Μπορεῖ νά μήν ἔγινα γιατρός, ὅπως διακαῶς ἐπιθυμοῦσε ὁ πατέρας μου…
… (πέντε παιδιά ἔκανε καί οὐδείς ἀκολούθησε τό ἐπάγγελμά του ἄν καί ὑπῆρχε «πελατεία στρωμένη» καί ὄνομα ἀπό τά καλύτερα), ἀλλά ἡ παρέα μου ἀποτελεῖται σχεδόν ὅλη ἀπό γιατρούς-καθηγητές. Ἕνας δέ ἐξ αὐτῶν μοῦ ἔχει συστήσει μιά φορά τήν ἑβδομάδα νά τρέφομαι μόνο μέ χυμούς καί μία φορά τό δίμηνο νά κάνω χρήση τοῦ φαρμάκου τό ὁποῖο προηγεῖται τῆς κωλονοσκοπήσεως. «Διατηρεῖς ἔτσι μιά ἰσορροπία στόν ὀργανισμό καί φροντίζεις γιά τήν σωστή λειτουργία τοῦ πεπτικοῦ συστήματος» μοῦ ἔχει πεῖ. Κάποιες φορές θυμᾶμαι καί ἐφαρμόζω ἐκεῖνο μέ τούς χυμούς. Τό ἄλλο, σπανίως…
Πῶς μοῦ ἦρθε στό μυαλό αὐτή ἡ σκέψη; Μά ἐπειδή βλέπω ὅτι κάτι τέτοιο γίνεται τώρα μέ τόν κορωνοϊό. Κάθε δυό-τρεῖς μῆνες, θά τραβᾶμε κι ἕνα μηνιαῖο «ἀπαγορευτικό» (ὀρθῶς παρενέβη ὁ Μπαμπινιώτης) γιά νά μποροῦμε νά κρατᾶμε τό Σύστημα Ὑγείας σέ ἰσορροπία! Συναντῶ, πού λέτε, χθές τό μεσημέρι στέλεχος τῆς κυβερνήσεως, ἀπό τά πλέον σοβαρά. «Γιατί δέν τά ἔχετε κλείσει ἀκόμη ὅλα; Τί περιμένετε;» ἐρωτῶ μέσα ἀπό τήν ὑφασμάτινη μάσκα μου μέ τό σῆμα τοῦ «Ἐθνικοῦ»… Μέ κοιτάζει καί μοῦ λέει χαμηλόφωνα, μόλις πού ἀκούγεται πίσω ἀπό τήν δική του μάσκα. «Ἡ πρόταση τῶν λοιμωξιολόγων εἶναι γιά γενικό κλείσιμο, ἀλλά μέχρι τώρα τό σκεφτόμασταν. Αὔριο, ὅμως, κάτι θά ἀνακοινωθεῖ» μοῦ λέει…
«Ναί, ἀλλά πρίν λίγες ὧρες ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος ἀνακοίνωσε ὅτι κάτι τέτοιο ἀποκλείεται» τοῦ λέω. «Καί τί ἤθελες νά πεῖ; Αὐτά δέν λέγονται. Τά ἀνακοινώνει ὁ πρωθυπουργός» μοῦ ἀπάντησε…. Κι ἔτσι φθάσαμε στά μέτρα τά ὁποῖα ἀνακοίνωσε χθές ὁ πρωθυπουργός. Μέτρα σκληρά, τά ὁποῖα ἔχουν ἤδη ληφθεῖ καί σέ ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες, καθώς ὁ ἰός μέ τά σχιστά μάτια καλπάζει γιά τόν δεύτερο γῦρο καί «ὅποιον πάρει ὁ χάρος»! Καί μήν ἀρχίσουμε πάλι τά ἴδια, ὅτι δηλαδή «φταίει ὁ τουρισμός, φταίει πού ἀνοίξαμε τά σύνορα, φταίει ὁ Τσιόδρας πού δέν μᾶς ἐνημέρωνε τόσο καιρό καί τούς ἄλλους δέν τούς πιστεύαμε»… Πολύ καλά κάνει ἡ κυβέρνηση καί βάζει λουκέτο! Προέχει ἡ ζωή μας καί ἡ ὑγεία μας. Ἄν δέν ὑπάρχουν αὐτά, τότε δέν ὑπάρχει ἑστίαση, δέν ὑπάρχει κατανάλωση, δέν ὑπάρχει λιανεμπόριο, δέν ὑπάρχει ζωή! Τό θέμα εἶναι νά σκύψει ἡ κυβέρνηση μέ στοργή καί ἀγάπη καί νά φροντίσει τούς πολῖτες ἐκείνους πού θά μείνουν χωρίς τόν μισθό τους, πού ἴσως θά χάσουν –ἄς ἐλπίσουμε προσωρινά– τήν ἐργασία τους. Νά προχωρήσει στήν ἐπιδότηση τῶν πληττομένων καί νά κάνει ὅ,τι μπορεῖ γιά νά τούς ἀνακουφίσει. Δηλαδή νά μήν πᾶμε νά σώσουμε τήν ὑγεία μας καί νά ἀφήσουμε νά καταστραφεῖ ἡ ζωή χιλιάδων ἀνθρώπων, τῶν ὁποίων οἱ ἐπιχειρήσεις καί οἱ θέσεις ἐργασίας θά «μποῦν στήν ἄκρη μέχρι νά τελειώσει ἡ “Καραντίνα ΙΙ”»… Νά σᾶς πῶ ἐπίσης ὅτι μίλησα χθές μέ πολύ καλό ἐπιστήμονα, σοβαρό, πού δέν βγαίνει στά κανάλια, ἀλλά ἔχει γράψει πολλά χιλιόμετρα στά Νοσοκομεῖα.
«Πότε θά ξεμπερδέψουμε μ’ αὐτό τόν μπελᾶ;» τόν ρώτησα. «Νά εἶσαι εὐτυχής ἄν θά μπορέσεις νά κάνεις διακοπές τό ἐρχόμενο καλοκαίρι» μοῦ εἶπε.
Χαιρέτα μας τόν πλάτανο!
