Στίς συναυλίες εἶναι εὔκολο νά ἀκουσθοῦν τά φάλτσα

Νά μέ συμπαθᾶτε, κυρία μου, ἀλλά αὐτό τό θέμα μέ τήν «Συναυλία στό Καλλιμάρμαρο», τό βλέπω πολύ λάθος!

Δέν γνωρίζω ποιός σᾶς συμβούλευσε νά τήν ὀργανώσετε, ἀλλά διῶξτέ τον. Δέν ἀναφέρομαι στό εἰσιτήριο τῶν 15 εὕρω, δικαίωμά σας (τοῦ σωματείου σας, δηλαδή, στό ὁποῖο εὔχομαι νά μετέχει ἡ πλειονότης τῶν συγγενῶν τῶν θυμάτων τῆς τραγωδίας) τό νά συγκεντρώσετε χρήματα γιά τά δικαστικά ἔξοδα πού θά ἀπαιτηθοῦν μέχρι τήν δικαίωσή σας. Ὡστόσο, θά περίμενα ἀπό τούς δικηγόρους πού θά σᾶς ἐκπροσωπήσουν, νά ἔχουν προσφερθεῖ ἀφιλοκερδῶς, ὅπως προσφέρονταν μία σειρά ἐπωνύμων, ἐπιτυχημένων καί «ἀκριβῶν» δικηγόρων (Εὐ. Γιαννόπολος, Σπ. Φυτράκης, Εὐ. Μαχαίρας, Νικ. Κωνσταντόπουλος, Γ. Στεφανάκης) σέ θύματα τῆς ἑπταετίας, ἀλλά καί σέ θύματα ἀστυνομικῆς βίας ἤ ἄλλων θυμάτων ἀντιδημοκρατικῶν ἐνεργειῶν. Σέ παλαιόιτερες, ἀληθινά, δύσκολες ἐποχές.

Λάθος, ὅμως, εἶναι νά ὀργανώνετε συναυλία. Δύσκολο νά ἀντιληφθῶ πῶς θά λειτουργοῦσε μιά «συναυλία πένθους». Ἀλλοίμονο ἄν γιά μιά τέτοια ὑπόθεση, γιά ἕνα τέτοιο συγκλονιστικό συμβάν, δέν ἔχει ἀκόμη πεισθεῖ ὁ κόσμος νά ἐνισχύσει τήν προσπάθεια τοῦ σωματείου σας μέ τήν κατάθεση χρημάτων σέ κάποιον λογαριασμό. Δύσκολη ἐποχή, δέν λέω, καί ἴσως εἶναι πιό εὔκολο γιά κάποιον νά δώσει τό «δεκαπεντάρι» γιά νά πάει νά ἀκούσει κάποιους καλλιτέχνες τῆς ἀρεσκείας του, παρά νά καταθέσει τό ἴδιο ποσόν σέ ἕναν ἀπρόσωπο λογαριασμό. Ἀλλά εἶναι σωστή αὐτή ἡ ἀπόφαση; Νά πενθήσει, δηλαδή, κανείς «ἐν χορδαῖς καί ὀργάνῳ»; Θά μοῦ πεῖτε, «εἶναι κι αὐτή μιά ἄποψη» καί θά τό δεχθῶ, καθώς εἶναι βέβαιο ὅτι κάποιοι ἐκ τῶν καλλιτεχνῶν θά ξεσήκωναν τόν κόσμο καί θά τόν ὠθοῦσαν στήν ἀναφώνηση συνθημάτων κατά τῶν πρωταιτίων καί τῶν αἰτίων, ἀλλά σέ τί θά ὠφελοῦσε τόν ἀγῶνα σας κάτι τέτοιο; Τά «σόσιαλ μίντια» εἶναι πιά τόσο δυνατά, ὥστε δέν χρειάζεται νά «μαντρωθοῦν» οἱ πολῖτες στό Καλλιμάρμαρο γιά νά γίνει «μπούγιο», ὅταν ἔχετε μαζέψει περίπου ἕνα ἑκατομμύριο ὑπογραφῶν.

Ὅσο γιά τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο, ἐπιτρέψτε μου νά σᾶς πῶ, ἐξ ἰδίας πείρας, ὅτι πρέπει νά τελεσιδικήσει ἡ ἀπόφαση στήν Ἑλλάδα γιά νά προσφύγετε στό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Διθκαιωμάτων καί νά δικαιωθεῖτε, ἄν δικαιωθεῖτε, σέ περίπτωση πού διαφωνεῖτε μέ τήν τελεσίδικη ἀπόφαση. Ἁπλῶς, γιά νά ξέρετε, γιά μιά ὑπόθεση χρειάσθηκαν …δεκαπέντε χρόνια καί δεκάδες τηλεφωνήματα καί παρεμβάσεις ὑπουργῶν, δικαστικῶν καί ἄλλων γλοιωδῶν ὑποκειμένων γιά νά «σταθεῖ» μιά ἀπόφαση, ἡ ὁποία θά καταπέσει σάν τραπουλόχαρτο στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο καί τό ἑλληνικό δημόσιο θά κληθεῖ νά καταβάλει ἑκατομμύρια εὐρώ!

Ἴσως μιά συναυλία νά εἶναι ἀκόμη πιό ἐπιτυχημένη τότε καί πολύ μεγαλύτερη ἡ προσέλευση τοῦ κόσμου, ἀφοῦ θά ἔχει καταστεῖ ἐμφανές πλέον τό «ποῦ θά πᾶνε τά λεφτά.»

Νά μέ συμπαθᾶτε πού σᾶς στενοχωρῶ, ἀλλά τί τά θέλετε τά μπλεξίματα μέ τίς συναυλίες; Καλλιτέχνες, ἀμοιβές μουσικῶν, μεταφορικά, ἐνοικιάσεις ἠχητικῶν καί φωτισμῶν, Ἐφορία, ΦΠΑ, λογιστικά. Μπελᾶδες, ἀγαπητή μου. Ἔχω φίλους πού ὀργάνωσαν συναυλίες πρό ἐτῶν καί ἀκόμη δέν ἔχει γίνει …ἐκκαθάριση!

Σέβομαι καί τιμῶ τόν ἀγῶνά σας. Ἀλλά ἐπειδή οἱ καιροί εἶναι πονηροί, ξεχάστε τίς συναυλίες, στίς ὁποῖες τά φάλτσα εἶναι πολύ εὔκολο νά συμβοῦν. Καί νά ἀκουσθοῦν καθαρά, ἄν εἶναι ἔντονα!

Απόψεις

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ