Τριάντα λεπτά γιά νά φθάσεις ἀπό τήν Ζωοδόχο Πηγή στήν Β΄ Μεραρχίας, εἶναι πάρα πολλά!
Εἶναι, ὅμως, πλέον «κάτι φυσιολογικό», ὅταν στό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς παραβάλλονται «καί δύο καί τρία καί τέσσερα κρουαζιερόπλοια»… Γιά φαντάσου! Θά φθάσουμε στό σημεῖο νά θεωροῦμε τήν κρουαζιέρα πρόβλημα, ἐμεῖς, πού τήν θεωρούσαμε εὐλογία!
Βέβαια, τότε, κάθε Δευτέρα καί Παρασκευή, βλέπαμε στό λιμάνι δέκα, τοὐλάχιστον, κρουαζιερόπλοια μέ ἑλληνική σημαία καί ἑλληνικά πληρώματα. Τά περισσότερα ἀνῆκαν στήν «Ἠπειρωτική» τῶν Ποταμιάνων καί ἡ τροφοδοσία γινόταν ἀπό τόν «Σκλαβενίτη». Βεβαίως, δέν ἦταν πλοῖα-γίγαντες, ὅπως τά σημερινά, πού «πνίγουν» τίς πόλεις τῶν λιμανιῶν πού ἐπισκέπτονται. Ἦταν πλοῖα «μέ ἀνθρώπινες διαστάσεις», χωρητικότητος ἀπό 200 μέχρι 800 ἐπιβατῶν καί δέν προκαλοῦσαν ποτέ προβλήματα στούς προορισμούς.
Σήμερα, ἡ κρουαζιέρα ἀπειλεῖ νά «πνίξει» τήν Μεσόγειο. Τά τεραστίων διαστάσεων πλοῖα ἔχουν ἤδη γίνει ἀντικείμενο ἐπιθέσεων ἀπό τούς κατοίκους τῆς Βενετίας, τῆς Βαρκελώνης, τῆς Μασσαλίας ἐνῷ καί στόν Πειραιᾶ ἔχει ἀρχίσει νά ὀργανώνεται ἕνα ἀνάλογο κίνημα.
Φυσικά, οἱ πολῖτες δέν στρέφονται κατά τοῦ θεσμοῦ τῆς κρουαζιέρας, ἀλλά κατά τῶν γιγαντιαίων διαστάσεων κρουαζιεροπλοίων, τά ὁποῖα μεταφέρουν –μιά πόλη μέσα σέ μιά ἄλλη». Σκεφθεῖτε μόνο ὅτι ἕνα ἑλληνικό νησί νά δέχεται καθημερινά ἑπτά μέ δέκα χιλιάδες ἀνθρώπους, οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν ὁποίων δέν ἀγοράζουν οὔτε τό μεγάλο πλαστικό μπουκάλι μέ τό νερό, τό ὁποῖο ἀγοράζουν, φθηνότερα, στό πλοῖο.
Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ νά προβλέψουμε ὅτι τό μέλλον ἀνήκει στά μικροῦ καί μεσαίου μεγέθους κρουαζιερόπλοια, καί (γιατί ὄχι;) μέ ἑλληνική σημαία. Δέν εἶναι δυνατόν νά μεταβληθοῦν οἱ πόλεις μέ λιμάνι σέ –λιμάνι μέ πόλη».
Θά μπορέσει τελικῶς νά ἐπιβληθεῖ τό rbnb καί νά κερδίσει τήν μάχη ἡ –μόδα» τῆς ἐποχῆς, πού μετατρέπει τίς κατοικίες σέ ξενοδοχεῖα; Δύσκολο…
Ἀντίθετα, ἄν ἀρχίσουν τά ναυπηγεῖα νά ἐπιστρέφουν στά πλοῖα μεσαίου μεγέθους, ἄν οἱ Τράπεζες χρηματοδοτήσουν κάποιους ἐπιχειρηματίες μέ ὅραμα, εἶναι πολύ πιθανό, σέ σύντομο χρόνο, νά ξαναδοῦμε ἑλληνικές σημαῖες καί ἑλληνικά πληρώματα στήν κρουαζιέρα.
Ὅπως ὅλα δείχνουν, ἡ πανδημία ἔπαιξε ἀποφασιστικό ρόλο στήν ἀλλαγή τῆς συμπεριφορᾶς τῶν κατοίκων τῶν μεγάλων λιμανιῶν ἀπέναντι στά μεγάλα κρουαζιερόπλοια. Ποιός μπορεῖ νά ξεχάσει ὅτι πολλά τέτοια πλοῖα –βολόδερναν», γεμᾶτα ἐπιβάτες, ἀπό λιμάνι σέ λιμάνι καί κανείς δέν τά δεχόταν, ἐπειδή μετέφεραν -ὑποτίθεται- μολυσμένους ἐπιβάτες. Ἦταν ἡ ἀρχή τῆς ἀντιδημοφιλίας, ἡ ὁποία τώρα κορυφώνεται μέ τίς ἀποδοκιμασίες καί τίς ἐπιθέσεις μέ …νεροπίστολα (πρός τό παρόν) ἐναντίον τῶν τουριστῶν…
Δέν εἶναι λοιπόν ἐκτός πραγματικότητος ἡ σταδιακή ἀπομάκρυνση τῶν γιγαντιαίων κρουαζιεροπλοίων. Γιά τήν πατρίδα μας, ἰδιαίτερα, τά μικροῦ καί μεσαίου μεγέθους κρουαζιερόπλοια εἶναι τά πλέον κατάλληλα καί ἀποδεκτά.
Ἐπιστρέφοντας πάλι στό τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα τοῦ Πειραιῶς, ἡ ἄποψη τήν ὁποία εἰσπράττουμε ἀπό τούς ὑπευθύνους τῶν ἑταιρειῶν ἀναφέρει ὅτι –αὐτό εἶναι θέμα τό ὁποῖο πρέπει νά λύσουν οἱ Δῆμοι καί ὄχι οἱ ἑταιρεῖες.» Τό βέβαιο, πάντως, εἶναι ὅτι θά πρέπει νά βρεθεῖ μιά λύση, πρίν ἡ κρουαζιέρα μεταβληθεῖ σέ πρόβλημα καί πρίν τό ὅλον θέμα φθάσει στό –μή περαιτέρω»…