Για φαντάσου! Δυσανασχετούμε επειδή μας ζητούν «να μείνουμε μέσα»
Μέσα πού; Στο σπίτι μας! Περίπατο, δηλαδή, η λαϊκή σοφία, που λέει το «Σπίτι μου-σπιτάκι μου και φτωχοκαλυβάκι μου»; πάει το «Ένα κεραμίδι να βάλω από κάτω το κεφάλι μου»; Μύθος η άποψη που θέλει τον Έλληνα να θέτει σκοπό της ζωής του «το δικό του σπίτι» αλλά και το «αν δεν παινέψεις τοσπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει!»;
Να σας πω, ο Έλληνας, ήταν ανέκαθεν «και του σπιτιού και του έξω». Κάτι που ισχύει, χωρίς αμφιβολία, για όλους τους Μεσογειακούς λαούς. Ναι, ο Έλληνας ονειρεύεται πάντα «το δικό του σπίτι», με το που θα πιάσει δουλειά σκέπτεται «ένα κεραμίδι» (και μια καλή σύνταξη, για να λέμε τηναλήθεια), αλλά όταν βρει τηνευκαιρία, «θα το σκάσει», θα βγει έξω!
Για καφέ (τώρα που μάθαμε τους «εσπρέσο» και τους καπουκίνους, ποιός μας πιάνει!), για κουβέντα, για «ποτάκι», για φαγητό! Μπορεί να τα βγάζει πολύ δύσκολα πέρα ο Έλληνας, αλλά «το έξω του» το θέλει, ο κόσμος να χαλάσει! Θα βρει την πιο κοντινή στο βαλάντιό του λύση και «θα βγει έξω». Μηχανικά, ίσως, αφού το «μέσα» δεν το έχει μάθει…
Μίλησα χθες με έναν καλό φίλο, μεγάλης ηλικίας, ο οποίος έζησε, παιδί, τον Πόλεμο και την Κατοχή και τον ρώτησα «πώς περνούσαν τότε»…
-Μην κάνεις συγκρίσεις! Μπορεί να βγαίναμε, με κίνδυνο βέβαια, για να παίξουμε ή για να αρπάξουμε καμιά φρατζόλα από τα ιταλικά καμιόνια, αλλά ο κόσμος πέθαινε στον δρόμο από την πείνα! Τους μάζευε το κάρο του Δήμου! Μην κάνετε, εσείς οι νεότεροι, τέτοιες συγκρίσεις! Μας ζητούν να μείνουμε μέσα, με ίντερνετ, σκάιπ, φέις μπουκ, νέτφιλξ, δορυφορική τηλεόραση, πρόσβαση πληροφορική σε Τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, Δήμους. Αντί να λέτε «ευτυχώς», που θα δοθεί η ευκαιρία να… γνωριστούν μεταξύ τους οι οικογένειες, διαμαρτύρεστε; μου είπε…
Να σας πω, δεν έχει και πολύ άδικο. Εξ άλλου δεν μας ζητούν να μείνουμε μέσα με σκοπό να μας βλάψουν, αλλά με στόχο να μας προστατεύσουν!
Η αφεντιά μου, για να σας πω, σήμερα ασχολήθηκα με την ταράτσα του σπιτού. Περιπποιήθηκα τα λουλούδια, στεγανοποίησα κάποια σημεία. Αύριο, που θα είναι καλός ο καιρός, θα περάσω έμα χέρι βερνίκι το τραπέζι και τις καλοκαιρινές πολυθρόνες και μέχρι την Κυριακή (που η ΕΜΥ προβλέπει καλοκαιρία) θα επιδιώξω να βάψω τα κάγκελα και τις σωληνώσεις της τέντας! «αμ΄έπος, αμ’ έργον» που έλεγαν οι πρόγονοί μας…
Επίσης, θα προσπαθήσω να ολοκληρώσω το βιβλίο που αναφέρεται στα όσα εξυφάνθηκαν και κατασκευάσθηκαν ως «σκάνδαλα» την περίοδο της διακυβερνήσως της Νέας Δημοκρατίας (2004-2009). Αυτό τον καιρό τελειώνω την συλλογή στοιχείων από την Κύπρο, όπου παίχθηκε ένα ένα από τα επεισόδια της «κατασκευής σκανδάλων»και συνδέεται με το «Όχι» της ελληνικής κυβερνήσως στο «Σχέδιο Αννάν», αλλά και στην συμμετοχή σε εκείνο το «Όχι», συγκεκριμένων Ελλήνων επιχειρηματιών, που κυνηγήθηκαν μέχρις εξοντώσεως από το ΠΑΣΟΚ του (υ)ιού Παπανδρέου! Είπαμε: Αμ’ έπος, αμ’ έργον!
