Πῆγα στό (παραμελημένο μοῦ φάνηκε) γήπεδο Καραϊσκάκη γιά νά δῶ τόν τελικό τοῦ Ὑπερ-κυπέλλου Εὐρώπης μεταξύ τῆς Σεβίλλης, τῆς ὁμάδας ἀπό τήν Ἀνδαλουσία (τί ὑπέροχη πόλη, ἀλήθεια) καί τῆς Μάντσεστερ Σίτυ, τῆς γαλάζιας ὁμάδας τοῦ μεγάλου γκρίζου λιμανιοῦ τῆς πάλαι ποτέ εὐρωπαϊκῆς Ἀγγλίας.
Κατ’ ἀρχάς, τό γήπεδο δέν γέμισε. Κάποιος νά ἐνημερώσει τούς ἐγκεφάλους (καί πολυεκατομμυριούχους) διοικοῦντες (καί πλουτίζοντες ἀπό) τό εὐρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ὅτι Δεκαπενταύγουστο τελικός στήν περιοχή πρωτευούσης εἶναι σάν νά παίρνεις μαζί σου καρπούζι, πηγαίνοντας στήν Ζαχάρω! Δέν ἔχω χάσει εὐρωπαϊκό τελικό στήν Ἑλλάδα. Ἀπό τόν διπλό τελικό (ὁ πρῶτος ἔληξε ἰσόπαλος, καί τότε δέν ὑπῆρχαν τά πέναλτυ) Ρεάλ-Τσέλσι στό τότε Στάδιο Καραϊσκάκη, μέ τελική νικήτρια τήν ἀγγλική ὁμάδα, τόν τελικό Μίλαν-Leeds (τό γράφω ἀγγλικά διότι τό ἑλληνικό «Λήντς» δέν ἀποδίδει τήν χροιά τῆς λέξεως) στήν Θεσσαλονίκη, μέ Ἕλληνα διαιτητή, ὁ ὁποῖος ἔσφαξε ἐν ψυχρῷ τούς Ἄγγλους, τό Γιουβέντους-Ἁμβοῦργο, τό 1983, στό Ὀλυμπιακό Στάδιο, μέ νικητές τούς Γερμανούς, τό Ἄγιαξ-Λοκομοτίβ Λειψίας, τό 1987, μέ νίκη τῶν Ὁλλανδῶν ἐπί τῶν τότε Ἀνατολικογερμανῶν, πάλι στό Ὀλυμπιακό Στάδιο, Μίλαν-Μπαρτσελόνα, τό 1994, ἐπίσης στό Μαρούσι, μέ θρίαμβο τῶν Ἰταλῶν, Μίλαν-Λίβερπουλ, τό 2007, μέ νίκη τῶν Μιλανέζων καί τόν Σίλβιο Μπερλουσκόνι στήν κερκίδα τῶν ἐπισήμων καί τόν προχθεσινό, πού κέρδισαν οἱ γαλάζιοι τοῦ Μάντσεστερ, ἐνῷ οἱ Ἀνδαλουσιανοί ἦταν καλύτεροι!
Ἄς σταθοῦμε, ὅμως, στίς δηλώσεις τοῦ πολυδιαφημισμένου καί πολυ-πολυεκατομμυριούχου Ἱσπανοῦ προπονητῆ τῶν νικητῶν, Πέπ Γκουαρδιόλα, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔρριξε κι ἕνα «δεκάρικο» ἐπί τοῦ θέματος τῆς βίας καί τοῦ ρατσισμοῦ στό ποδόσφαιρο, μέ ἀφορμή ὅσα συνέβησαν πρό ἡμερῶν στήν Νέα Φιλαδέλφεια.
«Ὁ ρατσισμός δέν εἶναι πρόβλημα τοῦ ποδοσφαίρου, εἶναι κοινωνικό. Ὁ ρατσισμός εἶναι παντοῦ, ἡ βία εἶναι παντοῦ. Γιατί; Γιατί ἡ διαφορά τοῦ πλούσιου μέ τόν φτωχό εἶναι πολύ μεγάλη. Ὁ μισός πλανήτης ὑποφέρει ἀπό τήν πεῖνα, ὁ ἄλλος μισός πεθαίνει λόγῳ ἀνεβασμένης χοληστερίνης. Οἱ ἐκπαιδευτικοί πρέπει νά ἀμείβονται καλύτερα, ὅσοι ἐργάζονται στόν τομέα τῆς ὑγείας πρέπει νά πληρώνονται καλύτερα, ἀλλά τελικά ὅσοι εἶναι στήν ἐξουσία, κλέβουν τά πάντα, κι ἔτσι δυσκολεύει ἡ κατάσταση»…
Μάλιστα! Δηλαδή ὁ ἴδιος, ὁ ὁποῖος ὑπηρετεῖ σέ μιά ποδοσφαιρική Ἀνώνυμη Ἑταιρεία, τήν ὁποία διοικοῦν Ἄραβες, οἱ ὁποῖοι κυβερνοῦν τίς χῶρες τους κατά τρόπο δικτατορικό (διαπράττουν δολοφονίες κι ὕστερα ἀγοράζουν γιά «ἐξαγνισμό» ὁμάδες ποδοσφαίρου), μαζεύουν σέ γήπεδά τους, ὅπου οἱ γυναῖκες πηγαίνουν –ἄν τούς ἐπιτραπεῖ– μόνον «φασκιωμένες», τήν ἀφρόκρεμα τοῦ παγκοσμίου ποδοσφαίρου (πληρώνοντας δισεκατομμύρια τά ὁποῖα κερδίζουν ἀπό τά ὀρυκτά πού γεννᾶ ἡ γῆ τους καί πού μᾶς τά χρεώνουν ὅσο τούς καπνίσει, οὐδεμία εὐθύνη φέρει γιά τίς ἀνισότητες!
Τό ὅτι οἱ Σαουδάραβες, οἱ Καταριανοί, οἱ τῶν λοιπῶν Ἐμιράτων, ἀγοράζουν τούς καλύτερους ποδοσφαιριστές καί τούς στεροῦν ἀπό τίς μεγάλες εὐρωπαϊκές ὁμάδες –μέ σαφῆ στόχο τήν ἀποδυνάμωσή τους– οὐδόλως ἀπασχολεῖ τόν πολευεκατομμυριούχο-δικαιωματιοστή Πέπ.
Τί μᾶς λέτε, σενιόρ Γκουαρδιόλα! Γιά ὅλα φταῖνε οἱ πολιτικοί πού κλέβουν, ἔ; Μήπως, ὅμως, τούς «ξεπλένουν» ἐκεῖνοι πού τούς ὑπηρετοῦν καί τούς στηρίζουν μέ τήν παρουσία τους;
Στήριζα μέχρι πρό τινος τήν «Νιουκάστλ», τήν λαϊκή ὁμάδα τῶν «Ἀνθρακωρύχων», ἀλλά τήν ἀγόρασε ὁ Σαουδάραψ πρίγκηψ, δολοφόνος τοῦ δημοσιογράφου Κασόγκι. Σκέπτομαι νά γίνω «Κόβεντρυ», πού ἔχει τά χρώματα τοῦ Ἐθνικοῦ!
