Περί διαγραφῶν, ἐπανακάμψεων καί ἰδιαιτέρων συνθηκῶν

Δέν εἶναι κάτι νέο οἱ διαγραφές βουλευτῶν…

… ἀπό τήν κοινοβουλευτική ὁμάδα τοῦ κόμματος μέ τό ὁποῖο ἔχουν ἐκλεγεῖ. Γι’ αὐτό καί δέν προκαλοῦν πλέον τόσο ἔντονο ἐνδιαφέρον ὅσο παλαιότερα. Τίς περισσότερες φορές οἱ διαγραφέντες ἐπιστρέφουν στό μαντρί κατά τήν προεκλογική περίοδο καί συνήθως ἐπανεκλέγονται. Καί οἱ ψηφοφόροι τούς δέχονται χωρίς ἀντίρρηση, μέ δεδομένο ὅτι ὁ προεκλογικός πυρετός δέν ἀφήνει περιθώρια καί μεμψιμοιρίες. Γιά τήν περίπτωση Μπογδάνου, φαίνεται ὅτι ὁ πρωθυπουργός θεώρησε σωστό νά «κόψει τόν ἀέρα» σέ ἕναν βουλευτή του, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐπανειλημμένα ἰσορροπήσει σέ τεντωμένο σχοινί, μέ δεδομένο ὅτι ὁ Κ. Μητσοτάκης εἶναι φανατικός ὑποστηρικτής τῆς ἀποφυγῆς κάθε συγκρούσεως μέ ἀναφορές στό παρελθόν. Κοιτᾶμε μπροστά, διακηρύσσει σέ κάθε εὐκαιρία, καί φαίνεται ὅτι δέν τό θεωρεῖ ἕνα ἁπλό σύνθημα. Θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ ὅτι ὁ πρωθυπουργός, πού σέ κάθε εὐκαιρία θέλει νά φαίνεται ὅτι ἡ Νέα Δημοκρατία δέν εἶναι ἕνα δεξιό κόμμα ἀλλά ἕνα κόμμα ἀνοιχτό πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις, θέλησε –σέ μιά στιγμή πού ἡ ἀντιπολίτευση τόν κατηγορεῖ γιά ἀνοχή πρός «ἀκροδεξιά» στοιχεῖα στό κόμμα του– νά στείλει μηνύματα πρός πᾶσα κατεύθυνση…

Εἶναι βέβαιον ὅτι σέ μιά στιγμή κατά τήν ὁποία ἡ Τουρκία πιέζει ἀφόρητα (σέ σημεῖο πού οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις μας νά βρίσκονται σέ συνεχῆ ἑτοιμότητα ἀναμένοντας περαιτέρω κλιμάκωση τῶν ἐνεργειῶν τῶν γειτόνων, χωρίς νά ἀποκλείουν τήν στρατιωτική ἐμπλοκή), ἡ δημιουργία κλίματος ἐντάσεως στό ἐσωτερικό εἶναι ὅ,τι χειρότερο.

Ὑπό τίς παροῦσες συνθῆκες καί καθώς θά πρέπει νά περιμένουμε ἀρκετά μέχρι νά παραλάβουμε τίς περίφημες φρεγάτες, θά εἶναι ἀδύνατον νά μήν ἀντιδράσουμε σέ περίπτωση πού οἱ Τοῦρκοι προσπαθήσουν νά «στήσουν» κάποια πλατφόρμα, παραβιάζοντας τά κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Καί ἐπειδή τό διάστημα πού μεσολαβεῖ εἶναι μεγάλο, θεωρεῖται πολύ δύσκολο «νά καθίσουν φρόνιμα» οἱ ἀπέναντι, σέ μιά περίοδο πού συμμαχίες, συσχετισμοί καί οἱ ἐν γένει διεθνεῖς συνθῆκες μεταβάλλονται μέ ρυθμούς, οἱ ὁποῖοι μέχρι σήμερα ἦσαν ἀδιανόητοι!

Θεωρεῖται δέ βέβαιον ὅτι οἱ ἀλλεπάλληλες ἐπιστολές τῶν Τούρκων πρός τήν Γενική Γραμματεία τοῦ ΟΗΕ, περί τῆς «ἀποστρατιωτικοποιήσεως» τῶν νήσων μας, ὅσο παράλογες καί ἐκτός πραγματικότητος καί ἄν εἶναι, δέν πρέπει νά τίς προσπεράσουμε μέ μία ἁπλή ἀνακοίνωση τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν ἤ τῆς ἐπιτετραμμένης μας στόν ΟΗΕ, ἀλλά νά τά λάβουμε ὡς προοίμια ἐξελίξεων καί νά εἴμαστε ἕτοιμοι ἀπό πάσης πλευρᾶς.

Ἡ στήλη βρέθηκε προσφάτως σέ κάποια ἐκδήλωση καί εἶχε τήν εὐκαιρία νά συνομιλήσει γιά τό θέμα τῶν σχέσεων μέ τήν Τουρκία, μέ πρόσωπα ἐξαιρετικά σημαντικά καί ἁρμόδια. Σέ ὅλους διακρίναμε ἐμφανῆ ἀνησυχία, ἀλλά καί ἀπόλυτη ἱκανοποίηση γιά τήν ἐπιλογή τῶν γαλλικῶν φρεγατῶν. «Μποροῦμε νά μιλήσουμε γιά σπουδαία ἐπιτυχία, γιά τήν ἀγορά τοῦ αἰῶνα» μᾶς εἶπαν, ἀλλά δέν παρέλειψαν νά τονίσουν ὅτι «εἴμαστε ἕτοιμοι γιά νά ἀπαντηθεῖ κάθε πρόκληση, μέ δεδομένο τό ὅτι μέχρι τήν παραλαβή τῶν φρεγατῶν ἔχουμε 35 μῆνες»… Ὑπ’ αὐτές τίς συνθῆκες, λοιπόν, ἡ ὁμοψυχία καί ἡ ἑνότητα εἶναι στοιχεῖα ἀπαραίτητα. Ἄς τό ἔχουν αὐτό ὑπ’ ὄψιν οἱ πολιτικοί ἀρχηγοί. «Οἱ καιροί οὐ μενετοί», ὅπως ἔλεγαν οἱ πρόγονοι…