Στό ποδόσφαιρο εἶναι κανόνας: Ὁμάδα πού κερδίζει, δέν ἀλλάζει.
Ὁ πρωθυπουργός παίζει ποδόσφαιρο καί, ὅπως ἔχει δηλώσει, εἶναι φίλος τοῦ Ὀλυμπιακοῦ. Δέν γνωρίζει ὅμως, ὅπως φαίνεται, παραδοσιακές ἀξίες τοῦ συγκεκριμένου ἀθλήματος. Ἔτσι, μία ὁμάδα ἡ ὁποία ἔχει κερδίσει τόν ἀντίπαλο 20-0 τήν ἄλλαξε, καί φαίνεται ὅτι ἔχει ἀρχίσει νά δέχεται «γκόλ ἀπό τήν σέντρα».
Εἶχε λοιπόν μία κυβέρνηση μέ τήν ὁποία πέτυχε ὄχι μόνο νά κερδίσει ποσοστό 40,5% ἀλλά καί νά ἀφήσει τόν ΣΥΡΙΖΑ 20 ὁλόκληρες μονάδες πίσω. Ποιός ὁ λόγος νά κάνει τόσες ἀλλαγές;
Βέβαια, στό ποδόσφαιρο εἶναι δύσκολο ὁ προπονητής νά ἔχει σχέση ἀνταγωνιστική μέ τούς ποδοσφαιριστές του. Δηλαδή, στό ποδόσφαιρο ἐκεῖνος πού ἔχει τήν εὐθύνη γιά τήν ὁμάδα δέν θορυβεῖται ὅταν κάποιος ποδοσφαιριστής ξεχωρίζει πολύ ἀπό τούς ἄλλους.
Αὐτό ὅμως δυστυχῶς δέν ἀφορᾶ τήν πολιτική. Ἄς δοῦμε τί ἔπαθε ἡ ἐθνική μας ὁμάδα ὅταν ὁ προπονητής ἄφησε ἐκτός ὁμάδος δύο ἀπό τούς πλέον διακρινόμενους Ἕλληνες ποδοσφαιριστές.
Ἀποτέλεσμα; Μεγάλης ἐκτάσεως ἧττα στήν Ὁλλανδία. Ἡ κυβέρνηση λοιπόν τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ἡ ὁποία προέκυψε μετά τίς ἐκλογές τοῦ 2019, ὅπως προέκυψε ἀπό τό θριαμβευτικό ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν, τά πήγαινε ἄν ὄχι πολύ καλά, τοὐλάχιστον περισσότερο ἀπό ἱκανοποιητικά. Ποιός ἦταν λοιπόν ὁ λόγος γιά ἕνα τόσο ἐκτεταμένο «ροτέισον»; Ποιός ὁ λόγος νά μείνουν ἐκτός ὑπουργοί καί νά δοκιμαστοῦν ἄλλοι, ἀπό τήν ὥρα πού ὅλα ἔδειχναν ὅτι ὅλα εἶχαν πάει καλά;
Ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς κυβερνοῦσε πάντοτε σχεδόν μέ τήν ἴδια ὁμάδα. Ἐμπιστευόταν συγκεκριμένη ὁμάδα ἀνθρώπων, τῶν ὁποίων γνώριζε τά «χούγια» ὅπως καί ἐκεῖνοι τά δικά του.
Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἀπέλυε ὑπουργούς ἐν πτήσει, ἔδιωχνε ἄλλους μέ ἕνα ἁπλό τηλεφώνημα καί γενικῶς εἰσήγαγε στήν πολιτική ζωή νέα ἤθη ὅπως καί νέους ὅρους.
Ποιός δέν θυμᾶται τόν περίφημο ὅρο «ἀναδόμηση» μέ τόν ὁποῖο ἀντικατέστησε τόν ὅρο «ἀνασχηματισμός»; Ποιός δέν θυμᾶται τήν ἀπόλυση τοῦ ἱστορικοῦ στελέχους τοῦ ΠΑΣΟΚ Ἀσημάκη Φωτήλα ἐνῷ ἐκεῖνος βρισκόταν μέσα στό ἀεροπλάνο; Ποιός μπορεῖ νά ξεχάσει τήν καρατόμηση διαφόρων ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν μόνο καί μόνο ἐπειδή δέν συμφωνοῦσαν μέ ὁρισμένες ἀποφάσεις τοῦ ἀρχηγοῦ;
Ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης, ἀντίθετα, προσπάθησε νά κρατήσει σταθερά τά πρόσωπα τῆς κυβερνήσεώς του. Ἀνετράπη ὅμως γιά ἄλλους λόγους.
Ὁ Κώστας Σημίτης ὑπῆρξε πιό σταθερός καί κυβέρνησε μέ «στρατηγούς» καί «βαθμοφόρους».
Ὁ Κώστας Καραμανλῆς ἐμπιστεύτηκε συγκεκριμένη ὁμάδα, ἀλλά μᾶλλον δέν πῆρε ἐκεῖνα πού περίμενε ἀπό τούς ὑπουργούς του.
Εὐτυχῶς πού ὑπῆρξαν φωνές λογικῆς καί ἀπέτρεψαν τόν Πρωθυπουργό νά προχωρήσει σέ ἀκόμη μεγαλύτερες ἀλλαγές. Θά ἦταν τοὐλάχιστον ἄστοχο νά παραδεχθεῖ ὅτι ἀπέτυχε πλήρως στήν σύνθεση τῆς νέας κυβερνήσεώς του.
Ἄν ὑπάρχει αὐτήν τήν στιγμή πρόβλημα στήν κυβέρνηση, αὐτό δέν εἶναι θέμα προσώπου. Εἶναι θέμα ἀναδιαρθρώσεως τῶν ὑπουργείων, προσαρμογῆς τῶν ὑφισταμένων ὑποδομῶν στό κράτος καί κυρίως ἐμπιστοσύνη σέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θά ἀναλάβουν νά προχωρήσουν αὐτές τίς ἀλλαγές.
Εἶναι πλέον δεδομένο ὅτι οἱ ὑποδομές μας ἔχουν βασιστεῖ σέ προδιαγραφές πολύ περασμένων ἐτῶν.
Πρίν λοιπόν ἀποφασιστεῖ ὅποια ἀνάθεση ἔργων σέ ἑταιρεῖες, καλό θά εἶναι ἡ κυβέρνηση νά ἀπευθυνθεῖ στό Πολυτεχνεῖο καί στά Πανεπιστήμια ὅπου ὑπάρχουν καί ἰδέες καί μυαλά καί ὑγιεῖς ἀντιλήψεις!!!
Ἡ ἐποχή τῶν «ἐθνικῶν ἐργολάβων» παρῆλθε ἀνεπιστρεπτί.
