλησε απαξιωτικά για την λέξη ”λαός” και κάθε παράγωγο αυτής. Χλεύασε τις παραστάσεις του θεάτρου που παρακολουθούν πολίτες με χαμηλά εισοδήματα: ”Δεν είναι λαϊκή απογευματινή τα δικαστήρια”, είπε. Δεν είπε ”τα δικαστήρια δεν είναι θεατρική παράσταση”, έβγαλε αντιπάθεια από μέσα του για συγκεκριμένες παραστάσεις. Τις λαϊκές. Το αυτό ισχύει για τον νεοείσακτο όρο ”δικαστικός λαϊκισμός” και την προσθήκη ”αποφάσεις που χαϊδεύουν την κοινή γνώμη”. Κατηγορούμε που κατηγορούμε τους πάντες για λαϊκισμό, γιατί να μην κατηγορήσουμε και τους δικαστές ότι ”χαϊδεύουν την κοινή γνώμη ”, ε; Στο μυαλό του κ. υφυπουργού οι δικαστές πρέπει πάντοτε να μαστιγώνουν την κοινή γνώμη! Τίποτε άλλο. Μόνο που στους εξακόσιους κορυφαίους δικαστές μας οι πεντακόσιοι φτωχόπαιδα από την επαρχία είναι, από τον λαό προέρχονται, όχι τις ελίτ. Και τινάζονται από την θέση τους όταν υφυπουργός νεαρός ”τις” κατηγορεί συνάδελφο τους και την δικαιοσύνη ευρύτερα για λαϊκισμό.
Άφησα το συναίσθημα για το τέλος. Ο κ. υφυπουργός προφανώς θέλει να αγορεύουν στο μέλλον από της εισαγγελικής έδρας στο πλαίσιο της επανάστασης τεχνητής νοημοσύνης ρομπότ. Διότι μόνο έτσι θα διασφαλίσει την προοπτική ότι εισαγγελεύς που θα ακούει τι βασανιστήρια υπέστη από τους δολοφόνους της η επόμενη ”Τοπαλούδη” θα μένει ”ψυχρός” (όπως ζήτησε) και ασυγκίνητος. Έτσι θα είναι βέβαιος ότι δεν θα τρέχει δάκρυ από τα μάτια του. Ελπίδες ότι θα αλλάξει ο κ. υφυπουργός δεν έχω. Όσο μεγαλώνουμε βελτιώνονται τα προτερήματά μας και επιδεινώνονται τα ελαττώματά μας. Όταν κάποτε αποχωρήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πρωθυπουργία θα αποχωρήσει και ο κ. Σκέρτσος από τη ΝΔ όπως και τόσοι άλλοι που πέρασαν από αυτή την παράταξη, η οποία υπήρξε γι αυτούς απλώς σημαία ευκαιρίας. Για όσο μείνει, πάντως, θα του πρότεινα να προσπαθήσει να καταλάβει μερικά από όσα την χαρακτηρίζουν και αν γίνεται να μιλά για τον εαυτό του και όχι στο όνομά μας με φράσεις του τύπου ”εμείς θέλουμε μια δικαιοσύνη ψυχρή” . Ο ευπατρίδης Πρόεδρος της ΝΔ Ευάγγελος Αβέρωφ έλεγε πάντοτε ότι δεν μπορείς να αποξενώνεις μια πολιτική απόφαση από το συναίσθημα. Επειδή ο κ. Σκέρτσος έχει μπροστά του πολλές δύσκολες αποφάσεις στο εγγύς μέλλον στις οποίες δεν θα χωρά η φράση ”με παρερμηνεύσατε” ας μάθει κάτι για την ψυχή αυτού του χώρου. Γλυκά το λέω.
ΥΓ1: Αν τυχόν οι δολοφόνοι πέσουν στα μαλακά κατά την επιμέτρηση της ποινής εξ αιτίας του νέου ποινικού κώδικα ΣΥΡΙΖΑ δεν θα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο… Σκέρτσος. Ωραία τα κατάφερε!
ΥΓ2: Με την παρέμβασή του ο υφυπουργός εγκατέστησε τον εαυτό του στο κέντρο του επικοινωνιακού παιχνιδιού. Η Αντιπολίτευση περνά τώρα όλες τις αποφάσεις του τέως διευθυντή του ΣΕΒ από την τρύπα της βελόνας και δεδομένης της αναγνωρισιμότητάς του τον καθιστά στόχο της. Μέγα πολιτικό κατόρθωμα. Πρόεδρε ”εξαφάνισέ” τον δι’ ολίγον.Τα φώτα πειράζουν!
