«Ἔρχονται πιό αὐστηρά μέτρα. “Λόκ ντάουν” στούς 65+»
Πρωτοσέλιδος τίτλος, μεγάλης κυκλοφορίας ἐφημερίδος, χθές, Κυριακή. Φυσικά, ἡ ἐφημερίδα «δέν ἔβγαλε ἀπό τήν κοιλιά της» τήν πληροφορία. Τήν ἔδωσε κάποιος πολιτικός. Κάποιος ἀπό ἐκείνους πού νομίζουν ὅτι μέ τό νά κόβουν τά μαλλιά τους «καρφάκια» καί νά μιλοῦν ἀκατάπαυστα γιά «μέτρα προστασίας» ἐνῶ οἱ ἴδιοι ἐμφανίζονται σέ «μαγαζιά» χωρίς μάσκα καί φουμάροντας ἀρειμανίως, ἀλλά μέ «στύλ», ἔχουν δίκιο.
Διότι ἐπιστήμων σοβαρός, ὁ ὁποῖος νά εἰσηγεῖται «κλείδωμα» γιά τούς ἀνθρώπους πού εἶναι ὥριμοι, πού ἔχουν ἐμπειρίες, πού εἶναι –κατά κανόνα– πιό προσεκτικοί στίς κινήσεις τους ἀπό τούς ὁρμητικούς καί «δέν φοβᾶμαι τίποτε» νέους, δέν ὑπάρχει! Βεβαίως, ἕνα «ἡλικιακό» κλείδωμα ἀνθρώπων στά σπίτια τους, ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι ἀντισυνταγματικό (ἀλήθεια, τί λέει ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἐπ’ αὐτοῦ, ὡς εἰδική ἐπί τῆς ἀντισυνταγματικότητος ἀλλά καί ὡς ἔχουσα ὑπερβεῖ τό 65ό ἔτος;) εἶναι καί πολύ δύσκολο νά ἐφαρμοσθεῖ, δεδομένου ὅτι ἡ σύνταξη ἔρχεται στά 67 (65+2) ἀλλά καί μέχρι νά ἀρχίσεις νά τήν εἰσπράττεις πᾶς 70+ ὁπότε πρέπει νά ἐργάζεσαι!
Ἀλλά ποιός ἐπιστήμων μπορεῖ νά «βγάλει off» ἕναν ἄνθρωπο πού πέρασε τά 65 χρόνια; Ἐντάξει, οἱ ἀρχηγοί τῶν κομμάτων, πού φτιάχουν τίς «λίστες», μποροῦν (κακῶς, κάκιστα καί ἐκεῖνοι) νά θέτουν «ὅριο ἡλικίας» (ὅπως προσπαθεῖ κακῶς νά θέσει καί ὁ κ. Αὐγενάκης γιά τίς ὑποψηφιότητες στίς ἀθλητικές Ὁμοσπονδίες.) Ἀλλά τά εἴδαμε τά «χαΐρια» μας καί μέ τούς νέους! Μιά χαρά …χάλια τά ἔχουν καταφέρει μέχρι τώρα, δέν ἔχουμε παράπονο! Ἀλήθεια, μήπως ὁ ὑπουργός Ἀθλητισμοῦ θυμᾶται τόν λόρδο Κιλάνιν; Τόν σέρ Στάνλεϊ Ράους; Τόν Ζοάο Χαβελάνζ; Τόν Χουάν Ἀντόνιο Σάμαρανχ; Τόλμησε τότε κανείς νά θέσει «ὅριο ἡλικίας»; Καί βέβαια οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουν «ζυμωθεῖ» μέ τόν ἀθλητισμό δέν θά ἐπέλεγαν τό «Τσίρ-λίντινγκ» γιά ὀλυμπιακό ἀγώνισμα, ἔ; Οὔτε θά σκέφτονταν νά καταργήσουν τό ἀγώνισμα τῆς πάλης, νομίζω…
Καλά θά κάνει, λοιπόν, ἡ κυβέρνηση νά σκεφθεῖ πολύ ὁποιοδήποτε «ἡλικακό κλείδωμα». Δέν ἄνοιξαν οἱ «65+» τά σύνορα, δέν ρώτησαν κανέναν «65+» γιά τό πῶς θά διαφυλαχθεῖ ἡ –πραγματική– ἐπιτυχία τῆς πρώτη φάσεως τῆς πανδημίας. Δέν ἦταν «65+» ἐκεῖνοι πού εἰσηγήθηκαν καί ἀποφάσισαν ἐν ὀνόματι τῆς οἰκονομίας καί εἰς βάρος τῆς ὑγείας. Καί μᾶλλον δέν πρέπει νά ρωτήθηκαν οὔτε οἱ ἐπιστήμονες. Ἐπικρατοῦσε ὁ ἐνθουσιασμός τοῦ «μιά χαρά τά πᾶμε» καί κανείς ἀπό τούς ἀποφασίζοντες δέν εἶχε τήν ἐμπειρία τήν ὁποία διαθέτουν οἱ «65+» καί ἡ ὁποία δέν διδάσκεται σέ κανένα Πανεπιστήμιο τοῦ κόσμου, γιά νά ἐξηγούμεθα! Φυσικά, οἱ προθέσεις ἦσαν ἀπό καλές ἕως ἄριστες, ἀλλά ἄν ἐρωτούσατε καί τούς «65+» θά σᾶς ἔλεγαν γιά τόν δρόμο πρός τήν ἀποτυχία, ὁ ὁποῖος εἶναι στρωμένος μέ καλές προθέσεις… Μήν στοχεύουν, λοιπόν (ἐκεῖνοι, πού σπεύδουν νά «ἐπικοινωνήσουν» –ἄλλο κι αὐτό πάλι– αὐτή τήν ἐξωφρενική ἄποψη) τούς «65+», οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι συρφετός, ἀλλά ἄνθρωποι ὑπεύθυνοι, σοβαροί, ἐργαζόμενοι καί μέ ἐμπειρία! «Μαζέψτε» ἄλλους, πού κάνουν, πράγματι, ζημιά.
