ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Πολιτική βόμβα οἱ 164.223 συντάξεις

Τά στοιχεῖα πού περιέχει ἡ νέα μηνιαία ἔκθεση «Ἄτλας» τοῦ Ὑπουργείου Ἐργασίας…

… γιά τόν συνολικό ἀριθμό τῶν ἐκκρεμῶν αἰτήσεων συνταξιοδότησης, τόν ἀριθμό τῶν αἰτήσεων, τόν ρυθμό τῆς ἱκανοποίησης τῶν αἰτημάτων καί βεβαίως γιά τό ἐτήσιο κόστος πού συνεπάγεται γιά τόν προϋπολογισμό ἡ δαπάνη τους, εἶναι συγκλονιστικά ὑπό τήν ἑξῆς ἔννοια: Ποτέ στό παρελθόν τόσες χιλιάδες Ἕλληνες δέν περίμεναν τόσο πολύ γιά τήν ἐκπλήρωση ἑνός αὐτονόητου δικαιώματός τους, ἐνῶ τό ποσό ἐπιβάρυνσης τοῦ προϋπολογισμοῦ εἶναι τόσο «χαμηλό»: 619.882.796 εὐρώ σέ ἐτήσια βάση, σύμφωνα μέ τόν «Ἄτλαντα», πού συνετάγη μέ τήν συμβολή τοῦ Προέδρου τοῦ ΕΦΚΑ Ἰωάννη Χάλαρη. Καί μπορεῖ ὁ ἀριθμός τῶν ἐγκρίσεων νά αὐξήθηκε τό πρῶτο ἐννεάμηνο τοῦ 2019, κατά 20.000 περίπου σέ σύγκριση μέ τό ἀντίστοιχο τοῦ 2019, ὡστόσο οἱ ρυθμοί αὐτοί, λόγω τοῦ μικροῦ ἀριθμοῦ ὑπαλλήλων τοῦ ΕΦΚΑ πού ἀσχολεῖται μέ τήν ἀπονομή τους, παραμένουν ἐξαιρετικῶς βραδεῖς. Καί αὐτό συνιστᾶ πολιτικό πρόβλημα γιά τή ΝΔ, παρά τίς προσπάθειες τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐργασίας Ἰωάννη Βρούτση, ὁ ὁποῖος πασχίζει νά αὐξήσει τόν ρυθμό ἱκανοποίησης τῶν αἰτημάτων. Ἡ δικαιολογία ὅτι φταίει ὁ ΣΥΡΙΖΑ καί ἡ Ἀχτσιόγλου, ἔστεκε καί εἶχε ἀπήχηση πρίν ἀπό τίς ἐκλογές. Τότε γεννήθηκε τό πρόβλημα, τότε ἀπεκρύβη συστηματικῶς ὁ συνολικός ἀριθμός τῶν ἐκκρεμῶν συντάξεων, τότε ὅλα. Ὄχι πιά ὅμως.

Τό πρόβλημα παραμένει παρά τίς ὑποσχέσεις ἐπίλυσης καί ἀποτελεῖ πλέον μία ἀπό τίς τρεῖς ὡρολογιακές βόμβες (οἱ ἄλλες δύο εἶναι ἡ κατάσταση στήν ἐκπαίδευση καί στήν μετανάστευση), ἡ ὁποία μπορεῖ νά σκάσει ἀνά πᾶσα στιγμή στά χέρια τῆς κυβέρνησης τοῦ Μαξίμου καί τῶν συναρμόδιων ὑπουργῶν. Εἶναι τέτοια δέ ἡ κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στίς ἀπαρχαιωμένες δομές τοῦ Ὑπουργείου Ἐργασίας, ἀλλά καί στό ἐσωτερικό τοῦ νεοϊδρυθέντος ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ ΕΦΚΑ, ὥστε ἡ κυβέρνηση μελετᾶ τήν πιθανότητα ‒δέν ἔχει ληφθεῖ ἀπόφαση‒ νά ἀφαιρέσει τήν ἁρμοδιότητα ἀπονομῆς τῶν συντάξεων ἀπό τό Ὑπουργεῖο Ἐργασίας καί νά τήν ἀναθέσει (μαζί μέ τό Κτηματολόγιο) στό νεοσύστατο Ὑπουργεῖο Ψηφιακῆς Πολιτικῆς. Πρόκειται γιά εἰσήγηση στενοῦ συνεργάτη τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ἡ ὁποία ἐξετάζεται. Εἴτε συμβεῖ αὐτό ὅμως εἴτε ὄχι, ἅπαντες συμφωνοῦν ὅτι οἱ αἰτήσεις τῶν ἀσφαλισμένων, μεταξύ αὐτῶν καί χιλιάδων παραδοσιακῶν ψηφοφόρων τῆς ΝΔ, εἶναι τόσες πολλές ὥστε ἀνά πᾶσα στιγμή μπορεῖ νά πνίξουν πολιτικά τήν κυβέρνηση. Πεθαίνουν ἄνθρωποι χωρίς νά προλάβουν νά πάρουν τήν σύνταξή τους. Οἱ ἀριθμοί εἶναι συγκλονιστικοί:

Τό πλῆθος τῶν ἐκκρεμῶν συντάξεων φθάνει σήμερα, σύμφωνα μέ τήν ἔκθεση, τίς 164.224, ἐνῶ τόν Ἰούλιο τοῦ 2019, μῆνα ἐκλογικῆς ἐπικράτησης τῆς ΝΔ, ἔφθαναν τίς 137.086. Αὐξήθηκαν, δηλαδή, κατά 27.138. Οἱ νέες αἰτήσεις κύριας σύνταξης ἔφθασαν τό 2019 τίς 164.230 καί τό 2020 τίς 116.508. Ἤτοι 280.738! Καί ναί μέν διπλασιάστηκε ὁ μηνιαῖος ἀριθμός περαίωσης τῶν ἐκκρεμῶν συντάξεων σέ σύγκριση μέ τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2019 (τότε 9.756, φέτος τόν ἴδιο μῆνα 19.632 αἰτήσεις), ὡστόσο τό βουνό παραμένει βουνό. Καί παράγει πολιτική φθορά. Καί τό κυριότερο: Οἱ συντάξεις δέν καθυστεροῦν γιά νά μήν ἐπιβαρυνθεῖ τό δημόσιο ταμεῖο. Τά ὅσα ἰσχυρίστηκε ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ ESM Kλάους Ρέγκλινγκ ὅτι οἱ ἐκκρεμεῖς συντάξεις ἀποτελοῦν τό κρυφό χρέος τῆς Ἑλλάδος, δέν στέκουν. Τό ποσό τῆς συνταξιοδοτικῆς δαπάνης σέ ἐτήσια βάση (619 ἑκ. εὐρώ) εἶναι μᾶλλον χαμηλό σέ σύγκριση μέ τήν πολιτική ζημιά πού παράγεται. Ἡ καθυστέρηση ὀφείλεται κυρίως στήν δομή καί τήν λειτουργία τοῦ ΕΦΚΑ καί τοῦ Ὑπουργείου Ἐργασίας. Στήν γραφειοκρατία. Στήν ἀπροθυμία ὑπαλλήλων νά ἀναλάβουν ἔργο στήν πρώτη γραμμή τοῦ «γκισέ». Καί δικαιολογίες ἐπ’ αὐτοῦ δέν ὑπάρχουν. Πρέπει νά νικηθεῖ ἡ γραφειοκρατία γιά νά μήν ἡττηθεῖ ἡ ΝΔ. Οἱ ἐκκρεμεῖς συντάξεις δέν εἶναι πρῶτο θέμα στά κανάλια κάθε μέρα ἀλλά εἶναι πρῶτο θέμα στίς ζωές χιλιάδες Ἑλλήνων.

Απόψεις

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ