ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025

Πλησιάζει ἡ ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς, ἐντείνεται τό ἐνδιαφέρον…

«Θά πᾶς νά ψηφίσεις γιά τόν ἀρχηγό τοῦ Κιν-Αλ;»

ρώτησα τόν φίλο μου, παλαιό ψηφοφόρο-στέλεχος τοῦ Πασόκ, ἐσχάτως ἀποστασιοποιημένο.

«Καί βέβαια θά πάω καί θά πάρω καί τήν σύζυγό μου νά ψηφίσει κι ἐκείνη» μοῦ εἶπε μέ θέρμη… Ἀπόρησα, δεδομένου ὅτι ἔχει ἀπό καιρό σταματήσει νά μιλᾶ γιά τήν πολιτική καί κυρίως γιά τό κόμμα τό ὁποῖο πίστεψε καί ὑπηρέτησε ἀνιδιοτελῶς.

«Πῶς κι ἔτσι; Ἐσύ ἀπεῖχες ἀπό κάθε ἐκδήλωση κομματική ἐπί χρόνια» τόν ρώτησα καί ἄρχισε ὁ ἀκόλουθος, ἐνδιαφέρων, νομίζω, διάλογος.

«Εἶναι μιά εὐκαιρία νά ξαναθυμηθεῖ ὁ κόσμος ὅτι ἡ δημοκρατική παράταξη, ὅπως τήν ἐννοοῦμε ἐμεῖς, δέν εἶναι δυνατόν νά ἐκφράζεται ἀπό τήν παλιοπαρέα τοῦ Σύριζα. Ὁ χῶρος τῆς κεντρο-αριστερᾶς δέν μπορεῖ νά ἔχει σχέση μέ τόν δῆθεν ἀκτιβισμό καί τήν τσαπατσουλιά» μοῦ εἶπε, πολύ ἤρεμα… «Ἔ, μήν ὑπερβάλλεις τώρα. Κι ἐσεῖς, ὅταν γίνατε κυβέρνηση εἴχατε μαζεμένη τήν “σάρα καί τή μάρα”, ἀπό χουντικούς μέχρι παρκαρισμένους κομμουνιστές» τοῦ εἶπα, περισσότερο γιά νά ξυπνήσω τήν παλαιά του πασοκική φλόγα (ὄχι ὅτι δέν τά πίστευα δηλαδή αὐτά πού εἶπα) γιά νά ἀνάψει ἡ κουβέντα… «Ναί, καθ’ ὅτι στήν πολιτική ὁ σκοπός ἁγιάζει τά μέσα. Ἀλλά ὅταν κυβέρνησε τό ΠΑΣΟΚ, ἐπέδειξε σύνεση καί συνέπεια καί ὑπευθυνότητα. Καί μήν λησμονεῖς ὅτι ὁ ἐθνάρχης τῆς Δεξιᾶς, ὁ Καραμανλῆς, τόν Ἀνδρέα ἀποκαλοῦσε ἀπό τό 1975 “Ἀριστερά τῆς Ἀριστερᾶς” καί τοῦ ἔδινε πόντους. Ἔβλεπε, ὁ ἄνθρωπος, ὅτι μόνο ὁ Παπανδρέου θά μποροῦσε νά ἐκφράσει τό “ἀντίπαλον δέος”» εἶπε καί ἄναψε τσιγάρο…

«Ἐν τάξει, ἄς ἀφήσουμε τά παλιά. Ποιόν θά ψηφίσεις γιά πρόεδρο τοῦ Κιν-Αλ»; εἶπα προκλητικά. «Κατ’ ἀρχάς δέν θά ψηφίσω γιά πρόεδρο τοῦ Κιν-Αλ οὔτε τῆς Ἀλ-Ἀχράμ. Θά ψηφίσω γιά πρόεδρο τοῦ ΠΑΣΟΚ!»… «Δηλαδή ὅποιον θέλει ἤ ὅποιον δέν θέλει ἡ Νέα Δημοκρατία ἤ ὁ Σύριζα»; τοῦ εἶπα, μέ φαρμακερή διάθεση. «Κάποιοι νομίζουν ὅτι ἡ ΝΔ θέλει Παπανδρέου ἐπειδή θά “κόψει” πολύ ἀπό τόν Σύριζα στίς ἐκλογές. Κάποιοι ἄλλοι νομίζουν ὅτι ὁ Σύριζα θέλει τόν Γιῶργο γιά νά πάρει πίσω τούς σημιτικούς ἀπό τήν ΝΔ. Κάποιοι στήν ΝΔ θέλουν τόν Λοβέρδο ἐπειδή τόν θεωροῦν “πιό κοντά” τους. Δέν ξέρουν, προφανῶς, ὅτι ὁ Λοβέρδος ἀντιδρᾶ περίεργα. Στόν Σύριζα ἐπίσης (λένε ὅτι) θέλουν Λοβέρδο ἐπειδή θά φύγουν ἀπό τό Κιν-Αλ οἱ “πασόκοι” καί θά ψηφίσουν Τσίπρα. Κάποιοι στήν ΝΔ θέλουν Ἀνδρουλάκη ἐπειδή εἶναι νέος καί ἄπειρος καί θά τόν “βραχυκυκλώσουν” πιό εὔκολα. Στόν Σύριζα, θέλουν ἐπίσης κάποιοι Ἀνδρουλάκη, ἐπειδή δέν πρόκειται νά ἀποτελέσει πόλο ἕλξεως γιά τούς “πασοκογενεῖς” ψηφοφόρους τοῦ Τσίπρα. Ὅλοι κάνουν λάθος!» μοῦ λέει, ἀναλύοντας τήν κατάσταση.

«Ἐγώ βλέπω Γιῶργο νά βγαίνει στόν δεύτερο γῦρο» λέω γιά νά κάνω πιό ἐνδιαφέροντα τόν διάλογο. «Ἡ ἐκλογή εἶναι ἀπρόβλεπτη, στό λέω ἐκ πείρας. Ἀφ’ ὅτου ἐξέλιπε ὁ Ἀνδρέας, κάθε ἐσωτερική ἐκλογική ἀναμέτρηση ΠΑΣΟΚ εἶχε ἐνδιαφέρον καί κρινόταν “στά πέναλτι”. Ἐμένα, αὐτή ἡ ἀναμέτρηση, ὑπολογίζοντας μόνο τούς τρεῖς, ἀπό τούς ἕξι ὑποψηφίους, μοῦ θυμίζει τήν ἀναμέτρηση Ἄκη-Ἀρσένη-Σημίτη. Κι ἄν θυμᾶσαι, τότε δέν ἐξελέγη τό “φαβορί”» μοῦ εἶπε καί ἔφυγε…

Απόψεις

«Πάντα η Αλεξάνδρεια» του Δημήτρη Στεφανάκη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Εφημερίς Εστία
Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες η Δάφνη Χάραμη έχασε τον πατέρα της Κώστα, το εργοστάσιό τους στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εθνικοποιήθηκε από το καθεστώς Νάσερ και το σπίτι τους σφραγίστηκε. Από τη Γιώτα Βαζούρα Ο Κωστής Χάραμης, πλέον, δεν υπήρχε και η ίδια δεν ήταν η κόρη του μεγιστάνα των αιγυπτιακών τσιγάρων. Η έπαυλη της οδού Αββασιδών, που αναγνώριζε για σπίτι της, έγινε ένα ξένο οίκημα, στο οποίο δεν της επιτρεπόταν πια να πατήσει το πόδι της. Η ίδια η Αλεξάνδρεια έγινε ξένη και αφιλόξενη, μια πόλη σκιών και ψιθύρων, με τη νεαρή να καλείται να διαπιστώσει με τον πιο σκληρό τρόπο «ότι τις πιο μεγάλες ανατροπές η μυθοπλασία τις δανείζεται από την πραγματικότητα». Ο Δημήτρης Στεφανάκης στο νέο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, μας μεταφέρει στο καλοκαίρι του 1961 σε μία πόλη- φάρο του ελληνισμού, την Αλεξάνδρεια, ακολουθώντας την πορεία της οικογένειας Χάραμη, που πρωτογνωρίσαμε στο παλαιότερο, πολυαγαπημένο και πολυβραβευμένο μυθιστόρημά του «Μέρες Αλεξάνδρειας». Αξιοποιώντας πραγματικά ιστορικά γεγονότα, στην προκειμένη περίπτωση το βαρύ πρόγραμμα των εθνικοποιήσεων των ξένων επιχειρήσεων από το καθεστώς Νάσερ, που οδήγησε στη μαζική έξοδο των Αιγυπτιωτών Ελλήνων, ο συγγραφέας μάς δίδει ένα συγκινητικό μυθιστόρημα για την αλλαγή, την […]

«Δικαιοσύνη μακριά ἀπό ἰσχυρά συμφέροντα καί ἀπό πολιτικές ἐπιδιώξεις»

Εφημερίς Εστία
Τί ἀπήντησε ἡ Ἕνωσις Δικαστῶν καί Εἰσαγγελέων στήν Πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου- Ὀξεῖα ἀντίδρασις τῆς Εἰσαγγελέως τοῦ ΑΠ στό προσκλητήριο γιά τόν διαδικτυακό τραμπουκισμό τοῦ ἀνακριτοῦ

Ἡ λάβα τῶν Τεμπῶν

Μανώλης Κοττάκης
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ μέ μεγίστη προσοχή τίς δηλώσεις τῆς ἀξιότιμης Προέδρου καί τῆς ἀξιότιμης εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου κυριῶν Κλάπα-Χριστοδουλέα καί Ἀδειλίνη, οἱ ὁποῖες συνιστοῦν κυρίως τήν ἀπάντηση τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου μας στήν μακρά δήλωση τῆς Προέδρου τῶν Συγγενῶν Θυμάτων Τεμπῶν Μαρίας Καρυστιανοῦ γιά τήν πορεία τῆς ὑποθέσεως καί δευτερευόντως ἀσπίδα σέ διαδικτυακές ἐπιθέσεις πού δέχεται ὁ ἐφέτης ἀνακριτής κύριος Μπακαΐμης.

Νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας ὁ Κωνσταντῖνος Τασούλας

Εφημερίς Εστία
Ο Κωνσταντῖνος Τασούλας μετακομίζει στήν Ἡρώδου Ἀττικοῦ, ἀφοῦ ἐξελέγη Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, κατά τήν τέταρτη ψηφοφορία πού διεξήχθη χθές, μέ 160 ψήφους.

Τά χρόνια πού ὁ ἀθλητισμός δέν ἦταν ἀμειβόμενος

Δημήτρης Καπράνος
Διαφωνῶ μέ τόν χαρακτηρισμό «ὁ γηραιότερος ὀλυμπιονίκης», μέ τόν ὁποῖο τά περισσότερα μέσα ἐνημερώσεως ἀποχαιρέτησαν χθές τόν σπουδαῖο ἀθλητή καί ἄνθρωπο Γιῶργο Ρουμπάνη.